House&Holmes
-
เขียนโดย asamon
วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.01 น.
4 ตอน
0 วิจารณ์
8,333 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2556 21.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) Move in
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความจอห์นเพิ่งกลับจากข้างนอก เหลือบมองอีกแฟลตเมทที่นั่งไม่สุขอยู่บนโซฟาตัวโปรด
" อะไร" เขาถามเชอร์ล๊อค
" อะไร อะไร"อีกฝ่ายกลับทำหน้าตายถามสวนกลับมา
" ตั้งแต่เข้ามาฉันเห็นนายแปลกๆ มีอะไรเกิดขึ้นหรือไง"
" มีอะไร ฉันก็เป็นแบบนี้ประจำ" เชอร์ล็อคยังไม่ทันได้บ่นยืดยาว หลังจากกริ่งแฟลตดังได้ไม่ถึงสองนาทีประตูห้องถูกเคาะแล้วเปิดออกโดยไม่ต้องเอ่ยคำเชิญ เป็นสารวัตรหนุ่มเลอสเตรดนั่นเอง หมอหนุ่มทักผู้มาเยือนก่อนมองหน้าเพื่อนร่วมห้องอย่างรู้ทัน ซึ่งอีกฝ่ายทำนิ่งไม่มีกริยาโต้ตอบ
" โว้ เลอสเตรด หวังว่านายคงมีข่าวดีหลังจากที่หายไปนาน" เชอร์ล็อคเอ่ยเสียงเย็นชา
" ถ้านายหมายถึงคดีซับซ้อนซ่อนเงื่อนยากๆละก็ คดีนี้คงสมใจนาย"
นายตำรวจหนุ่มพูดพร้อมกับยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้อีกฝ่าย
" ทอม ริดเดิล! ฆ่าตกรโรคจิตที่ถูกประหารชีวิตเมื่อ 10 ปีก่อน" เชอร์ล๊อกเลิกคิ้วมองหน้าอีกฝ่าย
" เขากลับมาแล้ว?" นักสืบหนุ่มถามย้ำเพื่อความแน่ใจ อีกฝ่ายพยักหน้าหน้าอย่างเสียไม่ได้
" เดี๋ยว เดี๋ยว พวดนายหมายถึงคดี' โวลเดอร์มอ' ฆาตกรที่ดื่มเลือดและกินตับของเหยื่ออยู่ใช่ไหม แต่เขาตายแล้วแล้วนี่ พวกนายหมายความว่าไงที่เขากลับมา"
หมอหนุ่มจ้องหน้าทั้งสองสลับไปมาเต็มไปด้วยความสงสัย
" ให้ตายเถอะจอห์น 10 ปีก่อนถ้านายยังิอยู่อังกฤษ นายต้องรู้ว่าหมอนั่นประกาศไว้ว่าจะกลับมา เพื่อตามมาทวงชีวิตของทุกคนที่เกี่ยวข้อง" เชอร์ล็อกพูดรัวเร็วพลางเดินไปมาอย่างใช้ความคิด
" แต่นายก็คงไม่ได้หมายว่าเขาจะฟื้นจากหลุมหลังจากสิบปีนี่หรอกนะ" จอห์นถามด้วยความหงุดหงิด เพราะดูเหมือนอีกฝ่ายเข้าสู่โหมดใช้ความคิดแต่ไม่พร้อมจะอธิบาย ถ้าทำได้เขาอยากจะจับความคิดที่ลอยรายล้อมคนร่างสูงมาบี้เหมือนบี้แมลงกลางคืนให้สะใจ
" ใคร"เชอร์ล็อคจ้องหน้านายตำรวจ
" สแนป เซเวอรัส ทำหน้าที่หน่วยพิสูจน์หลักฐานในตอนนั้น เราพบศพเขาอยู่ในห้องใต้ดินในบ้านของเขาเอง มือถูกตัดไปทั้งสองข้าง"
" หือ" ชายหนุ่มทำเสียงในคออย่างใช้ความคิด ขณะที่เพื่อนหมอทำหน้าสยองมากกว่า แม้จะเจอสภาพศพแย่ๆมาเยอะ แต่นั่นก็ในสงคราม ไม่ใช่สภาพปกติแบบนี้
" ทำไมต้องแขน แค่พวกเลียนแบบหรือเปล่า" หมอหนุ่มโพล่งขึ้น
" เราก็อยากคิดอย่างนั้น ถ้าพวกนายอ่านข่าวคงเห็นข่าวตำรวจสองนายถูกฆ่าหั่นศพก่อนหน้านี้ จริงเราหาจุดเชื่อมโยงไม่ได้ จนรายล่าสุด ฆ่าตกรทิ้งโน๊ตไว้ รวมถึงมีลายมือของ ทอม ริดเดิลอยู่เต็มไปหมด"
" ลายนิ้วมือ?"
" นายจะไปไหม" สารวัตหนุ่มถามตั้งท่าจะกลับ
" แน่นอน แต่ไม่ใช่รถตำรวจ"อีกฝ่ายทำหน้ารับรู้ก่อนหันไปพยักหน้าบอกลาหมอหนุ่มแล้วเดินออกไป
" คนตายฟื้นจากหลุมกลับมาแก้แค้นคนเป็น เหมาะสำหรับเดือนฮาโลวินจริงๆ ฮะ" ชายหนุ่มทำเสียงหึหึในคอ
" นายคิดว่าเป็นโวลเดอร์มอกลับมาจริงๆนะหรือ"
" โอ้ จอห์น! แน่นอนว่าไม่มีทาง ต่อให้ใช่ หลังจากผ่านไปสิบปีในหลุม เขาคงไม่เหลือรอยนิ้วมือใดๆนอกจากโครงกระดูกผุๆ นายจะไปไหม หรือจะจัดห้องรอแฟลตเมทใหม่นาย"
เชอร์ล็อคตวัดเสัยงพลางเหลือบมองคนที่ยืนมองเขาอยู่ก่อนแล้ว
" ฉันเป็นหมอ ไม่ใช่หมอผี เชิญนายไปล่าผีตามสบาย อีกอย่างแอนเดอร์สันออกไปแล้ว นายน่าจะได้เจอผู้ช่วยใหม่เสียที"
หมอตอบเสียงเรียบ ไม่สนใจท่าทีถูกขัดใจของอีกฝ่าย
" อู้!!! แทบจะรอไม่ไหวที่จะเจอแฟลตเมทใหม่นาย" เชอร์ล็อคประชดแต่หมอยังคงเฉย
" ที่จริงของนาย เพราะเธอพักห้องถัดจากนาย"
" อะไร" เขาถามเชอร์ล๊อค
" อะไร อะไร"อีกฝ่ายกลับทำหน้าตายถามสวนกลับมา
" ตั้งแต่เข้ามาฉันเห็นนายแปลกๆ มีอะไรเกิดขึ้นหรือไง"
" มีอะไร ฉันก็เป็นแบบนี้ประจำ" เชอร์ล็อคยังไม่ทันได้บ่นยืดยาว หลังจากกริ่งแฟลตดังได้ไม่ถึงสองนาทีประตูห้องถูกเคาะแล้วเปิดออกโดยไม่ต้องเอ่ยคำเชิญ เป็นสารวัตรหนุ่มเลอสเตรดนั่นเอง หมอหนุ่มทักผู้มาเยือนก่อนมองหน้าเพื่อนร่วมห้องอย่างรู้ทัน ซึ่งอีกฝ่ายทำนิ่งไม่มีกริยาโต้ตอบ
" โว้ เลอสเตรด หวังว่านายคงมีข่าวดีหลังจากที่หายไปนาน" เชอร์ล็อคเอ่ยเสียงเย็นชา
" ถ้านายหมายถึงคดีซับซ้อนซ่อนเงื่อนยากๆละก็ คดีนี้คงสมใจนาย"
นายตำรวจหนุ่มพูดพร้อมกับยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้อีกฝ่าย
" ทอม ริดเดิล! ฆ่าตกรโรคจิตที่ถูกประหารชีวิตเมื่อ 10 ปีก่อน" เชอร์ล๊อกเลิกคิ้วมองหน้าอีกฝ่าย
" เขากลับมาแล้ว?" นักสืบหนุ่มถามย้ำเพื่อความแน่ใจ อีกฝ่ายพยักหน้าหน้าอย่างเสียไม่ได้
" เดี๋ยว เดี๋ยว พวดนายหมายถึงคดี' โวลเดอร์มอ' ฆาตกรที่ดื่มเลือดและกินตับของเหยื่ออยู่ใช่ไหม แต่เขาตายแล้วแล้วนี่ พวกนายหมายความว่าไงที่เขากลับมา"
หมอหนุ่มจ้องหน้าทั้งสองสลับไปมาเต็มไปด้วยความสงสัย
" ให้ตายเถอะจอห์น 10 ปีก่อนถ้านายยังิอยู่อังกฤษ นายต้องรู้ว่าหมอนั่นประกาศไว้ว่าจะกลับมา เพื่อตามมาทวงชีวิตของทุกคนที่เกี่ยวข้อง" เชอร์ล็อกพูดรัวเร็วพลางเดินไปมาอย่างใช้ความคิด
" แต่นายก็คงไม่ได้หมายว่าเขาจะฟื้นจากหลุมหลังจากสิบปีนี่หรอกนะ" จอห์นถามด้วยความหงุดหงิด เพราะดูเหมือนอีกฝ่ายเข้าสู่โหมดใช้ความคิดแต่ไม่พร้อมจะอธิบาย ถ้าทำได้เขาอยากจะจับความคิดที่ลอยรายล้อมคนร่างสูงมาบี้เหมือนบี้แมลงกลางคืนให้สะใจ
" ใคร"เชอร์ล็อคจ้องหน้านายตำรวจ
" สแนป เซเวอรัส ทำหน้าที่หน่วยพิสูจน์หลักฐานในตอนนั้น เราพบศพเขาอยู่ในห้องใต้ดินในบ้านของเขาเอง มือถูกตัดไปทั้งสองข้าง"
" หือ" ชายหนุ่มทำเสียงในคออย่างใช้ความคิด ขณะที่เพื่อนหมอทำหน้าสยองมากกว่า แม้จะเจอสภาพศพแย่ๆมาเยอะ แต่นั่นก็ในสงคราม ไม่ใช่สภาพปกติแบบนี้
" ทำไมต้องแขน แค่พวกเลียนแบบหรือเปล่า" หมอหนุ่มโพล่งขึ้น
" เราก็อยากคิดอย่างนั้น ถ้าพวกนายอ่านข่าวคงเห็นข่าวตำรวจสองนายถูกฆ่าหั่นศพก่อนหน้านี้ จริงเราหาจุดเชื่อมโยงไม่ได้ จนรายล่าสุด ฆ่าตกรทิ้งโน๊ตไว้ รวมถึงมีลายมือของ ทอม ริดเดิลอยู่เต็มไปหมด"
" ลายนิ้วมือ?"
" นายจะไปไหม" สารวัตหนุ่มถามตั้งท่าจะกลับ
" แน่นอน แต่ไม่ใช่รถตำรวจ"อีกฝ่ายทำหน้ารับรู้ก่อนหันไปพยักหน้าบอกลาหมอหนุ่มแล้วเดินออกไป
" คนตายฟื้นจากหลุมกลับมาแก้แค้นคนเป็น เหมาะสำหรับเดือนฮาโลวินจริงๆ ฮะ" ชายหนุ่มทำเสียงหึหึในคอ
" นายคิดว่าเป็นโวลเดอร์มอกลับมาจริงๆนะหรือ"
" โอ้ จอห์น! แน่นอนว่าไม่มีทาง ต่อให้ใช่ หลังจากผ่านไปสิบปีในหลุม เขาคงไม่เหลือรอยนิ้วมือใดๆนอกจากโครงกระดูกผุๆ นายจะไปไหม หรือจะจัดห้องรอแฟลตเมทใหม่นาย"
เชอร์ล็อคตวัดเสัยงพลางเหลือบมองคนที่ยืนมองเขาอยู่ก่อนแล้ว
" ฉันเป็นหมอ ไม่ใช่หมอผี เชิญนายไปล่าผีตามสบาย อีกอย่างแอนเดอร์สันออกไปแล้ว นายน่าจะได้เจอผู้ช่วยใหม่เสียที"
หมอตอบเสียงเรียบ ไม่สนใจท่าทีถูกขัดใจของอีกฝ่าย
" อู้!!! แทบจะรอไม่ไหวที่จะเจอแฟลตเมทใหม่นาย" เชอร์ล็อคประชดแต่หมอยังคงเฉย
" ที่จริงของนาย เพราะเธอพักห้องถัดจากนาย"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