So What !! มีปัญหามั้ยค่ะ สุดหล่อ.

9.2

เขียนโดย THEBOOK

วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.23 น.

  25 ตอน
  459 วิจารณ์
  49.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2556 21.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้ารุ่งขึ้น..

 

"ฮ้าววว~"ป๊อปปี้ที่ลืมตาขึ้นมาแล้วบิดขี้เกียจเล็กน้อย แล้วหันมาหาคนตัวเล็กข้างๆ แต่กลับมีแต่ความว่างเปล่า ไปไหนของเค้าน้ะ

 

"ฟาง ฟาง !"ป๊อปปี้ตะโกนเรียกฟาง แต่ไม่มีวี่แววว่าเธอจะตอบกลับมาเลย เค้าเริ่มจะเป็นบ้าเพราะคนตัวเล็กที่เขากอด เขาหอม เขาจูบ เมื่อคืนไปไหน พลางสายตาหันไปเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งอยู่ที่ตู้ข้างๆเตียงนอน

 

"เมื่อคืนเป็นคืนที่ฉันมีความสุขมากๆเลยน่ะ ป๊อปปี้ ขอบคุณนายที่ทำให้ฉันมีความสุข ขอบคุณนายที่คอยช่วยเหลือฉันตลอด แม้ว่าฉันจะไล่นายให้ออกไปจากชีวิตฉันแค่ไหน แม้ฉันจะบอกว่าฉันเกลียดนายแค่ไหนก็ตาม นายรู้ไหมว่าฉันมันโง่เองที่พูดอย่างนั้นไป ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่าหัวใจฉันตอนนี้อยู่ที่ใคร ฉันรักนายน่ะ ป๊อปปี้ ฉันไม่สัญญาว่าจะรักตลอดไปแต่จะรักทุกวัน ทุกนาที และทุกลมหายใจของฉัน แต่ฉันไม่ควรอยู่กับนายเพราะฉันมันเป็นเด็กไม่ดี เป็นเด็กมีปัญหา ขอร้องอย่าตามหาฉัน เพราะฉันอยากอยู่คนเดียวสักพัก

                                                                                      รักนายเสมอน่ะป๊อปปี้

                                                                                                   ฟาง "

 

 

"ไม่น่ะ ฟาง"ป๊อปปี้พูดแล้วรีบลุกเดินออกไปจากห้องทันที เพื่อไปตามหาฟาง

 

ณ บ้านฟาง

 

"คุณน้าครับ ฟางมานี่รึป่าว?"ป๊อปปี้พูดกับแม่ของฟาง

 

"ไม่น่ะจ้ะ แล้วฟางไม่ได้อยู่กับป๊อปหรอกหรอ เมื่อคืนเรายังโทรมาบอกน้าอยู่เลยว่าอยู่ด้วยกัน"แม่ของฟางที่รู้เรื่องมาตลอดก็ถาม

 

"ใช่ครับ เมื่อคืนอยู่ แต่ตอนนี้ไปไหนแล้วก็ไม่รู้"ป๊อปปี้พูดแล้วจับหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง

 

"ฟาง ลูกแม่"แม่ของฟางถึงกับทรุด เพราะลูกสาวเธอหายตัวไป

 

"คุณน้าไม่ต้องห่วงน่ะครับ เดี๋ยวผมจะตามหาฟางเอง"ป๊อปปี้พูดแล้วพยุงแม่ฟางขึ้นแล้วพาไปนั่ง ส่วนตัวเขาก็รีบออกไปจากบ้านทันที

 

 

 

 

 

"ฟาง หนีออกมาแบบนี้ คิดว่าทำถูกแล้วหรอ"หวายเพื่อนสนิทพูดขึ้นเพราะตอนนี้ฟางอยู่ห้องของจองเบซึ่งหวายแฟนสาวก็อยู่ด้วย

 

"ฉันไม่อยากทำให้เค้าลำบากใจเพราะฉันน่ะ"ฟางพูดแล้วก้มหน้าลงเพื่อข่มอารมณ์ตัวเองไว้ไม่ให้ร้องไห้ออกมา

 

"งั้นก็อยู่ไปสักพักก็ได้ งั้นเดี๋ยวฉันมา ไปเอาผ้าเช็ดตัวมาให้เธอไปอาบน้ำก่อน"หวายพูดแล้วเดินออกไป ฟางที่นั่งอยู่โซฟาก็เบื่อๆ สายตาหันไปเห็นนิตยสารเล่มหนึ่ง ชื่อ PTKJ Update ซึ่งหน้าปกเป็นรูปของคนที่เธอคุ้นตา

 

"4 หนุ่มสุดฮอต PTKJ ใจบุญบริจาคของแก่ผู้ประสบภัยน้ำท่วม....."

 

หน้าปกนิตยสารที่เขียนไว้ ฟางที่อ่านอยู่ถึงกับช็อค เพราะรูปที่อยู่ตรงหน้ามีแต่คนที่เธอเคยเห็นและรู้จัก

 

"ป๊อปปี้ ชายหนุ่มรวยล้นฟ้าพร้อมกับน้องชายต่างมารดาของเขา พิชชี่ ร่วมสมทบทุนสร้างห้างขนาดใหญ่ในใจกลาง Big City"

 

ไม่จริงหน่า พิชชี่เป็นน้องป๊อปปี้งั้นหรอ ไม่แปลกใจเลยที่ป๊อปปี้จะรู้ว่าฉันไปไหนบ้าง เพราะมีอะไรฉันก็บอกพิชชี่ตลอด  ฟางที่นั่งคิดก็เจ็บใจกำหนังสือแน่น พลางสายตาไปเห็นบุคคลคนหนึ่ง

 

"เขื่อน หนุ่มหล่อ ออกมาประกาศว่าเขาไม่ได้กุ๊กกิ๊กกับน้องแจม.."

 

นี่มันคนที่ซื้อตัวฉันไปข่มขืนนี่ บ้าหน่า มาอยู่นี่ได้ไง ไม่จริงใช่ไหม ฟางที่เห็นรูปเขื่อนก็นึกออกว่าเขื่อนคือชายคนนั้นที่ปั๊มแสตมป์สีแดงแล้วจะข่มขืนเธอ

 

"โทโมะ ถ่ายแบบเพื่อการกุศลร่วมกับน้องสาวของเขา น้องหวายนั่นเอง"

 

โทโมะงั้นหรอ นี่มันพี่โกโบรินี่และหวายด้วย บ้าหน่ามันชักจะวุ่นวายแล้วน่ะ ทำไมกัน นี่ฉันมันโง่ขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมถูกหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฟางที่อ่านนิตยสารอยู่ก็ร้องไห้ เพราะทุกคนเห็นเธอเหมือนตัวตลก เธอโดนหลอกสารพัด

 

"ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน จองเบ ออกมาบอกว่าเขาทั้ง 4 เป็นเพื่อนกันมานานมาก มีอะไรก็ช่วยเหลือกันตลอด....."

 

อะไรน่ะนี่ฉันโดนเขาหลอกมาตลอดเลยงั้นหรอ ทำไมกันฉันมันโง่มากเลยใช่ไหม ฮืออ ฟางโยนหนังสือนั่นลงโซฟา เธอปาดน้ำตาทิ้ง ก่อนจะเดินไปเปิดประตู

 

แอ้ด !

 

"อ้าวฟาง อยู่ที่นี่ นี่เอง"ป๊อปปี้ที่กำลังจะเปิดประตูห้องเข้าไป ก็เห็นฟางเปิดออกมาพอดี ฟางที่เห็นป๊อปปี้ก็ชะงัก

 

เพี๊ยะ ! ฟางตบหน้าป๊อปปี้อย่างแรง

 

"ฉันเกลียดนาย คนหลอกลวง คงสนุกสิน่ะที่หลอกฉัน ทำเหมือนฉันเป็นตัวตลก"ฟางพูดแล้วน้ำตาไหล ก่อนจะวิ่งออกไป ป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ก็รีบวิ่งตามฟางไป

 

"เดี๋ยวฟาง ฟาง ฉันหลอกอะไรเธอ"ป๊อปปี้พูด เพราะเขาไม่เข้าใจที่ฟางพูดทั้งหมด

 

"อย่ามายุ่งกับฉัน จะไปไหนก็ไป ฉันเกลียดนาย ได้ยินไหมฉันเกลียดนาย"ฟางพูดแล้วรีบวิ่งไปสะพานแห่งหนึ่ง แต่ถูกป๊อปปี้จับแขนไว้

 

"เดี๋ยวเรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยน่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟาง ที่กำลังร้องไห้อย่างหนัก

 

"ออกไปจากชีวิตฉันซ่ะ ฉันไม่อยากพบเจอคนอย่างนาย นายมันคนหลอกลวง ฉันไม่ใช่ของเล่นน่ะ ที่จะได้มาเล่นตลกกับฉัน"ฟางพูดไม่สบตาป๊อปปี้ ป๊อปปี้จึงดึงฟางเข้าไปกอด

 

"ฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นตัวตลกเลยน่ะ เธอเป็นคนที่ทำให้ฉันมีความสุขมากๆเลยด้วย"ป๊อปปี้พูด ฟางจึงผละออก แล้วตบหน้าป๊อปปี้

 

เพี๊ยะ !

 

"นายหลอกฉันมาตลอด จริงๆแล้วนายกับรุ่นพี่เป็นเพื่อนกันใช่ไหม แล้วไหนจะพี่โกโบริอีก โอ๊ะ ไม่ใช่สิ พี่เค้าชื่อโทโมะ"ฟางพูดอย่างเจ็บใจ ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นเย็นชาทันที

 

"เอ่อ เธอรู้แล้วหรอ"ป๊อปปี้พูดกล้ำกลึ่ง ก่อนจะมองหน้าฟางอย่างรู้สึกผิด

 

"ฉันรู้หมดแล้วล่ะ เรื่องทั้งหมดน่ะ รวมถึงเรื่องพ่อฉันด้วย"ฟางพูด แล้วเบี่ยงหน้าทางอื่น เพราะไม่อยากให้ป๊อปปี้เห็นความอ่อนแอ

 

"ฉันขอโทษ ที่ฉันทำไปทั้งหมด เพราะฉันทำเพื่อเธอ ทำเพื่อแม่ของเธอน่ะ"ป๊อปปี้พยายามอธิบายให้ฟางเข้าใจ

 

"พอเถอะ อย่าแก้ตัวอีกเลย"ฟางพูด ก่อนจะเดินไป จังหวะนั้นเองมีรถคันหนึ่งขับมาด้วยความเร็วสูง ฟางที่ไม่ได้มองทางเลยกำลังจะถูกรถชน แต่ป๊อปปี้เห็นจึงรีบวิ่งไปผลักฟาง ทำให้ตัวเองโดนรถชนแทน

 

ปึ้งง !!!

 

"ป๊อปปี !"ฟางตะโกนเรียกป๊อปปี้ จากนั้นเธอจึงรีบวิ่งไปหาป๊อปปี้

 

"นายอย่าเป็นอะไรน่ะ ป๊อปปี้"ฟางพูดพลางเขย่าตัวป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่ได้สตินิดหน่อยก็ค่อยๆลืมตามองฟางช้าๆ

 

"ฉัน รัก เธอ น่ะ ฟาง"ป๊อปปี้พูดแล้วเอามือไปจับหน้าฟางเบาๆ แล้วสลบไป เพราะได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ฟางที่นั่งอยู่ก็ร้องไห้อย่างหนัก

 

"ป๊อปปี้ฉันขอโทษ ฮืออออ"ฟางพูดแล้วกอดป๊อปปี้แน่น จากนั้นก็รีบพาป๊อปปี้ไปส่งที่โรงพยาบาล....

 

 

 

 

 

 

 

ติดตามต่อตอนหน้าน่ะค่ะ ใกล้จะจบแล้ว เม้นต์กันเยอะๆน้า 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา