รักบนเส้นขนาน

 
 
 
 
 
“นี่เรียนจบแล้วนะฟาง ฟางอยากกลับเมืองไทยมั้ย”มิสเตอร์ปีเตอร์พ่อของฟางถามขึ้นขณะที่ฟาง
เอายาให้ทาน
 
 
“แต่คุณพ่อยังไม่ค่อยหายดีเลยนะคะ ฟางอยากจะดูแลคุณพ่อ”ฟางตอบพลางรินน้ำให้มิสเตอร์ปีเตอร์ดื่ม
 
 
 
“จะว่าไปแล้ว พ่อก็เริ่มเบื่อบรรยากาศเมืองนอกนี้เหมือนกันนะ คิดถึงบรรยากาศเมืองไทย คิดถึงแม่ของเราด้วยพ่ออยากกลับไปตาหาภา”พ่อฟาง
พูดแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างที่หิมะตกอยู่
 
 
“แต่คุณพ่อ”ฟางยังดึงดันให้พ่อตัวเองหายก่อน
 
 
“เอาน่าฟาง กลับไปเมืองไทยหนูก็ดูแลพ่อเหมือนเดิมก็ได้”พ่อฟางพูดเชิงอ้อนลูกสาว ฟางย่นจมูก
ให้พ่อนิดนึงก่อนจะเดินเอาแก้วน้ำมาเก็บด้านนอก
 
 
 
“ไม่อยากกลับเมืองไทย มีอะไรฝังใจที่นั่นรึเปล่าจ้ะ”เสียงของแพท เพื่อนของเธอที่กวินส่งมาเรียน
ด้วยทักขึ้น
 
 
“บ้า ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหล่ะ”ฟางพูด
 
 
“เห้อ นี่ก็4ปีละนิ ว่าแต่กลับไปแล้วไม่รู้พี่แคทกับพี่ชายเธอจะมีลูกรึยังนะ แต่งกันมา2ปีละนิ”แพท
พูดเมื่อนึกถึงแคทที่ส่งรูปงานแต่งงานมาให้เธอและฟางดู
 
 
“นั่นน่ะสิ ไม่รู้ว่าเมืองไทยจะมีอะไรเปลี่ยนไปมากแค่ไหนแล้วนะ”ฟางพูดเป็นนัยๆพลางมองที่นอกหน้าต่าง
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ยๆ เบาๆหน่อยสิแก้ว นี่แขนคนนะไม่ใช่หุ่นซ้อม”เขื่อนบ่นพลางจับแขนตัวเองที่โดนแก้วฟาด
กระบองใส่
 
 
“เอ้า อย่าบ่นสิเขื่อน นายเป็นครูสอนนายต้องแข็งแรงๆหน่อย”แก้วพูดแล้วยิ้มให้กับเขื่อน
 
 
“โอย นี่ถ้าใครรู้ว่า1ใน4องค์รักษ์ต้องมาฝึกลูกลิงแบบนี้นะ ตายๆ”เขื่อนบ่นอุบ
 
 
“อะไร นิดๆหน่อยๆก็บ่นงั้นหรอ ทีจีบสาวๆที่ผับไม่เห็นจะบ่นงี้เลย”โทโมะเดินเข้ามาทัก
 
 
“โอย นั่นมันสาวๆนี่มันทอม งั้นนายก็ฝึกเองเลย เด็กนายนิ”เขื่อนโบ้ยแก้วให้กับโทโมะ แก้วหน้า
แดงเมื่อสบตาโทโมะที่เดินเข้ามาหา
 
 
 
 
“ไหน ขอทดสอบหน่อยซิ ว่าฝึกถึงไหนละ”โทโมะพูดก่อนจะถอดเสื้อสูทออกแล้วตั้งการ์ทกับแก้ว
แก้วเตะโทโมะหลบได้ก่อนแก้วจะถอยมาศอกใส่แต่โทโมะรับได้แล้วรวบแก้วไปกอดจากด้านหลัง
แก้วดิ้นไปมาด้วยความเขินอาย
 
 
 
“ต้องฝึกอีกเยอะนะ”โทโมะกระซิบบอกแก้ว แก้วหน้าแดงจัดพยักหน้าอย่างว่าง่าย
 
 
“ก็คุณเก่งอยู่แล้วนิ ไม่ออมแรงแก้วเลย”แก้วพูด โทโมะปล่อยแก้วก่อนจะเดินเอาผ้ามาให้แก้วเช็ด
หน้าเช็ดตา
 
 
 
“เดี๋ยวบ่ายนี้ เธอต้องไปรับคุณหนูฟ้ากับพวกเรานะ ไปแต่งตัวเถอะ”โทโมะพูด
 
 
“คุณหนูฟ้าจะกลับมาแล้วหรอคะ ดีจัง”แก้วพูดอย่างดีใจ
 
 
 
“ตายคูณ2น่ะสิ”เขื่อนพูดเมื่อนึกถึงแก้วที่โทโมะพามาอยู่ด้วยหลังจากพ่อแม่แก้วเสียจากเหตุการณ์
ต่อสู้เมื่อช่วง3ปีก่อนแทนที่จะส่งแก้วไปไว้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทำให้แก้วมาเจอกับฟ้าน้องสาว
ป๊อปปี้และสนิทกัน ความแสบยิ่งคูณ2เวลาอยู่ด้วยกัน
 
 
 
 
 
สนามบิน
 
 
 
“นั่นไงคะกวิน ยัยแพท น้องฟาง แล้วก็คุณพ่อ”แคทภรรยาสาวของกวินชี้ไปทางผู้โดยสารขาออก
ที่ฟางกำลังเข็นรถเข็นมิสเตอร์ปีเตอร์เดินมากับแพท
 
 
 
“พี่แคท”แพทวิ่งไปกอดพี่สาวด้วยความคิดถึง
 
 
“ไม่ได้เจอกันตั้งนานสวยขึ้นเป็นกองเลยนะน้องสาวพี่”กวินพูดแล้วหอมแก้มฟางทีนึง
 
 
“พี่กวินล่ะคะ มีหลานให้ฟางอุ้มรึยังเนี่ย”ฟางถามแล้วยิ้มให้กับชายหนุ่ม
 
 
 
“โอ๊ย กวินเค้างานยุ่งค่ะน้องฟาง เราเลยยังไม่ค่อยมีเวลาคิดเรื่องนั้น”แคทบอกก่อนจะหันไปเข็นคุณ
พ่อมา
 
 
“เดี๋ยวฟางขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”ฟางพูดก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ
 
 
 
 
 
 
 
อีกด้านของสนามบิน
 
 
 
 
“เฮีย ฟ้าคิดถึงเฮียมากเลยนะ”ฟ้าวิ่งมากอดป๊อปปี้แน่นด้วยความดีใจก่นจะวิ่งไปกอดแก้วคนสนิท
ของเธอ
 
 
“ไงจ้ะน้องฟ้า เรียนจบแล้วจะหางานทำเลยรึเปล่า”จินนี่ทักฟ้าขึ้น
 
 
 
“ขอพักเรื่องนั้นก่อนนะคะ ยังไม่อยากทำงาน เอ แล้วพี่จินนี่พร้อมจะมาเป็นสะใภ้หมายเลข1ของ
ครอบครัวฟ้ารึยังน้อ”ฟ้าพูดพลางมองไปที่จินนี่ที่ยืนเคียงข้างป๊อปปี้ เพราะหลังจากป๊อปปี้รับตำแหน่ง
ไปทางผู้อาวุโสก็ลงความเห็นว่าจินนี่คือผู้หญิงที่ควรคู่กับป๊อปปี้ ทำให้เป็นที่น่าจับตามองว่าเมื่อ
ไหร่2คนนี้จะแต่งงานกัน
 
 
 
 
“พูดมากน่า ไปๆ กลับบ้านกัน เดี๋ยวพี่ต้องไปงานต่อนะ”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะเดินนำโดยที่ฟ้าและจินนี่
ขนาบข้างตามด้วยพวก4องค์รักษ์ แก้ว และบอดี้การ์ดจำนวนหนึ่ง
 
 
 
 
 
“แหม ก็นึกว่าเกิดอะไรขึ้น แห่กันมารับทั้งครอบครัว ก็แค่มารับคนๆเดียวไม่ยิ่งใหญ่ไปหน่อยหรอ
ครับแก๊งค์มังกรดำ”ธามไทพูดเมื่อเห็นพวกป๊อปปี้เดินผ่านพวกเสือขาว
 
 
“ละนายล่ะ แห่มากันทำไมเยอะแยะนี่คิดจะปิดสนามบินรึไง”ฟ้าว่าธามไทกลับบ้าง
 
 
“ชั้นก็มารับพ่อชั้น ก็ต้องให้เกียรติและมารับอย่างสมเกียรติสิ”ธามไทย้อน ป๊อปปี้มองชายสูงวัยที่นั่ง
รถเข็นด้วยท่าทางสงบ เข้าเคยได้ยินจากป๊าม๊าว่ามิสเตอร์ปีเตอร์เป็นมาเฟียที่มีคุณธรรม และเป็นก
ลาง ซึ่งผิดกับลูกชายที่รับตำแหน่งต่อมาเป็นอย่างมากมาก
 
 
“ไปกันเถอะธาม อย่าเสียเวลาเลย”กวินพูดแต่สายตากลับจ้องที่จินนี่ผู้หญิงที่ยืนข้างๆป๊อปปี้ไม่ละสายตา
 
 
 
“คุณหนูรองมาพอดีเลยครับนาย”บอดี้การ์ดพูด ทำให้ป๊อปปี้หันไปมองผู้หญิงตัวเล็กที่ใส่ส้นสูงกับ
โค๊ทยาวสีขาว ผมที่เคยฟูตอนนี้เป็นลอนยาวสวย เธอยังเหมือนเดิม ฟาง
 
 
 
“ไปกันเถอะค่ะ คุณพ่อ”ฟางสบตากับป๊อปปี้ก่อนจะหลบตาแล้วหันไปเข็นรถเข็นพ่อของเธอเดินไป
ตามพวกของกวิน
 
 
 
“ทำไมไม่ทักเธอไปล่ะป๊อป”จินนี่พูดเมื่อเห็นสายตาป๊อปปี้มองฟาง
 
“ไม่จำเป็น ไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดตัดบทก่อนจะเดินไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหล มีนแจม ชั้นกลับมาแล้วนะคิดถึงพวกแกจัง เอ่อ เรามาเจอกันหน่อยมั้ย”ฟางโทรศัพท์หา
เพื่อนรักหลังจากกลับมาได้2-3วันพลางมองปฎิทินข้างเตียง วันนี้สินะ
 
 
“อ้าว จะไปไหนหรอฟาง”แพททักเมื่อเห็นฟางสะพายกระเป๋าลงมา
 
“จะไปเจอเพื่อนเก่าหน่อยน่ะ”ฟางตอบ
 
“งั้นแพทไปด้วยสิ กำลังเซ็งๆเลย”แพทพูดก่อนจะคว้ากระเป๋าเดินไปกับฟาง
 
 
“ไม่ต้องตามหรอก ชั้นไปแปปเดียวเดี๋ยวก็กลับ”ฟางหันไปสั่งบอดี้การ์ดก่อนจะสตาร์ทรถไปกับแพท
 
 
 
 
 
“ฟาง พวกเราคิดถึงแกจัง”มีนทักก่นจะวิ่งมากอดเพื่อนสาวทันที
 
“แกสวยขึ้นมากเลยนะฟาง ชั้นแทบจำไม่ได้เลย”แจมพูดก่อนที่สี่สาวจะนั่งคุยกันที่ร้านกาแฟแถว
โรงเรียนเก่าฟาง ฟางมองบรรยากาศรอบๆ ไม่เปลี่ยนไปเลยนะแถวนี้
 
 
“แกได้ติดต่อกับเค้าอยู่รึเปล่า”มีนพูดขึ้น แพทแปลกใจ เค้าของฟางคือใครกัน
 
 
“ชั้นกับเค้าเราจบกันนานแล้วมีน มันคือเรื่องที่เป็นไปไม่ได้”ฟางพูดเศร้าๆเมื่อคิดถึงอดีต
 
 
“แต่พอเห็นข่าวที่เค้าควงผู้หญิงคนนั้นนะ ชั้นรู้สึกหมั่นไส้ยังไงไม่รู้ มันควรจะเป็นเธอสิที่เคียงข้างเค้า”แจมบ่นอุบอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นข่าวต่างๆที่ลง
 
 
“เถอะน่าแจม ชั้นว่าเค้าก็เหมาะสมกันออก มังกรกับหงส์ ต้องอยู่คู่กัน”ฟางสะอึกก่อนที่จะพูดตอบกลับแล้วทำทีไม่สนใจ
 
 
“จบไปแล้ว แล้วทำไมถึงห้อยสร้อยเส้นนั้นไว้ตลอดล่ะจ้ะ”มีนแซว ฟางรีบซ่อนสร้อยลงไปในเสื้อ
ทันที
 
 
“พูดมากน่า เออ เดี๋ยวไปส่งชั้นที่ฮวงซุ้ยของพวกจิระคุณหน่อยสิ”ฟางพูด
 
 
 
“เออใช่ วันนี้ครบรอบวันเสียนิ บ่าย3แล้วพวกนั้นคงจะไปกันหมดละล่ะ สบายมากหายห่วง”แจมพูด
ก่อนสี่สาวจะขึ้นรถไปที่ฮวงซุ้ยของพ่อแม่ป๊อปปี้
 
 
 
 
“ทำไมฟางถึงต้องมาไหว้พวกเค้าหรอ เอ่อ ทั้งๆพวกเค้าอยู่แก๊งค์มังกรดำ”แพทถามอย่างสงสัย
 
 
 
“คือตอนก่อนที่ฟางจะย้ายเข้ามาอยู่กับพี่กวิน นายแม่กับนายท่านเค้าดีกับฟางมากทำให้ฟางรู้สึกรัก
และเคารพท่านทั้ง2มาก นี่ก็ผ่านมา4ปีแล้วฟางยังไม่ได้กลับมาไหว้ท่านเลยน่ะสิ”ฟางพูดขณะเดิน
ลงจากรถมาแล้วเดินเข้ามาในสุสานคนจีน พลางสอดสายตามองหาฮวงซุ้ยพ่อแม่ป๊อปปี้
 
 
 
“เย็นป่านนี้ละ คงไม่มีใครแล้วล่ะมั้ง”ฟางมองรอบๆก่อนจะวางช่อดอกไม้ลงที่ฮวงซุ้ยพ่อแม่ป๊อปปี้
 
 
 
“สวัสดีค่ะนายท่าน สวัสดีค่ะนายแม่ ฟางกลับมาแล้วนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่ฟางไม่ได้มาเยี่ยม
ท่านทั้ง2เลย ตอนนี้ฟางเรียนจบแล้วนะคะ ฟางสัญญาว่าฟางจะเยี่ยมนายท่านกับนายแม่บ่อยๆนะ
คะ”ฟางพูดขณะที่นั่งอยู่หน้าฮวงซุ้ยพ่อแม่ของป๊อปปี้ที่ใหญ่โตสมกับตำแหน่งอดีตกัวหน้าแก๊งค์มังกรดำ
 
 
 
 
 
“เธอไม่จำเป็นต้องมาเยี่ยมบ่อยๆหรอก เพราะที่นี่มันคือฮวงซุ้ยของป๊าม๊าชั้น แก๊งค์เสือขาวไม่มีสิทธิ์
มายุ่ง”ป๊อปปี้เดินมาข้างหลังฟางแล้วพูดขึ้น
 
 
 
“นะ นาย”ฟางตกใจเมื่อหันหลังกลับไปเห็นป๊อปปี้
 
 
 
 ฟางกลับมาเจอป๊อปปี้แล้วนะ อยากรู้ว่าเป็นยังไงต่อ ถ้าเม้นกับโหวตเราเยอะๆ เราอาจจะ
อัฟให้อ่านอีกตอนก็ได้นะ ^^