รักบนเส้นขนาน

 

 

 

 

 

“นี่เรียนจบแล้วนะฟาง ฟางอยากกลับเมืองไทยมั้ย”มิสเตอร์ปีเตอร์พ่อของฟางถามขึ้นขณะที่ฟาง

เอายาให้ทาน

 

 

“แต่คุณพ่อยังไม่ค่อยหายดีเลยนะคะ ฟางอยากจะดูแลคุณพ่อ”ฟางตอบพลางรินน้ำให้มิสเตอร์ปีเตอร์ดื่ม

 

 

 

“จะว่าไปแล้ว พ่อก็เริ่มเบื่อบรรยากาศเมืองนอกนี้เหมือนกันนะ คิดถึงบรรยากาศเมืองไทย คิดถึงแม่ของเราด้วยพ่ออยากกลับไปตาหาภา”พ่อฟาง

พูดแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างที่หิมะตกอยู่

 

 

“แต่คุณพ่อ”ฟางยังดึงดันให้พ่อตัวเองหายก่อน

 

 

“เอาน่าฟาง กลับไปเมืองไทยหนูก็ดูแลพ่อเหมือนเดิมก็ได้”พ่อฟางพูดเชิงอ้อนลูกสาว ฟางย่นจมูก

ให้พ่อนิดนึงก่อนจะเดินเอาแก้วน้ำมาเก็บด้านนอก

 

 

 

“ไม่อยากกลับเมืองไทย มีอะไรฝังใจที่นั่นรึเปล่าจ้ะ”เสียงของแพท เพื่อนของเธอที่กวินส่งมาเรียน

ด้วยทักขึ้น

 

 

“บ้า ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหล่ะ”ฟางพูด

 

 

“เห้อ นี่ก็4ปีละนิ ว่าแต่กลับไปแล้วไม่รู้พี่แคทกับพี่ชายเธอจะมีลูกรึยังนะ แต่งกันมา2ปีละนิ”แพท

พูดเมื่อนึกถึงแคทที่ส่งรูปงานแต่งงานมาให้เธอและฟางดู

 

 

“นั่นน่ะสิ ไม่รู้ว่าเมืองไทยจะมีอะไรเปลี่ยนไปมากแค่ไหนแล้วนะ”ฟางพูดเป็นนัยๆพลางมองที่นอกหน้าต่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ยๆ เบาๆหน่อยสิแก้ว นี่แขนคนนะไม่ใช่หุ่นซ้อม”เขื่อนบ่นพลางจับแขนตัวเองที่โดนแก้วฟาด

กระบองใส่

 

 

“เอ้า อย่าบ่นสิเขื่อน นายเป็นครูสอนนายต้องแข็งแรงๆหน่อย”แก้วพูดแล้วยิ้มให้กับเขื่อน

 

 

“โอย นี่ถ้าใครรู้ว่า1ใน4องค์รักษ์ต้องมาฝึกลูกลิงแบบนี้นะ ตายๆ”เขื่อนบ่นอุบ

 

 

“อะไร นิดๆหน่อยๆก็บ่นงั้นหรอ ทีจีบสาวๆที่ผับไม่เห็นจะบ่นงี้เลย”โทโมะเดินเข้ามาทัก

 

 

“โอย นั่นมันสาวๆนี่มันทอม งั้นนายก็ฝึกเองเลย เด็กนายนิ”เขื่อนโบ้ยแก้วให้กับโทโมะ แก้วหน้า

แดงเมื่อสบตาโทโมะที่เดินเข้ามาหา

 

 

 

 

“ไหน ขอทดสอบหน่อยซิ ว่าฝึกถึงไหนละ”โทโมะพูดก่อนจะถอดเสื้อสูทออกแล้วตั้งการ์ทกับแก้ว

แก้วเตะโทโมะหลบได้ก่อนแก้วจะถอยมาศอกใส่แต่โทโมะรับได้แล้วรวบแก้วไปกอดจากด้านหลัง

แก้วดิ้นไปมาด้วยความเขินอาย

 

 

 

