Favorite friend คนนี้แหละเพื่อนคนโปรดของผม

10.0

เขียนโดย eyez

วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.59 น.

  9 chapter
  30 วิจารณ์
  14.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 17.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) it's special feeling

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เหยยย แก้ววว เย็นนี้กินเค้กร้านหมูน้อยเบเกอรี่หน้าโรงเรียนป๊าววว?"ฟางเดินมานั่งข้างๆฉันที่กำลังลอกการบ้านอยู่ 

"กินดิ่เหวยยย"เฟย์เดินมาสมทบ อะไรกันยัยพวกนี้ การบ้านฉันยังไม่เสร็จเลยนะเว้ยยย=[]=

"ใครถามแกยะเฟย์?ฉันรู้ว่าแกจะไปน่า = ='"ฟางตอบอย่างหงุดหงิด

"เชอะ-3-"

"ว่าไงแก้ว  จะไปป่ะ?"ฟางวกกลับเข้าประเด็นมาถามฉันต่อ ทำให้ฉันหงุดหงิดละสายตาจากกองการบ้านขึ้นมาตอบ

"ไม่ได้หรอก ฉันมีเรียนพิเศษ"

"โถ่ ได้ข่าวว่าเรียนตั้งหกโมงครึ่งไม่ใช่เหรอ"ฟางเซ้าซี้ เอ้ะ เราก็มอหกกันละนะ เตรียมเอ็นเข้ามหาลัยกันได้เเล้วมั้งเนี๊ยะ-____-

"ไม่ไปปปปปปป จบนะ ฉันจะไปนอนรอเรียนที่หอฉันก็ได้ย่ะ"ฉันพูด ฉันมีหอนะใกล้ที่เรียนพิเศษด้วยเเจ่มเลยช้ะ วันนี้เปิดคอร์สด้วยยยย>W<

"โถ่แก้วววว T^T"ฟางก็ยังไม่หยุดเซ้าซี้

"เออน่าฉันไปเป็นเพื่อนได้นะยะฟาง"เฟย์สะกิดไหล่ฟาง

"เง้้อออ T.T"ฟางก็ยังทำหน้าบูดและงอเเงเหมือนเดิม

"โอ้ยยย ฉันไปนั่งตรงอื่นละ ไว้เจอกันคาบห้า"ฉันหอบการบ้านกองโตไปนั่งงริมม้าหินอ่อนข้างๆตึกเก่า ตรงนี้สงบมากๆเลย ฉันเลยชอบเเหละ

"หนีเพื่อนมาอีกละสิ"เควิน เเฟนเก่าของฉันที่นั่งอยุ่ก่อนเเล้วถาม

"อย่ามาทำรู้ดี"ฉันหันหน้าไปมองอย่างอื่นอย่างเก็บอาการ

"คิดถึงฉันเหรอ"คนถามยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"ม...ไม่...ไม่เลย..สักนิด"กรี๊ดดดดด  ทำไมใจถึงเต้นรัวเพราะคำพูดเเค่นี้นะ แก้วววววTT

"เหรอ"

เขาต้องรู้ๆแน่ๆว่าฉันยังรักเขาอยู่ ฉันเลิกกับเขามาจะปีครึ่งละ แต่ฉันก็ยังลืมเขาไม่ได้สัดที จนฉันคิดว่าฉันรักใครไม่ได้อีกแล้ว เพราะตลอดเวลา...ฉันเอาแต่รักเขา จนไม่สนใจใครเลย ฉันรักเขาจริงๆ

"ขอตัวนะ"ฉันจะไปทำที่อื่น ขืนทำที่นี่ไม่ต้องทำกันพอดีเถอะ!

"อืม"

...อยากดึงเข้ามากอดจังเลยวุ้ย!!! =//=

เลิกเรียน

"แยกกันตรงนี้นะเฟย์ ฟาง กินเค้กให้อร่อย ไว้เจอกัน"ฉันโบกมือลาเเล้วเตรียมไปรอรถเมล์

"โอเคเพื่อน"เฟย์ ฟางบอกมือให้ฉัน

ฉันยืนรอรถ นั่งรอรถ ตีลังการอรถ ก็ยังไม่มีวี่เเววจะมา

"อ่าว แก้ว"เควินนนน!!!เขามาอีกแล้วว

"เควินมาได้ไง"

"ฉันมีเรียนวิทย์ต่อน่ะ เเล้วนี่จะไปไหน"

"เรียนคณิต"

"โอเค บาย"เขาพูดเเค่นั้นแล้วก็ทิ้งฉันไป

เอาเถอะ แค่นี้ก็ฟินละสุดที่รัก <3

ณ หอพักหญิงล้วน

"ฮัลโหลเฟรน"ฉันเปิดประตูห้องเข้าไปอย่างอารมณ์ดี

"เออดี"ยาหยีเพื่อนรับประจำห้องกวนส้นเท้าทันทีที่ฉันมาถึง

"แล้ว...ไอ้เนเน่ไปไหนซะละ-_-"ฉันถามถึงเพื่อนร่วมห้องอีกคนหนึ่ง

"ไปเรียนดิ่วะ"มันจะรีบไปทำไมของมันนะเนี่ยยยย

"เออ-________-"ฉันทำหน้าเขม่นใส่ยาหยี

"แล้วนี่เป็นไรกลับมาลั้ลลาเฮฮาปาท่องโก๋เชียว"ต๊ายยย นี่ฉันไม่เก้บอาการเลยรึเนี่ย?

"วันนี้ก่อนกลับบ้านเควินมาคุยกับฉันด้วยเเหละ>,<"ฉันเล่าฉอดๆ

"ไอ้หน้าเกย์นั่นน่ะนะ"อยากจิตบปากยัยบ้านี่จัง= ='

"เออย่ะ"

"อย่ามาโม้ ไปเรียนไปๆ"ยาหยีหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

"เชอะ จำไว้เหอะ :P" ฉันเอาชีสที่เรียนพิเศษแล้วข้ามถนนไปรอเรียนทันที

ณ ที่เรียนพิเศษ ncp

"โย่ว"ฉันทักเพื่อนร่วมห้องเรียนพิเศษ

"นึกว่าจะไม่มาซะละ"เนเน่กวน ยัยนีอยุ่โรงเรียนก็อยุ่ห้องเดียวกับฉันค่ะเราก็เลยหอบกันมาเรียนที่นี่ด้วยกันซะเลย

"โถ่น่า"ฉันทำหน้ามู่ๆแล้วถือโทรศัพท์ไปนั่งอัพโน่นอัพนี่ต่ออย่างอารมมณ์บ่จอย

"ฮัลโหล โทโมะ" เฟิร์นทักคนที่ชื่อโทโมะอย่างมั่นๆ เขาเป็นคนผิวขาว จมูกโด่ง ตามฉบับพระเอกนิยายเเจ่มใสนั่นแหละไปจิตนาการกันเอา- - เขาอยู่โรงเรียนเซนต์ดอโรงเรียนเอกชนของลูกคุณหนูน่ะท่าจำไม่ผิด เหอะ =[]= 

"อ่าห้ะ หวัดดี"จริงๆเราเปิดคอร์สมาได้สองวันละ เเต่ยังไม่ได้ทำความรู้จักกันเท่าไรน่ะ

ฉันไม่สนใจอะไรนั่งเล่นโทรศัพท์ต่อ

โทโมะฟุ่บหลับไกับโต๊ะนั่งรอ เอ้ะ!!!นั่นกระดิ่งนี่นา หึหึ เสร็จฉัน อยากแกล้งคนพอดี

ฉันย่องเบาๆไปถือกระดิ่งแล้วเอาไปสั่นใส่คนทีหลับอยู่จนสะดุ้ง คิคิ

"ฮ่าๆๆๆ"ฉันหัวเราะท่าทีของโทโมะที่ตกใจจนสะดุ้ง

"เธอ= ="โทโมะมองอย่างคาดโทษ 

"โทษที :P"

โทโมะยักไหล่เชิงไม่ถือสาแล้วฟุ่บลงไปอีก คิดเหรอว่าฉันจะยอม หึหึหึหึ

กริ๊งงงงง

"เฮ้ยยย!"คราวนี้โทโมะอุทาน ฮ่าๆๆ ก้ากกๆๆๆ

"ก้ากกกๆ"

"=___="คราวนี้โทโมะแย่งกระดิ่งในมือฉันไปแล้วฟุ่บต่อ

...ไปอดหลับอดนอนที่ไหนมาฟ้ะ?

"เฮ้ เอาคืนมาได้ละ"

"..."เงียบบบ = =

"สัญญาว่าจะไม่แกล้ง"

"..."เงียบคูณสาม

"เฮ้ยหลับเเล้วเหรอ"

"..."เงียบอีกแล้ววววว ตายเเล้วเหรอวะ

"ขอคืนเถอะนะ ฉันไม่แกล้งนายแล้วจริงๆ"ฉันเว้าวอนต่อคนที่นอนฟุ่บบนโต๊ะ

เพื่อนในที่เรียนมองอย่างสนอกสนใจ = =

โทโมะเงยหน้าขึ้นมาสบตาฉัน...

"อยากได้ก็หอมแก้มสิ ไม่งั้นก็จูบก็ได้"

"ฮิ้วววววววววววววววววววววว"ทั้งห้องเฮฮากับคำพูดของหมอนี่

ส่วนฉันน่ะเหรอ 

ช๊อคเเล้วค่ะขอตายเลยล่ะกัน หัวใจเต้นรัวทั้งๆที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับใครนอกจากเควินมาก่อน กลับมาเต้นรัวต่อประโยคเพียงประโยคเดียวของผู้ชายคนนี้

What the kitty???? TTOTT

To U <3

สวัสดีค่ะ...นี่ฟิคเรื่องที่สอง ก็พึ่งเปิดเรื่องมาไม่รู้จะชอบกับรึเปล่า ยังไงก็ฝากติดตาม ฝากเม้นเน้ออออ รักรีดเดอร์ทุกคนนะคะ <3

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา