Deceive กลรัก หลอกลวง
เขียนโดย 
yeewa
วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.22 น.
แก้ไขเมื่อ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) เธอเป็นใคร?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฟาง ฟางอย่าเป็นอะไรนะ"ป๊อบปี้เกาะรถเข็นพยาบาลที่วิ่งเข้ามาในห้องฉุกเฉิน
ประตูห้องฉุกเฉินปิดลง เหลือไว้แค่ร่างกายเหนื่อยหอบของป๊อบปี้
เขาออกมาจากคอนโดและเผอิญเห็นเหตุการนั้นพอดี..
ภาพผู้คนที่กำลังมุงดูฟาง... เลือดสีแดงสดไหลมาตามพื้นถนน
เอาค่อยๆเอามือเข้าไปอุ้มร่างบาง น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมา
นี่ฉันเป็นคนทำร้ายฟาง..
ป๊อบปี้ถอยไปสองสามก้าว ก่อนนั่งลงบนเก้าอี้แถวยาวหน้าห้องฉุกเฉิน...
มือทั้งสองกุมขมับด้วยความเครียด..
ฟาง... อย่าเป็นอะไรนะ
ที่คอนโดป๊อบปี้...
แบมที่กำลังหน้าบูด เธอรอแล้วรออีก ทำไมป๊อบปี้กลับมาช้าจัง..
เหมือนเวลายิ่งผ่านไป มันก็ทำให้แบมอารมณ์เสีย
นังฟาง! แก! แกที่ทำให้ป๊อบปี้ไม่สนใจฉัน
ฉันต้องกำจัดแกออกไปให้ได้!
แบมยิ้มที่มุมปากก่อนกดเบอร์โทรศัพท์หาป๊อบปี้
*เพื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา เพื่อ..*
ติ๊ด
ป๊อบปี้กดรับสาย หน้าตาที่กำลังเคร่งเครียดรู้สึกเหมือนไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น
"ฮัลโหล ป๊อบปี้ฉันแบมนะ คือฉันจะบอกว่า..."
"เรื่องของเธอ!"ป๊อบปี้ตะคอกกลับ แล้วกดตัดสายทันทีตอนนี้ไม่มีใครสำคัญเท่าฟางแล้ว
แบมเมื่อได้ยินเสียงปลายสายตะคอกกลับมันทำให้เธอยิ่งรู้สึกเกลียดฟางมากขึ้น!!
"เดี๋ยวจะได้รู้กัน ว่าใครแน่กว่าใคร"แบมพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ก่อนโหลดคลิปบางคลิปลงอินเตอร์เน็ต
แอ๊ดด
เสียงประตูห้องฉุกเฉินเปิดออก พร้อมหมอที่ออกมาด้วยเหงื่อโทรมตัว
"คุณหมอ ฟางเป็นอย่างไรบ้างครับ"ป๊อบปี้ที่ของตาดำคล้ำถามคุณหมอ แสงแดดยามเช้าส่องเข้ามาเห็นหน้าเขาพอลางๆ
"ปลอดภัยดีครับ เอ่อ..คือ ผมเสียใจด้วยนะครับ"
"ส...เสียใจอะไรครับ"ป๊อบตอบกลับด้วยเสียงหวั่นๆปนอาการเพลีย เพราะไม่ได้นอนมาทั้งคืน..
"คุณฟางแท้งครับ"
"อะไรนะหมอ! น..นี่หมายความว่าฟางท้องหรอ!!"ป๊อบปี้พูดด้วยเสียงตกใจคงเป็นวันที่เขาทำกับฟางเมื่อตอนเช้าวันนั้นเป็นแน่!
"ครับก็ได้สักพักแล้ว เดี๋ยวผมจะย้ายคุณฟางไปห้องพิเศษนะครับ"หมอพูดจบก็กลับเข้าไปในห้องฉุกเฉิน
ฟางค่อยๆถูกเข็นออกมากับเครื่องช่วยหายใจ
แอ๊ดด
ป๊อบปี้เปิดประตูห้องพิเศษออก เขาเลือกห้องที่ดีที่สุดในโรงพยาบาลให้กับฟาง..
วันนึงผ่านไปแล้ว กลายเป็นสองวัน สามวัน แต่ฟางก็ยังไม่ฟื้น..
วันที่ 15
"ไปก่อนนะ หายไวๆนะฟางฉันต้องไปทำงานหล่ะ"ป๊อบปี้จุมพิตที่หน้าผากฟางเบาๆ แล้วกำลังจะเดินออกจากประตูห้อง
"อือ อือ"เสียงฟางครางเบาๆ ป๊อบปี้หันกลับมาด้วยความดีใจเขารีบเข้ามากุมมือฟางไว้
เปลือกตาบางค่อยๆลืมออกมา เธอหยีตาเล็กน้อย
"เป็นไงบ้างฟาง"ป๊อบปี้ถามด้วยความเป็นห่วง
"ปวดหัวจัง"ฟางขมวดคิ้วแล้วเอามือมากุมขมับของตัวเองไว้
"เดี๋ยวฉันโทรเรียกหมอก่อนนะ ฉันดีใจมากเลยที่เธอฟื้น"ขณะที่ป๊อบปี้กำลังจะเดินไปหยิบโทรศัพท์นั้น ฟางก็ทำหน้างงๆก่อนจะถามป๊อบปี้ว่า
.
.
.
.
.
.
"เธอเป็นใคร"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