“ต้องฝึกอีกเยอะนะ”โทโมะกระซิบบอกแก้ว แก้วหน้าแดงจัดพยักหน้าอย่างว่าง่าย

 

 

“ก็คุณเก่งอยู่แล้วนิ ไม่ออมแรงแก้วเลย”แก้วพูด โทโมะปล่อยแก้วก่อนจะเดินเอาผ้ามาให้แก้วเช็ด

หน้าเช็ดตา

 

 

 

“เดี๋ยวบ่ายนี้ เธอต้องไปรับคุณหนูฟ้ากับพวกเรานะ ไปแต่งตัวเถอะ”โทโมะพูด

 

 

“คุณหนูฟ้าจะกลับมาแล้วหรอคะ ดีจัง”แก้วพูดอย่างดีใจ

 

 

 

“ตายคูณ2น่ะสิ”เขื่อนพูดเมื่อนึกถึงแก้วที่โทโมะพามาอยู่ด้วยหลังจากพ่อแม่แก้วเสียจากเหตุการณ์

ต่อสู้เมื่อช่วง3ปีก่อนแทนที่จะส่งแก้วไปไว้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทำให้แก้วมาเจอกับฟ้าน้องสาว

ป๊อปปี้และสนิทกัน ความแสบยิ่งคูณ2เวลาอยู่ด้วยกัน

 

 

 

 

 

สนามบิน

 

 

 

“นั่นไงคะกวิน ยัยแพท น้องฟาง แล้วก็คุณพ่อ”แคทภรรยาสาวของกวินชี้ไปทางผู้โดยสารขาออก

ที่ฟางกำลังเข็นรถเข็นมิสเตอร์ปีเตอร์เดินมากับแพท

 

 

 

“พี่แคท”แพทวิ่งไปกอดพี่สาวด้วยความคิดถึง

 

 

“ไม่ได้เจอกันตั้งนานสวยขึ้นเป็นกองเลยนะน้องสาวพี่”กวินพูดแล้วหอมแก้มฟางทีนึง

 

 

“พี่กวินล่ะคะ มีหลานให้ฟางอุ้มรึยังเนี่ย”ฟางถามแล้วยิ้มให้กับชายหนุ่ม

 

 

 

“โอ๊ย กวินเค้างานยุ่งค่ะน้องฟาง เราเลยยังไม่ค่อยมีเวลาคิดเรื่องนั้น”แคทบอกก่อนจะหันไปเข็นคุณ

พ่อมา

 

 

“เดี๋ยวฟางขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”ฟางพูดก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

อีกด้านของสนามบิน

 

 

 

 

“เฮีย ฟ้าคิดถึงเฮียมากเลยนะ”ฟ้าวิ่งมากอดป๊อปปี้แน่นด้วยความดีใจก่นจะวิ่งไปกอดแก้วคนสนิท

ของเธอ

 

 

“ไงจ้ะน้องฟ้า เรียนจบแล้วจะหางานทำเลยรึเปล่า”จินนี่ทักฟ้าขึ้น

 

 

 

“ขอพักเรื่องนั้นก่อนนะคะ ยังไม่อยากทำงาน เอ แล้วพี่จินนี่พร้อมจะมาเป็นสะใภ้หมายเลข1ของ

ครอบครัวฟ้ารึยังน้อ”ฟ้าพูดพลางมองไปที่จินนี่ที่ยืนเคียงข้างป๊อปปี้ เพราะหลังจากป๊อปปี้รับตำแหน่ง

ไปทางผู้อาวุโสก็ลงความเห็นว่าจินนี่คือผู้หญิงที่ควรคู่กับป๊อปปี้ ทำให้เป็นที่น่าจับตามองว่าเมื่อ

ไหร่2คนนี้จะแต่งงานกัน

 

 

 

 

“พูดมากน่า ไปๆ กลับบ้านกัน เดี๋ยวพี่ต้องไปงานต่อนะ”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะเดินนำโดยที่ฟ้าและจินนี่

ขนาบข้างตามด้วยพวก4องค์รักษ์ แก้ว และบอดี้การ์ดจำนวนหนึ่ง

 

 

 

 

 

