รักบนเส้นขนาน

 

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรอีกจ้ะแคท หน้างอเชียว”กวินเดินตามภรรยาสาวที่เดินเข้ามาในห้องนอนอย่างหัวเสีย

 

“คุณโอบเอวมันบนเวทีแล้วมองตาเป็นมันอย่าคิดนะว่าแคทไม่รู้”แคทว่ากวินเพราะเห็นท่าทางที่กวิน

แสดงกับจินนี่ในงานทำให้แคทหงุดหงิด

 

 

“โถ ที่รัก ก็ถ่ายรูปแล้วยิ้ม คุยกันตามมารยาท แค่เท่านั้นเอง”กวินพูดพลางไกล่เกลี่ยภรรยาสาวไม่ให้โวยวายไปมากกว่านี้

 

“ที่คุณทุ่ม5ล้านนี่ก็คงจะหวังตัวมันด้วยล่ะสิท่า”แคทรีบดักคอทันควัน

 

 

“ใครจะไปกล้ายุ่งกับผู้หญิงไอ้ป๊อปปี้ล่ะ ผมมีคุณทั้งคนนะแคท”กวินเดินมากอดภรรยาสาว ก่อนจะหยิบ

กล่องเพชรที่จินนี่ใส่ที่ตัวเองประมูลจากงานสวมที่คอให้แคทแล้วจูบลงที่ไหล่มนของภรรยาสาว

 

 

“ผมทำก็เพราะงานที่คุณสั่งผมในตอนแรกไง เพื่อได้เป็นประธานงานเลี้ยงต้อนรับท่านทูต แล้วอีกอย่างนะ ผม

ก็ประมูลมาก็เอาให้คุณนี่ล่ะแคท สุดที่รักของผม”กวินพูดก่อนจะถูกแคทจูบทันที ก่อนจะดันกวินลงไปที่เตียง

 

 

 

“งั้นแคทก็ต้องให้รางวัลสามีคนนี้ของแคทซะแล้วสิ”แคทพูดจบก็ขึ้นคร่อมกวิน ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรักด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

“ทางสะดวก”ฟางมองข้างล่างบ้านซ้ายขวาก่อนจะยิ้มเมื่อเห็นว่าไม่มีใคร แล้วรีบไปที่ลานจอดรถ ไปที่รถของเธอ

 

 

“นั่นแน่ จะไปไหนน่ะจ้ะ”แพทโผล่มาจากข้างๆรถฟางทันที

 

“ตกใจหมด เอ่อ ฟางจะออกไปข้างนอกน่ะแพท”ฟางตอบพลางโล่งอกเมื่อเห็นว่าคนที่มาหาเธอคือแพท

 

 

“ไปไหนหรอ”แพทถามต่อ

 

“หาซื้อของน่ะ พอดีว่าฟางอยากได้หนังสืออ่านน่ะ”ฟางตอบกลับ

 

 

“อ้าวหรอ ก็นึกว่าจะไปเยี่ยมหัวหน้าแก๊งค์มังกรดำที่นอนอยู่โรงพยาบาลซะอีก”แพทรีบพูดดักคอ

 

 

“ห้ะ อะไรนะ ยังไม่ออกจากโรงพยาบาลอีกหรอ”ฟางพูดปนตกใจ

 

 

“นั่นไง ว่าแล้วเป็นอย่างที่คิด แหมฟาง เธอคบกับชั้นมากี่ปี บอกตรงๆก็ได้ว่าเธออยากไปเยี่ยมเค้าน่ะ”แพทแซวเพื่อนสาว ฟางมอง

ซ้ายมองขวาก่อนจะจับแพทขึ้นรถแล้วขับออกไปกับตัวเอง

 

 

“แต่แพทห้ามบอกพี่กวินนะ”ฟางพูดแกมขอร้องเพื่อนสาว

 

 

“ไม่บอกหรอก ถ้าบอกไปนะ แพทกับฟางก็โดนพวกลูกน้องตามแจสิ น่าเบื่อจะตายจะไปไหนก็อึดอัด”แพทบอกก่อนจะ

นั่งคุยไลน์ในมือถือแล้วยิ้ม

 

 

“คุยกับใครน่ะแพท กลับมาจากเยอรมัน ไหนว่าไม่ค่อยมีเพื่อนที่นี่ไง”ฟางถามขณะขับรถอยู่

 

“คนนี้ไง”แพทชูมือถือเป็นรูปที่แพทถ่ายรูปคู่กับโทโมะ เมื่อคืนหลังลงจากเวที

 

 

“เห้ย ละนี่เธอ2คนไปสนิทกันได้ยังไง อีตานั่นยิ่งเป็นเสือยิ้มยากนะ ไม่น่าเชื่อว่าเค้าจะยอมคุยกับเธอ”ฟางพูดเมื่อนึกถึงโทโมะที่ชอบ

วางมาดดุใส่เธอตลอด

 

 

“ก็เมื่อวานเค้าเดินมาคุ้มกันพวกจินนี่ แพทเลยวิ่งไปขอถ่ายรูปคู่กับเค้า เค้าก็ยอมแพทนะ เค้าใจดีมากเลย

นะฟาง แพทว่าความจริงแล้วโทโมะเค้าไม่ใช่คนใจร้ายอะไรหรอก แค่เค้าจริงจังกับงานเท่านั้น

เอง”แพทพูดแล้วเพ้อถึงโทโมะ ฟางมองอาการเพื่อนแล้วส่ายหน้าเบาๆ

 

 

“จ้า แม่คุณหวังว่าคงจะสมหวังล่ะนะ”ฟางพูดแล้วหัวเราะ เพราะเธอเองก็คิดไม่ออกถ้าโทโมะจอมเคร่งขรึมกับแพทที่สดใสเหมือนดอกไม้ยามเช้ามา

เป็นแฟนกัน มันจะเป็นยังไง

 

 

“ถึงไม่สมหวังเราก็ได้เพื่อนใหม่นิ สร้างมิตรดีกว่าสร้างศัตรูจริงมั้ยฟาง”แพทพูดแล้วยิ้ม ฟางนิ่ง ก่อน

จะจอดรถแล้วซื้อดอกไม้ช่อนึงแล้วเขียนการ์ดรูปหมีพูห์ไว้ ก่อนจะขับรถมาจอดที่โรงพยาบาลใน

เครือของแก๊งค์มังกรดำ

 

 

“เดี๋ยวก่อน”ฟางรั้งข้อมือแพทที่กำลังจะเดินเข้าไปด้านใน

 

 

“ฟางไม่ต้องห่วง แพทถามโทโมะแล้วว่าคุณภาณุพักห้องไหน”แพทบอกเพื่อนสาว

 

 

“ไม่ใช่เรื่องนั้น แต่เราอย่าลืมสิว่าเรามาในเขตของพวกมังกรดำนะ ถ้าพวกลูกน้องพวกนั้นมาเห็นมี

หวังคงให้เราเข้าอยู่หรอก”ฟางพูดกับแพท 2สาวนิ่ง ก่อนจะหันไปเห็นชุดนางพยาบาลและเสื้อกา

วน์ 2สาวยิ้มทันทีก่อนจะรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเป็นนางพยาบาล โดยซ่อนช่อดอกไม้ไว้ในรถ

เข็นและสวมผ้าปิดปากไว้กันพวกโทโมะจับได้

 

 

 

แอ้ดด

 

 

“เดี๋ยวพยาบาลขอเช็ดตัวคนไข้ก่อนนะคะ”แพทพูดแล้วยิ้มให้กับเขื่อน โทโมะ และเคนตะ โชคดีที่

จงเบไม่อยู่ มีหวังรู้แน่ๆว่าพวกเธฮไม่ใช่นางพยาบาลของที่นี่

 

 

“คุณพยาบาลครับ พอดีพวกผมอยากจะขอยาซักหน่อย คุณไปกับผมนะ”โทโมะพูดก่อนจะเดินดึง

แขนแพทออกไปพร้อมเขื่อนและเคนตะ ฟางตกใจเมื่อถูกทิ้งให้อยู่ในห้องตามลำพังกับป๊อปปี้

 

 

 

 

“เอ่อ มีอะไรหรอคะ ปวดหัวรึว่าปวดท้อง”แพทยังทำทีเป็นนาพยาบาลถามโทโมะต่อ โทโมะมอง

แล้วนิ่งก่อนจะดึงผ้าปิดปากออก แพทตกใจรีบเอาผมปิดหน้าตัวเองทันที

 

 

“ไม่ทันแล้วครับคุณแพท”โทโมะพูดแพทจึงยอมหันมาหาโทโมะแล้วฉีกยิ้มหวาน

 

“คุณรู้ได้ยังไงคะเนี่ย”แพทถาม

 

 

“นั่นน่ะสิ นายรู้ได้ไงว่านี่คือคุณแพท”เขื่อนรีบถามเพื่อนชาย

 

 

“ก็รองเท้าสีเหลืองที่คุณเอามาให้ผมเลือกในวันนั้นไง ผมบอกแล้วว่ามันดูไม่เหมือนใครดี”โทโมะ

พูด แพทมองรองเท้าที่ตัวใส่แล้วนึกได้ก่อนจะยิ้มเจื่อนๆให้โทโมะ

 

 

“ถ้านี่คือแพท งั้นแสดงว่าพยาบาลด้านในนี่ก็”เคนตะพูด

 

“ถูกต้องค่า คุณหนูรองแห่งแก๊งค์เสือขาว”โทโมะพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องแพทรีบรั้งไว้

 

 

“อย่านะคะ ทุกคนเลยอย่าพึ่งเข้าไป แพทขอร้อง วันนี้พวกเรามาดีจริงๆนะคะ ฟางก็แค่อยากจะมาเยี่ยมคุณภาณุ

เค้าเท่านั้น เพราะเมื่อวานเค้าเป็นคนช่วยเธอไม่ให้ถูกยิง ฟางแค่อยากจะมาขอบคุณเท่านั้นเอง พวกคุณ

ช่วยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นซักพักได้มั้ยคะ พวกเราไม่ได้จะมาทำร้ายใครจริงๆนะ”แพทรีบขอร้องเขื่อน

โทโมะ เคนตะทันที

 

 

“เอ่อ ก็ได้ครับ แต่อย่านานนักนะครับ”เขื่อนตอบ ก่อนจะหันไปมองแพทที่ยังคงงคล้องแขนโทโมะ

อยู่ ก่อนจะอะแฮ่มทำให้ทั้งคู่รีบผละออกจากกันแล้วแพทรีบไปนั่งที่เก้าอี้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

 

 

“ชอบล่ะสิครับ คุณเสือยิ้มยาก”เขื่อนกระซิบถามโทโมะที่แอบยิ้มกับท่าทางของแพท

 

 

“พูดมากน่า”โทโมะพูดก่อนจะเดินไปนั่งข้างแพท ที่นั่งตรงเก้าอี้ด้านนอก เคนตะและเขื่อนมองกัน

ยิ้มๆก่อนจะนั่งลงอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ

 

 

 

 

 

“เอาไงดีล่ะเนี่ย”ฟางที่อยู่ในห้องคิดไม่รู้จะทำยังไง เพราะบังเอิญว่าถึงเวลาเช็ดตัวป๊อปปี้ด้วยล่ะสิ

 

“คุณพยาบาลไม่เช็ดตัวหรอครับ”ป๊อปปี้หันมาถาม

 

 

“เอ่อ ค่ะ จริงด้วยๆ”ฟางรีบเดินเอากะละมังและผ้าขนหนูเข้ามาแล้วนั่งลงข้างๆป๊อปปี้ก่อนจะแกะ

กระดุมเสื้อคนไข้ออกเผยให้เห็นแผงอกขาวของป๊อปปี้ ฟางค่อยๆเอาผ้าขนหนูลูบไล้ตามซิกแพ็ก

ป๊อปปี้และแผงอก

 

 

“พึ่งมาทำงานใหม่หรอครับ ดูสั่นๆเชียว”ป๊อปปี้ถามเมื่อเห็นว่าฟางมีความประหม่า

 

 

“อ๋อ อากาศร้อนน่ะค่ะ”ฟางรีบบอกก่อนจะเช็ดตามแขนป๊อปปี้

 

 

“ร้อนแล้วทำไมไม่ถอดผ้าปิดปากออกละฮะ”ป๊อปปี้ถามต่อ ฟางไม่ตอบ ก่อนจะก้มดึงตัวป๊อปปี้ให้นั่ง

เพื่อฟางจะได้เช็ดหลังให้ ป๊อปปี้เหลือบไปเห็นสร้อยคอที่ฟางสวมก่อนจะยิ้มนิดนึง หึ มาถึงที่เลย

สินะคุณหนูรอง

 

 

 

“เช็ดด้านล่างด้วยสิครับ”ป๊อปปี้พูดเมื่อฟางเช็ดตามหลังป๊อปปี้เสร็จแล้ว ฟางอึ้งแต่ก็ปฎิเสธไม่ได้

ก่อนจะเอาผ้าห่มคลุมไว้แล้วก็เอาผ้าขนหนูค่อยๆล้วงเข้าไปที่ช่วงล่างป๊อปปี้

 

 

หมับ

 

 

“สั่นแบบนี้จะไปถึงอะไรละครับคุณพยาบาล”ป๊อปปี้พูดก็แก้ปมกางเกงก่อนจะจับมือฟางเข้าไปเช็ดที่ขาตัวเอง

ฟางตกใจ

 

 

“ว้ายคุณ”ฟางตกรีบชักมือกลับแต่ป๊อปปี้ไม่ปล่อยทำให้ฟางล้มลงทับแผงอกป๊อปปี้ที่ไม่ได้ติด

กระดุมเสื้อ ฟางหน้าแดงจัด

 

“คุณพยาบาลคิดจะทำมิดีมิร้ายผมหรอครับ”ป๊อปปี้ยิ้มยั่ว ฟางรีบลุกขึ้น

 

 

 

“บ้า ใครเค้าจะทำอะไรคุณ คุณเป็นถึงหัวหน้าของแก๊งค์มังกรดำนะ”ฟางเริ่มพูด เพราะตอนนี้ตัวเอง

รู้สึกร้อนหน้าไปหมด

 

 

 

“นั่นน่ะสิครับ งั้นคุณพยาบาลพาผมไปเข้าห้องน้ำหน่อยสิ เจ็บแขนทำอะไรไม่ถนัดน่ะ”ป๊อปปี้พูด

แกมสั่ง ฟางอึ้งหน้าแดงจัดแต่ก็ขัดไม่ได้จึงพยุงป๊อปปี้ไป

 

 

“ว้าย”ฟางตกใจเมื่อเข้าห้องน้ำมาก็ถูกป๊อปปี้รวบตัวไว้ก่อนจะนั่งลงที่ชักโครกแล้วตัวเองนั่งตัก

 

 

“คิดว่าแค่นี้ผมจะไม่รู้หรอครับ คุณหนูรอง”ป๊อปปี้พูดก่อนจะถอดผ้าปิดปากฟางออก ฟางอึ้ง

 

 

 

“มาหาถึงที่แบบนี้ บอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามพกอาวุธ”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะเอามือลูบไล้ไปตามสะโพก

ก่อนจะล้วงเข้าในกระโปรงพยาบาลของฟาง ฟางดิ้นเพราะขนลุกกับสัมผัสของป๊อปปี้ ก่อนป๊อปปี้จะ

หยิบปืนออกมา แล้วล้วงเข้าไปในเสื้อพยาบาลของฟางทันที ฟางตกใจรีบเอามือขืนไว้ที่อกป๊อปปี้

 

 

 

“วันนี้ไม่ได้พกมีด เอามือออกเดี๋ยวนี้นะ”ฟางพูด ป๊อปปี้ยิ้มนิดนึงก่อนจะเอามือออกไปแต่กลับจับตัว

ฟางไว้แล้วทำคิสมาร์คที่ลำคอข้างๆสร้อยหยกทันที ฟางใจเต้นแรง พยายามดิ้นขัดขืน แต่ถูกป๊อปปี้ล๊อคตัวไว้ ทำให้ตัว

เองแทบจะละลายกับสัมผัสของป๊อปปี้

 

 

 

 

“แต่นี่ลงโทษ ข้อหาปลอมตัวเป็นคนของมังกรดำ”ป๊อปปี้พูด ฟางรีบลุกขึ้นทันทีแล้วเปิดประตู ป๊อปปี้

เดินตามออกมาแล้วเอาช่อดอกไม้ที่ตัวเองซื้อมาปาใส่ป๊อปปี้

 

 

“ไอ้มาเฟียลามก อุตส่าห์มาเยี่ยมแท้ๆ ยังจะทำแบบนี้อีก ชั้นไม่น่ามาเลย”ฟางว่าก่อนจะเดินออกห้องไปทันที ป๊อปปี้

มองช่อดอกไม้ที่ตัวเองรับไว้ก่อนจะอ่านการ์ดที่แนบติดมาด้วย

 

 

 

“หายไวๆนะคะคุณหัวหน้า จะได้กลับไปดูแลลูกน้องต่อ”

 

 

"ยัยตัวแสบ"ป๊อปปี้พูดหลังจากอ่านข้อความในการ์ดแล้วส่ายหน้าขำกับท่าทางของฟางเมื่อกี้ก่อนจะ

เอาช่อดอกไม้มาวางไว้ข้างเตียงแล้วเก็บการ์ดนั้นไว้กับตัวเอง

 

 ขนาดมาเยี่ยมเค้าแท้ๆยังจะโดนตรวจอาวุธ 555 อัฟแล้วอย่าลืมเม้นกับโหวตด้วยน้า