So What !! มีปัญหามั้ยค่ะ สุดหล่อ.

เช้ารุ่งขึ้น..

"ฮ้าววว~"ป๊อปปี้ที่ลืมตาขึ้นมาแล้วบิดขี้เกียจเล็กน้อย แล้วหันมาหาคนตัวเล็กข้างๆ แต่กลับมีแต่ความว่างเปล่า ไปไหนของเค้าน้ะ

"ฟาง ฟาง !"ป๊อปปี้ตะโกนเรียกฟาง แต่ไม่มีวี่แววว่าเธอจะตอบกลับมาเลย เค้าเริ่มจะเป็นบ้าเพราะคนตัวเล็กที่เขากอด เขาหอม เขาจูบ เมื่อคืนไปไหน พลางสายตาหันไปเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งอยู่ที่ตู้ข้างๆเตียงนอน

"เมื่อคืนเป็นคืนที่ฉันมีความสุขมากๆเลยน่ะ ป๊อปปี้ ขอบคุณนายที่ทำให้ฉันมีความสุข ขอบคุณนายที่คอยช่วยเหลือฉันตลอด แม้ว่าฉันจะไล่นายให้ออกไปจากชีวิตฉันแค่ไหน แม้ฉันจะบอกว่าฉันเกลียดนายแค่ไหนก็ตาม นายรู้ไหมว่าฉันมันโง่เองที่พูดอย่างนั้นไป ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่าหัวใจฉันตอนนี้อยู่ที่ใคร ฉันรักนายน่ะ ป๊อปปี้ ฉันไม่สัญญาว่าจะรักตลอดไปแต่จะรักทุกวัน ทุกนาที และทุกลมหายใจของฉัน แต่ฉันไม่ควรอยู่กับนายเพราะฉันมันเป็นเด็กไม่ดี เป็นเด็กมีปัญหา ขอร้องอย่าตามหาฉัน เพราะฉันอยากอยู่คนเดียวสักพัก

                                                                                      รักนายเสมอน่ะป๊อปปี้

                                                                                                   ฟาง "

"ไม่น่ะ ฟาง"ป๊อปปี้พูดแล้วรีบลุกเดินออกไปจากห้องทันที เพื่อไปตามหาฟาง

ณ บ้านฟาง

"คุณน้าครับ ฟางมานี่รึป่าว?"ป๊อปปี้พูดกับแม่ของฟาง

"ไม่น่ะจ้ะ แล้วฟางไม่ได้อยู่กับป๊อปหรอกหรอ เมื่อคืนเรายังโทรมาบอกน้าอยู่เลยว่าอยู่ด้วยกัน"แม่ของฟางที่รู้เรื่องมาตลอดก็ถาม

"ใช่ครับ เมื่อคืนอยู่ แต่ตอนนี้ไปไหนแล้วก็ไม่รู้"ป๊อปปี้พูดแล้วจับหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง

"ฟาง ลูกแม่"แม่ของฟางถึงกับทรุด เพราะลูกสาวเธอหายตัวไป

"คุณน้าไม่ต้องห่วงน่ะครับ เดี๋ยวผมจะตามหาฟางเอง"ป๊อปปี้พูดแล้วพยุงแม่ฟางขึ้นแล้วพาไปนั่ง ส่วนตัวเขาก็รีบออกไปจากบ้านทันที

"ฟาง หนีออกมาแบบนี้ คิดว่าทำถูกแล้วหรอ"หวายเพื่อนสนิทพูดขึ้นเพราะตอนนี้ฟางอยู่ห้องของจองเบซึ่งหวายแฟนสาวก็อยู่ด้วย

"ฉันไม่อยากทำให้เค้าลำบากใจเพราะฉันน่ะ"ฟางพูดแล้วก้มหน้าลงเพื่อข่มอารมณ์ตัวเองไว้ไม่ให้ร้องไห้ออกมา

