รักเราสายไป
7.1
เขียนโดย oOใช่เธอOo
วันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.31 น.
10 ตอน
50 วิจารณ์
20.34K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2556 11.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) ไม่เคยลืมรักเก่า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" แจม.. " ร่างสูงเดินไปแนบชิดกับหญิงสาว
" ค้ะ ? " แจมทำหน้าสงสัย
" ผมขอโทษนะ แต่ผมลืมเธอคนนั้นไม่ได้จริงๆ ผมจะตามหาเธอ " ร่างสูงพูดพร้อมกับใบหน้าจริงจัง
" ถ้ามันคือความสุขของคุณ แจมก็ยอม :'( " แจมพูดแล้วพยายามกลั้นน้ำตาให้ได้นานที่สุด
"ครับ แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนสนิทกันได้นะ " ร่างสุงพูดพร้อมกับรอยยิ้ม
" แจมรู้ค่ะ ^_^'' " แจมบอก
----------------------------------------------------------------------------------
" นายจะไปไหนก็ไปได้ล่ะ ไปซ้ำนางฟางก็ดีนะ ฮ่าๆๆ " แก้วพูดแล้วหัวเราะ โดยไม่รู้เลยว่า โท
โมะมองตาเป็นไฟ
" ครับ " โทโมะพูโแล้วเดินไปหาฟาง
" เอ้ะ ! สมุดของชั้นหายไปไหน " แก้วทำหน้าตื่น ก่อนจะรีบลื้อห้องหาสมุดเล่มหนึ่ง ซึ่งสมุดนั้น
อยุ่ที่โทโมะ
" แก้วทำอะไร ลื้อห้องทำไมล่ะ " ร่างสูงที่กลับมาถึงบ้าน ก็คิดจะมาปรึกษาน้องสาว แต่พอเข้ามาในห้องก็ถึงกับตกใจ
" พี่ป็อป.. คือแก้วป่าวค่ะ "แก้วรีบพูดด้วยความตกใจ
" แก้ว.. พี่ว่าพี่จะตามหาเธอคนนั้นอีกครั้งจนกว่าจะเจอดีมั้ย " ร่างสูงเริ่มปรึกษา
"เป็นเพราะสมุดเล่มนั้นใช่มั้ย พี่ป๊อปเอาสมุดของแก้วไปหรอ " แก้วรีบพูด
" สมุดอะไร ? " ป๊อปปี้ทำหน้าสงสัย
" ไม่รู้หรอค่ะ " แก้วถาม
" ใช่ สมุดอะไรหรอ " ร่างสูงถาม
" อ๋อ เปล่าค่ะ " แก้วตอบแล้วเดินออกจากห้องไปหาโทโมะ
-------------------------------------------------------------------------------
" น..นาย " แก้วตกใจเมื่อเห็นโทโมะจับมือให้กำลังใจฟาง
" ... " ฟางและโทโมะเงียบ
" หึ ! นายเองสินะ ชั้นจะฟ้องพี่ป็อป " แก้วบอกแล้วทำหน้าสะใจ
" ฟ้องสิครับ สมุดเล่มนั้นอยู่ผม ผมจะไอป็อป มันจะได้แต่งงานกับฟาง ส่วนเธอก็หมาหัวเน่า ชั้น
แอบฟังเธอพูดในห้องเรื่องสมุดกับไอป็อป รู้เลยว่าเธอไม่อยากให้มันเห็นสมุดเล่มนี้ ถ้ามันรู้ มันจะ
รักฟางทันที ก็ฟางคือคนรักสมัยเด็กนี่ แค่จากกันไป มันลืมกันไม่ได้หรอก ยอมรับความจริงซะ
เถอะ"โทโมะบอก
" อะไรนะ สมุดเล่มนั้น ? เอาของชั้นคืนมานะ ทำไมชั้นต้องยอมรับความจริง ในเมื่อความจริงมัน
ไม่ใช่ความจริง" แก้วบอกแล้ววิ่งไปแย่ง
" ทำไมผมต้องคืน " โทโทะชูสมุดเล่มนั้นขึ้น
" หึ อ๋อชั้นลืมไป นายจะฟ้องทำไมล่ะ ในเมื่อนายรักฟาง ฟางก็ต้องจากไป นายก็หัวเน่าเหมือนกันนั่นแหละ " แก้วพูดเสียงดังขึ้น
" ผมเน่าก็ไม่เป็นไร แค่คนที่ผมรักมีความสุขก็พอ ผมกับฟางก็แค่เป็นคนที่คอยดูแลกันและกันก็
เท่านั้น ฟางหนีไป ทางนี้ผมจัดการเอง " โทโมะบอก
" นังฟาง !! อย่าหนีนะ นายปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้" แก้วทำท่าจะวิ่งตามแต่ก็โดนโทโมะรั้งไว้
------------------------------------------------------------------------------
" ในที่สุด ชั้นก็ได้หนี แต่.. " ฟางออกมาถึงหน้าบ้านแต่ก็หัหลังกลับมา.. เธอจะปล่อยให้โทโมะ
