ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์กับสาวพราวเสน่ห์

          "เอาล่ะ ฉันยอมมานั่งคุยกับนายต่อเพราะอะไรรู้ไหม"
          "ยายคิมเอ๊ย ทำไมล่ะ"
          "ก็นายเปลี่ยนเวลากระทันหันจากสิบโมงถึงบ่ายสามเป็นแปดโมงถึงหนึ่งทุ่มไง"
          "ก็โชคดีที่พูดทัน"
          "กรี๊ด"คิมเบอร์ลี่รีบวิ่งไปพิงประตู หมากวิ่งตามด้วยความตกใจ
          "อะไรๆ อยู่ๆก็ร้องกรี๊๊ด"
          คิมเบอร์ลี่ชี้ไปที่ขอบหน้าต่าง
          "ง....งูเหลือม"
          "เฮ้ย แล้วเธอ...."หมากตกใจที่คิมเบอร์ลี่กอดแน่น 
          "ไล่มันไปหน่อย"
          "ไล่ได้ไล่ไปนานแล้วครับท่าน แต่ตอนนี้อยู่นิ่งๆไปก่อน"คิมเบอร์ลี่กอดเอวหมากแน่นขึ้น
          "อึ๋ย ฉันไม่อยากเจองู"เธอรีบเปิดประตูห้องแล้ววิ่งออกไปหน้าบ้าน หมากวิ่งตาม
          "ไม่เป็นไรฉันโทรเรียกคนมาจับงูก็ได้"
          "โทรเร็ว ให้ไว"
          "แบตหมด"
          คิมเบอร์ลี่ตกใจ"ไปที่บริษัทนายกัน"
          "หนีไปอยู่นั่นเหรอ มันปิดตั้งแต่บ่ายสามนี่สี่โมงแล้ว"
          "ทำไงดี"หมากเริ่มยิ้มเจ้าเล่ห์
          "เอาพลั่วไล่ตีมัน"
          "โชคดีที่ไม่ใช่งูเห่า"
          "เฮ้เสียงดังโหวกเหวกอะไร คนไม่มีสมาธิทำข้าว"เสียงคนข้างบ้านร้อง
          "ลุงครับมาช่วยจับงูเหลือมหน่อย"
          "สีเหลืองและขาวลายทางใช่ไหม"เขาเริ่มร้องไห้
          "ใช่ครับ"
          "นั่นสัตว์เลี้ยงของลุงเองชื่อมันเผา"ว่าแล้วเขาก็ปรบมืองูก็เลื้อยมาหาอย่างง่ายดาย
          "สัตว์เลี้ยง"คิมเบอร์ลี่พูดแบบงงๆ
          "ลืมไปข้างบ้านเลี้ยงงูเหลือม"
          "ไม่ตลกนะ"
 
 
 รอดจากการเจองูอย่างบังเอิญ