รักสุดท้ายของหัวใจ

 
 
 
 
 
 
“อ้าว ทำอะไรอยู่ล่ะฟาง”ย่าใหญ่เดินมาเจอฟางที่โซฟาห้องรับแขกหลังจากทานข้าวเที่ยงด้วยกัน
แล้ว
 
 
“อ่อ นั่งเปิดหาสมัครงานน่ะค่ะ เพราะไหนๆก็จบมาแล้วไม่อยากอยู่เฉยๆ”ฟางยิ้มตอบ
 
 
“ดีแล้วนิ ทำอะไรเป็นประโยชน์กับเค้าบ้าง”ป๊อปปี้เดินมาได้ยินก็แขวะ
 
“ตาป๊อป เลิกแขวะฟางได้แล้ว”ย่าใหญ่ดุ
 
 
 
“ว้าว สวยจังเลย พี่เป็ดน้อยๆ รูปนี้ตอนไหนเนี่ย”ยอร์ชวิ่งถืออัลบั้มรูปมาให้ฟาง ฟางเห็นก็ร้องอ๋อเมื่อ
เห็นรูปที่ยอร์ชวิ่งมาให้เธอดูคือรูปที่เธออัญเชิญพระเกี้ยวที่มหาลัยตอนเรียนอยู่
 
 
“อ๋อ รูปนี้พี่ได้ไปอันเชิญพระเกี้ยวน่ะครับ เป็นไงพี่สวยใช่มั้ยล่ะๆ”ฟางพูดแล้วยิ้มๆ ป๊อปปี้แอบเหล่
มองรูปให้อัลบั้ม
 
 
“สงสารคนแบกจริงๆ ปีนั้นคงจะเอารถสิบล้อมาลากแทน”ป๊อปปี้ยังไม่เลิกแขวะเล่นเอาฟางหันขวับ
ไปมองทันที
 
 
“อะไรกันตาป๊อป ฟางเค้าก็จบที่เดียวกับเรานะ ยังจะแขวะกันอีก”ย่าใหญ่ส่ายหน้า
 
“เรียนที่เดียวกันไม่จำเป็นต้องรักกันนิครับ”ป๊อปปี้พูดตามตรงฟางสะอึก
 
“ค่ะ ไม่จำเป็นต้องรักกันเลย”ฟางรีบพูดย้ำคำนั้น
 
 
 
“แล้วรูปนี้ล่ะครับๆ”ยอร์ชชี้รูปฟางที่ไปเป็นแบบถ่ายภาพให้เพื่อนชมรมแม็กกาซีนเป็นภาพแนวหวาน
ใสเหมือนเจ้าหญิงในเทพนิยาย
 
“อันนี้ไปเป็นแบบให้เพื่อนจ้ะ”ฟางตอบ
 
“พุงปริ”ป๊อปปี้ยังแขวะไม่เลิก
 
 
“นี่คุณป๊อปนะ จะหาเรื่องกันอีกนานมั้ย”ฟางหันขวับไปว่าป๊อปปี้ที่นั่งข้างยอร์ชเหล่มองรูปแทบทุกรูป
ตัวเอง
 
 
 
 
“ว้าวพี่เป็ดน้อยรูปนี้พี่เป็ดน้อยเซ็กซี่มากก”ยอร์ชพูดเมื่อพลิกอัลบั้มมาดูเป็นภาพที่ฟางไปถ่ายแบบ
ให้เพื่อนเป็นตีมเซ็กซี่เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวเนียน
 
 
“ยอร์ชอย่าดูลูกเดี๋ยวฝันร้ายๆ”ป๊อปปี้รีบพูดแล้วปิดตาลูกชาย ฟางโมโหเผลอเอาหมอนปาใส่ป๊อปปี้
ไปทีนึง
 
 
“นี่เธอ จะมากไปแล้วนะ”ป๊อปปี้ว่าเมื่อเห็นตอนนั้นย่าใหญ่เดินขึ้นไปบนห้องแล้วก็เปิดฉากทะเลาะ
กับฟางทันที
 
“ไม่มากไปหรอกค่ะ คุณป๊อปเองนั่นล่ะที่ว่าฟางก่อน”ฟางรีบพูด
 
“ก็มันจริง นี่ส่งให้ไปเรียนดูแต่ละอย่างไปทำกิจกรรมทั้งนั้นเรียน แล้วดูรูปๆ โชว์เนื้อหนังมังสาไปถึง
ไส้แล้วมั้ยห้ะ”ป๊อปปี้บ่นยาวเหยียด
 
“มันเป็นศิลปะค่ะ มันเป็นงานโปรเจคของเพื่อนเราก็ต้องช่วยอย่าบ่นเป็นคนแก่หน่อยเลย คุณท่านยัง
ไม่ว่าขนาดนี้เลยนะคะคุณป๊อปน่ะชอบว่าฟาง อ้อ แล้วอีกอย่างฟางไม่ได้เหลวไหลเรื่องเรียนด้วย
ฟางได้เกียรตินิยมอันดับ1นะ”ฟางพูดยาวเหยียดให้ป๊อปปี้ฟัง
 
 
“ชั้นไม่ได้แก่ ชั้นแค่มองตามจริง แล้วไงเกียรตินิยมอันดับ1แล้วไง ชั้นได้อันดับ2แต่มีงานที่มั่นคง
ทำละกันไม่เหมือนเธอยังหางานทำไม่ได้”ป๊อปปี้ได้ทีว่าฟางกลับเรื่องหางานทำทันที
 
 
“ก็คนพึ่งจบนี่คะจะไปมีงานรองรับทันทีได้ไง”ฟางบ่นอุบ
 
 
“หรอ ทำไมตอนชั้นเรียนยริษัทถึงมารอให้ชั้นเข้าทำงานล่ะ ก็งี้ล่ะประสิทธิภาพการทำงานไม่เหมือน
กัน”ป๊อปปี้เยาะเพราะแอบหมั่นไส้ที่ฟางเกทับตัวเองเรื่องเกียรตินิยม
 
 
 
 
“พ่อกับพี่เป็ดน้อยจะทะเลาะกันอีกนานมั้ยครับเนี่ย ทะเลาะข้ามหัวยอร์ชแบบนี้ด้วยยอร์ชดูรูปไม่ได้
เนี่ย”ยอร์ชพูดขึ้นทำเอาป๊อปปี้และฟางเงียบลงทันทีก่อนสายตาป๊อปปี้จะหันไปเห็นฟางถ่ายรู
ปกับพิชชี่ที่ไปทำค่ายอาสาของคณะกัน
 
 
“ไปเรียนแท้ๆ ยังมีหน้าคิดเรื่องผู้ชาย”ป๊อปปี้พูดแขวะ
 
“นี่ยังไม่จบใช่มั้ยคะ ฟางไม่มีแฟนนะคะ”ฟางรีบพูด
 
 
“แหมละในรูปนี่ล่ะอีกนิดนึงก็จูบกันได้ละ”ป๊อปปี้ชี้รูปที่พิชชี่และฟางถ่ายคู่กันแล้วพิชชี่กับฟางกอด
คอกันทันที
 
 
“คนเราบริสุทธ์ใจเป็นเพื่อนกันไม่มีทางคิดอกกุศลเหมือนใครบางคนคิดหรอกค่ะ”ฟางแขวะกลับ
 
“อ้อ หรอ บอกชั้นทำไมล่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
“เพราะมีคนแถวนี้ชอบคิดดีแต่ว่าคนอื่นนี่คะเลยต้องพูดไว้ก่อน”ฟางย้อน
 
“ไม่เจอกันตั้งนานเดี๋ยวนี้เถียงเก่งขึ้นแล้วนิ”ป๊อปปี้พูด
 
“เถียงเฉพาะคนค่ะ เถียงแค่ผู้ใหญ่ที่ไม่รู้จักโตบางคนเท่านั้น”ฟางย้อน
 
“นี่เธอว่าใคร”ป๊อปปี้ว่า
 
“ไม่รู้ค่ะไม่ได้เอ่ยชื่อใครทั้งนั้นนี่คะเมื่อกี้นี้คุณป๊อปปี้จะเดือดร้อนทำไมล่ะคะ”ฟางพูดป๊อปปี้องฟาง
อย่างหงุดหงิด
 
 
 
“นี่พี่เป็ดน้อยไปเมืองนอกมากับเค้าด้วย แล้วเด็กผู้ชายคนนี้คือใครฮะ”ยอร์ชชี้ที่รูปที่ฟางกับแม๊ค
ถ่ายรูปกันด้านหลังวิวของหอนาฬิกาบิ๊กเบนที่อังกฤษ ฟางนิ่งเงิยบไม่รู้จะพูดยังไง
 