"งั้นก็อยู่ไปสักพักก็ได้ งั้นเดี๋ยวฉันมา ไปเอาผ้าเช็ดตัวมาให้เธอไปอาบน้ำก่อน"หวายพูดแล้วเดินออกไป ฟางที่นั่งอยู่โซฟาก็เบื่อๆ สายตาหันไปเห็นนิตยสารเล่มหนึ่ง ชื่อ PTKJ Update ซึ่งหน้าปกเป็นรูปของคนที่เธอคุ้นตา

"4 หนุ่มสุดฮอต PTKJ ใจบุญบริจาคของแก่ผู้ประสบภัยน้ำท่วม....."

หน้าปกนิตยสารที่เขียนไว้ ฟางที่อ่านอยู่ถึงกับช็อค เพราะรูปที่อยู่ตรงหน้ามีแต่คนที่เธอเคยเห็นและรู้จัก

"ป๊อปปี้ ชายหนุ่มรวยล้นฟ้าพร้อมกับน้องชายต่างมารดาของเขา พิชชี่ ร่วมสมทบทุนสร้างห้างขนาดใหญ่ในใจกลาง Big City"

ไม่จริงหน่า พิชชี่เป็นน้องป๊อปปี้งั้นหรอ ไม่แปลกใจเลยที่ป๊อปปี้จะรู้ว่าฉันไปไหนบ้าง เพราะมีอะไรฉันก็บอกพิชชี่ตลอด  ฟางที่นั่งคิดก็เจ็บใจกำหนังสือแน่น พลางสายตาไปเห็นบุคคลคนหนึ่ง

"เขื่อน หนุ่มหล่อ ออกมาประกาศว่าเขาไม่ได้กุ๊กกิ๊กกับน้องแจม.."

นี่มันคนที่ซื้อตัวฉันไปข่มขืนนี่ บ้าหน่า มาอยู่นี่ได้ไง ไม่จริงใช่ไหม ฟางที่เห็นรูปเขื่อนก็นึกออกว่าเขื่อนคือชายคนนั้นที่ปั๊มแสตมป์สีแดงแล้วจะข่มขืนเธอ

"โทโมะ ถ่ายแบบเพื่อการกุศลร่วมกับน้องสาวของเขา น้องหวายนั่นเอง"

โทโมะงั้นหรอ นี่มันพี่โกโบรินี่และหวายด้วย บ้าหน่ามันชักจะวุ่นวายแล้วน่ะ ทำไมกัน นี่ฉันมันโง่ขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมถูกหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฟางที่อ่านนิตยสารอยู่ก็ร้องไห้ เพราะทุกคนเห็นเธอเหมือนตัวตลก เธอโดนหลอกสารพัด

"ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน จองเบ ออกมาบอกว่าเขาทั้ง 4 เป็นเพื่อนกันมานานมาก มีอะไรก็ช่วยเหลือกันตลอด....."

อะไรน่ะนี่ฉันโดนเขาหลอกมาตลอดเลยงั้นหรอ ทำไมกันฉันมันโง่มากเลยใช่ไหม ฮืออ ฟางโยนหนังสือนั่นลงโซฟา เธอปาดน้ำตาทิ้ง ก่อนจะเดินไปเปิดประตู

แอ้ด !

"อ้าวฟาง อยู่ที่นี่ นี่เอง"ป๊อปปี้ที่กำลังจะเปิดประตูห้องเข้าไป ก็เห็นฟางเปิดออกมาพอดี ฟางที่เห็นป๊อปปี้ก็ชะงัก

เพี๊ยะ ! ฟางตบหน้าป๊อปปี้อย่างแรง

"ฉันเกลียดนาย คนหลอกลวง คงสนุกสิน่ะที่หลอกฉัน ทำเหมือนฉันเป็นตัวตลก"ฟางพูดแล้วน้ำตาไหล ก่อนจะวิ่งออกไป ป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ก็รีบวิ่งตามฟางไป

"เดี๋ยวฟาง ฟาง ฉันหลอกอะไรเธอ"ป๊อปปี้พูด เพราะเขาไม่เข้าใจที่ฟางพูดทั้งหมด

"อย่ามายุ่งกับฉัน จะไปไหนก็ไป ฉันเกลียดนาย ได้ยินไหมฉันเกลียดนาย"ฟางพูดแล้วรีบวิ่งไปสะพานแห่งหนึ่ง แต่ถูกป๊อปปี้จับแขนไว้

"เดี๋ยวเรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยน่ะ"ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟาง ที่กำลังร้องไห้อย่างหนัก

"ออกไปจากชีวิตฉันซ่ะ ฉันไม่อยากพบเจอคนอย่างนาย นายมันคนหลอกลวง ฉันไม่ใช่ของเล่นน่ะ ที่จะได้มาเล่นตลกกับฉัน"ฟางพูดไม่สบตาป๊อปปี้ ป๊อปปี้จึงดึงฟางเข้าไปกอด

"ฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นตัวตลกเลยน่ะ เธอเป็นคนที่ทำให้ฉันมีความสุขมากๆเลยด้วย"ป๊อปปี้พูด ฟางจึงผละออก แล้วตบหน้าป๊อปปี้

เพี๊ยะ !

"นายหลอกฉันมาตลอด จริงๆแล้วนายกับรุ่นพี่เป็นเพื่อนกันใช่ไหม แล้วไหนจะพี่โกโบริอีก โอ๊ะ ไม่ใช่สิ พี่เค้าชื่อโทโมะ"ฟางพูดอย่างเจ็บใจ ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นเย็นชาทันที

"เอ่อ เธอรู้แล้วหรอ"ป๊อปปี้พูดกล้ำกลึ่ง ก่อนจะมองหน้าฟางอย่างรู้สึกผิด

"ฉันรู้หมดแล้วล่ะ เรื่องทั้งหมดน่ะ รวมถึงเรื่องพ่อฉันด้วย"ฟางพูด แล้วเบี่ยงหน้าทางอื่น เพราะไม่อยากให้ป๊อปปี้เห็นความอ่อนแอ

"ฉันขอโทษ ที่ฉันทำไปทั้งหมด เพราะฉันทำเพื่อเธอ ทำเพื่อแม่ของเธอน่ะ"ป๊อปปี้พยายามอธิบายให้ฟางเข้าใจ

"พอเถอะ อย่าแก้ตัวอีกเลย"ฟางพูด ก่อนจะเดินไป จังหวะนั้นเองมีรถคันหนึ่งขับมาด้วยความเร็วสูง ฟางที่ไม่ได้มองทางเลยกำลังจะถูกรถชน แต่ป๊อปปี้เห็นจึงรีบวิ่งไปผลักฟาง ทำให้ตัวเองโดนรถชนแทน

ปึ้งง !!!

"ป๊อปปี !"ฟางตะโกนเรียกป๊อปปี้ จากนั้นเธอจึงรีบวิ่งไปหาป๊อปปี้

"นายอย่าเป็นอะไรน่ะ ป๊อปปี้"ฟางพูดพลางเขย่าตัวป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่ได้สตินิดหน่อยก็ค่อยๆลืมตามองฟางช้าๆ

"ฉัน รัก เธอ น่ะ ฟาง"ป๊อปปี้พูดแล้วเอามือไปจับหน้าฟางเบาๆ แล้วสลบไป เพราะได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ฟางที่นั่งอยู่ก็ร้องไห้อย่างหนัก

"ป๊อปปี้ฉันขอโทษ ฮืออออ"ฟางพูดแล้วกอดป๊อปปี้แน่น จากนั้นก็รีบพาป๊อปปี้ไปส่งที่โรงพยาบาล....

ติดตามต่อตอนหน้าน่ะค่ะ ใกล้จะจบแล้ว เม้นต์กันเยอะๆน้า