So What !! มีปัญหามั้ยค่ะ สุดหล่อ.

เช้าวันต่อมา.. ณ PP School

"ทำไม ทำไมกันน่ะฟาง ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ ทำไม"ฟางเอ่ยก่อนที่จะมองไปรอบๆ โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่ใหญ่และไฮโซที่สุดใน Big City มีแต่คุณหนูและคุณชายมาเรียนกัน ซึ่งเธอแปลกใจว่าแม่นำเงินที่ไหนมาจ่ายค่าเทอมให้เธอทั้งๆที่บ้านเธอมีฐานะที่ไม่มั่นคงนัก แต่ได้ในเมื่อแม่อยากให้ฉันมาเรียนที่นี่นักใช่ไหม ฮึ !ฉันจะทำให้เห็นว่าฉันไม่อยากเรียนที่นี่จะได้ลาออกไปจากโรงเรียนนี้สักที!! เธอเดินคิดไปจนเดินชนกับชายคนหนึ่งเข้า

โอ้ยยย ! เสียงฟางที่ร้องออกมา

"เฮ้ เธอเป็นอะไรไรไหม?"ชายคนนั้นหันมาถาม

"ไม่หรอก ฉันไม่เป็นไรเลย"ฟางพูดก่อนที่จะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นมา

"ขอโทษน่ะ ฉันชื่อ พิชชี่ น่ะ เธอล่ะ?"ชายหนุ่มหน้าหล่อเอ่ยขอโทษและถามชื่อหญิงสาว

"ฉัน ฉันชื่อฟางน่ะ พึ่งย้ายมาที่นี่เป็นวันแรก"ฟางตอบพลางยิ้มให้พิชชี่

"ครับ ฉันว่าเธอไปเรียนได้แล้วล่ะ สายแล้ว แล้วรู้รึยังว่าตัวเองอยู่ห้องไหน?"พิชชี่ถามฟาง

"อ๋อ ยังเลยฉันพึ่งมาถึงน่ะ"ฟางตอบพิชชี่

"โอเค งั้นตามชั้นมาเดี๋ยวฉันพาเธอไปส่งที่ห้อง แล้วเธออยู่ม.ไหนล่ะ?"พิชชี่ถามอีก

"ม.4 น่ะ"ฟางตอบไป

"ฮ่าๆ รุ่นน้องฉันนี่นา ต่อไปต้องเรียกฉันว่าพี่น่ะ ;)"พิชชี่พูดพลางยักคิ้วให้ฟาง

"ทำไมฉันต้องเรียกนายว่าพี่ด้วย"ฟางถามพิชชี่อย่างหงุดหงิด

"ก็เธอเป็นน้องฉันยังไงล่ะ ว่าไงน้องสาว ^^ "พิชชี่พูดแล้วลูบหัวฟางอย่างอ่อนโยน

"เอามือนายออกไปจากหัวชั้นน่ะ ตาบ้า"ฟางบอกพิชชี่ 

"ฉันว่าฉันเริ่มเอ็นดูเธอขึ้นมาแล้วสิ ฮ่ะๆ"พิชชี่พูดแล้วหัวเราะเบาๆ

ณ ม.4/5

"นี่แหล่ะ ถึงล่ะห้องเธอ"พิชชี่พูดพร้อมกับชี้ไปที่ห้องม.4/5

"เดี๋ยวก่อน แล้วนายรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ม.4/5"ฟางเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ

"เอ่อ.. อ๋อ ก็ชื่อที่ปักอยู่ที่เสื้อเธอไงฉันก็อ่านๆเอาน่ะ"พิชชี่ตอบกล้ำกลึ่ง

"อ๋อๆ โอเค ขอบใจนายมากๆเลยน่ะ^^"ฟางเอ่ยขอบคุณพิชชี่ก่อนจะเข้าไปในห้องเรียน

"ฉันเป็นรุ่นพี่เธอน่ะ ยัยต๊องเอ้ยย"พิชชี่เอ่ยเบาๆ แล้วเดินไปที่ห้องเรียนของตน

"เอ่อ.. ขออนุญาติค่ะ"ฟางเอ่ยก่อนที่จะเดินไปหาที่นั่ง

"เดี๋ยวก่อนเธอมาสายน่ะ ธนันต์ธรณ์ เพราะฉะนั้นจะต้องถูกทำโทษ"อาจารย์ที่สอนอยู่พูดขึ้น

"เอ่อ อาจารย์ค่ะ หนูพึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่เป็นวันแรก หนูไม่รู้ว่าห้องเรียนของหนูอยู่ไหนอ่ะค่ะ"ฟางเอ่ยและทำสีหน้าออดอ้อน

"หรอ งั้นเชิญไปนั่งจ้ะ ฉันจะให้อภัยเธอล่ะกันในฐานะเด็กใหม่"อาจารย์คนนั้นเอ่ยแล้วจัดหาที่นั่งให้ฟาง

"ฮึๆ รู้จักฉันไปน้อยไปแล้วค่ะ อาจารย์"ฟางเอ่ยเบาๆ ก่อนจะไปนั่งที่ของตน

"โอ้ยยย น่าเบื่อจังเลย"เธอตะโกนออกมาจนอาจารย์ที่สอนอยู่หันมาดุเธอ

"นี่ ธนันต์ธรณ์ เงียบๆหน่อยสิ เธอกำลังจะรบกวนสมาธิเพื่อนอยู่น่ะ"อาจารย์ดุเธอ

"โหยย อาจารย์ก็มันน่าเบื่อจริงๆนี่ สอนอะไรก็ไม่รู้เอาคึกคื้นหน่อยเส้ สอนอะไรก็ไม่รู้ไม่รู้เรื่อง"ฟางพูดแล้วทำหน้ากวนๆใส่อาจารย์

"นี่มันจะมากเกินไปแล้วน่ะ เธอก้าวร้าวกับฉันมากไปแล้วน่ะ"อาจารย์หันมาดุฟาง และไม่พอใจกับการกระทำของเธอ

"อะไรกัน อาจารย์หนูพูดผิดหรอไง ดูสิใครๆเค้าก็เบื่อในสิ่งที่อาจารย์สอน นี่อาจารย์สอนวิทยาศาสตร์หรือสอนธรรมะกันแน่ บ่นโคตรยาวเลย ฟังไม่รู้เรื่อง"ฟางพูดกับอาจารย์ ก่อนที่จะมีสายตานับสิบมองเธอกันเป็นตาเดียว

"นี่เธอ ! ฉันว่าเธอต้องไปพบคุณป๊อปปี้แล้วล่ะ"อาจารย์เอ่ยอย่างไม่พอใจก่อนจะพาฟางไปหาป๊อปปี้ที่เป็นลูกเจ้าของโรงเรียนนี้....

ติดตามต่อจ้าาา เรื่องราวจะเป็นไงต่อไปคอยลุ้นเอาน่ะ เม้นต์และโหวตให้ด้วยน่ะค้า ฟิคเรื่องแรกในชีวิตเลย