MAXSTEP POISON สเต็ปรัก อาบยาพิษ

9.9

วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.17 น.

  27 chapter
  184 วิจารณ์
  54.31K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ขอดูแล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          "นายชอบน้องสาวฉันเหรอ" อยู่ดีๆคนเป็นพี่สาวก็ถามนักร้องชื่อดังทำให้เขาสะดุดกึกไปกับคำถามนั้นซักพัก ก่อนจะระบายรอยยิ้มเล็กๆออกมาเล็กน้อย
 
 
          "แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะครับ" เขาถามออกไปโดยไม่ต้องคิดอะไรมาก
 
 
          "ก็คิดอย่างที่นายคิดนั่นแหละ 'น้องเขย' " กิ่งพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเชิดๆ เธอพอจะดูออกว่าหนุ่มลูกครึ่งคนนี้คิดยังไงกับน้องสาวของเธอ แค่มองตาก็รู้แล้ว สำหรับเธอน่ะ ผู้ชายดูไม่ยากหรอก
 
 
          "หึ.. ผมไปนะ พี่สาว ;)" เขาพูดเท่านั้นก็เดินออกไปจากบ้านศิริมงคลสกุลแล้วมุ่งหน้าไปยังคอนโดของตัวเอง เพราะเขาเองไม่ค่อยจะได้เข้าบ้านซักเท่าไหร่เนื่องจากไวต่อการไปทำงาน เขาเองก็เรียนจบแล้ว ดูแลตัวเองได้แล้วด้วย
 
 
          
 
 
 
 
 
          เช้าวันต่อมาเหล่าบรรดาห้าหนุ่ม K-OTIC ก็มารวมตัวกันอยู่ที่ห้องซ้อมเฉกเช่นเคยเพื่อมาเตรียมตัวรับมือกับคำด่า(?)ของครูฝึกสาวสวย เพียงแต่ว่าวันนี้มีเฟย์และฟางมาอยู่ให้กำลังใจด้วย  คงจะไม่ต้องบอกว่าสองพี่น้องมาให้กำลังใคร ทั้งสองคู่ต่างชอบพอยินดีที่จะคบกัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่มีการแถลงออกสื่อว่าสองหนุ่มในวงบอยแบนด์ชื่อดังนั้นมีคนรักแล้ว เพียงแต่รอโอกาสที่ดีที่ทั้งสองคู่จะเปิดตัวอย่างเป็นทางการเท่านั้น
 
 
 
          พูดถึงเรื่องการซ้อมเต้นเพลงใหม่ที่เพิ่งออกตัวมาสดๆร้อนๆไม่นานนี้ พวกเขาก็เพิ่งจะได้ท่าใหม่มาเพียงแค่เริ่มต้นจนถึงฮุค พร้อมที่จะต่อให้จบเพลงในวันนี้ ว่าแต่ว่า ครูฝึกคนสวยของพวกเขาอยู่ที่ไหน ทำไมยังไม่มา ?
 
 
          "นี่ยัยแก้วมันทำอะไรอยู่ ปกติไม่เคยสาย" เขื่อนอดที่จะบ่นออกมาไม่ได้เนื่องจากเพื่อนสาวคนสนิทของเขาไม่เคยที่จะไม่ตรงต่อเวลา
 
 
          "เอาน่าสงสัยมีธุระ นี่ก็ยังไมม่ถึงเวลาต้องซ้อมเลยดีซะอีกไม่ต้องมาฟังน้องสาวบ่นให้หูชา" ชายหนุ่มที่ดูหน้าตาออกทางญี่ปุ่นๆก็พูดขึ้น 'เคนตะ' พ่อลิงน้อยประจำวง
 
 
          "นี่แกไปนินทายัยแก้วเดี๋ยวเจ้าตัวได้ยินก็มาแว้กจนได้หรอก" ป็อปปี้บอสใหญ่ต่อว่าเพื่อนร่วมวงอย่างอดไม่ได้ มีอย่างที่ไหนมานินทาครูฝึกรุ่น้อง(?)อย่างแก้วได้ ใครๆต่างก็รู้ว่ายัยนี่น่ะสวยดุ !
 
