Deceive กลรัก หลอกลวง

9.4

เขียนโดย yeewa

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.22 น.

  19 ตอน
  61 วิจารณ์
  39.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) อดีตของแบม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ป๊อบ..บ..แบม"ฟางส่ายหัวอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองแล้ววิ่งออกจากห้องไป..

 

"ฟาง ฟาง"ป๊อบลุกขึ้นมาจากที่นอนแล้วรีบใส่เสื้อผ้า

 

"จะไปไหนล่ะ ที่รัก เรายังไม่เสร็จกันเลย"แบมทำสายตายั่วแล้วมาคลอเคลียเกาะแขนป๊อบเอาไว้

 

"ปล่อยฉัน!"ป๊อบตะคอกเสียงดังแล้วสบัดมืออกจากแบม เขาออกจากห้องแล้วปิดประตูดังปัง!

 

ปล่อยให้แบมนั่งอยู่บนที่นอนอยู่อย่างงั้น เธอมองร่างของป๊อบที่ออกไปจากประตูด้วยน้ำตาคลอเบ้า

 

"เมื่อไร เธอจะมองมาที่ฉันซักที.."แบมพูดพร้อมก้มหน้า น้ำหยดใสๆไหลหล่นมาจากดวงตา

 

เมื่อ 3 ปีที่แล้ว

 

"ป๊อบไปกินหนมกัน หิวโครตอ่ะ"แบมวิ่งเข้ามาโอบคอป๊อบปี้อย่างสนิทสนม

 

"ไม่ได้อ่านะ งานยังมีอยู่"ป๊อบพูดแล้วหยิบเอกสารเป็นปึกออกมาจากกระเป๋า

 

"โหย เลี้ยงก็ได้ไปนะๆ"แบมที่กำลังกระตุกเสื้อของป๊อบปี้อยู่ แต่ป๊อบเหมือนไม่ได้สนใจเธอเลย

 

สายตาของเขามองไปยังผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังให้หมูย่างหมาข้างถนนกินอยู่

 

เขามองเธอตาไม่กระพริบ แล้วยิ้มน้อยๆก็ค่อยๆคลี่ออกมาบนใบหน้าของเขา

 

มันทำให้เธอรู้สึกอิจฉา... ใบหน้าของแบมกลายเป็นหน้าที่บึ้งตึง

 

ฟาง... คือผู้หญิงคนนั้น ฉันเกลียดแก!  ฉันเกลียดที่ทำให้ป๊อบไปสนใจแกมากกว่าฉัน!

 

ทั้งที่แกแทบไม่ได้ทำอะไรเลย! แต่ดูฉันสิ! ดูฉัน! ฉันทำดีกับเขามาทุกอย่างแต่เขาแทบไม่เคยให้ความสนใจฉันเลย!

 

"เป็นอะไรไปเปล่า"ป๊อบหันกลับมาถามแบมที่กำลังหน้าบึ้งตึงอยู่

 

"เปล่า..ไปกินหนมกันเถอะ"แบมค่อยๆเปลี่ยนจากสีหน้าบึ้งตึงไปยิ้มให้ป๊อบปี้

 

เหมือนเวลาล่วงผ่านไป แบมแอบรักป๊อบปี้ไปเรื่อยๆ แต่เขาก็มักที่จะมองและสนใจฟางอยู่เสมอๆ

 

แบมไปต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศ..  เธอพยายามส่งข้อความหาป๊อบปี้บ่อยๆแต่น้อยครั้งมากที่เขาจะตอบเธอกลับมา.

 

คงเพราะฉันไม่สวยเหมือนฟางสินะ..

 

ฉันทั้งดำ หน้าตาขี้เหร่ ใครจะมาสนฉันหล่ะ..

 

แบมตัดสินใจทำศัลยากรรมเพื่ออยากให้ตัวเองดูดีขึ้น เพื่อว่าป๊อบปี้อาจจะหันมาสนใจและรักเธอเหมือนอย่างที่เธอรักเขา

 

แน่นอนว่าปัจจุบัน เธอดูสวยขึ้น.. แต่ก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น มิหนำซ้ำป๊อบปี้ยังจำเธอไม่ได้อีก..

 

"เพราะแก! ฮึก..ฮือ นังฟาง!! ฮึก...ฮืออ"แบมสอื้นออกมา ถ้ายังมีแก แล้วเมื่อไรป๊อบปี้จะรักฉัน!!

 

ฟางวิ่งออกมาจนออกมานอกคอนโด..  น้ำตาเริ่มคลอเบ้า..

 

เหมือนน้ำตากำลังจะไหลออกมา..

 

ไม่.. ทำไมฉันต้องร้องไห้ด้วย ฉันไม่ได้เคร์เขาซะหน่อย

 

ฟางยังไม่ทันคิดจบหยดน้ำตาก็ไหลออกมาอาบแก้มทั้งสอง

 

เธอใช้มือปาดน้ำตา..

 

ไม่..ฉันไม่เคยรักเขา.. ไอน้ำตาบ้า!หยุดไหลซะที!

 

"เอี๊ยดดด"

 

เสียงรถเบรกติดกันเป็นทอดๆ

 

ฟางถอยหลังไปสองสามก้าว รู้สึกเหมือนของแข็งจะกระทบชนที่ตัวเธอ

 

ความรู้สึกเจ็บไปหมดทั้งตัว.. เธอล้มลงกลางถนน เสียงผู้คนที่เข้ามามุงดูก่อนที่ทุกอย่างจะวูบดับลง... 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา