รักบนเส้นขนาน

9.5

เขียนโดย Chapond

วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 01.53 น.

  66 ตอน
  1253 วิจารณ์
  249.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2556 18.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) น้ำตาของคุณหนูรองnc

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
“ฟ้า อย่าไปตรงนั้นนะแก ตรงแพมันไม่ค่อยแน่น”เพื่อนฟ้าตะโกนเมื่อฟ้าที่เริ่มเมาแล้วเดินเซไปที่ริมแพ
 
 
 
“หา อารายน้า ขออีกทีเด้ะ”ฟ้าเมาแล้วพยายามฟังเพื่อนก่อนจะนั่งที่ราวกั้นริมแพ
 
“ยัยขี้เมา”ธามไทที่เมาแล้วสูบบบุหรี่กับเพื่อนก็ตะโกนว่าฟ้า ก่อนจะเดินมาพาฟ้ากลับไปนอน
 
 
“เห้ย/กรี้ดดด”ฟ้าและธามไทร้องเมื่อจู่ๆราวนั้นก็หักก่อนที่แพบริเวณนั้นจะร่วงหล่นลงไปพร้อมกับฟ้า
และธามไท
 
 
“ไอ้ธาม ฟ้า”เพื่อนๆทุกคนที่เมาอยู่แทบสร่างเมื่อฟ้าและธามไทจมน้ำหายไป
 
 
 
 
 
 
“อือ คืนนี้ว่าจะนอนที่คอนโดนี้ล่ะพรุ่งนี้เช้าจะได้ตื่นมาใส่บาตร งั้นฝากดูแลพ่อด้วยนะแพท จ้า หวัดดีจ้า”ฟางวางสายจากแพ
ทก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำพลางฮัมเพลงมองสร้อยหยกรูปมังกรที่สวมใส่อยู่แล้วคิดถึงป๊อปปี้
 
 
 
ปังๆ
 
เสียงเคาะประตูห้องเธอดังลั่น
 
 
 
“ค่า มาแล้วค่า”ฟางที่ออกจากห้องน้ำมาแล้วพลางเช็ดผม รีบวิ่งไปที่ประตูห้อง ใครนะ
 
“อ้าว มีอะไรรึเปล่ามาหาซะดึกดื่น แปปนะ เดี๋ยวชั้นขอแต่งตัวก่อน”ฟางเปิดออกมาก็พบว่าเป็นป๊อปปี้ก่อนจะปิด
ประตูเพื่อไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ป๊อปปี้ดันประตูเพื่อเบียดตัวเองเข้ามาแล้วปิดประตูล๊อคทันที
 
 
“เอ่อ นี่นายเมามาหรอ เอาน้ำอุ่นมั้ย จะได้สร่างเมา สภาพแบบนี้ขับรถกลับไม่ไหวหรอก”ฟางบอกก่อนจะเดินไปเอาน้ำอุ่นมาให้ป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้คว้า
แขนได้ทัน
 
 
“ไม่ต้อง”ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟางก่อนจะดึงฟางมานั่งที่ตักตัวเองอย่างแรง
 
“นะ นายเป็นอะไรน่ะ ถ้าเมาแล้วจะหาเรื่องกันแบบนี้ ก็กลับไปเลยนะ ชั้นจะรีบเข้านอนแล้วพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า”ฟางดิ้นหนีแต่ป๊อปปี้ไม่ปล่อย
 
“ในเมื่อพี่เธอเล่นสกปรกๆก่อน ชั้นก็จะเล่นวิธีสกปรกๆกลับคงไม่เป็นไรสินะ”ป๊อปปี้พูดแล้วตาแดงก่ำจ้องมองฟาง ฟางไม่เข้าใจ
 
“อะไรของนายเนี่ย เมาแล้วพูดจาเลอะเทอะ”ฟางรีบว่า
 
“ชั้นไม่ได้เลอะเทอะ แต่พี่เธอมันขี้โกงเล่นสกปรกๆ ทำร้ายผู้หญิงคนนึงได้ลงคอ”ป๊อปปี้ตะคอกว่า
 
 
“ผู้หญิง อะไรกันน่ะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ชั้นไม่เห็นรู้เรื่องอะไรด้วยเลยนะ”ฟางตกใจ ป๊อปปี้ยิ้มเหยียดก่อนจะดันฟางลงไปจากตักแล้วลุกขึ้น
 
“วันนี้ ชั้นไปรับจินนี่เพื่อจะไปทานข้าวตามปกติ แต่สิ่งที่ชั้นเห็นคือ จินนี่กินยาฆ่าตัวตายน้ำลายฟูมปากอยู่ใน
ห้องนอน”ป๊อปปี้พูดแล้วหันหลังให้กับฟาง
 
“ตายจริง แล้วจินนี่เป็นยังไงบ้าง”ฟางถามด้วยความตกใจนึกห่วงจินนี่
 
“หึ ยังดี ที่จงเบล้างท้องไว้ได้ทัน แต่เพราะอะไรรู้มั้ย จากผู้หญิงที่ร่าเริง สดใส มองโลกในแง่ดีอย่างจิน
นี่ถึงต้องคิดจะฆ่าตัวตายมาน่ะ เพราะเรื่องทั้งหมดมันเกิดจากพี่เลวๆของเธอ ได้ยินมั้ย ไอ้พี่สารเลวของเธอมันทำจินนี่”ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟาง
ฟางตกใจเผลอตบป๊อปปี้จนหน้าหัน
 
 
“ขะ ขอโทษ”ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้หันขวับกลับมามีเลือดกลบปากเขาอยู่
 
 
“เอาไปดูซะ ว่าพี่ของเธอมันทำเลวอะไรกับจินนี่”ป๊อปปี้ยัดมือถือจินนี่ให้ฟางดู ก่อนฟางจะเปิดเจอ
คลิปที่กวินใช้กำลังข่มขืนจินนี่ ฟางอึ้ง ไม่คิดว่ากวินจะทำได้แบบนี้
 
 
“ไม่จริง”ฟางอึ้งส่ายหน้าไม่เชื่อ
 
 
“มันเป็นความจริง จำไว้ฟาง พี่ของเธอข่มขืนจินนี่อย่างเลือดเย็น แล้วยังมีหน้าอัดคลิปมาข่มขู่จินนี่
กะให้จินนี่ไปปรนเปรอมันอีกต่อๆไปไง ดูเอาไว้ ว่าไอ้ชั่วนี่มันทำให้จินนี่ถึงกับฆ่าตัวตาย ไอ้กวินมัน
หน้าตัวเมีย ไอ้พวกเสือขาวมันก็เห็นแก่ตัว เล่นสกปรก”ป๊อปปี้เขย่าฟางแล้วว่า ฟางตกใจผลักป๊อปปี้ล้ม
 
 
“ชั้นรู้ว่าพี่ชั้นเลว แต่อย่าว่าพี่ชั้นขนาดนี้นะ ชั้นเป็นน้องเค้า ชั้นทนไม่ได้หรอกที่ใครมาว่าพี่ตัวเองแบบนี้
น่ะ”ฟางพูดให้เหตุผล
 
 
“มันเป็นความจริง รับไม่ได้รึยังไง”ป๊อปปี้ว่า ฟางถอนหายใจเหนื่อยไม่อยากฟังป๊อปปี้ในตอนนี้จึงเดินหนีแต่ป๊อปปี้
กระชากตัวฟางมาปะทะกับอกกว้างอย่างแรง
 
 
“ปล่อยนะ”ฟางตกใจพยายามดิ้นให้หลุกจากการเกาะกุม
 
 
 
“ในเมื่อพี่เธอเล่นวิธีสกปรกๆ ชั้นก็ขอเอาคืนด้วยวิธีสกปรกๆหน่อยละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็กระชากตัว
ฟางมาแล้วโยนลงเตียงอย่างแรง
 
 
“อย่าทำอะไรบ้าๆนะป๊อปปี้”ฟางตกใจถอยหนีด้วยความกลัว
 
 
 
“ชั้นบ้าเพราะพี่เธอ ในเมื่อเล่นกันตรงๆพี่เธอยังเล่นไม่ซื่อ แล้วชั้นจะทนให้พี่เธอทำร้ายชั้นฝ่ายเดียว
ทำไมล่ะ”ป๊อปปี้กระชากฟางมาก่อนจะผลักฟางลงแล้วขึ้นคร่อมตัวฟาง
 
 
 
“ถ้าจะโทษก็โทษพี่เธอนะ ที่ทำให้เธอต้องเจอเรื่องแบบนี้”ป๊อปปี้พูดจบก็บดจูบปากฟางอย่างแรงฟางดิ้นไปมา
 
 
 
 
“อย่านะป๊อปปี้”ฟางร้อง แต่ป๊อปปี้ไม่ฟังกระชากชุดคลุมอาบน้ำฟางออกเผยให้เห็นร่างกายเปลือย
เปล่าที่ขาวเนียนของฟาง ก่อนจะซุกไซร้ไปทั่วตามซอกคอของฟาง แต่เพราะสร้อยหยกที่ขวางอยู่
ป๊อปปี่กำลังโมโหจัดไม่สนใจอะไรทั้งนั้นก็กระชากสร้อยหยกขาดคามือ
 
 
“ไม่”ฟางตกใจเมื่อเห็นสร้อยหยกรูปมังกรที่แม่ป๊อปปี้ให้เธอขาดคามือป๊อปปี้ก่อนจะถูกโยนไปให้
พ้นๆก่อนป๊อปปี้จะก้มลงซุกไซร้ไปตามซอกคอฟางอีกครั้งแล้วทำรอยแดงเพื่อตีตราไว้ทั่วคอฟาง
และตามเนินอก ก่อนจะใช้ปากครอบครองอกอวบอิ่มของฟางพร้อมกับบีบเคล้นมันอย่างแรง
 
 
 
“อ๊ะ ฮึก”ฟางตกใจแต่ก็ยังร้องสะอึกสะอื้นด้วยความกลัวป๊อปปี้ อย่างไม่เคยกลัวมาก่อน ป๊อปปี้บีบ
อกสวยก่อนจะจูบไล้ลงมาถึงเรียวขาบางแล้วจูบขึ้นมาถึงขาอ่อน ทำให้ฟางขนลุกด้วยความเสียว
 
 
“มะ ไม่เอา”ฟางตกใจเมื่อป๊อปปี้ฉกชิมกลีบกุหลาบสวย จนฟางแทบหายใจไม่ออก บิดเร่าไปทั่วตัว
ด้วยความเสียวแต่ป๊อปปี้กลับล๊อคขาไว้แล้วกดหน้าฝังลงไปถึงระหว่างกลางของฟางแล้วใช้ลิ้นรัวลงตรงนั้น
 
 
 
“อ๊า”ฟางที่กัดฟันต่อไปไม่ไหวร้องออกมาก่อนจะพ่นน้ำหวานออกมาจากโพรงสวยแต่ก็ถูกป๊อปปี้ดูด
เลียมันจนหมด ก่อนชายหนุ่มจะค่อยๆถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเปลือยเปล่า ฟางรีบเบือนหน้าหนีไม่มองที่ป๊อปปี้
 
 
 
“มองหน้าชั้น มองเอาไว้ จะได้เอาไปบอกพี่เธอได้ว่าไม่ได้มีแค่ชั้นคนเดียวที่เจ็บ แต่เป็นพวกมัน
พวกเสือขาวที่ต้องเจ็บเหมือนกัน”ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟาง ฟางมองป๊อปปี้ทั้งน้ำตาพลางกลั้นสะอื้นไว้ในลำคอ
 
 
 
“ขอร้อง อย่าทำอย่างนี้เลย”ฟางพูดก่อนน้ำตาจะไหลออกมา ป๊อปปี้จึงก้มลงจูบปากฟางทันที ก่อน
จะสอดใส่แกนกลางเข้าไปในร่างกายฟางรวดเดียวจนฟางกระตุก เกร็ง เผลอเอามือขึ้นกอดป๊อปปี้แน่น แล้วจิกเกร็ง
ไปทั่วแผ่นหลัง พลางข่วนเข้าที่หลังป๊อปปี้เพื่อให้เขารู้ว่าเธอเจ็บมาก
 
 
 
“เจ็บ ฮือออ เอาออกไปนะ ฮืออ มันเจ็บ”ฟางบิดไปมาใต้ร่างป๊อปปี้ ป๊อปปี้แช่แกนกลางตัวเองซัก
พักก่อนจะดูดเลียอกสวยฟางเพื่อให้ฟางลืมความเจ็บ แล้วค่อยๆขยับสะโพกนั้นช้าๆ แล้วเริ่มเพิ่ม
จังหวะนั้นเร็วขึ้น จนฟางที่เกาะป๊อปปี้อยู่ก็กดเล็บลงไปกลางแผ่นหลังป๊อปปี้จนเลือดซึมออกมา แต่
ป๊อปปี้ไม่หยุดและเร่งจังหวะเรื่อยแล้วมองฟางที่กัดริมฝีปากไม่ร้องออกมาเลยซักแอะเดียว ก่อน
ป๊อปปี้จะถอยแกนกลางออกมาจากตัวฟาง แล้วใส่เข้าไปในตัวฟางอย่างแรง
 
 
 
“อ๊า”ฟางร้องออกมาอย่างตกใจ ป๊อปปี้มองฟางอย่างพอใจ ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกให้เร็วและแรง
ขึ้นๆ จนฟางตัวสั่นไปตามแรงกระแทกนั้น
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ  อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องครางออกมา และน้ำตาไหลออกมาด้วยความเสียใจกับการกระทำป๊อปปี้
แต่จะห้ามอะไรไม่ได้อีกแล้วเพราะเธอได้เสียความบริสุทธ์ให้คนๆนี้ไปแล้ว
 
 
 
“อ๊า”ป๊อปปี้ร้องเมื่อถึงฝั่งฝันก่อนจะปล่อยน้ำรักสีขาวฉีดพุ่งเข้าไปในตัวฟาง ทั้งคู่หอบหายใจด้วย
ความเหนื่อย ก่อนป๊อปปี้จะมองคนตัวเล็กใต้ร่างที่ร้องไห้ออกมาจนตัวโยน ก่อนจะจูบซับน้ำตาให้ฟางแล้วก้ม
ลงจูบร่างบางอีกครั้ง
 
 
 
เช้าวันต่อมา
 
 
 
 
ป๊อปปี้ลืมตาตื่นมาแล้วหันไปมองฟางที่นอนหันหลังให้ตัวเอง คราบเลือดที่ผสมกับน้ำสีขาวขุ่นหยด
บนเตียงเป็นดวงๆ ป๊อปปี้สังเกตเห็นร่างกายฟางสั่นไหว เธอยังคงร้องไห้อยู่
 
 
“ถ้าทำเสร็จจนพอใจแล้วก็กลับไปในที่ของคุณซะ คุณหัวหน้าแก๊งค์มังกรดำ”ฟางที่รู้สึกว่าป๊อปปี้ขยับตัวมา
ใกล้ก็พูดขึ้นก่อนจะปาดน้ำตา ป๊อปปี้ลุกมองคนตัวเล็กที่เนื้อตัวแดงเป็นจ้ำๆจากการกระทำของเขา
เมื่อคืนแล้วนิ่ง
 
 
“หวังว่ามันคงจะชดเชยในสิ่งที่พี่ชั้นทำกับคนของคุณได้นะ คุณภาณุ”ฟางพูดน้ำเสียงเย็นชาทำเอาป๊อปปี้ที่
ฟังแล้วขบกราม กำมือแน่น
 
 
“มันไม่พอหรอก เพราะจินนี่มีค่ามากเกินกว่าที่จะตีค่าได้ เอาเลือดหัวพี่เธอมาขอขมามันก็ยังไม่
พอ”ป๊อปปี้พูดเสียงแข็งฟางหันกลับมามองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะรีบลุกขึ้นมา ก่อนจะนิ่วหน้าด้วยความ
เจ็บปวดที่ท้องน้อยจนป๊อปปี้ตกใจต้องรีบประคองร่างบาง
 
 
“ไม่ต้องมาจับชั้นหรอกค่ะ ชั้นมันเป็นพวกเสือขาว มันไม่มีค่าเท่ากับจินนี่ ผู้หญิงของมังกรดำที่สูงส่ง
หรอก”ฟางพูดแล้วน้ำตาไหลออกมาเพราะกลั้นต่อไปไว้ไม่อยู่แล้ว ฟางเบือนหน้าหนีไปสบตาป๊อปปี้
แล้วรีบปาดน้ำตา ป๊อปปี้มองคนตัวเล็กที่ร้องไห้เสียใจก็รู้สึกผิดที่เผลอพูดไปเมื่อกี้นี้
 
 
 "ฟาง คือว่าชั้น"ป๊อปปี้แทบกลืนน้ำลายลงไปอย่างยากลำบากเมื่อได้ยินเสียงของฟางร้องไห้สะอึกสะอื้น
 
 
“ถ้าความบริสุทธ์ของชั้นมันแลกกับความบริสุทธ์ของจินนี่ที่เสียไปยังไม่ได้ งั้นชั้นก็ขอให้คุณเอามีด
มาแทงชั้นเลย เผื่อเลือดของผู้หญิงของเสือขาวจะพอที่จะขอโทษในสิ่งที่พี่ชั้นทำไป”ฟางพูดออก
มาแล้วจ้องตาป๊อปปี้อย่างเจ็บปวด ไม่ว่าเธอจะเจ็บเท่าไหร่เค้าคงไม่รับรู้ เพราะเค้าคนนี้มองเห็นแค่
ความเจ็บปวดของจินนี่เท่านั้นสินะ
 
 
“อื้อออ”ป๊อปปี้ที่ไม่อยากฟังคำพูดที่ว่าแต่ตัวเองของฟางจึงดึงฟางมาจูบปิดปาก ก่อนจะปล่อยเพราะ
ฟางร้องไห้จนตัวสั่น
 
 
“แต่ถ้าพี่เธอยังทำร้ายจินนี่ ทำร้ายคนของมังกรดำอีก ชั้นจะจัดการกับเธอให้มากมายยิ่งกว่า
เป็น10เท่า”ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาก่อนจะลุกออกไป แล้วชะงักก่อนจะก้มลงหยิบสร้อยหยก
รูปมังกรที่ตัวเองดึงมันขาดกับมือเมื่อคืนนี้แล้วหยิบมันขึ้นมา
 
 
 
 
“วางมันลงซะ อย่าแตะต้องมันอีก ของชิ้นนั้นมันเป็นของของคนที่ชั้นรักมากคนนึง แต่ตอนนี้ เค้า
ตายไปแล้วจากชีวิตของชั้น”ฟางพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ป๊อปปี้นิ่งก่อนจะยอมวางสร้อยหยกไว้ที่
ปลายเตียงนอนแล้วเดินออกไปใส่เสื้อผ้าก่อนจะขับรถกลับมาถึงที่บ้านตัวเอง
 
 
 
 
ซ่า
 
 
 
ป๊อปปี้เปิดฝักบัวใครห้องน้ำในห้องตัวเองลงมารดตัวเองทั้งๆที่ยังใส่เสื้อผ้าอยู่ ภาพของฟางที่ร้องไห้
เพราะเขา ภาพที่เขาทำร้ายเธอผุดเข้ามาในหัว
 
 
 
“โธ่ โว้ย”ป๊อปปี้โมโหตัวเองก่อนจะชกกำแพงห้องน้ำอย่างแรง จนเลือดออกมาจากมือ แต่ก็ไม่ยอม
หยุดชกก่อนจะชกกระจกในห้องน้ำจนแตก เลือดไหลอาบมือข้างซ้ายตัวเองแล้วหยดลงพื้นห้องน้ำ
แต่ป๊อปปี้กลับไม่ร้องออกมาเลยซักนิด
 
 ขอโทษน้าที่อัพช้าพอดีวิ่งวุ่นมัวแต่ทำงานกลุ่มน่ะ เลยมาอัพให้ช้า
 
ขอเม้นกับโหวตเยอะๆนะ ช่วงนี้ไม่ว่างจริงๆ ถ้าเม้นโหวตเยอะเดี๋ยวอัพให้อีกตอน
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา