So What !! มีปัญหามั้ยค่ะ สุดหล่อ.

"เอ่อ ขอโทษน่ะ"ป๊อปปี้รีบผละจากฟางแล้วหันไปทางอื่น
 
"ฉัน ฉันขอบคุณนายมากเลยน่ะ"ฟางพูดแล้วหลบตาป๊อปปี้
 
"อ้ะ ใส่ซ่ะ ชุดเธอมันโป๊เกินไป"ป๊อปปี้ว่า แล้วนำเสื้อโค้ชตัวหนาที่เขาใส่มาด้วยยื่นให้ฟาง ฟางจึงนำไปใส่
 
"เอ่อนี่นายไว้หนวดด้วยหรอ"ฟางถามป๊อปปี้เพราะเห็นเข้าไว้หนวดนานแล้ว
 
"ก็น่ะ ฉันก็ปล่อยให้มันเลยตามเลย"ป๊อปปี้พูดแล้วจับคางตัวเอง
 
"เฮ้อ นายนี่น่ะ มานี่เดี๋ยวฉันโกนหนวดให้ ในห้องน้ำฉันเห็นที่โกนหนวดอยู่"ฟางพูดแล้วลากป๊อปปี้ไปที่ห้องน้ำ
 
 
"ไปนั่งไป เดี๋ยวฉันเตรียมของก่อน"ฟางพูดแล้วเดินไปหยิบที่โกนหนวดและครีมสำหรับโกนหนวดมา ป๊อปปี้จึงถอดเสื้อตัวเองออก เผยให้เห็นอกกว้าง ฟางที่เตรียมของเสร็จจึงหันไปดู
 
"เฮ้ยยย นาย อย่าน่ะ อย่าทำอะไรลามกน่ะ"ฟางที่กำลังเดินจึงรีบเอามือปิดตา ของที่ถือมาจึงตก
 
"นี่ๆ ฉันถอดเสื้อเฉยๆ ไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย เธอน่ะคิดลึก"ป๊อปปี้ส่ายหน้าอย่างเอือมๆ จากนั้นฟางจึงหยิบของขึ้นมาแล้วจัดการโกนหนวดให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่ลอบมองการกระทำของฟางก็แอบยิ้ม ฟางที่เผลอหันมาสบตากับป๊อปปี้ก็หน้าแดง
 
"ยิ้มอะไร"ฟางถามกลบเกลื่อนความเขิน
 
"ก็เธอน่ารักน่ะ ฉันเลยยิ้ม"ป๊อปปี้พูด ฟางหน้าแดงอีก จึงเผลอทำที่โกนหนวดบาดคางป๊อปปี้
 
"โอ้ยยย"ป๊อปปี้ร้องออกมาด้วยความเจ็บทันทีที่ถูกที่โกนหนวดของฟางบาด
 
"นาย  ฉันขอโทษ เป็นไงบ้าง"ฟางรีบเอาน้ำมาล้าง แล้วดูอาการป๊อปปี้ ที่คางของป๊อปปี้มีรอยแดงแต่ไม่มากนักฟางจึงเอาผ้ามาเช็ดจนเสร็จ
 
"ขอบใจน่ะที่โกนหนวดให้ฉัน"ป๊อปปี้เอ่ยขอบคุณฟางแล้วใส่เสื้อตามเดิม ฟางยิ้มแล้วไปนั่งที่เตียง
 
"แล้วนายจะไปไหนต่อไหมล่ะ"ฟางถามป๊อปปี้ที่กำลังจะมานั่งข้างๆเธอ
 
"ฉันยังไม่อยากไปไหนเลย อยากนั่งอยู่ข้างๆเธอ"ป๊อปปี้พูดจบก็หอมแก้มฟาง ทำให้ฟางเขินแล้วเขินอีก
 
"พอแล้ว ตาบ้า"ฟางแลบลิ้นใส่ ป๊อปปี้จึงหอมอีก ฟางจึงตีไปทีนึง
 
"นี่นาย พอได้แล้ว แก้มฉันช้ำหมดแล้ว"ฟางพูดแล้วลูบแก้มเบาๆ
 
"ฮ่าๆ น่ารักชะมัด"ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟางด้วยสายตาอ่อนโยน 
 
"เฮ้อ ขอบใจนายอีกครั้งน่ะ ที่ช่วยฉัน"ฟางพูดอีกแล้วซึมลงไป
 
"ไม่เอา อย่าเป็นแบบนี้สิ ฉันอยากได้ฟางที่สดใส ร่าเริงเหมือนเมื่อกี้น่ะ"ป๊อปปี้อ้อนฟางเหมือนเด็กๆ ฟางจึงยิ้มโดยไม่รู้ตัว
 
"ยิ้มล่ะๆ ฮ่าๆ"ป๊อปปี้พูดแล้วชี้หน้าฟางช้าๆ
 
"พอแล้ว หมีบ้า"ฟางพูดแล้วหันไปทางอื่น ป๊อปปี้จึงจับหน้าฟางให้หันมา
 
"เธอหายโกรธฉันรึยัง"ป๊อปปี้ถามฟาง ฟางนิ่งสักพักก็ตอบไป
 
"หายแล้วล่ะ^^"ฟางพูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้
 
"ฉันขอโทษน่ะ ที่ทำกับเธอในคืนนั้น"ป๊อปปี้พูดแล้วนิ่งก้มลงไป ฟางจึงจับหน้าป๊อปปี้ขึ้นมาบ้าง แล้วโน้มลงไปจูบอย่างอ่อนโยน โดยป๊อปปี้ก็จูบตอบ
 
"ฉันลืมไปหมดแล้วล่ะ"ฟางผละออกแล้วพูดพลางมองหน้าป๊อปปี้
 
"ฉันรู้ว่าเธอยังไม่ลืมหรอก แต่ฉันจะไม่ทำอีกแน่ๆ ถ้าเธอไม่ขอ"ป๊อปปี้พูด ฟางจึงยิ้มแล้วกอดป๊อปปี้ ป๊อปปี้งงกับการกระทำของฟางมาก
 
"ถ้านายไม่มีฉันอยู่ข้างๆนาย นายจะมีความสุขไหม?"ฟางถามป๊อปปี้ ทำเอาป๊อปปี้ตอบไม่ถูกเลย
 
"อย่าพูดแบบนี้สิ ฉันรู้สึกไม่ดีเลย"ป๊อปปี้พูด แล้วผละออกจากอ้อมกอดฟาง
 
"ทำไมล่ะ? นายน่าจะมีความสุขไม่ใช่หรอ ที่ไม่มีฉันคอยกวน คอยสร้างแต่ปัญหาให้นาย"ฟางพูดแล้วแสร้งยิ้ม
 
"ไม่ ฉันไม่มีความสุขเลย"ป๊อปปี้พูดอย่างจริงจัง
 
"ทำไมล่ะ อื้อออ"พูดจบป๊อปปี้ก็ดึงฟางเข้าไปจูบ เป็นจูบที่อ่อนโยนและเนิ่นนานที่ทั้งสองคนอยากให้เป็นจูบแห่งความรักที่มีต่อกันและกัน
 
"ทำไมน่ะหรอ เพราะว่า ฉัน.."ป๊อปปี้พูดเพื่อให้ฟางลุ้น
 
"ฉันทำไม พูดมาสิ"ฟางที่รอฟังอยู่ลุ้นใจจะขาด
 
"โอ๊ะ ไม่บอกดีกว่า ฮ่าๆ ให้เธอได้รับรู้จากการกระทำฉันดีกว่า ฮ่าๆ"ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้ากวนใส่ฟาง
 
"เชอะ ฉันงอนนายแล้ว"ฟางพูดแล้วหันหน้าไปทางอื่นเพราะเวลานี้เธองอนป๊อปปี้มาก
 
"โอ๋ๆ อย่างอนสิครับคนดี"ป๊อปปี้พูดแล้วยกนิ้วก้อยเพื่อเป็นการง้อฟาง
 
"ไม่ต้องเลย ฉันงอน"ฟางพูดแล้วไม่มองหน้าป๊อปปี้อีก ป๊อปปี้จึงทำเป็นก้มหน้าร้องไห้ ฟางที่เห็นป๊อปปี้เงียบไปจึงหันมาหาป๊อปปี้ก็พบว่าป๊อปปี้ก้มหน้าตัวสั่นเหมือนร้องไห้ เธอจึงเอื้อมมือไปจับตัวป๊อปปี้
 
"นาย"ฟางเรียกป๊อปปี้ 
 
"เธอ งอนฉันหรอ"พูดจบป๊อปปี้ก็ดึงตัวฟางเข้าไปจูบและหอมแก้มเพื่อแกล้งคนตัวเล็ก ฟางจึงรีบผลักป๊อปปี้ออก
 
"เจ้าเล่ห์ชะมัด อีตาบ้า"ฟางที่อยู่ในอ้อมกอดป๊อปปี้พูดขึ้น
 
"หายงอนแล้วล่ะสิ นอนดีกว่า"ป๊อปปี้พูดแล้วพาฟางนอน ทั้งคู่หลับตาลงโดยที่กอดกันอยู่ ป๊อปปี้ที่เห็นฟางหลับแล้ว จึงพูดเบาๆ
 
"ฉันรักเธอน่ะ ยัยตัวแสบ"ป๊อปปี้พูดแล้วหอมแก้มฟาง ฟางที่ยังไม่หลับสนิท ได้ยินในสิ่งที่ป๊อปปี้พูดก็ใจเต้นแรง ฉันก็รักนาย ตาบ้า !
 
 
 
 
 
 
ติดตามต่อตอนหน้าน่ะค่ะ มีแต่หอมกับจูบ ทั้งน้านนน เม้นต์กันเยอะๆน้า