Deceive กลรัก หลอกลวง
เขียนโดย yeewa
วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.22 น.
แก้ไขเมื่อ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) อดีตของแบม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ป๊อบ..บ..แบม"ฟางส่ายหัวอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองแล้ววิ่งออกจากห้องไป..
"ฟาง ฟาง"ป๊อบลุกขึ้นมาจากที่นอนแล้วรีบใส่เสื้อผ้า
"จะไปไหนล่ะ ที่รัก เรายังไม่เสร็จกันเลย"แบมทำสายตายั่วแล้วมาคลอเคลียเกาะแขนป๊อบเอาไว้
"ปล่อยฉัน!"ป๊อบตะคอกเสียงดังแล้วสบัดมืออกจากแบม เขาออกจากห้องแล้วปิดประตูดังปัง!
ปล่อยให้แบมนั่งอยู่บนที่นอนอยู่อย่างงั้น เธอมองร่างของป๊อบที่ออกไปจากประตูด้วยน้ำตาคลอเบ้า
"เมื่อไร เธอจะมองมาที่ฉันซักที.."แบมพูดพร้อมก้มหน้า น้ำหยดใสๆไหลหล่นมาจากดวงตา
เมื่อ 3 ปีที่แล้ว
"ป๊อบไปกินหนมกัน หิวโครตอ่ะ"แบมวิ่งเข้ามาโอบคอป๊อบปี้อย่างสนิทสนม
"ไม่ได้อ่านะ งานยังมีอยู่"ป๊อบพูดแล้วหยิบเอกสารเป็นปึกออกมาจากกระเป๋า
"โหย เลี้ยงก็ได้ไปนะๆ"แบมที่กำลังกระตุกเสื้อของป๊อบปี้อยู่ แต่ป๊อบเหมือนไม่ได้สนใจเธอเลย
สายตาของเขามองไปยังผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังให้หมูย่างหมาข้างถนนกินอยู่
เขามองเธอตาไม่กระพริบ แล้วยิ้มน้อยๆก็ค่อยๆคลี่ออกมาบนใบหน้าของเขา
มันทำให้เธอรู้สึกอิจฉา... ใบหน้าของแบมกลายเป็นหน้าที่บึ้งตึง
ฟาง... คือผู้หญิงคนนั้น ฉันเกลียดแก! ฉันเกลียดที่ทำให้ป๊อบไปสนใจแกมากกว่าฉัน!
ทั้งที่แกแทบไม่ได้ทำอะไรเลย! แต่ดูฉันสิ! ดูฉัน! ฉันทำดีกับเขามาทุกอย่างแต่เขาแทบไม่เคยให้ความสนใจฉันเลย!
"เป็นอะไรไปเปล่า"ป๊อบหันกลับมาถามแบมที่กำลังหน้าบึ้งตึงอยู่
"เปล่า..ไปกินหนมกันเถอะ"แบมค่อยๆเปลี่ยนจากสีหน้าบึ้งตึงไปยิ้มให้ป๊อบปี้
เหมือนเวลาล่วงผ่านไป แบมแอบรักป๊อบปี้ไปเรื่อยๆ แต่เขาก็มักที่จะมองและสนใจฟางอยู่เสมอๆ
แบมไปต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศ.. เธอพยายามส่งข้อความหาป๊อบปี้บ่อยๆแต่น้อยครั้งมากที่เขาจะตอบเธอกลับมา.
คงเพราะฉันไม่สวยเหมือนฟางสินะ..
ฉันทั้งดำ หน้าตาขี้เหร่ ใครจะมาสนฉันหล่ะ..
แบมตัดสินใจทำศัลยากรรมเพื่ออยากให้ตัวเองดูดีขึ้น เพื่อว่าป๊อบปี้อาจจะหันมาสนใจและรักเธอเหมือนอย่างที่เธอรักเขา
แน่นอนว่าปัจจุบัน เธอดูสวยขึ้น.. แต่ก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น มิหนำซ้ำป๊อบปี้ยังจำเธอไม่ได้อีก..
"เพราะแก! ฮึก..ฮือ นังฟาง!! ฮึก...ฮืออ"แบมสอื้นออกมา ถ้ายังมีแก แล้วเมื่อไรป๊อบปี้จะรักฉัน!!
ฟางวิ่งออกมาจนออกมานอกคอนโด.. น้ำตาเริ่มคลอเบ้า..
เหมือนน้ำตากำลังจะไหลออกมา..
ไม่.. ทำไมฉันต้องร้องไห้ด้วย ฉันไม่ได้เคร์เขาซะหน่อย
ฟางยังไม่ทันคิดจบหยดน้ำตาก็ไหลออกมาอาบแก้มทั้งสอง
เธอใช้มือปาดน้ำตา..
ไม่..ฉันไม่เคยรักเขา.. ไอน้ำตาบ้า!หยุดไหลซะที!
"เอี๊ยดดด"
เสียงรถเบรกติดกันเป็นทอดๆ
ฟางถอยหลังไปสองสามก้าว รู้สึกเหมือนของแข็งจะกระทบชนที่ตัวเธอ
ความรู้สึกเจ็บไปหมดทั้งตัว.. เธอล้มลงกลางถนน เสียงผู้คนที่เข้ามามุงดูก่อนที่ทุกอย่างจะวูบดับลง...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