รักสุดท้ายของหัวใจ

9.7

เขียนโดย Chapond

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.53 น.

  66 ตอน
  858 วิจารณ์
  217.32K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 09.16 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

59) อดทนต่อความเหงา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ จะทำอะไรน่ะ”ฟางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ชานบ้านก็ตกใจเมื่อป๊อปปี้เดินมานั่งลงข้างฟางก่อนจะ
เอนตัวเองลงไปนอนแล้วลูบท้องของฟาง
 
 
 
“อยากเล่นกับลูกน่ะ เราไปอัลตร้าซาวน์กันมั้ย”ป๊อปปี้ถามฟางเมื่อลูบท้องฟางอย่างเบามือ
 
 
“ตอนแรกว่าจะไปนะแต่ดันติดงาน”ฟางพูด
 
 
“พ่ออยากรู้จังเลยนะว่าเราจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย พ่อตื่นเต้นจังจะได้เห็นหน้าหนูไม่กี่เดือนนี้
แล้ว”ป๊อปปี้ลูบท้องฟางแล้วพูดก่อนที่ลูกในท้องฟางจะดิ้น
 
 
 
“ลูกดิ้นน่ะ”ฟางร้องป๊อปปี้ยิ่งดีใจใหญ่
 
 
 
“งั้นเราไปอัลตร้าซาวน์กันเถอะ ป่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วพาฟางไปอัลตร้าซาวน์ดูเพศลูกในท้องทันที
 
 
 
 
 
 
“เด็กเป็นผู้ชายนะคะตอนนี้สุขภาพแข็งแรงดีนะคะ”หมอบอกเมื่อฉายภาพอัลตร้าซาวน์ให้ฟางและ
ป๊อปปี้ดู
 
 
“เดี๋ยวเราจะได้เจอกันแล้วนะครับลูกพ่อ”ป๊อปปี้ดีในน้ำตาซึมพูดขึ้นทำให้ฟางมองป๊อปปี้แล้วแอบยิ้ม
กับความอ่อนโยนของชายหนุ่ม
 
 
“นี่ ชั้นเดินเองได้น่า”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้พาเธอมาซื้อของให้ลูกที่ห้าง
 
 
 
“แหม เดี๋ยวเธอล้มเป็นอะไรขึ้นมาไง เอะ งั้นแบบนี้ ห้องของแม๊คกับยอร์ชก็ต้องซื้อเตียงมาเพิ่มให้
น้องน่ะสิ”ป๊อปปี้คิดถึงห้องลูกๆที่บ้าน
 
 
 
“เดี๋ยวเราไปดูของเด็กเล่นกันเนาะ”ป๊อปปี้ประคองฟางเดินไปซื้อของเด็กเล่นด้วยกัน
 
 
“ชั้นเป็นแม่ชั้นยังไม่เห่อเท่าคุณเลยนะ ไม่ต้องเห่อขนาดนั้นก็ได้”ฟางพูด
 
 
“ก็มันตื่นเต้นนิ ชั้นจะได้อยู่กับลูกของเรา กับเธอในวันคลอดแล้วมันรู้สึกตื่นเต้นทำตัวไม่ถูกนิ
นา”ป๊อปปี้พูด
 
 
“เว่อร์ละๆ ถ้าคลอดมาแล้วไม่คิดจะช่วยเลี้ยงชั้นาลูกหนีแน่”ฟางพุด
 
 
“ชั้นทำชั้นก็ต้องเลี้ยงสิแหม ถ้าทำอีกชั้นก็เลี้ยงได้นะ ยังไหว”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟาง
 
 
“ขนาดท้องยังจะคิดแบบนี้อีกนะ ไปเลยไปจ่ายเงินเดี๋ยวนี้”ฟางตีป๊อปปี้ไปทีนึงก่อนจะไล่ป๊อปปี้ไป
จ่ายเงินก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปด้วยกัน
 
 
 
 
 
“ฟาง นั่นฟางใช่มั้ย”เสียงของโบว์ทักฟาง ทำให้ป๊อปปี้และฟางหันไปมองโบว์และกั้งที่เดินมาหา
พวกเขาด้วยกัน
 
 
“ไม่ได้เจอกันตั้งหลายเดือนท้องก็ไม่ยอมบอกพวกเรานะ”กั้งทักฟาง
 
 
“แล้วนี่ลูกผู้หญิงผู้ชายล่ะฟาง”โบว์ถาม
 
 
"ผู้ชายจ้า”ฟางตอบ
 
 
 