เป็นอันตรายไม่ได้ และเนื้อคู่ของเธอก็คือป็อปปี้ เธอจะหนีจากที่นี่ทำไมกัน
" ทำไม นายต้องคือคนที่ชั้นรัก ป๊อป.." ฟางถามใจตัวเองแล้วเดินกลับมาในบ้าน
เม้นหน่อย TT_TT
" ค้ะ ? " แจมทำหน้าสงสัย
" ผมขอโทษนะ แต่ผมลืมเธอคนนั้นไม่ได้จริงๆ ผมจะตามหาเธอ " ร่างสูงพูดพร้อมกับใบหน้าจริงจัง
" ถ้ามันคือความสุขของคุณ แจมก็ยอม :'( " แจมพูดแล้วพยายามกลั้นน้ำตาให้ได้นานที่สุด
"ครับ แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนสนิทกันได้นะ " ร่างสุงพูดพร้อมกับรอยยิ้ม
" แจมรู้ค่ะ ^_^'' " แจมบอก
----------------------------------------------------------------------------------
" นายจะไปไหนก็ไปได้ล่ะ ไปซ้ำนางฟางก็ดีนะ ฮ่าๆๆ " แก้วพูดแล้วหัวเราะ โดยไม่รู้เลยว่า โท
โมะมองตาเป็นไฟ
" ครับ " โทโมะพูโแล้วเดินไปหาฟาง
" เอ้ะ ! สมุดของชั้นหายไปไหน " แก้วทำหน้าตื่น ก่อนจะรีบลื้อห้องหาสมุดเล่มหนึ่ง ซึ่งสมุดนั้น
อยุ่ที่โทโมะ
" แก้วทำอะไร ลื้อห้องทำไมล่ะ " ร่างสูงที่กลับมาถึงบ้าน ก็คิดจะมาปรึกษาน้องสาว แต่พอเข้ามาในห้องก็ถึงกับตกใจ
" พี่ป็อป.. คือแก้วป่าวค่ะ "แก้วรีบพูดด้วยความตกใจ
" แก้ว.. พี่ว่าพี่จะตามหาเธอคนนั้นอีกครั้งจนกว่าจะเจอดีมั้ย " ร่างสูงเริ่มปรึกษา
"เป็นเพราะสมุดเล่มนั้นใช่มั้ย พี่ป๊อปเอาสมุดของแก้วไปหรอ " แก้วรีบพูด
" สมุดอะไร ? " ป๊อปปี้ทำหน้าสงสัย
" ไม่รู้หรอค่ะ " แก้วถาม
" ใช่ สมุดอะไรหรอ " ร่างสูงถาม
" อ๋อ เปล่าค่ะ " แก้วตอบแล้วเดินออกจากห้องไปหาโทโมะ
-------------------------------------------------------------------------------
" น..นาย " แก้วตกใจเมื่อเห็นโทโมะจับมือให้กำลังใจฟาง
" ... " ฟางและโทโมะเงียบ
" หึ ! นายเองสินะ ชั้นจะฟ้องพี่ป็อป " แก้วบอกแล้วทำหน้าสะใจ
" ฟ้องสิครับ สมุดเล่มนั้นอยู่ผม ผมจะไอป็อป มันจะได้แต่งงานกับฟาง ส่วนเธอก็หมาหัวเน่า ชั้น
แอบฟังเธอพูดในห้องเรื่องสมุดกับไอป็อป รู้เลยว่าเธอไม่อยากให้มันเห็นสมุดเล่มนี้ ถ้ามันรู้ มันจะ
รักฟางทันที ก็ฟางคือคนรักสมัยเด็กนี่ แค่จากกันไป มันลืมกันไม่ได้หรอก ยอมรับความจริงซะ
เถอะ"โทโมะบอก
" อะไรนะ สมุดเล่มนั้น ? เอาของชั้นคืนมานะ ทำไมชั้นต้องยอมรับความจริง ในเมื่อความจริงมัน
ไม่ใช่ความจริง" แก้วบอกแล้ววิ่งไปแย่ง
" ทำไมผมต้องคืน " โทโทะชูสมุดเล่มนั้นขึ้น
" หึ อ๋อชั้นลืมไป นายจะฟ้องทำไมล่ะ ในเมื่อนายรักฟาง ฟางก็ต้องจากไป นายก็หัวเน่าเหมือนกันนั่นแหละ " แก้วพูดเสียงดังขึ้น
" ผมเน่าก็ไม่เป็นไร แค่คนที่ผมรักมีความสุขก็พอ ผมกับฟางก็แค่เป็นคนที่คอยดูแลกันและกันก็
เท่านั้น ฟางหนีไป ทางนี้ผมจัดการเอง " โทโมะบอก
" นังฟาง !! อย่าหนีนะ นายปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้" แก้วทำท่าจะวิ่งตามแต่ก็โดนโทโมะรั้งไว้
------------------------------------------------------------------------------
" ในที่สุด ชั้นก็ได้หนี แต่.. " ฟางออกมาถึงหน้าบ้านแต่ก็หัหลังกลับมา.. เธอจะปล่อยให้โทโมะ
เป็นอันตรายไม่ได้ และเนื้อคู่ของเธอก็คือป็อปปี้ เธอจะหนีจากที่นี่ทำไมกัน
" ทำไม นายต้องคือคนที่ชั้นรัก ป๊อป.." ฟางถามใจตัวเองแล้วเดินกลับมาในบ้าน
เม้นหน่อย TT_TT
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