รักสุดท้ายของหัวใจ

9.7

เขียนโดย Chapond

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.53 น.

  66 ตอน
  858 วิจารณ์
  233.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 09.16 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

59) อดทนต่อความเหงา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ จะทำอะไรน่ะ”ฟางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ชานบ้านก็ตกใจเมื่อป๊อปปี้เดินมานั่งลงข้างฟางก่อนจะ

เอนตัวเองลงไปนอนแล้วลูบท้องของฟาง

 

 

 

“อยากเล่นกับลูกน่ะ เราไปอัลตร้าซาวน์กันมั้ย”ป๊อปปี้ถามฟางเมื่อลูบท้องฟางอย่างเบามือ

 

 

“ตอนแรกว่าจะไปนะแต่ดันติดงาน”ฟางพูด

 

 

“พ่ออยากรู้จังเลยนะว่าเราจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย พ่อตื่นเต้นจังจะได้เห็นหน้าหนูไม่กี่เดือนนี้

แล้ว”ป๊อปปี้ลูบท้องฟางแล้วพูดก่อนที่ลูกในท้องฟางจะดิ้น

 

 

 

“ลูกดิ้นน่ะ”ฟางร้องป๊อปปี้ยิ่งดีใจใหญ่

 

 

 

“งั้นเราไปอัลตร้าซาวน์กันเถอะ ป่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วพาฟางไปอัลตร้าซาวน์ดูเพศลูกในท้องทันที

 

 

 

 

 

 

“เด็กเป็นผู้ชายนะคะตอนนี้สุขภาพแข็งแรงดีนะคะ”หมอบอกเมื่อฉายภาพอัลตร้าซาวน์ให้ฟางและ

ป๊อปปี้ดู

 

 

“เดี๋ยวเราจะได้เจอกันแล้วนะครับลูกพ่อ”ป๊อปปี้ดีในน้ำตาซึมพูดขึ้นทำให้ฟางมองป๊อปปี้แล้วแอบยิ้ม

กับความอ่อนโยนของชายหนุ่ม

 

 

“นี่ ชั้นเดินเองได้น่า”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้พาเธอมาซื้อของให้ลูกที่ห้าง

 

 

 

“แหม เดี๋ยวเธอล้มเป็นอะไรขึ้นมาไง เอะ งั้นแบบนี้ ห้องของแม๊คกับยอร์ชก็ต้องซื้อเตียงมาเพิ่มให้

น้องน่ะสิ”ป๊อปปี้คิดถึงห้องลูกๆที่บ้าน

 

 

 

“เดี๋ยวเราไปดูของเด็กเล่นกันเนาะ”ป๊อปปี้ประคองฟางเดินไปซื้อของเด็กเล่นด้วยกัน

 

 

“ชั้นเป็นแม่ชั้นยังไม่เห่อเท่าคุณเลยนะ ไม่ต้องเห่อขนาดนั้นก็ได้”ฟางพูด

 

 

“ก็มันตื่นเต้นนิ ชั้นจะได้อยู่กับลูกของเรา กับเธอในวันคลอดแล้วมันรู้สึกตื่นเต้นทำตัวไม่ถูกนิ

นา”ป๊อปปี้พูด

 

 

“เว่อร์ละๆ ถ้าคลอดมาแล้วไม่คิดจะช่วยเลี้ยงชั้นาลูกหนีแน่”ฟางพุด

 

 

“ชั้นทำชั้นก็ต้องเลี้ยงสิแหม ถ้าทำอีกชั้นก็เลี้ยงได้นะ ยังไหว”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟาง

 

 

“ขนาดท้องยังจะคิดแบบนี้อีกนะ ไปเลยไปจ่ายเงินเดี๋ยวนี้”ฟางตีป๊อปปี้ไปทีนึงก่อนจะไล่ป๊อปปี้ไป

จ่ายเงินก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปด้วยกัน

 

 

 

 

 

“ฟาง นั่นฟางใช่มั้ย”เสียงของโบว์ทักฟาง ทำให้ป๊อปปี้และฟางหันไปมองโบว์และกั้งที่เดินมาหา

พวกเขาด้วยกัน

 

 

“ไม่ได้เจอกันตั้งหลายเดือนท้องก็ไม่ยอมบอกพวกเรานะ”กั้งทักฟาง

 

 

“แล้วนี่ลูกผู้หญิงผู้ชายล่ะฟาง”โบว์ถาม

 

 

"ผู้ชายจ้า”ฟางตอบ

 

 

 

“โอโห ยินดีด้วยนะครับคุณป๊อป แหม ลูก3แล้วเนี่ย ผมยังไม่ทันได้แต่งเลยมีหวังตามคุณป๊อปไม่

ทันแหงๆ”กั้งพูด

 

 

 

“ก็รีบขอสิรออะไรอยู่ล่ะ”โบว์พูด

 

 

“เดี๋ยวอีก3แสนก็จะครบตามที่พ่อโบว์ขอละล่ะ รออีกนิดนะจ้ะ”กั้งพูดแล้วยิ้มๆให้โบว์ที่ยิ้มด้วยความ

เขิน

 

 

 

“ถ้าแต่งฟางของเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะกั้ง โบว์”ฟางพูดแล้วยิ้มก่อนจะไปคุยกับโบว์2คน

 

 

 

 

 

 

“ว่าไงเรื่องบริษัท ขอโทษนะที่ชั้นเอาแต่ทำงานที่บ้านไม่ไปเข้าบริษัทบ้างเลย”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ไม่เป็นไรครับ ช่วงที่ผ่านมามันไม่มีโปรเจคอะไรใหญ่ๆเลย แต่ดีแล้วครับที่เจอฟาง แล้วรักกันมากๆ

นะครับ”กั้งพูด

 

 

“แน่นอน เอ่อ แล้วเรื่องที่ฮ่องกงตกลงว่ายังไงกัน”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“เอ่อ ใช่ครับ ผมว่าจะโทรหาคุณป๊อปมะรืนนี้แต่เจอก็ดีละครับ คือมีโปรเจคใหญ่น่ะครับเค้าอยากให้

คุณป๊อปไปดูงานที่ฮ่องกง2เดือนครับ”กั้งบอก ป๊อปปี้อึ้ง

 

 

 

 

“อะไรนะ งั้นชั้นก็มาไม่ทันฟางคลอดน่ะสิ”ป๊อปปี้คิดหนัก ช่วงนี้ฟางท้องโตแล้วด้วยสิ

 

 

“ถ้าคุณป๊อปไม่ว่างเดี๋ยวผมส่งคนอื่นไปก็ได้นะครับ”กั้งพูด

 

 

“ไม่ต้องหรอก ชั้นไปเองล่ะ ชั้นเป็นหัวหน้า เข้าเรียกตัวชั้นไปชั้นก็ต้องไปสิ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ครับ งั้นเดี๋ยวเอกสารผมจะส่งให้คุณป๊อปในเมลอีก2วันนะครับ”กั้งพูดก่อนจะเดินไปคุยกับฟางสัก

พักแล้วขอตัวไปกับโบว์

 

 

“เดี๋ยวมะรืนนี้พวกแม๊คกับย่าใหญ่จะกลับมาแล้วนะฟาง ชั้นอยากให้เธอกลับไปอยู่ที่บ้านเรา เพราะ

มันใกล้คลอดแล้วด้วย”ป๊อปปี้พูดเมื่อนั่งดูทีวีอยู่กับฟาง

 

 

“แต่ชั้นว่า”ฟางยังลังเลเพราะตอนนี้เธอบอกป๊อปปี้ว่าเธอโกรธเค้า แต่หลังๆมาเธอยอมโอนอ่อนให้

เขาเยอะมาก

 

 

“ถ้าเธอยังไม่ให้อภัยชั้น ชั้นไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่ตอนนี้ชั้นอยากให้เธอกลับไปที่บ้านเพราะที่นั่นมี

ทั้งแก้ว เขื่อน ย่าใหญ่แล้วก็เฟย์คอยดูแลเธออยู่”ป๊อปปี้พูด

 

 

“คุณพูดเหมือนกับว่าคุณจะไปไหนไกลๆอย่างงั้นล่ะ มีอะไรรึเปล่า”ฟางหันไปถาม

 

 

“มีงานด่วนที่เค้าเรียกตัวชั้นไปดูงานที่ฮ่องกง2เดือนน่ะ ชั้นกลัวว่าชั้นจะกลับมาไม่ทัน ชั้นเป็นห่วง

เธอจังฟาง รึว่าชั้นจะไม่ไปดี”ป๊อปปี้กังวล

 

 

 

“นี่ อย่าเอาเรื่องส่วนตัวไปปนกับเรื่องงานสิ คุณห่วงชั้นกับลูกแต่คุณไม่ใส่ใจงานแบบนี้มันไม่ได้นะ

คุณน่ะควรจัดการงานก่อน ส่วนทางนี้ชั้นจะยอมกลับไปที่บ้านเอง เพื่อความสบายใจของคุณ”ฟาง

พูด

 

 

 

“เธอพูดแบบนี้เหมือนห่วงชั้น แสดงว่าเธอยอมให้อภัยชั้นแล้วหรอ”ป๊อปปี้ถามอย่างดีใจ

 

 

 

“ถ้าคุณละเลยหน้าที่ชั้นจะโกรธคุณมากกว่านี้ แต่ตอนนี้ชั้นเห็นด้วยกับคุณเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจจะคืน

ดีกัยคุณซักหน่อย”ฟางพูดแล้วไม่มองหน้า

 

 

 

“แค่เธอกลับไปอยู่บ้านชั้นก็ดีใจมากพอแล้ว ไว้ชั้นกลับมาจากฮ่องกงแล้วชั้นจะรีบมาง้อเธออีกรอบ

นะฟาง ชั้นรักเธอนะ รักเธอ รักลูกทุกคนมากเลยนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงจูบฟางอยู่เนิ่นนาน

 

 

 

 

 

 

2เดือนต่อมา

 

 

 

“เดินดีๆหน่อยสิฟาง”แก้วรีบบอกเมื่อฟางท้อง8เดือนเดินลงบันไดมาพร้อมแม๊คกับยอร์ช

 

 

“ท้องโตแบบนี้คลอดน้องมามีหวังลดน้ำหนักยาวแน่ฟาง”โทโมะเล่นกับฮานะก็พูดขึ้น

 

 

“แหมพี่โทโมะ เดี๋ยวคุณแก้วท้องนะ คุณแก้วก็เป็นแบบฟางนั่นล่ะ”ฟางพูดแล้วมองแก้วและโทโมะ

ที่แต่งงานกันไปเดือนก่อนนี้และพึ่งกลับมาจากฮันนีมูนที่ญี่ปุ่น

 

 

 

“พูดแต่แก้วเรื่องแต่งงาน นี่ โทรบอกเฮียเถอะว่าเธอหายงอนแล้ว ชั้นจะได้ไปสู่ขอเฟย์เค้าซัก

ที”เขื่อนพูดเพราะเมื่อมาอยู่ที่บ้านนี้ตามคำขอของป๊อปปี้ ฟางไปนอนห้องป๊อปปี้ทุกคืนแถมเวลา

ป๊อปปี้สไกป์มาหาเขื่อนฟางก็จะชอบไปคุนด้วย

 

 

 

“รออีกนิดนะ รอฟางคลอดก่อนเดี๋ยวค่อยแต่ง”ฟางยิ้มเจ้าเล่ห์

 

 

 

 

“ฮัลโหลค่ะ อะไรนะ ถึงแล้วงั้นหรอ ทำไมไม่กลับบ้านล่ะคะพี่ป๊อป ค่า ได้ค่า”แก้วรับสายป๊อปปี้มา

พูดฟางรีบเงี่ยหูฟัง

 

 

 

“ทำไมคุณป๊อปไม่กลับบ้านอีกล่ะคะ เครื่องมาถึงไฟล์ทพรุ่งนี้นิ”ฟางถามรัว

 

 

“ก็มาถึงก่อนกำหนดวันนึงเพราะต้องรีบเอาเอกสารไปให้เจ้านาย นี่พี่ป๊อปพึ่งโทรมาขอให้ชั้นเอาไป

ให้อยู่เลยนะ”แก้วพูด

 

 

“งั้นถ้าไปฟางขอไปด้วยได้มั้ยคะ”ฟางพูด

 

 

 

“จะดีหรอเธอท้องแก่แล้วนะ เดี๋ยวล้มอะไรมาจะอันตราย”แก้วพูด

 

 

 

“เถอะค่ะ นะคะ ให้ฟางไปเถอะนะคะ”ฟางอ้อนทุกคนจึงยอมให้ฟางไปตามแก้วและโทโมะที่บริษัท

 

 

“ตายแล้วฟาง ท้องโตขนาดนี้มาบริษัททำไมกันทำไมไม่พักที่บ้าน”กั้งทักเมื่อฟางมาถึง

 

 

“ก็ได้บินข่าวว่าคุณป๊อปกลับมาแล้วแต่มาเคลียร์เอกสาร เลยแวะเอาเอกสารมาให้เฉยๆ”ฟางพูด

 

 

 

“แหมฟาง คิดถึงเค้าก็บอกไปสิ ไม่ต้องมาอ้างเรื่องเอกสารหรอก”โบว์แซวก่อนจะเดินพาฟางไปหา

ป๊อปปี้ที่ห้องทำงานพร้อมกับแก้วและโทโมะ

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

เมื่อฟางเปิดประตูเข้าไปต้องตกใจเมื่อเห็นภาพที่ทำให้ตัวเองตกใจ ภาพที่ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งบนตักของป๊อปปี้

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

ฟางทำแฟ้มเอกสารตกลงกับพื้นทันที

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกัน”ฟางมองภาพนั้นแล้วอึ้ง

 

 

 

“ฟาง คือมันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอเห็นนะ ชั้นอธิบายได้”ป๊อปปี้เดินมาพูดกับฟาง แต่ฟางตบหน้า

ป๊อปปี้หัน

 

 

 

“สุดท้ายคุณก็ทำให้ชั้นเสียใจอีกครั้ง ทั้งๆที่ชั้นกำลังจะให้อภัยคุณแล้วแท้ๆ”ฟางพูดออกมาก่อน

น้ำตาจะไหลออกมา

 

 

 

 

“ฟาง ฟังชั้นก่อนได้มั้ย มันไม่ได้ป้นอย่างที่คิดเลยนะฟาง”ป๊อปปี้พยายามพูด แต่สาวสวยคนนั้นยืนมา

ข้างๆป๊อปปี้

 

 

 

“ชั้นไม่เชื่อคุณอีกต่อไปแล้ว ปล่อย”ฟางร้องไห้ก่นจะผลักป๊อปปี้แล้ววิ่งออกไป

 

 

“ฟาง อย่าวิ่งนะฟาง”ป๊อปปี้ตกใจรีบวิ่งตามฟางไป

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดดดด”ฟางร้องเมื่ลื่นล้มเอาก้นลงกับพื้นท่มกลางความตกใจของทุกคน

 

 

 

“ฟางเป็นยังไงบ้างฟาง”ป๊อปปี้รีบไปประคองกอดฟางไว้

 

 

 

“ปวดท้อง โอ๊ย ฮือๆ”ฟางเอามือจับที่ท้องแล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

“ป๊อป รีบพาฟางไปที่โรงพยาบาลด่วนเลย”โทโมะพูดก่อนที่แก้วจะเดินนำให้ป๊อปปี้และโทโมะช่วย

กันพยุงฟางไปที่ลานจอดรถ

 

 

 

“ฟางอย่าเป็นอะไรนะฟาง”ป๊อปปี้กอดฟางแน่นแล้วพูด ฟางมองหน้าป๊อปปี้แล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

“ชั้นเกลียดคุณ คนเลว มาหลอกให้ชั้นเชื่อใจและทำให้ชั้นเสียใจอีกแล้ว ชั้นไม่มีวันให้อภัย

คุณ”ฟางพูดแล้วมองป๊อปปี้อย่างเจ็บปวด เช่นเดียวกับป๊อปปี้

 

 

 

“ชั้นกับเนยเราไม่มีอะไรกันจริงๆนะ ฟางเชื่อใจชั้นหน่อยสิ”ป๊อปปี้พูด แต่ก่อนจะพูดอะไรแก้วนำบุรุษ

พยาบาลเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัดทันที

 

 

 

“หมอ ภรรยาผมเป็นยังไงบ้างครับ ให้ผมเข้าไปได้มั้ยครับ”ป๊อปปี้ถามหมอทันที

 

 

“คนไข้ตอนนี้จะต้องคลอดเด็กออกก่อนกำหนดนะครับ ผมจำเป็นต้องผ่าเอาลูกคุณออกครับ”หมอ

พูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องผ่าตัดอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“อย่าเป็นอะไรนะฟาง อย่าเป็นอะไรนะลูกพ่อ”ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างกังวลและร้อนรนมาก

 

 

 

 

 

 

เอ้า แทนจะดีกันแต่ดันมีเรื่องอีกละ เห้อ จะจบง่ายมั้ยเนี่ยเรื่องนี้

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตเยอะๆน้าา

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา