You are is it ท้ารัก นายเย็นชา [PF]
10.0
เขียนโดย muham
วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.47 น.
19 ตอน
12 วิจารณ์
26.91K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 มกราคม พ.ศ. 2557 11.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) ดีกันก็ได้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเลตัส:อะไรของเธอเนี่ย - -?
จูเนียล:หึ!! นายนี่มัน! เฮ้อ~ // เดินออกไปข้างนอก
เลตัส:นี่ จะไปไหนน่ะ!!?? //วิ่งตามไป
จูเนียล:... //เดินต่อ
เลตัส:นีเธอ เธอรู้ตัวมั้ย ว่าเธอจะเดินไปที่ถนนใหญ่
จูเนียล:เรื่องของฉัน นายไม่ต้องยุ่ง!! //ตะโกนบอก // หันหลังเดินกลับไปเลย ไป๊!!! //โบกมือไล่ให้ไป และวิ่งเข้ามุมซอยไป
เลตัส:อ่า.... //ตกใจและเสียใจเล็กน้อย
#นี่ฉัน เป็นอะไรไปเนี่ย ทั้งๆที่กรี๊ดกับกระทืบเท้าแล้ว ต้องทำร้ายหมอนั่น
แต่ทำไมฉันถึงเดินหนีมาล่ะ นี่มันอะไร ทุกทีจะฆ่ากันตายไม่ใช่รึไง
ฉันเอานิ้วมือเรียวของฉันกำอกซ้ายไว้ อยู่ๆน้ำตาก็ค่อยๆ ไหลรินออกมา
นี่มันความรู้สึกอะไรนะ ไม่เข้าใจจริงๆ ฉันนั่งอยู่ที่ชิงช้าในสวนของหมู่บ้าน
เพื่อสงบจิตอารมณ์ของฉันซักพัก มันก็ดีขึ้นอยู่บ้าง แต่ก็ยังตื่นเต้น และตกใจอัดอั้นอยู่ เป็นเพราะนายเลตัสรึป่าวนะ?? ไม่! ไม่ๆ ไม่มีทาง!!
ฮู้วว์~~ โอเครๆ ฉันสูดลมหายใจลึกๆก่อนจะหลับตาลงซักพัก และพอลืม
ตาขึ้นมาก็พบกับ..#
เลตัส:555 มานั่งทำอะไรเนี่ย
จูเนียล://หลบตา //ก็เรื่องของฉันน่ะ
เลตัส:555 แย่งของเล่นเด็กอ่ะดิ๊!! //โยกหัวอีกคนไปมา
จูเนียล: -/- ป่าวแย่งยะ ก็แค่มานั่งเฉยๆ
เลตัส:หรอ งั้นฉันจะแย่งเป็นเพื่อนนะ //นั่งลงที่ชิงช้าอีกตัว
จูเนียล:*_* อ่า...
เลตัส:อะไร?? มีขี้นกเปลื่อนหน้าฉันรึไง - -*??
จูเนียล:ป ป่าวๆ //โยกชิงช้าไปมาเบาๆ
เลตัส:จำได้ป่ะ //หันมามอง
จูเนียล:หืม //เอียงคอ
เลตัส:ที่ตรงนั้นเราเคยเล่นทรายด้วยกันตอนเด็กๆน่ะ //ชี้ไปที่กระบะทราย //และก็ชิงช้าตัวที่เธอนั่งอยู่ ฉันก็แกว่งให้เธอ สนุกมากเลยนะ 555 เอ้อ~ จูเนียล:(จริงด้วย ชิงช้าตัวนี้...เค้าแกว่งให้เรานี่นา) อ่า...เนอะๆ 555 สนุกๆ
เลตัส://เดินอ้อมมาจับโซ่ชิงช้าของอีกคน// ฉันอยากย้อรเวลา //ไกวชิงช้าเบาๆ
จูเนียล://กำโซ่ชิงช้าแน่น // อืม...นั่นสิ :)
เลตัส://เริ่มไกวแรงเล็กน้อย// ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เธอจะทำอะไร?
จูเนียล:ฉันก็จะแก้ไขในสิ่งที่ฉันทำไม่ดีน่ะสิ ^^
เลตัส:ถ้าเป็นฉัน ฉันจะบอกชอบคนที่ฉันเคยชอบ :))
จูเนียล:(คนที่ชอบ...?) แล้วว่สแต่คน คนนั้นเค้าเป็นใครหครอ //มอง
เลตัส:คนที่ฉันสนิทด้วยอ่ะนะ แต่ฉันก็ลืมเค้าไปแล้วล่ะ และก็ เริ่มชอบใคร
บางคนแทน :))
จูเนียล:ใครหรอ
เลตัส:ก็คนใกล้ตัวน่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเค้าจะชอยเรารึป่าว ก็เท่านั้นเอง ^~^
จูเนียล:อ้อ...อืม //พยัครหน้า //(ฉันเข้าใจนายดีนะ อืมๆ ดูจากแววตาของ
นายอ่า มันเจ็บปวดเหลือเกิน
เลตัส:แต่ก็ช่างเหอะ กินติมป่ะ ฉันจะไปร้านค้า??
จูเนียล:ก็ดีนะ ฉันเอาช็อกชิปนะ > <
เลตัส:โอเคร รอแปบนะ //วิ่งไปที่ร้านค้า
#ฉันก็อยากจะรู้นะ ว่านาบแอบชอบใครน่ะ นายคงจะเจ็บมากเลยสินะ
อืม ฉันเข้าใจดีนะ แต่จะทำไงได้ในเมื่อคนที่นายเคยแอบชอบเค้าไม่รัก
ถึงแม้ว่าเราจะกัด(?)กันอยู่บ่อยๆก็เถอะ แต่ฉันก็คงจะเข้าใจนายได้
ฉันมานั่งแคร์คู่ปรับของฉัน 555 ก็ต้องแคร์บ้างอะนะ นายนี่ก็มีมุมน่ารักๆ
เท่ๆกับเค้าเหมือนกันนะ อย่างเช่นเมื่อกี้ ที่เค้าพูดและยังมีเอ็ฟเฟ็คแสงพระ
อาทิตย์ตกกำลังตกจะตก ชวนให้เห็นท้องฟ้าสีครามสวยเลยทีเดียว อ๊า..
ช่างเป็นภาพที่หายากจริงๆ :D
[ค่อยต่อนะครัช ขอบคุณที่ติดตามจร้าา]
จูเนียล:หึ!! นายนี่มัน! เฮ้อ~ // เดินออกไปข้างนอก
เลตัส:นี่ จะไปไหนน่ะ!!?? //วิ่งตามไป
จูเนียล:... //เดินต่อ
เลตัส:นีเธอ เธอรู้ตัวมั้ย ว่าเธอจะเดินไปที่ถนนใหญ่
จูเนียล:เรื่องของฉัน นายไม่ต้องยุ่ง!! //ตะโกนบอก // หันหลังเดินกลับไปเลย ไป๊!!! //โบกมือไล่ให้ไป และวิ่งเข้ามุมซอยไป
เลตัส:อ่า.... //ตกใจและเสียใจเล็กน้อย
#นี่ฉัน เป็นอะไรไปเนี่ย ทั้งๆที่กรี๊ดกับกระทืบเท้าแล้ว ต้องทำร้ายหมอนั่น
แต่ทำไมฉันถึงเดินหนีมาล่ะ นี่มันอะไร ทุกทีจะฆ่ากันตายไม่ใช่รึไง
ฉันเอานิ้วมือเรียวของฉันกำอกซ้ายไว้ อยู่ๆน้ำตาก็ค่อยๆ ไหลรินออกมา
นี่มันความรู้สึกอะไรนะ ไม่เข้าใจจริงๆ ฉันนั่งอยู่ที่ชิงช้าในสวนของหมู่บ้าน
เพื่อสงบจิตอารมณ์ของฉันซักพัก มันก็ดีขึ้นอยู่บ้าง แต่ก็ยังตื่นเต้น และตกใจอัดอั้นอยู่ เป็นเพราะนายเลตัสรึป่าวนะ?? ไม่! ไม่ๆ ไม่มีทาง!!
ฮู้วว์~~ โอเครๆ ฉันสูดลมหายใจลึกๆก่อนจะหลับตาลงซักพัก และพอลืม
ตาขึ้นมาก็พบกับ..#
เลตัส:555 มานั่งทำอะไรเนี่ย
จูเนียล://หลบตา //ก็เรื่องของฉันน่ะ
เลตัส:555 แย่งของเล่นเด็กอ่ะดิ๊!! //โยกหัวอีกคนไปมา
จูเนียล: -/- ป่าวแย่งยะ ก็แค่มานั่งเฉยๆ
เลตัส:หรอ งั้นฉันจะแย่งเป็นเพื่อนนะ //นั่งลงที่ชิงช้าอีกตัว
จูเนียล:*_* อ่า...
เลตัส:อะไร?? มีขี้นกเปลื่อนหน้าฉันรึไง - -*??
จูเนียล:ป ป่าวๆ //โยกชิงช้าไปมาเบาๆ
เลตัส:จำได้ป่ะ //หันมามอง
จูเนียล:หืม //เอียงคอ
เลตัส:ที่ตรงนั้นเราเคยเล่นทรายด้วยกันตอนเด็กๆน่ะ //ชี้ไปที่กระบะทราย //และก็ชิงช้าตัวที่เธอนั่งอยู่ ฉันก็แกว่งให้เธอ สนุกมากเลยนะ 555 เอ้อ~ จูเนียล:(จริงด้วย ชิงช้าตัวนี้...เค้าแกว่งให้เรานี่นา) อ่า...เนอะๆ 555 สนุกๆ
เลตัส://เดินอ้อมมาจับโซ่ชิงช้าของอีกคน// ฉันอยากย้อรเวลา //ไกวชิงช้าเบาๆ
จูเนียล://กำโซ่ชิงช้าแน่น // อืม...นั่นสิ :)
เลตัส://เริ่มไกวแรงเล็กน้อย// ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เธอจะทำอะไร?
จูเนียล:ฉันก็จะแก้ไขในสิ่งที่ฉันทำไม่ดีน่ะสิ ^^
เลตัส:ถ้าเป็นฉัน ฉันจะบอกชอบคนที่ฉันเคยชอบ :))
จูเนียล:(คนที่ชอบ...?) แล้วว่สแต่คน คนนั้นเค้าเป็นใครหครอ //มอง
เลตัส:คนที่ฉันสนิทด้วยอ่ะนะ แต่ฉันก็ลืมเค้าไปแล้วล่ะ และก็ เริ่มชอบใคร
บางคนแทน :))
จูเนียล:ใครหรอ
เลตัส:ก็คนใกล้ตัวน่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเค้าจะชอยเรารึป่าว ก็เท่านั้นเอง ^~^
จูเนียล:อ้อ...อืม //พยัครหน้า //(ฉันเข้าใจนายดีนะ อืมๆ ดูจากแววตาของ
นายอ่า มันเจ็บปวดเหลือเกิน
เลตัส:แต่ก็ช่างเหอะ กินติมป่ะ ฉันจะไปร้านค้า??
จูเนียล:ก็ดีนะ ฉันเอาช็อกชิปนะ > <
เลตัส:โอเคร รอแปบนะ //วิ่งไปที่ร้านค้า
#ฉันก็อยากจะรู้นะ ว่านาบแอบชอบใครน่ะ นายคงจะเจ็บมากเลยสินะ
อืม ฉันเข้าใจดีนะ แต่จะทำไงได้ในเมื่อคนที่นายเคยแอบชอบเค้าไม่รัก
ถึงแม้ว่าเราจะกัด(?)กันอยู่บ่อยๆก็เถอะ แต่ฉันก็คงจะเข้าใจนายได้
ฉันมานั่งแคร์คู่ปรับของฉัน 555 ก็ต้องแคร์บ้างอะนะ นายนี่ก็มีมุมน่ารักๆ
เท่ๆกับเค้าเหมือนกันนะ อย่างเช่นเมื่อกี้ ที่เค้าพูดและยังมีเอ็ฟเฟ็คแสงพระ
อาทิตย์ตกกำลังตกจะตก ชวนให้เห็นท้องฟ้าสีครามสวยเลยทีเดียว อ๊า..
ช่างเป็นภาพที่หายากจริงๆ :D
[ค่อยต่อนะครัช ขอบคุณที่ติดตามจร้าา]
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