 
          "พอเลยทั้งคู่น่ะ เพื่อนฉันมาโน่นแล้ว" ฟางบอกเมื่อมองไปทางที่หน้าประตูก็เห็นหญิงสาวร่างสวยสวมเสื้อกล้ามสีขาวมีเสื้อคลุมตัวนอกพันอยู่ที่รอบเอวเหมือนทุกๆครั้งกำลังเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าทางที่ดูเหมือนคนยังไม่ตื่น
 
 
          "เป็นอะไรไปครับโค้ช ? หน้าตาน่าเป็นห่วง" เขื่อนถามแกมล้อ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้แก้วนั้นยิ้มตามไปด้วย
 
 
          "แกเป็นอะไรรึปล่าวยัยแก้ว ดูท่าจะไม่สบายนะ" ประโยคนั้นของเฟย์เรียกความสนใจจากหนุ่มขรึมที่นั่งเงียบมานานได้เป็นอย่างดี โทโมะหันมาหาครูฝึกสาวด้วยสายตาเป็นห่วงแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
 
 
          "ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ" เธอพูดตัดความเป็นห่วงของเพื่อนสาวก่อนที่จะไปสนใจห้าหนุ่มที่ดูจะกระตือรือร้นจะซ้อมเต้นผิดปกติ แต่เธอก็ไม่ได้เอะใจ ดีซะอีก พวกนี้จะตั้งใจเธอก็ไม่ต้องเหนื่อยมาก
 
 
          "เอาล่ะมาต่อท่าต่อไปเลยละกัน ฉันจะเต้นให้ดูก่อนละกันนะ" แก้วบอกเพียงเท่านั้นก่อนที่ทุกคนจะหลีกทางให้เธอได้วาดลวดลายของตัวเองเพื่อเป็นแนวทางของพวกเขา
 
 
 
 
 
 
 
          
 
          
          ร่างบางเริ่มไปเปิดเพลงที่เครื่องเล่นสเตอริโอก่อนจะเริ่มเต้นไปตามเพลงที่เริ่มบรรเลงขึ้น เสียงรองเท้าดังเอี๊ยดอ๊าดพอเป็นจังหวะเล็กๆ ร่างเล็กนี้ค่อยๆเคลื่อนไหวร่างกายของเธอไปมาจนจบท่อนฮุคที่ต้องหมุนตัวมาแล้วทำท่าจบฮุคที่มีชื่อเรียกว่า 'ดร็อปสปริง' คือหลังจากหมุนตัวแล้วก็ต้องรีบย่อลงไปฉีกขาหนึ่งข้างพร้อมเอามือแตะพื้นและยกตัวขึ้นมาอยู่ในท่ายืนเดิมภายในเวลาไม่กี่เสี้ยววินาที
 
 
          ท่าเต้นใหม่เริ่มต้นขึ้นจังหวะเพลงการใช้มือตวัดไปตามลำตัวแล้วกลับนำขึ้นมาเล่นเวฟไปตามจังหวะ การแยกขาขยับปลายเท้าไปตามท่าทางมันช่างดูมีเสน่ห์ในแบบของเธอทุกๆคนไม่ปฏิเสธเลยว่าไม่ว่าเธอจะเต้นเพลงอะไรแนวไหนมันก็ดูดีในแบบที่เธอเป็น แก้วเต้นไปตามเพลงจบฮุคที่สองอีกครั้ง เธอก็หยุดอยู่แค่นั้นแล้วเรียกให้ทั้งห้าหนุ่มมาเต้นตามที่สอนไปทีละท่า ทุกๆอย่างดูจะลงดี ทุกเต้นได้ดีไม่มีผิดเพี้ยน
 
 
          เมื่อเห็นว่าทุกคนเต้นได้แก้วก็ให้ทุกคนมาเต้นตั้งแต่เริ่มแรกอีกหลายๆครั้ง ดูๆแล้วทุกคนก็ให้ความร่วมมือดี สงสัยจะมีกำลังใจดีเขื่อนก็เลยตั้งใจซ้อม ทีหลังคงจะต้องให้สองสาวมานั่งให้กำลังใจบ่อยๆเสียแล้ว
 
 
 
 
 
 
          เมื่อผ่านจบฮุคสองไปได้ แก้วก็เริ่มต่อท่อนโซโล่ให้โดยท่อนนี้จะเป็นของสามหนุ่มต่างชาติที่ต้องพากันแร็ปกันโดยเฉพาะ ท่านนี้เลยไม่มีความพิเศษอะไรมากแค่ต้องเต้นกันเป็นรายบุคคลโดยจะเริ่มที่โทโมะเป็นคนแรก ตามด้วยเคนตะ และจบที่จองเบ
 
          "เอาล่ะพี่โทโมะท่อนของพี่แก้วออกแบบให้มันมีความพิเศษในแบบของพี่ละกัน อ่ะแบบนี้.. หันข้างแล้วขาถอยหลัง เสร็จแล้วก็พี่ก็ทำแบบที่พี่เคยทำต่อไปแล้วส่งต่อให้พี่เคนนะโอเค้ ?" แก้วทำการสาธิตให้ดูพร้อมบอกกับชายหนุ่ม เขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่พยักหน้าน้อยๆแล้วทำตามอย่างว่าง่าย ซึ่งมันก็ออกมาดีตามแบบที่แก้ววางไว้
 
 
 
 
 
 
          ครูฝึกคนสวยบอกท่าเต้นให้สองคนที่เหลือที่ตั้งใจทำออกมาได้ดี จากนั้นก็ให้เริ่มเต้นกันไปจนจบเพลง ถือว่าผ่านไปได้ขั้นหนึ่งสำหรับเธอ แต่มันก็ออกมาดีสำหรับรอบแรกของเพลงเต้นกันไปหลายรอบก็ได้เวลาพักเบรก แก้วกำลังจะเดินไปปิดเพลงแต่กลับมีความรู้สึกมึนตึ้บที่หัว ทำให้เธอเซล้มลงกับพื้นในทันที
 
 
          "เฮ้ยแก้ว !!!!" เป็นเสียงของเขื่อนที่เห็นร่างของเพื่อนสาวของตนล้มลงกับพื้นพร้อมกับหลับตานิ่งไม่มีท่าว่าจะขยับร่างกาย ทุกๆคนต่างรีบปรี่เข้ามาดูอาการของแก้วโดยเฉพาะโทโมะที่ออกอาการเป็นห่วงมากมาย เขาช้อนหัวของเธอขึ้นวางบนตักแล้วก้มลงไปเอาหน้าผากของตัวเองแตะกับหน้าผากของเธอเพื่อวัดไข้
 
 
          "ตัวร้อนจี๋เลย.."
 
          "สงสัยจะไม่สบายจริงๆ พาไปที่ห้องพยาบาลก่อนเถอะ" ฟางส่งเสียงเรียกทุกๆคนจากนั้นเป็นโทโมะที่อุ้มร่างของเธอขึ้นมาในอ้อมอกแล้วออกจากห้องซ้อมไปโดยมีป็อปี้เป็นคนเปิดประตูให้
 
 
 
 
 
 
 
          "เช็ดตัวให้แล้วล่ะ เดี๋ยวตื่นมาคงต้องให้กินยา" เฟย์บอกกับทุกคนที่ดูเป็นห่วงครูฝึกของตัวเองที่ตอนนี้มีแผ่นสีฟ้าอ่อนๆติดอยู่ที่หัว สีหน้าร้อนผ่าว หน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด ดูท่าแล้วไข้คงขึ้นสูง
 
 
          "ฉันว่าอาการแบบนี้พาไปโรงพยาบาลดีไหม"  'จองเบ' หนุ่มเกาหลีเต็มตัวพูดอย่างแนะนำ
 
          
          "ยังหรอก เดี๋ยวไข้ก็คงลดแล้ว ยัยแก้วมันอึดเดี๋ยวมันก็หาย" เขื่อนพูดออกมาอย่างรู้อาการเพื่อนสาวคนสนิท
 
 
          "งั้นพวกแกไปกินข้าวเหอะ ฉันเฝ้าให้เอง" โทโมะพูดนิ่งๆแต่สายตาที่ส่งไปให้ทุกๆคนในวงนั้นเหมือนเป็นการจะสื่อว่า 'ขอเป็นคนดูแลเธอเอง'
 
 
          "โอเค เดี๋ยวฉันซื้อข้าวมาให้ละกัน" ป็อปปี้บอกอย่างรู้ทันเหมือนกับทุกๆคนที่พยักหน้าเป็นเชิงก่อนจะพากันออกนอกห้องพยาบาลไป
 
 
          "อยู่ดีๆก็ไม่สบายนะยัยบ้า" โทโมะพูดอย่างอมยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นเธอในสภาพนี้ ต่างจากเวลาที่เป็นครูฝึกจอมโหดแบบนั้นเยอะเลย
 
 
 
 
 
 
          "เอาอีกแล้วนะ สองคนนั้นพาเราจิ้นอีกแล้ว" ฟางพูดอย่างไร้เดียงสาเมื่อเดินออกมาจากห้องพยาบาลแล้ว
 
 
          "ก็จิ้นซะเลยไง ฮ่าๆๆ" สมาชิคทั้งห้าพูดขึ้นพร้อมกันทำให้สองสาวงุนงงไปไม่น้อย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ปาดีดั๊บปั๊บปา ปาดีดุ๊บปุ๊บปู ไอแอมคัมแบคละนะฮ้าฟฟ 
เดี๋ยวทะยอยมาอัพสลับเรื่องกันนะฮ้า อย่าลืม Always with you.. หยุดรักไว้ที่เธอ นะคะนะคะ
 
ปล. ถ้าคืนนี้ไม่ยุ่งจะมาอัพนะคิคิ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา