รักบนเส้นขนาน

 
 
 
 
 
 
“เป็นอะไรอีกจ้ะแคท หน้างอเชียว”กวินเดินตามภรรยาสาวที่เดินเข้ามาในห้องนอนอย่างหัวเสีย
 
“คุณโอบเอวมันบนเวทีแล้วมองตาเป็นมันอย่าคิดนะว่าแคทไม่รู้”แคทว่ากวินเพราะเห็นท่าทางที่กวิน
แสดงกับจินนี่ในงานทำให้แคทหงุดหงิด
 
 
“โถ ที่รัก ก็ถ่ายรูปแล้วยิ้ม คุยกันตามมารยาท แค่เท่านั้นเอง”กวินพูดพลางไกล่เกลี่ยภรรยาสาวไม่ให้โวยวายไปมากกว่านี้
 
“ที่คุณทุ่ม5ล้านนี่ก็คงจะหวังตัวมันด้วยล่ะสิท่า”แคทรีบดักคอทันควัน
 
 
“ใครจะไปกล้ายุ่งกับผู้หญิงไอ้ป๊อปปี้ล่ะ ผมมีคุณทั้งคนนะแคท”กวินเดินมากอดภรรยาสาว ก่อนจะหยิบ
กล่องเพชรที่จินนี่ใส่ที่ตัวเองประมูลจากงานสวมที่คอให้แคทแล้วจูบลงที่ไหล่มนของภรรยาสาว
 
 
“ผมทำก็เพราะงานที่คุณสั่งผมในตอนแรกไง เพื่อได้เป็นประธานงานเลี้ยงต้อนรับท่านทูต แล้วอีกอย่างนะ ผม
ก็ประมูลมาก็เอาให้คุณนี่ล่ะแคท สุดที่รักของผม”กวินพูดก่อนจะถูกแคทจูบทันที ก่อนจะดันกวินลงไปที่เตียง
 
 
 
“งั้นแคทก็ต้องให้รางวัลสามีคนนี้ของแคทซะแล้วสิ”แคทพูดจบก็ขึ้นคร่อมกวิน ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรักด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“ทางสะดวก”ฟางมองข้างล่างบ้านซ้ายขวาก่อนจะยิ้มเมื่อเห็นว่าไม่มีใคร แล้วรีบไปที่ลานจอดรถ ไปที่รถของเธอ
 
 
“นั่นแน่ จะไปไหนน่ะจ้ะ”แพทโผล่มาจากข้างๆรถฟางทันที
 
“ตกใจหมด เอ่อ ฟางจะออกไปข้างนอกน่ะแพท”ฟางตอบพลางโล่งอกเมื่อเห็นว่าคนที่มาหาเธอคือแพท
 
 
“ไปไหนหรอ”แพทถามต่อ
 
“หาซื้อของน่ะ พอดีว่าฟางอยากได้หนังสืออ่านน่ะ”ฟางตอบกลับ
 
 
“อ้าวหรอ ก็นึกว่าจะไปเยี่ยมหัวหน้าแก๊งค์มังกรดำที่นอนอยู่โรงพยาบาลซะอีก”แพทรีบพูดดักคอ
 
 
“ห้ะ อะไรนะ ยังไม่ออกจากโรงพยาบาลอีกหรอ”ฟางพูดปนตกใจ
 
 
“นั่นไง ว่าแล้วเป็นอย่างที่คิด แหมฟาง เธอคบกับชั้นมากี่ปี บอกตรงๆก็ได้ว่าเธออยากไปเยี่ยมเค้าน่ะ”แพทแซวเพื่อนสาว ฟางมอง
ซ้ายมองขวาก่อนจะจับแพทขึ้นรถแล้วขับออกไปกับตัวเอง
 
 
“แต่แพทห้ามบอกพี่กวินนะ”ฟางพูดแกมขอร้องเพื่อนสาว
 
 
“ไม่บอกหรอก ถ้าบอกไปนะ แพทกับฟางก็โดนพวกลูกน้องตามแจสิ น่าเบื่อจะตายจะไปไหนก็อึดอัด”แพทบอกก่อนจะ
นั่งคุยไลน์ในมือถือแล้วยิ้ม
 
 
“คุยกับใครน่ะแพท กลับมาจากเยอรมัน ไหนว่าไม่ค่อยมีเพื่อนที่นี่ไง”ฟางถามขณะขับรถอยู่
 
“คนนี้ไง”แพทชูมือถือเป็นรูปที่แพทถ่ายรูปคู่กับโทโมะ เมื่อคืนหลังลงจากเวที
 
 
“เห้ย ละนี่เธอ2คนไปสนิทกันได้ยังไง อีตานั่นยิ่งเป็นเสือยิ้มยากนะ ไม่น่าเชื่อว่าเค้าจะยอมคุยกับเธอ”ฟางพูดเมื่อนึกถึงโทโมะที่ชอบ
วางมาดดุใส่เธอตลอด
 
 
“ก็เมื่อวานเค้าเดินมาคุ้มกันพวกจินนี่ แพทเลยวิ่งไปขอถ่ายรูปคู่กับเค้า เค้าก็ยอมแพทนะ เค้าใจดีมากเลย
นะฟาง แพทว่าความจริงแล้วโทโมะเค้าไม่ใช่คนใจร้ายอะไรหรอก แค่เค้าจริงจังกับงานเท่านั้น
เอง”แพทพูดแล้วเพ้อถึงโทโมะ ฟางมองอาการเพื่อนแล้วส่ายหน้าเบาๆ
 
 
“จ้า แม่คุณหวังว่าคงจะสมหวังล่ะนะ”ฟางพูดแล้วหัวเราะ เพราะเธอเองก็คิดไม่ออกถ้าโทโมะจอมเคร่งขรึมกับแพทที่สดใสเหมือนดอกไม้ยามเช้ามา
เป็นแฟนกัน มันจะเป็นยังไง
 
 
“ถึงไม่สมหวังเราก็ได้เพื่อนใหม่นิ สร้างมิตรดีกว่าสร้างศัตรูจริงมั้ยฟาง”แพทพูดแล้วยิ้ม ฟางนิ่ง ก่อน
จะจอดรถแล้วซื้อดอกไม้ช่อนึงแล้วเขียนการ์ดรูปหมีพูห์ไว้ ก่อนจะขับรถมาจอดที่โรงพยาบาลใน
เครือของแก๊งค์มังกรดำ
 
 
“เดี๋ยวก่อน”ฟางรั้งข้อมือแพทที่กำลังจะเดินเข้าไปด้านใน
 
 
“ฟางไม่ต้องห่วง แพทถามโทโมะแล้วว่าคุณภาณุพักห้องไหน”แพทบอกเพื่อนสาว
 
 
“ไม่ใช่เรื่องนั้น แต่เราอย่าลืมสิว่าเรามาในเขตของพวกมังกรดำนะ ถ้าพวกลูกน้องพวกนั้นมาเห็นมี
หวังคงให้เราเข้าอยู่หรอก”ฟางพูดกับแพท 2สาวนิ่ง ก่อนจะหันไปเห็นชุดนางพยาบาลและเสื้อกา
วน์ 2สาวยิ้มทันทีก่อนจะรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเป็นนางพยาบาล โดยซ่อนช่อดอกไม้ไว้ในรถ
เข็นและสวมผ้าปิดปากไว้กันพวกโทโมะจับได้
 
 
 
แอ้ดด
 
 
“เดี๋ยวพยาบาลขอเช็ดตัวคนไข้ก่อนนะคะ”แพทพูดแล้วยิ้มให้กับเขื่อน โทโมะ และเคนตะ โชคดีที่
จงเบไม่อยู่ มีหวังรู้แน่ๆว่าพวกเธฮไม่ใช่นางพยาบาลของที่นี่
 
 
“คุณพยาบาลครับ พอดีพวกผมอยากจะขอยาซักหน่อย คุณไปกับผมนะ”โทโมะพูดก่อนจะเดินดึง
แขนแพทออกไปพร้อมเขื่อนและเคนตะ ฟางตกใจเมื่อถูกทิ้งให้อยู่ในห้องตามลำพังกับป๊อปปี้
 
 
 
 
“เอ่อ มีอะไรหรอคะ ปวดหัวรึว่าปวดท้อง”แพทยังทำทีเป็นนาพยาบาลถามโทโมะต่อ โทโมะมอง
แล้วนิ่งก่อนจะดึงผ้าปิดปากออก แพทตกใจรีบเอาผมปิดหน้าตัวเองทันที
 
 
“ไม่ทันแล้วครับคุณแพท”โทโมะพูดแพทจึงยอมหันมาหาโทโมะแล้วฉีกยิ้มหวาน
 
“คุณรู้ได้ยังไงคะเนี่ย”แพทถาม
 
 
“นั่นน่ะสิ นายรู้ได้ไงว่านี่คือคุณแพท”เขื่อนรีบถามเพื่อนชาย
 
 
“ก็รองเท้าสีเหลืองที่คุณเอามาให้ผมเลือกในวันนั้นไง ผมบอกแล้วว่ามันดูไม่เหมือนใครดี”โทโมะ
พูด แพทมองรองเท้าที่ตัวใส่แล้วนึกได้ก่อนจะยิ้มเจื่อนๆให้โทโมะ
 
 
“ถ้านี่คือแพท งั้นแสดงว่าพยาบาลด้านในนี่ก็”เคนตะพูด
 
“ถูกต้องค่า คุณหนูรองแห่งแก๊งค์เสือขาว”โทโมะพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องแพทรีบรั้งไว้
 
 
“อย่านะคะ ทุกคนเลยอย่าพึ่งเข้าไป แพทขอร้อง วันนี้พวกเรามาดีจริงๆนะคะ ฟางก็แค่อยากจะมาเยี่ยมคุณภาณุ
เค้าเท่านั้น เพราะเมื่อวานเค้าเป็นคนช่วยเธอไม่ให้ถูกยิง ฟางแค่อยากจะมาขอบคุณเท่านั้นเอง พวกคุณ
ช่วยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นซักพักได้มั้ยคะ พวกเราไม่ได้จะมาทำร้ายใครจริงๆนะ”แพทรีบขอร้องเขื่อน
โทโมะ เคนตะทันที
 
 
“เอ่อ ก็ได้ครับ แต่อย่านานนักนะครับ”เขื่อนตอบ ก่อนจะหันไปมองแพทที่ยังคงงคล้องแขนโทโมะ
อยู่ ก่อนจะอะแฮ่มทำให้ทั้งคู่รีบผละออกจากกันแล้วแพทรีบไปนั่งที่เก้าอี้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
 
 
“ชอบล่ะสิครับ คุณเสือยิ้มยาก”เขื่อนกระซิบถามโทโมะที่แอบยิ้มกับท่าทางของแพท
 
 
“พูดมากน่า”โทโมะพูดก่อนจะเดินไปนั่งข้างแพท ที่นั่งตรงเก้าอี้ด้านนอก เคนตะและเขื่อนมองกัน
ยิ้มๆก่อนจะนั่งลงอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ
 
 
 
 
 
“เอาไงดีล่ะเนี่ย”ฟางที่อยู่ในห้องคิดไม่รู้จะทำยังไง เพราะบังเอิญว่าถึงเวลาเช็ดตัวป๊อปปี้ด้วยล่ะสิ
 
“คุณพยาบาลไม่เช็ดตัวหรอครับ”ป๊อปปี้หันมาถาม
 
 
“เอ่อ ค่ะ จริงด้วยๆ”ฟางรีบเดินเอากะละมังและผ้าขนหนูเข้ามาแล้วนั่งลงข้างๆป๊อปปี้ก่อนจะแกะ
กระดุมเสื้อคนไข้ออกเผยให้เห็นแผงอกขาวของป๊อปปี้ ฟางค่อยๆเอาผ้าขนหนูลูบไล้ตามซิกแพ็ก
ป๊อปปี้และแผงอก
 
 
“พึ่งมาทำงานใหม่หรอครับ ดูสั่นๆเชียว”ป๊อปปี้ถามเมื่อเห็นว่าฟางมีความประหม่า
 
 
“อ๋อ อากาศร้อนน่ะค่ะ”ฟางรีบบอกก่อนจะเช็ดตามแขนป๊อปปี้
 
 
“ร้อนแล้วทำไมไม่ถอดผ้าปิดปากออกละฮะ”ป๊อปปี้ถามต่อ ฟางไม่ตอบ ก่อนจะก้มดึงตัวป๊อปปี้ให้นั่ง
เพื่อฟางจะได้เช็ดหลังให้ ป๊อปปี้เหลือบไปเห็นสร้อยคอที่ฟางสวมก่อนจะยิ้มนิดนึง หึ มาถึงที่เลย
สินะคุณหนูรอง
 
 
 
“เช็ดด้านล่างด้วยสิครับ”ป๊อปปี้พูดเมื่อฟางเช็ดตามหลังป๊อปปี้เสร็จแล้ว ฟางอึ้งแต่ก็ปฎิเสธไม่ได้
ก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมไว้แล้วก็เอาผ้าขนหนูค่อยๆล้วงเข้าไปที่ช่วงล่างป๊อปปี้
 
 
หมับ
 
 
“สั่นแบบนี้จะไปถึงอะไรละครับคุณพยาบาล”ป๊อปปี้พูดก็แก้ปมกางเกงก่อนจะจับมือฟางเข้าไปเช็ดที่ขาตัวเอง
ฟางตกใจ
 
 
“ว้ายคุณ”ฟางตกรีบชักมือกลับแต่ป๊อปปี้ไม่ปล่อยทำให้ฟางล้มลงทับแผงอกป๊อปปี้ที่ไม่ได้ติด
กระดุมเสื้อ ฟางหน้าแดงจัด
 
“คุณพยาบาลคิดจะทำมิดีมิร้ายผมหรอครับ”ป๊อปปี้ยิ้มยั่ว ฟางรีบลุกขึ้น
 
 
 
“บ้า ใครเค้าจะทำอะไรคุณ คุณเป็นถึงหัวหน้าของแก๊งค์มังกรดำนะ”ฟางเริ่มพูด เพราะตอนนี้ตัวเอง
รู้สึกร้อนหน้าไปหมด
 
 
 
“นั่นน่ะสิครับ งั้นคุณพยาบาลพาผมไปเข้าห้องน้ำหน่อยสิ เจ็บแขนทำอะไรไม่ถนัดน่ะ”ป๊อปปี้พูด
แกมสั่ง ฟางอึ้งหน้าแดงจัดแต่ก็ขัดไม่ได้จึงพยุงป๊อปปี้ไป
 
 
“ว้าย”ฟางตกใจเมื่อเข้าห้องน้ำมาก็ถูกป๊อปปี้รวบตัวไว้ก่อนจะนั่งลงที่ชักโครกแล้วตัวเองนั่งตัก
 
 
“คิดว่าแค่นี้ผมจะไม่รู้หรอครับ คุณหนูรอง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะถอดผ้าปิดปากฟางออก ฟางอึ้ง
 
 
 
“มาหาถึงที่แบบนี้ บอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามพกอาวุธ”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะเอามือลูบไล้ไปตามสะโพก
ก่อนจะล้วงเข้าในกระโปรงพยาบาลของฟาง ฟางดิ้นเพราะขนลุกกับสัมผัสของป๊อปปี้ ก่อนป๊อปปี้จะ
หยิบปืนออกมา แล้วล้วงเข้าไปในเสื้อพยาบาลของฟางทันที ฟางตกใจรีบเอามือขืนไว้ที่อกป๊อปปี้
 
 
 
“วันนี้ไม่ได้พกมีด เอามือออกเดี๋ยวนี้นะ”ฟางพูด ป๊อปปี้ยิ้มนิดนึงก่อนจะเอามือออกไปแต่กลับจับตัว
ฟางไว้แล้วทำคิสมาร์คที่ลำคอข้างๆสร้อยหยกทันที ฟางใจเต้นแรง พยายามดิ้นขัดขืน แต่ถูกป๊อปปี้ล๊อคตัวไว้ ทำให้ตัว
เองแทบจะละลายกับสัมผัสของป๊อปปี้
 
 
 
 
“แต่นี่ลงโทษ ข้อหาปลอมตัวเป็นคนของมังกรดำ”ป๊อปปี้พูด ฟางรีบลุกขึ้นทันทีแล้วเปิดประตู ป๊อปปี้
เดินตามออกมาแล้วเอาช่อดอกไม้ที่ตัวเองซื้อมาปาใส่ป๊อปปี้
 
 
“ไอ้มาเฟียลามก อุตส่าห์มาเยี่ยมแท้ๆ ยังจะทำแบบนี้อีก ชั้นไม่น่ามาเลย”ฟางว่าก่อนจะเดินออกห้องไปทันที ป๊อปปี้
มองช่อดอกไม้ที่ตัวเองรับไว้ก่อนจะอ่านการ์ดที่แนบติดมาด้วย
 
 
 
“หายไวๆนะคะคุณหัวหน้า จะได้กลับไปดูแลลูกน้องต่อ”
 
 
"ยัยตัวแสบ"ป๊อปปี้พูดหลังจากอ่านข้อความในการ์ดแล้วส่ายหน้าขำกับท่าทางของฟางเมื่อกี้ก่อนจะ
เอาช่อดอกไม้มาวางไว้ข้างเตียงแล้วเก็บการ์ดนั้นไว้กับตัวเอง
 
 ขนาดมาเยี่ยมเค้าแท้ๆยังจะโดนตรวจอาวุธ 555 อัฟแล้วอย่าลืมเม้นกับโหวตด้วยน้า