“แหม ก็นึกว่าเกิดอะไรขึ้น แห่กันมารับทั้งครอบครัว ก็แค่มารับคนๆเดียวไม่ยิ่งใหญ่ไปหน่อยหรอ

ครับแก๊งค์มังกรดำ”ธามไทพูดเมื่อเห็นพวกป๊อปปี้เดินผ่านพวกเสือขาว

 

 

“ละนายล่ะ แห่มากันทำไมเยอะแยะนี่คิดจะปิดสนามบินรึไง”ฟ้าว่าธามไทกลับบ้าง

 

 

“ชั้นก็มารับพ่อชั้น ก็ต้องให้เกียรติและมารับอย่างสมเกียรติสิ”ธามไทย้อน ป๊อปปี้มองชายสูงวัยที่นั่ง

รถเข็นด้วยท่าทางสงบ เข้าเคยได้ยินจากป๊าม๊าว่ามิสเตอร์ปีเตอร์เป็นมาเฟียที่มีคุณธรรม และเป็นก

ลาง ซึ่งผิดกับลูกชายที่รับตำแหน่งต่อมาเป็นอย่างมากมาก

 

 

“ไปกันเถอะธาม อย่าเสียเวลาเลย”กวินพูดแต่สายตากลับจ้องที่จินนี่ผู้หญิงที่ยืนข้างๆป๊อปปี้ไม่ละสายตา

 

 

 

“คุณหนูรองมาพอดีเลยครับนาย”บอดี้การ์ดพูด ทำให้ป๊อปปี้หันไปมองผู้หญิงตัวเล็กที่ใส่ส้นสูงกับ

โค๊ทยาวสีขาว ผมที่เคยฟูตอนนี้เป็นลอนยาวสวย เธอยังเหมือนเดิม ฟาง

 

 

 

“ไปกันเถอะค่ะ คุณพ่อ”ฟางสบตากับป๊อปปี้ก่อนจะหลบตาแล้วหันไปเข็นรถเข็นพ่อของเธอเดินไป

ตามพวกของกวิน

 

 

 

“ทำไมไม่ทักเธอไปล่ะป๊อป”จินนี่พูดเมื่อเห็นสายตาป๊อปปี้มองฟาง

 

“ไม่จำเป็น ไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดตัดบทก่อนจะเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮัลโหล มีนแจม ชั้นกลับมาแล้วนะคิดถึงพวกแกจัง เอ่อ เรามาเจอกันหน่อยมั้ย”ฟางโทรศัพท์หา

เพื่อนรักหลังจากกลับมาได้2-3วันพลางมองปฎิทินข้างเตียง วันนี้สินะ

 

 

“อ้าว จะไปไหนหรอฟาง”แพททักเมื่อเห็นฟางสะพายกระเป๋าลงมา

 

“จะไปเจอเพื่อนเก่าหน่อยน่ะ”ฟางตอบ

 

“งั้นแพทไปด้วยสิ กำลังเซ็งๆเลย”แพทพูดก่อนจะคว้ากระเป๋าเดินไปกับฟาง

 

 

“ไม่ต้องตามหรอก ชั้นไปแปปเดียวเดี๋ยวก็กลับ”ฟางหันไปสั่งบอดี้การ์ดก่อนจะสตาร์ทรถไปกับแพท

 

 

 

 

 

“ฟาง พวกเราคิดถึงแกจัง”มีนทักก่นจะวิ่งมากอดเพื่อนสาวทันที

 

“แกสวยขึ้นมากเลยนะฟาง ชั้นแทบจำไม่ได้เลย”แจมพูดก่อนที่สี่สาวจะนั่งคุยกันที่ร้านกาแฟแถว

โรงเรียนเก่าฟาง ฟางมองบรรยากาศรอบๆ ไม่เปลี่ยนไปเลยนะแถวนี้

 

 

“แกได้ติดต่อกับเค้าอยู่รึเปล่า”มีนพูดขึ้น แพทแปลกใจ เค้าของฟางคือใครกัน

 

 

“ชั้นกับเค้าเราจบกันนานแล้วมีน มันคือเรื่องที่เป็นไปไม่ได้”ฟางพูดเศร้าๆเมื่อคิดถึงอดีต

 

 

“แต่พอเห็นข่าวที่เค้าควงผู้หญิงคนนั้นนะ ชั้นรู้สึกหมั่นไส้ยังไงไม่รู้ มันควรจะเป็นเธอสิที่เคียงข้างเค้า”แจมบ่นอุบอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นข่าวต่างๆที่ลง

 

 

“เถอะน่าแจม ชั้นว่าเค้าก็เหมาะสมกันออก มังกรกับหงส์ ต้องอยู่คู่กัน”ฟางสะอึกก่อนที่จะพูดตอบกลับแล้วทำทีไม่สนใจ

 

 

“จบไปแล้ว แล้วทำไมถึงห้อยสร้อยเส้นนั้นไว้ตลอดล่ะจ้ะ”มีนแซว ฟางรีบซ่อนสร้อยลงไปในเสื้อ

ทันที

 

 

“พูดมากน่า เออ เดี๋ยวไปส่งชั้นที่ฮวงซุ้ยของพวกจิระคุณหน่อยสิ”ฟางพูด

 

 

 

“เออใช่ วันนี้ครบรอบวันเสียนิ บ่าย3แล้วพวกนั้นคงจะไปกันหมดละล่ะ สบายมากหายห่วง”แจมพูด

ก่อนสี่สาวจะขึ้นรถไปที่ฮวงซุ้ยของพ่อแม่ป๊อปปี้

 

 

 

 

“ทำไมฟางถึงต้องมาไหว้พวกเค้าหรอ เอ่อ ทั้งๆพวกเค้าอยู่แก๊งค์มังกรดำ”แพทถามอย่างสงสัย

 

 

 

“คือตอนก่อนที่ฟางจะย้ายเข้ามาอยู่กับพี่กวิน นายแม่กับนายท่านเค้าดีกับฟางมากทำให้ฟางรู้สึกรัก

และเคารพท่านทั้ง2มาก นี่ก็ผ่านมา4ปีแล้วฟางยังไม่ได้กลับมาไหว้ท่านเลยน่ะสิ”ฟางพูดขณะเดิน

ลงจากรถมาแล้วเดินเข้ามาในสุสานคนจีน พลางสอดสายตามองหาฮวงซุ้ยพ่อแม่ป๊อปปี้

 

 

 

“เย็นป่านนี้ละ คงไม่มีใครแล้วล่ะมั้ง”ฟางมองรอบๆก่อนจะวางช่อดอกไม้ลงที่ฮวงซุ้ยพ่อแม่ป๊อปปี้

 

 

 

“สวัสดีค่ะนายท่าน สวัสดีค่ะนายแม่ ฟางกลับมาแล้วนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่ฟางไม่ได้มาเยี่ยม

ท่านทั้ง2เลย ตอนนี้ฟางเรียนจบแล้วนะคะ ฟางสัญญาว่าฟางจะเยี่ยมนายท่านกับนายแม่บ่อยๆนะ

คะ”ฟางพูดขณะที่นั่งอยู่หน้าฮวงซุ้ยพ่อแม่ของป๊อปปี้ที่ใหญ่โตสมกับตำแหน่งอดีตกัวหน้าแก๊งค์มังกรดำ

 

 

 

 

 

“เธอไม่จำเป็นต้องมาเยี่ยมบ่อยๆหรอก เพราะที่นี่มันคือฮวงซุ้ยของป๊าม๊าชั้น แก๊งค์เสือขาวไม่มีสิทธิ์

มายุ่ง”ป๊อปปี้เดินมาข้างหลังฟางแล้วพูดขึ้น

 

 

 

“นะ นาย”ฟางตกใจเมื่อหันหลังกลับไปเห็นป๊อปปี้

 

 

 

 ฟางกลับมาเจอป๊อปปี้แล้วนะ อยากรู้ว่าเป็นยังไงต่อ ถ้าเม้นกับโหวตเราเยอะๆ เราอาจจะ

อัฟให้อ่านอีกตอนก็ได้นะ ^^