So What !! มีปัญหามั้ยค่ะ สุดหล่อ.

ณ ห้อง 426

 

ฟางที่เห็นว่าป๊อปปี้หันไปอีกทาง แล้วตัวสั่นจึงเข้าไปจับป๊อปปี้ให้หันมา ก็พบว่าเขาร้องไห้อยู่

 

"ร้องซ่ะล่ะ อย่าร้องสิเดี๋ยวไม่หล่อน่ะ"ฟางง้อป๊อปปี้ที่กำลังร้องไห้อยู่ ป๊อปปี้ไม่ตอบ แล้วหลับตาลงไปเพราะงอนฟาง

 

"อึ้มมม"ป๊อปปี้ครางออกมา เพราะฟางที่เห็นป๊อปปี้งอนจึงเข้าไปจูบป๊อปปปี้ทันที ป๊อปปี้รีบลืมตาขึ้นมาทันที

 

"ฟาง"ป๊อปปี้ลุกขึ้นเรียกชื่อฟางหลังจากที่ฟางผละออกจากป๊อปปี้

 

"หายงอนรึยังล่ะ ^^"ฟางพูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้

 

"เธอไม่ได้งอนฉันหรอกเหรอ"ป๊อปปี้งงกับสิ่งที่ฟางทำมาก

 

"ฮ่าๆ ฉันเข้าใจแล้วหมดแล้วล่ะ"ฟางตอบ ป๊อปปี้จึงยิ้มออกทันที

 

"แต่ตอนนี้ป๊อปงอนฟางอยู่"ป๊อปปี้แกล้งงอนแล้วหันหน้าไปทางอื่นทันที

 

"งอนเรื่องอะไรง่า ฟางไม่ได้ทำผิดสักหน่อย"ฟางแย้งป๊อปปี้ทันที

 

"ก็ฟางแกล้งป๊อปอ่า ป๊อปก็งอนฟาง ก็ถูกแล้ว"ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้าบึ้ง

 

"โอ๋ อย่างอนสิค่ะ คนดี"ฟางพูดแล้วชูนิ้วก้อยไปให้ป๊อปปี้

 

"ทำอย่างนี้ก่อน"ป๊อปปี้พูดแล้วเอามือไปแตะปากฟาง แล้วก็มาแตะปากตัวเอง ฟางพอจะเดาออกว่าป๊อปปี้ต้องการให้เธอทำอะไร

 

"จะดีหรอ ไม่เอาอ่ะ"ฟางที่เขินก็พยายามกลบเกลื่อน

 

"งั้นป๊อปก็งอนต่อ"ป๊อปปี้ถือโอกาสนี้แกล้งคนตัวเล็ก ฟางจึงก้มลงไปจูบป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน

 

"อึ้มมมม"ป๊อปปี้คราง ก่อนจะผละออก

 

"น่ารักมาก"ป๊อปปี้ยิ้ม แล้วหยิกแก้มฟาง

 

"โอ้ย ป๊อปเจ็บน้า"ฟางพูดแล้วจับแก้มตัวเอง

 

"อะไร ป๊อปหยิกเบาๆเอง"ป๊อปปี้รีบพูดทันที

 

"ก็มันเจ็บนี่นา แล้วฟื้นตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะเนี่ย"ฟางถามป๊อปปี้

 

"ฟื้นนนานแล้วล่ะ ^^"ป๊อปปี้พูด

 

"ทำไมฟื้นเร็วจัง"ฟางถามอีก เพราะเป็นห่วงป๊อปปี้

 

"ก็เพราะว่าป๊อป คิดถึงฟางไง"ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางหน้าแดง แล้วป๊อปปี้ก็ดึงฟางเข้าไปนั่งตักตัวเอง

 

"ว้ายยย ป๊อปทำอะไร"ฟางร้องขึ้น

 

"ก็ดึงฟางมานั่งตักไง แหม เดี๋ยวนี้เปลี่ยนสรรพนามตามด้วย"ป๊อปปี้พูดแล้วหอมแก้มฟาง ฟางทำเป็นจับผมตัวเอง เพราะตอนนี้เธอเขินมาก

 

"ก็เพราะว่า ฟาง..อื้ออ"ฟางที่พูดอยู่แล้วหันไปหาป๊อปปี้ ป๊อปปี้จึงจูบปิดปากฟางทันที

 

"พะ พอแล้ว"ฟางที่ถูกจูบดันตัวป๊อปปี้ออก

 

"ฟาง ป๊อปรักฟางน่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟาง ที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกเลย

 

"พูดอะไรน่ะ เขินน่ะ"ฟางที่เขินจนลืมตัวก็ตีไปที่แผลป๊อปปี้

 

"โอ้ยย"ป๊อปปี้ที่ถูกฟางตีโดนแผลก็ร้องขึ้น จนฟางต้องรีบดูอาการ

 

"ป๊อปปี้ ฟางขอโทษ เจ็บมากไหม"ฟางพูดแล้วรีบดูแผลให้ป๊อปปี้ทันที ป๊อปปี้จึงรวบตัวฟางมากอดแน่น

 

"ฟางยังไม่บอกรักป๊อปเลย"ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้ากวนๆใส่ฟาง

 

"คนบ้า ก็นึกว่าเจ็บแผล"ฟางทำหน้าบึ้งใส่ป๊อปปี้

 

"ก็เจ็บจริงๆ นี่นา มือหนักชะมัด"ป๊อปปี้พูดกับฟาง ฟางจึงหันมามองหน้าป๊อปปี้อย่างเอาเรื่อง

 

"อยากโดนอีกไหมล่ะ ห้ะ"ฟางพูด ป๊อปปี้จึงรีบปฏิเสธ

 

"ไม่แล้วคร้าบบบ ขอโทษคร้าบบบ"ป๊อปปี้พูด ฟางที่มองอยู่ก็ยิ้ม

 

"ยิ้มอะไร"ป๊อปปี้ที่เห็นฟางยิ้มก็พูดขึ้น

 

"ป่าว"ฟางทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

 

ฟอด ! ป๊อปปี้หอมแก้มฟางทันที

 

"ป๊อปยังไม่รู้เลยว่าฟางรักป๊อป รึป่าว"ป๊อปปี้พูดแล้วก้มหน้าลง

 

"ฟางน่ะ รักป๊อปน่ะ"ฟางพูดแล้วจับหน้าป๊อปปี้ขึ้น ป๊อปปี้รีบยิ้มอย่างดีใจ แล้วเอื้อมมือ ไปหยิบกล่องสร้อยเพชรจี้กระต่ายให้ฟางทันที

 

"ฟางเป็นรักแรก และรักสุดท้ายของป๊อปเลยน่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วเปิดกล่องสร้อยนั่นให้ฟางดู

 

"สวยจัง ฟางก็มีของจะให้ป๊อปเหมือนกัน"ฟางพูดแล้วเดินไปที่กระเป๋าเป้ที่ตนเองถือมาด้วย แล้วหยิบตุ๊กตาหมีพูห์อัดเสียงได้ยื่นให้ป๊อปปี้ทันที

 

"หมีพูห์ !"ป๊อปปี้ตะโกนขึ้น เพราะเขาชอบหมีพูห์มาก

 

"เธอรู้ได้ไงว่าฉันชอบหมีพูห์"ป๊อปปี้พูดอย่างตื่นเต้น

 

"ฮ่าๆ ป๊อปน่ะเป็นคนดังจะตาย ในหนังสือก็ลงประวัติป๊อป ฟางก็อ่านๆมาน่ะ"ฟางเกาหัวแก้เขิน

 

"น่ารักที่สุดเลย แล้วฟางชอบสร้อยที่ป๊อปซื้อให้ไหม ป๊อปสั่งทำพิเศษเลยน่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

"ชอบสิ สวยมากเลย"ฟางพูด แล้วป๊อปปี้จึงใส่สร้อยให้ฟางทันที

 

"ฟางใส่แล้วสวยมากเลย"ป๊อปปี้พูดแล้วจับฟางหันมา ฟางยิ้มรับก่อนจะกอดป๊อปปี้

 

"ฟางรักป๊อปปี้มากๆเลยน่ะ"ฟางพูด

 

"ป๊อปก็รักฟางมากๆเลยน่ะ"ป๊อปปี้พูดกลับบ้าง ฟางเขินมาก จึงพูดกลบเกลื่อนทันที

 

"ฟางหิวข้าว ฟางไปซื้อข้าวดีกว่า เดี๋ยวฟางมาน้า"ฟางพูด แล้วค่อยๆเดินออกจากห้อง

 

"รีบไปรีบมาน่ะ คิดถึง"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้ฟาง

 

"ค่ะ ^^"ฟางพูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้กลับเช่นกัน ป๊อปปี้ที่เล่นตุ๊กตาหมีพูห์อยู่ก็บังเอิญไปกดปุ่มเปิดที่อัดเสียง

 

ติ้ดๆ

 

"ฮัลโหลๆ ป๊อปปี้นี่ฟางเองน่ะ ฟางมีเรื่องจะบอกป๊อปด้วย ฟางรักป๊อปมากเลยน่ะ แม้ว่าฟางจะทำตัวงี่เง่ายังไง ป๊อปก็ให้อภัยฟางเสมอ  ฟางไม่มีอะไรจะบอกแล้ว ฟางรักป๊อปน้าา"

 

ติ้ดๆ 

 

"น่ารักจังเลย ป๊อปก็รักฟางน่ะ ยัยลูกเป็ดติงต๊อง ไม่สิ ต้องยัยกระต่ายติงต๊อง ฮ่าๆ"ป๊อปปี้พูดพึมพำคนเดียว ฟางที่แอบฟังอยู่น่าห้องก็เขินหน้าแดงมาก จึงรีบเดินออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

ติดตามต่อตอนหน้าน้า ตอนหน้า จบล่ะ เม้นต์กันเยอะๆน่ะค่ะ