ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์กับสาวพราวเสน่ห์

          "เอาล่ะ ฉันยอมมานั่งคุยกับนายต่อเพราะอะไรรู้ไหม"

          "ยายคิมเอ๊ย ทำไมล่ะ"

          "ก็นายเปลี่ยนเวลากระทันหันจากสิบโมงถึงบ่ายสามเป็นแปดโมงถึงหนึ่งทุ่มไง"

          "ก็โชคดีที่พูดทัน"

          "กรี๊ด"คิมเบอร์ลี่รีบวิ่งไปพิงประตู หมากวิ่งตามด้วยความตกใจ

          "อะไรๆ อยู่ๆก็ร้องกรี๊๊ด"

          คิมเบอร์ลี่ชี้ไปที่ขอบหน้าต่าง

          "ง....งูเหลือม"

          "เฮ้ย แล้วเธอ...."หมากตกใจที่คิมเบอร์ลี่กอดแน่น 

          "ไล่มันไปหน่อย"

          "ไล่ได้ไล่ไปนานแล้วครับท่าน แต่ตอนนี้อยู่นิ่งๆไปก่อน"คิมเบอร์ลี่กอดเอวหมากแน่นขึ้น

          "อึ๋ย ฉันไม่อยากเจองู"เธอรีบเปิดประตูห้องแล้ววิ่งออกไปหน้าบ้าน หมากวิ่งตาม

          "ไม่เป็นไรฉันโทรเรียกคนมาจับงูก็ได้"

          "โทรเร็ว ให้ไว"

          "แบตหมด"

          คิมเบอร์ลี่ตกใจ"ไปที่บริษัทนายกัน"

          "หนีไปอยู่นั่นเหรอ มันปิดตั้งแต่บ่ายสามนี่สี่โมงแล้ว"

          "ทำไงดี"หมากเริ่มยิ้มเจ้าเล่ห์

          "เอาพลั่วไล่ตีมัน"

          "โชคดีที่ไม่ใช่งูเห่า"

          "เฮ้เสียงดังโหวกเหวกอะไร คนไม่มีสมาธิทำข้าว"เสียงคนข้างบ้านร้อง

          "ลุงครับมาช่วยจับงูเหลือมหน่อย"

          "สีเหลืองและขาวลายทางใช่ไหม"เขาเริ่มร้องไห้

          "ใช่ครับ"

          "นั่นสัตว์เลี้ยงของลุงเองชื่อมันเผา"ว่าแล้วเขาก็ปรบมืองูก็เลื้อยมาหาอย่างง่ายดาย

          "สัตว์เลี้ยง"คิมเบอร์ลี่พูดแบบงงๆ

          "ลืมไปข้างบ้านเลี้ยงงูเหลือม"

          "ไม่ตลกนะ"

 รอดจากการเจองูอย่างบังเอิญ