 
“ยอร์ชไปหาย่าทวดทีครับพ่อว่าเย็นนี้จะชวนย่าทวดไปเดินซื้อของที่ห้างพอดี”ป๊อปปี้พูดยอร์ชจึงลุก
ไปทำให้ป๊อปปี้และฟางนั่งอยู่ข้างกัน
 
 
 
 
“จำได้มั้ยที่ชั้นเคยพูดกับเธอกับย่าใหญ่เมื่อ8ปีก่อน”ป๊อปปี้เปิดประเด็นเมื่ออยู่กัน2คน
 
 
“ค่ะ”ฟางตอบ
 
 
“แล้วทำไมไม่บอกชั้นว่าเธอท้อง เธอมีลูกกับชั้น”ป๊อปปี้ว่าฟางทันที เพราะดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเด็กคนนี้
คือลูกเขากับฟาง
 
 
“ฟางไม่ต้องการเค้าเป็นลูกของฟางคนเดียว”ฟางว่า
 
 
“นี่แล้วไม่คิดรึไงว่าลูกจะเกิดมาแล้วเค้าไม่ถามหรอว่าพ่อของเค้าคือใคร”ป๊อปปี้ถามฟางนิ่งเพราะตอ
นที่แม๊คถามเธอถึงพ่อ ย่าใหญ่และเขื่อนเองเป็นคนบอกว่าพ่อของเขาคือป๊อปปี้ ซึ่งเธอก็ไม่ได้ห้าม
หรือทักท้วงอะไร
 
 
“ฟางก็บอกไปแล้วว่าพ่อของน้องแม๊คคือคุณ”ฟางพูดนิ่งๆไปยอมสบตาป๊อปปี้ ป๊อปปี้มองฟางแล้ว
ส่ายหน้า
 
 
 
 
“งั้นเราแต่งงานกันมั้ย”ป๊อปปี้พูด
 
 
“ทำไมคุณพูดเรื่องแต่งงานมันง่ายดายแบบนี้ล่ะคะ การแต่งงานมันเป็นเรื่องสำคัญของผู้หญิงทุกคน
นะคะ”ฟางพูดเพราะเธอวาดฝันว่างานแต่งงานของเธอจะได้ใส่ชุดแต่งงานสวยๆ แต่งงานกับคนที่
เธอรักและเค้าก็รักเธอ
 
 
“ใช่ ชั้นรู้ แต่นี่อย่าลืมสิว่าเราข้ามขั้นว่าแต่งงงาน ความรักอะไรพวกนั้นมาแล้ว”ป๊อปปี้พูด ฟางนิ่ง
สะอึกก่อนภาพที่เขาข่มขืนเธอจะฉายเข้ามาในหัวอีกครั้ง
 
 
 
“ค่ะ คุณก็พูดได้นี่คะ เพราะคุณข่มขืนฟาง ฟางคือคนเสียหายทั้งหมดฟางต้องกลายเป็นแม่ตั้งแต่
อายุไม่ถึง18เพราะคุณ”ฟางพูดก่อนน้ำตาแห่งความเสียใจในอดีตจะไหลออกมาอีกครั้งป๊อปปี้นิ่ง
เอื้อมมือจะมาจับฟาง
 
 
 
“ไม่ต้องมาจับฟางค่ะ ฟางจะบอกคุณอีกครั้งให้คุณรู้ไว้นะคะ ว่าฟางไม่มีทางจะแต่งงานใช้ชีวิตคู่กับ
คนที่ทำร้ายฟางในอดีตแน่นอน ลูกของฟาง ฟางเลี้ยงเองได้ คุณน่ะรับรู้แค่ว่าเป็นพ่อเท่านั้น เราจะ
ไม่แต่งงานกันเพราะเราไม่ได้รักกัน”ฟางพูดแล้วรีบปาดน้ำตาทันที
 
 
“ก็ดี เธอพูดเอง ไม่แต่งก็ไม่ต้องแต่ง เธอนี่มันพูดไม่รู้เรื่องชะมัด โอเค ชั้นไม่เซ้าซี้เธอแล้วเรื่องนี้
เพราะชั้นเองก็ลืมไปว่าเราไม่ได้รักกันจะแต่งงานกันทำไม”ป๊อปปี้พูดแล้วแค่นหัวเราะ
 
 
 
 
 
“เอะอะอะไรกันน่ะเสียงดังเชียว”ย่าใหญ่เดินลงมาพร้อมยอร์ชฟางรีบปาดน้ำตาแล้วนั่งห่างๆป๊อปปี้
ทันที
 
 
“เอ่อ เปล่าครับ”ป๊อปปี้ตอบแล้วนั่งห่างๆฟาง
 
“ย่าจะมาบอกว่าบริษัทที่ป๊อปปี้ทำงานอยู่น่ะมันมีตำแหน่งด้านการเงินว่างมั้ยน่ะเพราะฟางเค้าจบด้าน
นี้มา”ย่าใหญ่ถามเพื่อฝากงานให้ฟางทำ
 
 
“ไม่มีนะครับ”ป๊อปปี้พูด
 
“งั้นป๊อปไม่มีเลขาก็ดี งั้นย่าจะให้ฟางไปช่วยงานป๊อปให้ตำแหน่งเลขาละกัน”ย่าใหญ่พูด
 
 
“อะไรนะครับ/คะ”ฟางและป๊อปปี้พูดพร้อมกันอย่างตกใจ
 
 
“คุณย่าผมไม่เอาด้วยล่ะแค่เจอกันที่บ้านก็เบื่อกันจะตายอยู่แล้ว”ป๊อปปี้พูด
 
“เอ่อ ฟางหางานทำที่อื่นก็ได้ค่ะไม่จำเป็นต้องไปรบกวนคุณป๊อปเค้าเลย”ฟางรีบพูด
 
 
“ไม่ได้ ห้ามขัดคำสั่งย่า อย่าลืมสิว่าบริษัทที่แกทำงานเนี่ยย่าเป็นหุ้นส่วนใหญ่ในนี้ดังนั้นย่าจะฝาก
ใครซักคนเข้าไปทำงานเนี่ยมันไม่ใช่เรื่องแปลก”ย่าใหญ่พูด
 
 
“อ้อ แล้วฟาง จะไปปดินรนหางานทำให้เหนื่อยทำไม ไหนๆก็มีบริษัทของป๊อปปี้อยู่แล้ว และอีก
อย่างทางเดียวกันไปด้วยกันประหยัดน้ำมันอีก อะไรที่ช่วยๆได้ก็ช่วยกันไป ช่วยงานเจ้าป๊อปก็ถือซะ
ว่าช่วยงานชั้นละกันฟาง”ย่าใหญ่หันไปพูดกับฟางแล้วจ้องหน้านิ่งเล่นเอาฟางและป๊อปปี้ต่างปฏิเสธ
ไม่ได้
 
 
“เอ่อ ก็ได้ครับ”ป๊อปปี้พูด
 
 
“ดีมาก งั้นเริ่มงานพรุ่งนี้ใช่มั้ยเราก็รับฟางไปเป็นเลขาของเราด้วยเลยละกัน”ย่าใหญ่พูดแล้วเดินพา
ยอร์ชไปเล่นที่สวนทันทีเพราะความจริงแล้วย่าใหญ่แอบได้ยินที่ทั้งคู่ทะเลาะกันตั้งแต่แรกเลยคิดว่า
วิธีนี้ล่ะ ให้ทั้งคู่ทำงานร่วมกันจะได้ไม่ต้องทะเลาะกันอีก
 
 
“หึ เป็นไงล่ะสุดท้ายเรา2คนก็ขัดย่าใหญ่ไม่ได้เลยซักคน”ป๊อปปี้พูด
 
 
“ค่ะ ถ้ามันคือคำสั่งของคุณท่านฟางก็ต้องทำตาม ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”ฟางหันไปพูดกับป๊อปปี้
 
“รอบนี้จะฝากเนื้อ ตัว กี่รอบล่ะ”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟางแกล้งฟางทันที
 
“คนบ้า นิสัยไม่ดี เลว”ฟางว่าเป็นชุดก่อนจะกะเผลกตัวเองหนีป๊อปปี้ไปทันที
 
 
 
“หึ คิดหรอว่าชั้จะยอมญาติดีกับเธอ”ป๊อปปี้พูดเยาะๆฟาง ช่วยไม่ได้ยัยนั่นไม่ยอมเชื่อเขาเรื่อง
แต่งงานดีนัก เรื่องอะไรจะต้องพูดดีๆกัน หึ คราวนี้ล่ะ ชั้นจะแกล้งเธอแน่ โทษฐานที่ไม่เชื่อชั้นยัย
ขอทาน
 
 
ดี สม ทะเลาะกันจนย่าใหญ่ต้องจับทำงานด้วยกันเลย555
 
เม้นกับโหวตเรื่องนี้ด้วยน้าาาาา