รักสุดท้ายของหัวใจ

 
 
 
 
 
 
“นี่คุณป๊อปคะ เมื่อไหร่จะถึงซักทีเนี่ย”ฟางมองรอบๆทางที่มีแต่ป่าเขา นี่เขาพาเธอไปที่ไหนกันนะ
 
 
“สมน้ำหน้า แวะเซเว่นแล้วไม่ยอมซื้ออะไรกินดีนัก บอกแล้วไงว่าต้องเดินทางไกลๆ”ป๊อปปี้ดุ
 
 
“ก็ฟางคิดว่าเราจะไปแค่แถวๆชานเมืองนี่คะ ใครจะไปคิดว่าเราจะออกต่างจังหวัดแบบนี้”ฟางบ่นอุบ
 
 
“เหอะๆ ผลจากการโดดงานไปกับผู้ชายเมื่อวานไงล่ะเลยไม่รู้ว่าชั้นมีงานด้วยที่เขาใหญ่”ป๊อปปี้เยาะ
เลขาคนสวยของตัวเอง
 
 
“ค่ะ ขอโทษค่า ทีหลังจะไม่โดดงานอีกต่อไปแล้ว”ฟางพูดก่อนจะบ่นจมูกแล้วเอามือลูบท้องตัวเอง
เบาๆ หิวจัง
 
 
 
 
 
เอี๊ยด
 
 
ป๊อปปี้จอดรถแถวตลาดแห่งหนึ่งแล้วพาฟางมาทานข้าว
 
 
“ไหนบอกว่ารีบไงคะ แล้วทำไมไม่แวะเซเว่นแทน มานั่งทานในร้านแบบนี้มันเสียเวลาออก”ฟาง
มองไปรอบๆร้าน
 
 
“ชั้นทนฟังเสียงท้องร้องต่อไปไม่ไหวน่ะสิมันน่ารำคาญละที่ไม่แวะเซเว่นเพราะชั้นรู้ว่าต่อให้เธอกิน
จนหมดเซเว่นนะ เธอก็ไม่อิ่มหรอกเพราะเธอน่ะตัวหนาแบบนี้คงอิ่มยาก”ป๊อปปี้แขวะฟางทำเอาฟาง
ทมึงตาใส่ก่อนจะทานข้าวจนเวร็จ เมื่อทานข้าวเสร็จแล้วป๊อปปี้ก็พาฟางมาที่ร้านเสื้อผ้า
 
 
“ไปเลือกพวกของใช้ส่วนตัวผู้หญิงเพราะเราเดินทางไปมันก็จะเย็นแล้ว กว่าจะคุยธุระคงจะต้องกลับ
พรุ่งนี้โน่น”ป๊อปปี้บอกพลางเลือกเสื้อผ้าให้ฟาง
 
 
“แล้วเสื้อผ้าคุณป๊อปล่ะคะ”ฟางถาม
 
 
“ชั้นน่ะเตรียมใส่กระเป๋าไว้หลังรถแล้วจะเหลือแค่ของเธอ”ป๊อปปี้พูด
 
“แล้วทำไมคุณไม่บอกฟางเมื่อคืนคะ คุณนี่มัน”ฟางจะโวยวาย
 
 
“อ่ะ ตัวนี้ละกัน อ้อ ใส่ตัวนี้ด้วย เห็นเธอชอบใส่แต่แนวนี้ นี่ชั้นกลั้นใจซื้อหรอกนะ เผลอๆเดินอยู่ไม่รู้
มดจะไต่ขึ้นตัวรึเปล่า หวานชะมัด”ป๊อปปี้เลือกเสื้อผ้าแบบที่ฟางใส่มา2-3ตัวแล้วบ่น
 
 
“ละคุณจะเลือกทำไมละค่ะถ้าจะบ่นแบบนี้”ฟางว่า
 
 
“ชั้นพาเธอมา เธอเป็นเลขาชั้น นอกจากเธอดูแลชั้นชั้นต้องดูแลเธอด้วยเพราะเราเป็นเจ้านายกับลูก
น้องกัน อ้อ เอาชุดนี้ใส่ด้วยละกันเพราะอาจจะต้องเดินลุย ลำพังมีแค่กระโปรงไม่ไหวหรอก อ้อ เอา
รองเท้าผ้าใบไปเปลี่ยนด้วยนะเพราะมีหวังส้นสูงเธอสึกแน่ อ่ะนี่รองเท้าแตะ”ป๊อปปี้พูดแล้วจัดการ
เรื่องเสื้อผ้ารองเท้าทุกอย่างของฟาง ฟางอึ้งที่ป๊อปปี้ใส่ใจรายละเอียดเธอมากขนาดนี้
 
 
 
“เดี๋ยวต่อไปก็ซื้อพวกของใช้ส่วนตัวนะ เธอเดินมันเร็วๆสิ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะบ่นฟางที่เดินชักช้า ฟาง
มองป๊อปปี้ที่ถือถุงเสื้อผ้าทุกอย่างให้เธอก็อดรู้สึกดีไม่ได้ ถึงแม้เธอจะเป็นลูกน้องแต่น้อยครั้งที่
ผู้ชายจะยอมถือพวกเสื้อผ้าของผู้หญิงถ้าไม่ใช่แฟนกัน
 
 
 
“เลือกเลยนะเดี๋ยวชั้นมา”ป๊อปปี้พูดก่อนจะให้ฟางเลือกพวกแชมพู ครีมอาบน้ำ ฟางเมื่อเลือกเสร็จก็
เห็นป๊อปปี้เดินไปที่มุมช๊อกโกแลตแล้วเห็นชายหนุ่มกำลังยืนเลือกขนมอยู่เหมือนกับเด็กก็แอบยิ้ม
 
 
 
“เสร็จแล้วค่ะ”ฟางเดินมาหาป๊อปปี้เล่นเอาชายหนุ่มชะงักก่อนจะทำเป็นไม่สนใจขนมตรงหน้า
 
 
“เสร็จแล้วก็ไปคิดเงินสิมาทำไมตรงนี้”ป๊อปปี้เปลี่ยนไปเดินเลือกพวกน้ำดื่มแทน ฟางเห็นจึงแอบ
หยิบช๊อกโกแลตไปส่วนนึงแล้วเดินตามป๊อปปี้ไป
 
 
 
“นี่ค่ะ”ฟางยื่นช๊อกโกแลตให้ป๊อปปี้ทันที
 
 
“อะไร นี่เห็นชั้นเป็นเด็กๆรึไง”ป๊อปปี้ทำหน้าดุ
 
 
“ก็คุณเองยืนเลือกอยู่ไม่ใช่หรอคะ แล้วนี่ก็ดาร์คช๊อกโกแลตไม่หวานมากด้วยคุณกินได้”ฟางบอก
ชายหนุ่มไปตอบอะไรแต่รับช๊อกโกแลตมา เมื่อลับหลังฟางก็แอบยิ้มก่อนจะเดินไปสตาร์ทรถแล้วขับ
รถไปจนถึงรีสอร์ตที่เขาใหญ่ในเวลาเย็นเกือบพลบค่ำ
 
 
 
 
 
“คุณภานุใช่มั้ยคะ ที่ค่ะกุญแจห้อง”หนักงานยื่นกุญแจห้องมาให้ป๊อปปี้ชายหนุ่มเดินนำฟางไปไข
กุญแจห้องทันที
 
 
“นี่ฟางต้องนอนห้องเดียวกับคุณหรอคะ”ฟางตกใจไม่กล้าเข้าห้อง
 
 
“ก็เจ้าของรีสอร์ตเค้าให้มาห้องเดียวนิถ้าเรื่องมากจะเสียตั้งเช่าก็ได้นะ ห้องฟรีๆไม่ยอมพักคนเรานี่
นะ”ป๊อปปี้พูดแล้วแกล้งบ่นเดินเข้าไปในห้องแล้ววางกระเป๋า ฟางถอนหายใจเซ็งๆก่อนจะเดินตาม
เข้าไปในห้องแล้วปิดประตู เมื่อเข้ามาในห้องเห็นป๊อปปี้นั่งดูทีวีฟางจึงเดินไปที่ระเบียงเพื่อดูดาว
 
 
 
“สวยจัง”ฟางมองดูดาวและพระจันทร์ที่เคียงคู่กันบนฟ้าก่อนจะแอบเอามือถูตัวเองที่แขนเบาๆแล้วก
อดตัวเองเพราะอากาศที่นี่ตอนกลางคืนเย็นและฟางก็ใส่แค่เสื้อแขนกุดอีกต่างหาก
 
 
ตุบ
 
 
“อ๊ะ”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้โยนเสื้อแจ๊กเก็ตของเขาใส่ฟาง ฟางหันขวับพบว่าป๊อปปี้เดินถือกระป๋องโค้ก
มาดื่มข้างๆเธอแล้วไม่มองฟางเลย ฟางมองซักพักก่อนจะใส่เสื้อแจ็กเก๊ตป๊อปปี้ไว้
 
 
 
“ว่าไปว่ามาพระจันทร์นี่ก็เหมือนกับเธอเนาะหน้าบานเหมือนกันเลย”ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางย่นหน้าใส่
อย่างหงุดหงิด เขาว่าเธออีกแล้วนะ
 
 
 
“รีบไปอาบน้ำเถอะ นี่ก็เย็นมากแล้ว เดี๋ยวชั้นโทรสั่งให้เค้ามาจัดอาหารเย็นให้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดิน
ไปเปิดตู้เอาผ้าขนหนูยื่นให้ฟาง ฟางนิ่งมองการกระทำของป๊อปปี้ แม้ชายหนุ่มจะปากร้ายชอบว่าเธอ
แต่เขาก็ใส่ใจเธอเสมอๆ
 
 
 
“ขอบคุณค่ะ”ฟางพูด
 
 
“ชั้นเปิดน้ำอุ่นไว้แล้ว ถ้าร้อนไปก็ผสมน้ำเย็นด้วยล่ะ”ป๊อปปี้พูดไล่หลังฟาง ฟางนิ่งก่อนจะเดินเข้าไป
ในห้องน้ำก่อนจะหย่อนตัวเองลงไปแช่น้ำในอ่างอาบน้ำ แล้วหันไปมองแปรงสีฟันของเธอที่ซื้อตอน
เย็นที่ถูกบีบยาสีฟันไว้ให้ ไหนจะโฟมล้างหน้าและครีมอาบน้ำที่ถูกแกะพลาสติกออกแล้วเอามาไว้
ในห้องน้ำหมดเลย
 
 
 
“ทำร้ายชั้นในอดีต เกลียดชั้น แล้วทำแบบนี้ทำไมกัน”ฟางนึกถึงการกระทำของป๊อปปี้ทั้งหมดก่อนะ
อาบน้ำให้เสร็จ เมื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาก็เห็นพนักงานเอาอาหารมาวางไว้ที่โต๊ะริมระเบียง
ด้านนอกโดยที่ป๊อปปี้ช่วยพนักงานจัดโต๊ะจนเสร็ทำให้ฟางหน้าแดงกับการกระทำที่ใส่ใจรายละเอียด
เล็กๆน้อยไปถึงดอกไม้บนแจกัน เธออิจฉาหวายจริงๆ
 
 
 
 
“ยืนเซ่ออะไรจะกินมั้ยข้าวน่ะ”ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางถึงกับปรับอารมณ์มากไม่ทันก่อนจะเดินมานั่งตรง
ข้ามกับป๊อปปี้ที่รินเบียร์ลงในแก้ว
 
 
“ดื่มอีกแล้วจะมีครั้งไหนคุณไม่ดื่มบ้างคะเนี่ย”ฟางมองป๊อปปี้ที่ดื่มเบียร์ก่อนกินข้าว
 
“แม่ชั้นรึไง กินข้าวไปดิ ชั้นไม่ได้ชวนเธอกินด้วยชั้นซักหน่อย”ป๊อปปี้พูด
 
“แต่พรุ่งนี้คุณต้องพบลูกค้านะคะถ้าเมาไปก็แย่น่ะสิ”ฟางเตือน
 
 
“ชั้นคอแข็งน่าละนี่ก็กินแค่แก้ว2แก้วไม่เมาหรอกละนี่อะไรตักแต่เนื้อๆทั้งนั้นนี่บวมไม่พอแล้วยังจะ
กินอีกรึไง”ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่องว่าฟางทันที
 
 
“ทำไมล่ะคะ ถึงฟางอ้วนนะฟางก็ลดได้แต่คุณน่ะกินแต่เบียร์ๆอีกหน่อยก็เป็นตาแก่ลงพุง”ฟางย้อน
กลับบ้าง
 
 
“แต่ผู้ชายยิ่งแก่ยิ่งมีเสน่ห์นะ”ป๊อปปี้โน้มตัวมากระซิบบอกฟางเล่นเอาฟางหน้าแดงเพราะป๊อปปี้มี
เสน่ห์จริงๆ
 
 
 
“ทานข้าวเถอะค่ะพูดจาไร้สาระมาเยอะแล้ว”ฟางว่า
 
 
“อ่ะ ทานผักซะบ้างเธอน่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วตักผักให้ฟางก่อนจะตักให้ตัวเอง ฟางนิ่งอึ้งก่อนผงกหัว
แล้วทั้งคู่ก็ทานข้าวกันจนเสร็จ พนักงานก็เดินมาเก็บจานออกไป ฟางจึงออกไปแปรงฟันอีกครั้งเพื่อ
เตรียมตัวนอน
 
 
“อ๊ะ นี่คุณเข้ามาในห้องน้ำทำไมชั้นใช้อยู่นะ ละถอดเสื้อทำไม”ฟางโวยวายเมื่อป๊อปปี้เดินเข้ามาใน
ห้อง
 
 
“ก็อาบน้ำน่ะสิถามได้ ใครจะใส่เสื้อผ้าอาบน้ำล่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอาผ้าขนหนูพาดไว้ที่ราวแล้วมา
แปรงฟันข้างฟาง ฟางมองป๊อปปี้ที่ถอดเสื้อมาแปรงฟันข้างตัวเองก็หน้าแดงอมแปรงสีฟันไว้
 
 
 
“อมไว้ทำไม เดี๋ยวฟันก็ผุหรอก แปรงเสร็จก็ออกไปสิรึอยากอาบน้ำกับชั้นอีกรอบ”ป๊อปปี้พูดแล้วเหล่
มองฟาง ฟางรีบบ้วนปากแล้ววิ่งออกไปข้างนอกทันทีป๊อปปี้มองฟางก่อนจะอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออก
มาเห็นฟางดูหนังในทีวีแล้วพบว่าเป็นหนังผี
 
 
“กลัวแล้วยังจะดูหนังผีอีกเธอนี่นะ ไม่เข้าใจผู้หญิงจริงๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วมานั่งลงข้างเตียง ฟางเลยจะ
ลุกหนีป๊อปปี้ไปแต่จังหวะนั้นในทีวีเป็นฉากที่ผีโผล่มาพอดี ฟางร้องกรี๊ดกระโดดไปนั่งตักป๊อปปี้ทันที
 
 
 
“ฟาง ชั้นหนัก”ป๊อปปี้ที่กอดฟางอยู่ก็พูดก่อนที่ฟางจะสะดุ้งแล้วเขยิบห่างป๊อปปี้แต่ก็ยังกลัวผีอยู่
 
 
 
“ถ้ากลัวมากก็ปิดเถอะ”ป๊อปปี้มองฟางอย่างหมั่นไส้ก่อนจะบอกฟาง
 
 
“ก็เรื่องนี้สนุกนี่คะตอนนั้นฟางกับพิชชี่มัวติดสอบเลยไม่ได้ไปดูนินา”ฟางพูดเล่นเอาป๊อปปี้หน้าตึง
เมื่อฟางพูดว่าเคยไปดูหนังกับพิชชี่งั้นหรอ
 
 
“แหม ถ้าดูคงจะวิ่งไปนั่งตักพิชชี่แล้วล่ะสิ เอ สงสัยนี่อาจจะแป็นแผนเธอไว้หว่านเสน่ห์ผู้ชายสิ
ท่า”ป๊อปปี้แขวะ
 
 
“ไม่ได้หว่านเสน่ห์นะคะ คุณจะมองฟางแบบนี้อีกนานแค่ไหน ฟางไม่ดูก็ได้”ฟางโมโหพอลุกจะเดิน
ไปนอนที่โซฟาหนีป๊อปปี้ ในทีวีเป็นฉากที่ผีเด้งออกมาฟางร้องกรี๊ดตกใจกระโดดขึ้นเตียงแต่ไม่พ้น
ตกเตียงทันที
 
 
 
ตุบ
 
 
“เห้ย เป็นไงมั่ง”ป๊อปปี้ร้องอย่างตกใจรีบวิ่งไปหาฟาง
 
 
“เจ็บบ”ฟางร้องด้วยความจุกปนเจ็บทำเอาป๊อปปี้ส่ายหัวแล้วขำก่อนจะอุ้มฟางขึ้นมานอนบนเตียงกับ
ตัวเอง
 
 
 
“ไม่ให้ฟางนอนที่โซฟาหรอคะ”ฟางถามป๊อปปี้
 
 
 
“ชั้นขำมาเกือบทั้งคืนละ ถ้านอนโซฟาเดี๋ยวเธอได้หลอนแล้วนอนตกโซฟาแน่ๆล่ะ เพราะเธอดูหนัง
ผีด้วยนิ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟางที่ถูกเขาอุ้มแต่ตายังดูหนังอยู่พลางกำเสื้อชายหนุ่มแน่น ป๊อปปี้พา
ฟางไปนอนที่เตียงแล้วนั่งดูหนังข้างๆฟางจนจบ
 
 
 
“เอ่อ อย่าพึ่งปิดค่ะๆ คือฟางขอให้ฟางหลับก่อนได้มั้ยแล้วค่อยปิด”ฟางพูดเพราะยังกลัวอยู่ ชาย
หนุ่มยอม เมื่อฟางหลับแล้วป๊อปปี้จึงดับไฟแล้วมองฟางผ่านโคมไฟดวงเล็ก
 
 
 
“ทำตัวอย่างกับเด็กเลยนะเธอน่ะ”ป๊อปปี้ลูบผมฟางก่อนจะดับไฟ โดยที่ตอนนอนทั้งคู่ได้ซุกตัวเข้า
มาใกล้กันและกอดกันในตอนนอนกลางดึกนั้น
 
 
 พระเอกเราน่ะปากร้ายแต่ใจดีนะ ไปๆมาๆอาจะเป็นฟางเองก็ได้ที่ยังไม่ยอมรับใจตัวเอง
 
อย่าลืมเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆน้าาา