You are is it ท้ารัก นายเย็นชา [PF]

                  วันนีเป็นวันที่ฉันสวยที่สุด [จริงๆนะเออ] ฉันเดินออกมาจากห้องพักของฉันอย่่างกล้าๆเกร็งๆ มันแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ ≥–≤ คือมันหวิวๆ ฮ่าๆๆ ตืนนี้มีงานเเลี้ยง อ่าาา มันก็ดีอะนะ แต่ว่ามันแปลกๆ หรือใจฉันมันเหวงๆหว่าา ท้องฟ้าคืนนี้สวยมากจริงๆ วาว จักวาลชัดๆ ฉันเงยหน้ามองดาวบนท้องฟ้าและหลับตาลง เหมือนตัวฉันเป็นเจ้าหญิงเลย งุงิ ปุ๊อิ้งๆ
 
ซันเดย์- นี่แก คิดดีแล้วแล้วเหรอ ให้ฉันทำแบบนี้
จูเนียล- อ่าว เสร็จแล้วอ่อ อืมม เท่ดีนี่ ไหนๆหันหน่อย
ซันเดย์- แกยังไม่ตอบคำถามฉันลยนะ //หมุนตัว
จูเนียล- ดีแล้วแหละ หรือ...ไม่หว่าา ฮ่าๆ
ซันเดย์- เห้ย แกอย่าทำเป็นเรื่องเล่นๆนะเว้ย แกบอกเองแท้ๆว่าจะเต้นกับเลตัส
จูเนียยล- โอเคร ฉันยอมรับว่าอยากเต้นกับตานั่น แต่ตอนนี้ไม่แล้ววว
ซันเดย์- โอ้ยย วันหลังก็ติดดีก่อนสิ ให้ตาบเหอะ มันเป็นการทำร้ายจิตใจเลยนะ
จูเนีบล- เรื่องนั่นมันก็ใช่ แต่แค่หลบหลีกก็เท่านั้นอ่า
ซันเดย์- //หันกลับมาจ้องตาอีกคน// อ่อหรอ นี่แกมีนใจร้ายมากเลยนะ ไปบอกกับเค้าเลยไปว่าแกไม่เต้นแล้ววว
จูเนียล- ฉันอาย จอบอนะ
ซันเดย์- ไม่จอบอ ถ้าไม่เต้นก็บอกไปเลยว่าไม่
จูเนียล- แงๆ อย่าทำหน้าน่ากลัวอย่างนั้นสิ
ซันเดย์-  หึ ใจร้ายยย ที่สุดดดดด
จูเนียล- ชิ ไหนๆแกก็แต่งตัวมาขนาดนี้แล้ว(ทอมชัดๆ) ไปลุยกันเลยดีกว่า
ซันเดย์- จ้าๆ ถ้เกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ฉันไม่รับผิดชอนะขอบอก
จูเนียล- ต้องรับสิ เราร่วมเกมส์นี้ด้วยกัน
ซันเดย์- เกมส์ เกมส์อะไรของแก
 
จูเนียล- หึ ก็เกมส์เสี่ยงชะตาไง ว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดีหรือป่าว
ซันเดย์- นี่ชื่อเกมส์
จูเนียล- ใช่ ไปกันเลย //ลากอีกคนให้เดินตาม
 
 

 
นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้นนค่อยาต่อนะคร้าบบบบ