My Girlfriend เพื่อนอย่างเธอ รักได้ป้ะ?

9.8

เขียนโดย achryshita

วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.04 น.

16 chapter

61 วิจารณ์

29.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 11.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

14) รูปคู่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตึกๆๆๆๆ

ฉันวิ่งตามพวกมันไปอย่างรวดเร็ว พวกมันวิ่งอ้อมนั่นอ้อมนี่ จนพ่อแม่ ทนไม่ไหว

"หยุดวิ่งกันได้แล้ว!!!!" สิ้นคำ พวกนั้นก็หยุดวิ่งราวกับถูกแช่แข็งแล้วกูลีกูจอไปนั่งที่โซฟาข้างๆพ่อกับแม่

"แฮกๆๆ" เสียงหอบของฉันกับพวกนั้นเองแหละ เหนื่อยเป็นบ้า!

"แก้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว แกหยุดเดินหนีฉันได้มั้ย เหนื่อยนะครับ!" ไอ้โมะเริ่มโวยวายออกมา เนื่องจากหลังจากที่ฉันเคลียร์กับพวกนั้นเสร็จเรียบร้อยทุกประการแล้ว(?) พวกเราก็ช่วยกันจัดปาร์ตี้ที่สนามหน้าบ้าน ประจวบกับที่ไอ้โมะลงมาพออดี มันกก็เลยช่วยกันกันจัด หลังจากนั้นมันก็เดินมาหาฉัน ฉันก็เดินหนี มันตาม ฉันก็หนี จนมันโวายวายอย่างที่เห็นนั่นแหละ

ไม่ใช่ไรหรอกนะ แต่ไม่รู้ดิ ไม่ชอบให้มันคุยกับคนอื่นนี่หว่า ยิ่งกับพี่เบลล์นี่ยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ค่อยชอบนางอ่ะ -3333-

"..........." ฉันไม่ตอบ แต่ก็ไม่เดินหนีไปไหน

"เอ่อ ก็ไม่อยากจะถามมากหรอกนะ แต่ถถามนิดนึงได้ป่ะ?"

"อะ อะไร"

"คือ ไอ้ที่แกเป็นอยู่เนี่ย เรียกว่า 'หึง' รึเปล่า?"

ฉึก! คำถามของฉันแทงใจดำฉันฉึกๆเลยอ่ะ เต็มๆเลย ฉันเหลือกตามองหน้ามันพร้อมอ้าปากค้าง -0- ก็ไม่ได้หึงเว้ยยยยย แค่ แค่ แบบไม่ชอบให้มึงคุยกับใครอ่ะ เข้าใจป้ะ เข้าใจใช่ม้ายยยยยย มันไม่ชอบๆๆๆ มันหงุดหงิด แต่อาการแบบี้มันก็หึงรึเปล่าวะ โฮกกกก ToT ฉันหึงไอ้โมะ

"จะบ้าหรอ หึงเหิงอะไรกัน ไม่ได้หีงโว้ยย"

"^^" ยิ้มบ้าอะไรล่ะมึง แกจะยิ้มทำม้ายยยย >///O///<

"แกจะยิ้มทำไมวะ?"

"^^"

"ไอ้โมะ!"

"^^"

"-0-;;"

ฉันเดินหนีมันไปนั่งกับแม่แล้วก็เฟย์ฟาง ทั้งแม่แล้วก็ยัยสองพี่น้องก็ยิ้มกันใหญ่ ยิ้มไรวะครับ? (แก้วใจใจเย็นลูก นั่นแม่แกนะ -0-)

"อะไรแม่ ยัยเฟย์ ยัยฟาง ยิ้มอะไร?"

"ปล๊าวววววว แต่ทำไมแกหน้าแดงจัง" ฉันจับแก้มตัวเองอย่างรวดเร็ว ร้อนฉ่าเลยว่ะ -////-

"อะ เอ่อ"

"อ๋อ ลูกไปปิ้งบาร์บีคิวใช่มั้ยลูก ร้อนๆหน้าก็คงจะแดงเป็นธรรมดา ^^" รู้สึกว่ายิ้มของแม่มันไม่ปลอดภัยยังไงไม่รู้ว่ะ ฮรึก

"ใช่แม่ แก้วไปปิ้งบาร์บีคิวมา ^//////^"

"อ๋ออออ ไปปิ้งบาร์บีคิววววววววว" สองพี่น้องประสานเสียงพูดกัน นี่แกเชื่อกันใช่ป่ะ? TT

หลังจากปาร์ตี้ที่หวานชื่นมื่น(?) ได้จบลงไป ก็ใกล้เวลาซ้อมคอนเต็มทีแล้ว พ่อกับแม่ก็อาสาเก็บกวาดสถานที่เอง แล้วปล่อยให้ลูกๆหลานๆทั้งหลายไปซ้อมคอนฯ นั่นคือข้อดีของพ่อกับแม่อีกหนึ่งอย่าง 55555555

ตอนนี้พวกเราเดินทางมาถึงบ้านทรายทองแล้ว คริคริ ขำเถอะ 5555555 เอาล่ะๆ มาถึง ตึกRS แล้ว และตอนนี้กำลังทักทายแฟนคลับกันอยู่ ซึ่งฉันกับไอ้โมะคงจะฮอตเป็นพิเศษ โดนกักอยู่ท่ามกลางแฟนคลับ 'ทีเคอาร์'

"พี่โมะ พี่แก้ว ขอรูปคู่หน่อยสิ" น้องคนแรกเปิดประเด็นขึ้นมา

"ช่ายๆๆๆๆ ขอรูปคู่ป๊าม๊าหน่อยยยย"

"นะ นะ นะ ได้รูปสักรูปจะตั้งใจเรียน" และประโยคอีกมากมายที่ขอรูปคู่ฉันกับไอ้โมะ ก็อยากจะถ่ายอยู่นะน้อง แต่พี่ไม่กล้า -//-

"55555 พี่ต้องไปแล้วนะ ตั้งใจเรียนกันล่ะ บายเด็กน้อย ^^"

เห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดี หนีออกมาแบบนี้แหละดีที่สุด อิอิ ฉันเดินขึ้นบันไดไปด้วยความรวดเร็ว ลิฟต์ก็มีนี่หว่า แกเดินขึ้นบันไดทำไมแก้ว นี่แกบ้ารึเปล่า (ม๊าเราด่าตัวเองอยู่ค่าาาาา 55555)

"ทำไมไม่รอกันด้วยล่ะ?" เฮือก คุณพระ แก้วใจคนสวยตกใจเจ้าค่ะ -0- เสียงทุ้มๆนั่นมัน ไอ้โมะนี่หว่า นี่แกจะขึ้นบันไดทำไมว้าาา ลิฟต์ก็มีทำไมไม่ขึ้นกันเล่า คิดว่าจะไม่ได้เจอแล้วนะเนี่ย

"ทำไมต้องรอ?"

"ก็อยากให้รอไง เหตุผลแค่นี้มันพอมั้ย?"

"ไม่พอ แบร่ :P" หลังจากที่ฉันแลบลิ้นกวนประสาทมันไปแล้วก็รีบวิ่งขึ้นบันไดที่ถึงชั้น 4 พอดี แล้วรีบวิ่งเข้าห้องซ้อมไป

ในห้องซ้อม

ทุกคนพร้อมกันหมดแล้ว เหลือแต่ฉันกับไอ้โมะที่ยังไม่มา หลังจากที่ฉันกระชากประตูเข้าไป ทุกสายนับครึ่งร้อยก็มองมาที่ฉันที่จุดเดียว

"โทษที่มาสายคร้าบบบ ^^;;" ฉันกล่าวขอโทษออกไป

"ทำไมมาช้าจังล่ะ" ครูเจนซึ่งเป็นครูที่ได้รัยหน้าที่ในการควบคุมการซ้อมถามขึ้น ยังไม่ทันตอบออกไป เสียงทุ้มที่แสนคุ้นก็เอ่ยขัดออกมา

"ไอ้แก้วว ไม่รอกันเลย" โทโมะเปิดประตูเข้ามายังไม่ทันรู้เรื่องอะไรก็เอ่ยปากบ่นออกมา "เอ่อ ขอโทษที่ขัดจังหวะการสนทนาครับ =='"

"ไม่ต้องตอบแล้ว ครูรู้คำตอบแล้วแหละ ไปๆ เตรียมตัวซ้อมได้แล้ว เลยเวลามานานมากแล้ว"

เหนื่อยเป็นบ้า!

หลังจากพวกเรากามิกาเซ่ก็ซ้อมกันอย่างขยันและขันแข็ง และซ้อมกับเกสพิเศษ ติดต่อกัน 5 ชั่วโมง ดูจากหน้าของทุกคนแล้วก็คงเหนื่อยพอๆกัน ดูหน้ายัยฟางดิ ยังกะไปวิ่งมาราธอน 1000 กิโลมา 555555555555

"มองไรไอ้แก้ว?" ฉันมองมันจนมันรู้ตัว ตอนนี้อยู่ในช่วงพัก20 นาที ฟฟก. ก็เลยนั่งพักแถวๆมุมห้อง ขี้เกียจลงไปเดินเล่นข้างนอกเหมือนศิลปินอื่นๆเขาทำกัน(?)

"ป่าวๆ" ฉันตอบมันไป ก่อนที่จะมีมือมาสัมผัสที่ต้นแขนของฉัน

"แก้ว ถ่ายรูปกัน :D"

"เฮ้ย!" โทโมะนั่นเอง อะไรกันอีกเนี่ย นึกว่าจะได้นั่งๆนอนๆพักสักหน่อย - -*

"จะถ่ายกับแก้ว ถ่ายรูปคู่ มาๆ ^^" นี่มันรู้จักพูดตรงๆแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? แกเลิกเป็นใบ้แล้วหรอเพื่อน?

"ก็ได้ แกถ่ายให้ฉันสวยๆนะว้อยยยย"

"5555 ได้ๆๆๆ แก้วแกยิ้มหน่อยดิ เออๆ แบบนั้นก็ได้ 1 2 3"

แชะ!!!

"ขอบใจมากนะแก้วใจคนสวย -3-" ไอ้โมะมองรูปที่เพิ่่งถ่ายไปสดๆร้อนๆ ก่อนที่มันจะอัพลงไอจีของมันแล้วเดินหนีไป

เอ๊ะ ใช่ๆ แฟนคลับขอรูปคู่นี่หว่า -0-

"เดี๋ยวๆ ไอ้โมะ" ฉันเรียกมันที่ยังเดินไปได้ไม่ไกล

"อะไร" ทำไมตอนนี้เย็นชาจังวะ? -0-

"มาถ่ายรูปกับฉันก่อน" มันเลิกคิ้วทำหน้าสงสัยแต่ก็เดินกลับมา นั่งลงข้างๆฉัน แล้วฉันยกไอโฟนของฉันถ่าย 'รูปคู่' เสร็จเรียบร้อยแล้วก็อัพรูปลงไอจี

ลงไปได้ไม่นาน ยอดไลค์พุ่งสดุ้งตูดเลย คอมเมนต์ก็มาเยอะ สงสัยรอกันอยู่ ของไอ้โมะก็คงไม่อยากจากฉันเท่าไหร่ คู่ฉันกับโทโมะฮอตจริงๆเลยน้าาา คริคริ -//////-

"นั่งหวานกันอยู่นั่นแหละ หมดเวลาพักแล้วจ้าาาาาา" เสียงทุกคนตะโกนออกมาพร้อมกัน ทำให้ฉันกับโทโมะมองหน้ากันแล้วขำออกมาก่อนที่จะวิ่งไปซ้อมต่อกับทุกคน

เว็บขีดเขียน