“โอโห ยินดีด้วยนะครับคุณป๊อป แหม ลูก3แล้วเนี่ย ผมยังไม่ทันได้แต่งเลยมีหวังตามคุณป๊อปไม่
ทันแหงๆ”กั้งพูด
 
 
 
“ก็รีบขอสิรออะไรอยู่ล่ะ”โบว์พูด
 
 
“เดี๋ยวอีก3แสนก็จะครบตามที่พ่อโบว์ขอละล่ะ รออีกนิดนะจ้ะ”กั้งพูดแล้วยิ้มๆให้โบว์ที่ยิ้มด้วยความ
เขิน
 
 
 
“ถ้าแต่งฟางของเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะกั้ง โบว์”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนจะไปคุยกับโบว์2คน
 
 
 
 
 
 
“ว่าไงเรื่องบริษัท ขอโทษนะที่ชั้นเอาแต่ทำงานที่บ้านไม่ไปเข้าบริษัทบ้างเลย”ป๊อปปี้พูด
 
 
“ไม่เป็นไรครับ ช่วงที่ผ่านมามันไม่มีโปรเจคอะไรใหญ่ๆเลย แต่ดีแล้วครับที่เจอฟาง แล้วรักกันมากๆ
นะครับ”กั้งพูด
 
 
“แน่นอน เอ่อ แล้วเรื่องที่ฮ่องกงตกลงว่ายังไงกัน”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
“เอ่อ ใช่ครับ ผมว่าจะโทรหาคุณป๊อปมะรืนนี้แต่เจอก็ดีละครับ คือมีโปรเจคใหญ่น่ะครับเค้าอยากให้
คุณป๊อปไปดูงานที่ฮ่องกง2เดือนครับ”กั้งบอก ป๊อปปี้อึ้ง
 
 
 
 
“อะไรนะ งั้นชั้นก็มาไม่ทันฟางคลอดน่ะสิ”ป๊อปปี้คิดหนัก ช่วงนี้ฟางท้องโตแล้วด้วยสิ
 
 
“ถ้าคุณป๊อปไม่ว่างเดี๋ยวผมส่งคนอื่นไปก็ได้นะครับ”กั้งพูด
 
 
“ไม่ต้องหรอก ชั้นไปเองล่ะ ชั้นเป็นหัวหน้า เข้าเรียกตัวชั้นไปชั้นก็ต้องไปสิ”ป๊อปปี้พูด
 
 
“ครับ งั้นเดี๋ยวเอกสารผมจะส่งให้คุณป๊อปในเมลอีก2วันนะครับ”กั้งพูดก่อนจะเดินไปคุยกับฟางสัก
พักแล้วขอตัวไปกับโบว์
 
 
“เดี๋ยวมะรืนนี้พวกแม๊คกับย่าใหญ่จะกลับมาแล้วนะฟาง ชั้นอยากให้เธอกลับไปอยู่ที่บ้านเรา เพราะ
มันใกล้คลอดแล้วด้วย”ป๊อปปี้พูดเมื่อนั่งดูทีวีอยู่กับฟาง
 
 
“แต่ชั้นว่า”ฟางยังลังเลเพราะตอนนี้เธอบอกป๊อปปี้ว่าเธอโกรธเค้า แต่หลังๆมาเธอยอมโอนอ่อนให้
เขาเยอะมาก
 
 
“ถ้าเธอยังไม่ให้อภัยชั้น ชั้นไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่ตอนนี้ชั้นอยากให้เธอกลับไปที่บ้านเพราะที่นั่นมี
ทั้งแก้ว เขื่อน ย่าใหญ่แล้วก็เฟย์คอยดูแลเธออยู่”ป๊อปปี้พูด
 
 
“คุณพูดเหมือนกับว่าคุณจะไปไหนไกลๆอย่างงั้นล่ะ มีอะไรรึเปล่า”ฟางหันไปถาม
 
 
“มีงานด่วนที่เค้าเรียกตัวชั้นไปดูงานที่ฮ่องกง2เดือนน่ะ ชั้นกลัวว่าชั้นจะกลับมาไม่ทัน ชั้นเป็นห่วง
เธอจังฟาง รึว่าชั้นจะไม่ไปดี”ป๊อปปี้กังวล
 
 
 
“นี่ อย่าเอาเรื่องส่วนตัวไปปนกับเรื่องงานสิ คุณห่วงชั้นกับลูกแต่คุณไม่ใส่ใจงานแบบนี้มันไม่ได้นะ
คุณน่ะควรจัดการงานก่อน ส่วนทางนี้ชั้นจะยอมกลับไปที่บ้านเอง เพื่อความสบายใจของคุณ”ฟาง
พูด
 
 
 
“เธอพูดแบบนี้เหมือนห่วงชั้น แสดงว่าเธอยอมให้อภัยชั้นแล้วหรอ”ป๊อปปี้ถามอย่างดีใจ
 
 
 
“ถ้าคุณละเลยหน้าที่ชั้นจะโกรธคุณมากกว่านี้ แต่ตอนนี้ชั้นเห็นด้วยกับคุณเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจจะคืน
ดีกัยคุณซักหน่อย”ฟางพูดแล้วไม่มองหน้า
 
 
 
“แค่เธอกลับไปอยู่บ้านชั้นก็ดีใจมากพอแล้ว ไว้ชั้นกลับมาจากฮ่องกงแล้วชั้นจะรีบมาง้อเธออีกรอบ
นะฟาง ชั้นรักเธอนะ รักเธอ รักลูกทุกคนมากเลยนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงจูบฟางอยู่เนิ่นนาน
 
 
 
 
 
 
2เดือนต่อมา
 
 
 
“เดินดีๆหน่อยสิฟาง”แก้วรีบบอกเมื่อฟางท้อง8เดือนเดินลงบันไดมาพร้อมแม๊คกับยอร์ช
 
 
“ท้องโตแบบนี้คลอดน้องมามีหวังลดน้ำหนักยาวแน่ฟาง”โทโมะเล่นกับฮานะก็พูดขึ้น
 
 
“แหมพี่โทโมะ เดี๋ยวคุณแก้วท้องนะ คุณแก้วก็เป็นแบบฟางนั่นล่ะ”ฟางพูดแล้วมองแก้วและโทโมะ
ที่แต่งงานกันไปเดือนก่อนนี้และพึ่งกลับมาจากฮันนีมูนที่ญี่ปุ่น
 
 
 
“พูดแต่แก้วเรื่องแต่งงาน นี่ โทรบอกเฮียเถอะว่าเธอหายงอนแล้ว ชั้นจะได้ไปสู่ขอเฟย์เค้าซัก
ที”เขื่อนพูดเพราะเมื่อมาอยู่ที่บ้านนี้ตามคำขอของป๊อปปี้ ฟางไปนอนห้องป๊อปปี้ทุกคืนแถมเวลา
ป๊อปปี้สไกป์มาหาเขื่อนฟางก็จะชอบไปคุนด้วย
 
 
 
“รออีกนิดนะ รอฟางคลอดก่อนเดี๋ยวค่อยแต่ง”ฟางยิ้มเจ้าเล่ห์
 
 
 
 
“ฮัลโหลค่ะ อะไรนะ ถึงแล้วงั้นหรอ ทำไมไม่กลับบ้านล่ะคะพี่ป๊อป ค่า ได้ค่า”แก้วรับสายป๊อปปี้มา
พูดฟางรีบเงี่ยหูฟัง
 
 
 
“ทำไมคุณป๊อปไม่กลับบ้านอีกล่ะคะ เครื่องมาถึงไฟล์ทพรุ่งนี้นิ”ฟางถามรัว
 
 
“ก็มาถึงก่อนกำหนดวันนึงเพราะต้องรีบเอาเอกสารไปให้เจ้านาย นี่พี่ป๊อปพึ่งโทรมาขอให้ชั้นเอาไป
ให้อยู่เลยนะ”แก้วพูด
 
 
“งั้นถ้าไปฟางขอไปด้วยได้มั้ยคะ”ฟางพูด
 
 
 
“จะดีหรอเธอท้องแก่แล้วนะ เดี๋ยวล้มอะไรมาจะอันตราย”แก้วพูด
 
 
 
“เถอะค่ะ นะคะ ให้ฟางไปเถอะนะคะ”ฟางอ้อนทุกคนจึงยอมให้ฟางไปตามแก้วและโทโมะที่บริษัท
 
 
“ตายแล้วฟาง ท้องโตขนาดนี้มาบริษัททำไมกันทำไมไม่พักที่บ้าน”กั้งทักเมื่อฟางมาถึง
 
 
“ก็ได้บินข่าวว่าคุณป๊อปกลับมาแล้วแต่มาเคลียร์เอกสาร เลยแวะเอาเอกสารมาให้เฉยๆ”ฟางพูด
 
 
 
“แหมฟาง คิดถึงเค้าก็บอกไปสิ ไม่ต้องมาอ้างเรื่องเอกสารหรอก”โบว์แซวก่อนจะเดินพาฟางไปหา
ป๊อปปี้ที่ห้องทำงานพร้อมกับแก้วและโทโมะ
 
 
 
แอ้ด
 
 
 
เมื่อฟางเปิดประตูเข้าไปต้องตกใจเมื่อเห็นภาพที่ทำให้ตัวเองตกใจ ภาพที่ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งบนตักของป๊อปปี้
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
ฟางทำแฟ้มเอกสารตกลงกับพื้นทันที
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกัน”ฟางมองภาพนั้นแล้วอึ้ง
 
 
 
“ฟาง คือมันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอเห็นนะ ชั้นอธิบายได้”ป๊อปปี้เดินมาพูดกับฟาง แต่ฟางตบหน้า
ป๊อปปี้หัน
 
 
 
“สุดท้ายคุณก็ทำให้ชั้นเสียใจอีกครั้ง ทั้งๆที่ชั้นกำลังจะให้อภัยคุณแล้วแท้ๆ”ฟางพูดออกมาก่อน
น้ำตาจะไหลออกมา
 
 
 
 
“ฟาง ฟังชั้นก่อนได้มั้ย มันไม่ได้ป้นอย่างที่คิดเลยนะฟาง”ป๊อปปี้พยายามพูด แต่สาวสวยคนนั้นยืนมา
ข้างๆป๊อปปี้
 
 
 
“ชั้นไม่เชื่อคุณอีกต่อไปแล้ว ปล่อย”ฟางร้องไห้ก่นจะผลักป๊อปปี้แล้ววิ่งออกไป
 
 
“ฟาง อย่าวิ่งนะฟาง”ป๊อปปี้ตกใจรีบวิ่งตามฟางไป
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดดดด”ฟางร้องเมื่ลื่นล้มเอาก้นลงกับพื้นท่มกลางความตกใจของทุกคน
 
 
 
“ฟางเป็นยังไงบ้างฟาง”ป๊อปปี้รีบไปประคองกอดฟางไว้
 
 
 
“ปวดท้อง โอ๊ย ฮือๆ”ฟางเอามือจับที่ท้องแล้วร้องไห้ออกมา
 
 
 
“ป๊อป รีบพาฟางไปที่โรงพยาบาลด่วนเลย”โทโมะพูดก่อนที่แก้วจะเดินนำให้ป๊อปปี้และโทโมะช่วย
กันพยุงฟางไปที่ลานจอดรถ
 
 
 
“ฟางอย่าเป็นอะไรนะฟาง”ป๊อปปี้กอดฟางแน่นแล้วพูด ฟางมองหน้าป๊อปปี้แล้วร้องไห้ออกมา
 
 
 
“ชั้นเกลียดคุณ คนเลว มาหลอกให้ชั้นเชื่อใจและทำให้ชั้นเสียใจอีกแล้ว ชั้นไม่มีวันให้อภัย
คุณ”ฟางพูดแล้วมองป๊อปปี้อย่างเจ็บปวด เช่นเดียวกับป๊อปปี้
 
 
 
“ชั้นกับเนยเราไม่มีอะไรกันจริงๆนะ ฟางเชื่อใจชั้นหน่อยสิ”ป๊อปปี้พูด แต่ก่อนจะพูดอะไรแก้วนำบุรุษ
พยาบาลเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัดทันที
 
 
 
“หมอ ภรรยาผมเป็นยังไงบ้างครับ ให้ผมเข้าไปได้มั้ยครับ”ป๊อปปี้ถามหมอทันที
 
 
“คนไข้ตอนนี้จะต้องคลอดเด็กออกก่อนกำหนดนะครับ ผมจำเป็นต้องผ่าเอาลูกคุณออกครับ”หมอ
พูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องผ่าตัดอีกครั้ง
 
 
 
 
 
“อย่าเป็นอะไรนะฟาง อย่าเป็นอะไรนะลูกพ่อ”ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างกังวลและร้อนรนมาก
 
 
 
 
 
 
เอ้า แทนจะดีกันแต่ดันมีเรื่องอีกละ เห้อ จะจบง่ายมั้ยเนี่ยเรื่องนี้
 
 
อย่าลืมเม้นกับโหวตเยอะๆน้าา
 
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา