รักสุดท้ายของหัวใจ

 
 
 
 
 
 
“กลับมาแล้วค่า”ฟางกลับมาในตอนค่ำแล้วทักทายทุกคนในบ้าน ป๊อปปี้เห็นก็เดินปึงปังขึ้นไปบน
ห้องนอนตัวเองทันที ยอร์ชและย่าใหญ่มองท่าทางป๊อปปี้อย่างไม่เข้าใจ
 
 
“วันนี้ทำไมพี่เป็ดไม่กลับมาพร้อมพ่อป๊อปอ่ะ”ยอร์ชถามฟาง
 
 
“อ๋อ วันนี้พี่ไปเจอเพื่อนมานะเลยแวะทานข้าวด้วยกันแล้วมา”ฟางตอบ
 
 
“ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันใช่มั้ยฟาง”ย่าใหญ่ถามต่อ
 
 
“เปล่านี่คะ ก็ตอนฟางเจอเพื่อนคุณป๊อปก็ปล่อยให้ฟางกลับกับเพื่อนเองเลย”ฟางพูด
 
“แต่ป๊อปบอกว่าฟางไม่สนใจกลับกับเขานี่”ย่าใหญ่พูด
 
 
“เค้าไปไหนไม่รู้ฟางจะไปตามเค้าที่ไหนล่ะคะ ผู้ชายอะไรทั้งขี้บ่นขี้งอนยิ่งกว่าผู้หญิง”ฟางบ่นอุบ ย่า
ใหญ่หัวเราะก่อนจะพายอร์ชขึ้นไปนอน
 
“ยังไงก็ง้อๆหน่อยละกันนะลูก”ย่าใหญ่พูดลอยๆก่อนจะขึ้นห้องไป ฟางจึงเดินไปบ้างหลังจากตรวจ
ความเรียบร้อยของบ้านแล้วก็ไปอาบน้ำและเตรียมตัวเข้านอน แต่ก่อนนอนคำพูดของย่าใหญ่ก็ดังขึ้น
มา
 
 
 
“ไปดูซักนิดคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง”ฟางเดินออกจากห้องนอนตัวเองแล้วไปที่ห้องนอนป๊อปปี้เห็น
ไปเปิดอยู่
 
 
 
“ทำไมยังไม่นอนอีกนะ”ฟางพูดก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องนอนเพราะไม่กล้าเรียกป๊อปปี้
 
 
 
แอ้ด
 
 
“เธอมาทำอะไรหน้าห้องชั้น”ป๊อปปี้มองฟางที่กำลังจะเดินกลับห้องก็พูด
 
“เอ่อ ฟางเห็นไฟเปิดอยู่เลยสงสัยว่าทำไมคุณป๊อปยังไม่นอนอีกอ่ะค่ะ”ฟางพูด
 
“หรอ ไม่นอนก็ดีชงกาแฟให้หน่อยสิ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องนอนตัวเองฟางเหวอก่อน
จะลงไปที่ครัวแต่ไม่ชงกาแฟแต่ชงนมและเอานมดื่มเย็นๆมาให้ป๊อปปี้แทน
 
 
แอ้ด
 
 
“ฟางเห็นว่าวันนี้คุณดื่มกาแฟเยอะแล้วไม่ควรจะดื่มอีกนะคะ มันจะทำให้ใจสั่นตอนนอน”ฟางพูดเมื่อ
เห็นว่าป๊อปปี้มองฟางที่ถือนมและน้ำดื่มมาแทน
 
 
“คืนนี้คงไม่นอนหรอก”ป๊อปปี้พูด
 
“ไม่ได้ค่ะพรุ่งนี้คุณต้องไปทำงานนะคะ”ฟางรีบพูด
 
“ก็งานมันไม่เสร็จนิ พรุ่งนี้ต้องเอาไปเสนอให้แม่แฟนเธอด้วย”ป๊อปปี้พูด
 
 
“พิชชี่ไม่ใช่แฟนฟางค่ะ ไหนคะให้ฟางช่วย จะได้รีบๆไปนอน”ฟางพูดก่อนจะรีบเบียดตัวเองไปนั่ง
ข้างๆป๊อปปี้เพื่อนั่งดูแบบงานต่างๆในคอมป๊อปปี้ ป๊อปปี้แอบเหล่ร่างเล็กที่มานั่งใกล้ชิดตัวเอง กลิ่น
หอมๆของแชมพูทำให้ป๊อปปี้เผลอสูดดมเข้าไป
 
 
“ร้านแม่พิชชี่เป็นสไตล์วินเทจเอาแบบนี้สิคะ”ฟางพูดแล้วหันไปบอกป๊อปปี้ ตอนนั้นเองป๊อปปี้และ
ฟางหน้าใกล้กันมาก เหมือนแรงดึงดูดที่ทำให้ป๊อปปี้กับฟางเข้ามาใกล้กันแล้วก้มลงจูบกันทันที
 
 
 
“อืม”เสียงฟางครางในลำคอแล้วเผลอจูบตอบป๊อปปี้ แต่ก่อนที่อะไรจะเกินเลยมา ป๊อปปี้รีบถอนจูบ
ฟางทันที
 
 
“ดึกมากแล้ว ไปนอนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปทำงานเช้าอีก”ป๊อปปี้พูดแล้วไม่สบตาฟาง
 
 
“ค่ะ”ฟางรีบลุกแล้วเดินออกจากห้องไปทันที
 
 
 
“หวานแฮะ”ป๊อปปี้จับปากตัวเองกอนจะสะบัดหัวไล่ออกจากความคิดแล้วนั่งทำงานต่อ
 
 
 
 
 
“แบบนี้ก็ได้นะน้าชอบดี”แม่พิชชี่พูดขณะที่แวะมาคุยงานกับป๊อปปี้ที่บริษัท
 
“ครับงั้นเดี๋ยวผมจะเร่งทำให้คุณน้านะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วพลันสายตาหันไปเห็นพิชชี่และฟางที่เล่น
เกมส์ในไอแพตด้วยกันก็หน้าตึง
 
 
“คู่นี้นะสนิทกันตั้งแต่ปี1แล้วล่ะ พิชชี่พาฟางมาที่บ้านบ่อยๆเพราะต้องจับคู่ทำรายงานด้วยกันบ่อยๆ
ไม่คิดว่าจบแล้วจะบังเอิญมาเจอกันอีก”แม่พิชชี่พูดถึงพิชชี่และฟางสนิทสนมกันมากแค่ไหนป๊อปปี้
ถึงกับหน้าตึง
 
“เย็นนี้ไปทานข้าวบ้านเรานะ แม่เราชวน”พิชชี่เดินมากับฟางขณะที่ฟางเดินมาส่งพิชชี่และแม่พิชชี่ที่
รถ
 
“เอาสิ ว่าจะไปเล่นกับลูกแมวตัวนั้นด้วย”ฟางบอกก่อนจะโบกลาพิชชี่และแม่พิชชี่แล้วเดินกลับมาใน
บริษัท
 
 
 
“แฟนหรอๆ”กั้งทักฟางทันที
 
 
“บ้า เพื่อนฟางสมัยเรียนน่ะ”ฟางยิ้ม
 
“เพื่อนแล้วยิ้มทำไม มันมีซัมติงกันนี่หว่าๆ”กั้งรีบแซวทันที
 
“บ้าหรอ เพื่อนจ้าๆ”ฟางรีบปฎิเสธ
 
“ดีๆ งั้นถ้ากั้งจีบจะได้ไม่มีคู่แข่ง”กั้งพูดเล่นเอาฟางอึ้ง
 
“อะไรเนี่ยๆ เจอกัน2วันจีบเลยหรอ”ฟางอึ้ง
 
 
“ลองเสี่ยงดูๆเพราะฟางน่ารักนินาทำไงได้ใครจะอดใจไหว อยู่ใกล้ก็หลงทุกคนล่ะๆ”กั้งพูดเล่นเอา
ฟางนึกถึงเมื่อคืนที่เธอเผลอไปจูบกับป๊อปปี้ก็แก้มแดง
 
 
“นี่มันจะมากไปแล้วนะ ที่นี่ที่ทำงานไม่ใช่สวนสาธารณะจะได้มาจีบกันน่ะ”สาวน้อยคนหนึ่งพูดแขวะ
ฟางกับกั้งทันที
 
 
“จีบกันที่สวนสาธารณะร้อนตายสิเธอ มิน่าผิวนี่ออกคล้ำเชียวนะโบว์”กั้งรีบแซวโบว์พนักงานสาวขา
สวยคนนั้น
 
 
“นี่ไม่ได้ดำซักหน่อยนะ เออ ใครจะไปดีอย่างฟางล่ะทั้งเป็นพนักงานใหม่แถมขาวตัวเล็กน่ารัก
อีก”โบว์ประชดกั้ง
 
 
“แน่นอน ใครไปเก้งก้างสูงชะลูดอย่างเธอ”กั้งว่าโบว์
 
“เก้งก้างอะไรชั้นน่ะไซส์นางแบบย่ะ”โบว์พูด
 
“นางแบบงั้นก็สเปคฝรั่งน่ะสิ โทษทีนะไม่ใช่สเปคชั้นหรอกแบบนี้”กั้งเยาะ
 
 
 
“เออ ชั้นมันไม่ดีนี่ คอยดูนะชั้นจะหาแฟนเป็นฝรั่งแล้วมาเยาะนายเลยคอยดู”โบว์เดินปึงปังเข้าไป
ทำงานต่อ
 
 
“ไปทานข้าวกันเถอะเที่ยงละ”หั้งพูดแล้วพาฟางไปทานข้าวทันที จนถึงเวลาทำงานในตอนบ่ายฟาง
ก็เดินกลับมาในห้องพร้อมขนมเห็นป๊อปปี้นั่งทำงานที่เดิม
 
“ถ้าสวีทกันเสร็จแล้วก็ช่วยทำงานต่อด้วยนะครับคุณเลขาไม่ใช่เอาเวลาไปยั่วผู้ชายอย่าง
เดียว”ป๊อปปี้เปิดประเด็นว่าฟางทันที
 
 
“ค่ะ ฟางทำงานแน่ค่ะเพราะฟางไม่ใช่คนทิ้งงาน”ฟางย้อน
 
 
“แต่เวลาเจอผู้ชายฟางก็ทิ้งงานตลอด”ป๊อปปี้ยังจิกกัดฟางไม่เลิก
 
“นี่มันจะมากไปแล้วนะคะ”ฟางหงุดหงิด
 
 
“หรือว่ามันไม่จริง อะไรกลางวันก็กั้งตอนเย็นก็ไปกับพิชชี่ แหมๆ แล้วโทโมะล่ะ เวลาไหนๆ”ป๊อปปี้
ประชด
 
 
“ทำไมคะ แล้วคุณมายุ่งอะไรด้วย”ฟางว่าป๊อปปี้กลับ
 
 
“เปล่า ชั้นก็แค่รู้สึกว่าเลือกเอาซักคนเถอะ อย่าทำตัวหว่านเสน่ห์แบบนี้เลย สงสารผู้ชายเค้า”ป๊อปปี้
ว่า
 
 
“หนึ่งในนั้นผู้ชายที่ฟางหว่านเสน่ห์ก็ไม่มีคุณแน่นอนค่ะ”ฟางว่าป๊อปปี้จึงเดินเข้ามาใกล้ฟางทันที
 
 
“อ้อ หรอ แต่ไม่ต้องหว่านหรอกเพราะชั้นได้ชิมเธอทั้งตัวแล้ว ชิมก่อนพวกนั้นอีก”ป๊อปปี้พูดยั่ว
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
“เลว”ฟางว่าแต่ถูกป๊อปปี้รวบตัวไปจูบอย่างร้อนแรง
 
 
“แฮ่กๆ”ฟางดันตัวเองออกมาแล้วจะตบอีกแต่ป๊อปปี้ดึงฟางไปจูบต่ออีกครั้งจนฟางเริ่มเซ
 
 
“หยุด ถ้าจูบชั้นอีก ชั้นกับเธอได้เล่นหนังสดคาห้องทำงานแน่”ป๊อปปี้พูดฟางฮึดฮัดทำอะไรไม่ได้
แล้วแปลกใจที่ป๊อปปี้เก็บของปึงๆปังแล้วจะกลับบ้าน
 
 
“จะไปไหนคะยังไม่เลิกงานเลย”ฟางพูด
 
 
“ก็เรียบร้อยแล้วก็กลับสิ ไปเตรียมงานที่จะเริ่มพรุ่งนี้ ไม่ดีใจรึไงที่เธอได้เลิกงานไวไปหาหนุ่มๆของ
เธอตามนัดไง”ป๊อปปี้ประชดฟาง
 
 
“หรอคะ งั้นก็ขอขอบพระคุณคุณหัวหน้ามากเลยนะคะที่เลิกงานเร็วให้”ฟางพูดกลับแล้วเก็บกระเป๋า
บ้าง
 
 
“หึ รีบเชียวๆ”ป๊อปปี้เหล่มองฟาง
 
 
“ทีคุณล่ะคะก็รีบเหมือนกันล่ะน่า”ฟงพูดแล้วเดินออกจากห้องมากับป๊อปปี้เห็นกั้งและโบวะเลาะกัน
อีกแล้ว
 
 
 
 
“อะไรกันเนี่ยเกิดอะไรขึ้น”ฟางรีบไปหากั้งและโบว์ทันที
 
 
“นี่ไงหวานใจนายมาแล้วก็ไปหาเค้าซะสิ”โบว์พูดแล้วเดินปึงปังชนไหล่ฟางอย่างแรงจนฟางล้มกั้งรีบ
เข้ามาประคองฟางทันที
 
 
“เจ็บมากมั้ยฟาง”กั้งถามฟางด้วยความเป็นห่วงป๊อปปี้เหล่มองนิดนึงก่อนเบ้ปากใส่ฟาง
 
 
“ไม่เป็นอะไรหรอกจ้าว่าแต่ทะเลาะกันทำไมเนี่ย”ฟางถามกั้งทันที
 
“ผู้หญิงไร้สาระอย่าไปยุ่งเลย พวกพูดไม่รู้เรื่องแล้วนี่ฟางจะไปไหนน่ะ”กั้งถาม
 
 
“อ๋อ เค้าก็จะไปกินข้าวเย็นกับผู้ชายในสต๊อกเค้าน่ะสิ เสียใจด้วยนะกั้งที่เป็นแค่ตัวเลือกเค้าไม่ได้
เป็นตัวจริง”ป๊อปปี้พูดเยาะกั้ง
 
 
“อย่าไปฟังเค้า คือฟางแค่ไปทานข้าวกับแม่เพื่อนแล้วก็เพื่อนน่ะไปก่อนนะ”ฟางบอกแล้วกั้งจึงเดิน
ไปส่งแล้วเรียกแท๊กซี่ให้
 
 
“กลัวเสียคะแนนรึไงบอกว่าเป็นเพื่อน ชิส์”ป๊อปปี้มองฟางไม่พอใจก่อนะเหล่ไปมองโบว์ที่นั่งมองกั้ง
และฟางสนิทสนมกันแล้วกำมือแน่นไม่พอใจ
 
 
“งานนี้สนุกแน่ยัยขอทาน”ป๊อปปี้ยิ้มอย่างมีแผนการ
 
 
ขอแจ้งก่อนน้า เราต้องไปทำธุระประมาณ3-4วัน ะไม่ได้มาอัพฟิค แต่เรากลับมาแล้วเรา
สัญญาเราะรีบมาอัพให้นะ ระหว่งที่รอก็อ่านเรื่องเก่าๆที่จบบริบูรณ์รอก็ได้น้า
 
สัญญากลับมาแล้วจะรีบมาอัพให้เลยยยยย