My toy รักใสใสของนายมาดขรึม
7.0
เขียนโดย naasha
วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.11 น.
14 ตอน
6 วิจารณ์
19.60K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2556 15.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) หัวหิน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ฉันใส่น้ำหอมกลิ่นใหม่ ไงหอมไหม"เต้ยยืนยิ้มพลางวางขวดน้ำหอมไว้ตรงหน้าท๊อป
"หอมสิ หอมมาก"สายตาของท๊อปไม่ได้จับจ้องอยู่กับน้ำหอมเลย กลับเหม่อลอยออกไปนอกหน้าต่าง
"คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่านายเป็นอะไร"เต้ยยิ้มกวน"ฉันเห็นนะ"
"เห็นอะไรวะ"ท๊อปถามอย่างระแวง
"ก็เมื่อเช้า หนิฉันอุตส่าเอาหมุดไปตอกให้เป็นปากฉลามกระโปรงพลอยเลยติด แล้วก็"
"เฮ้ย ไม่ต้องพูดแล้วฉันรู้ว่าเป็นแผนของนาย ตั้งแต่นายหนีมาบริษัทก่อนแล้ว"ท๊อปขัด
"เออ ท๊อปเดี๋ยวอาทิตย์หน้าเราจะต้องไปต้อนรับ ลูกค้าที่หัวหินใช่ไหมวะ"เต้ยถาม
"ใช่ฉันต้องไปรับลูกค้า เขามาจากญี่ปุ่นน่ะ จะไปด้วยเหรอ"ท๊อปถามอย่างรู้ทัน
"เออ สิวะชวนพลอยไปด้วย ฉันเป็นห่วงน่ะอยู่บ้านคนเดียว"เต้ยพูดยิ้มๆ
"แกช่วยเอารายชื่อคนที่จะไปให้ฉันที่ห้องประชุมด้วยด้วย"ท๊อปรีบเดินออกไป
"เออเนอะ ไอ้นี่งอนเป็นด้วย"เต้ยโปรยยิ้มๆ
ห้องทำงานพนักงานฝ่ายครีเอทีฟ
มันเป็นความรู้สึกที่ประหลาด เธอไม่เคยเกิดความรู้สึกแบบนี้มาก่อน หรือว่า.... ไม่ใช่สิ เธอรีบปัดความคิดฟุ้งซ่านออกไปจากสมองให้หมด เราต้องทำงาน เรามาทำงาน ต้องรีบทำจากนั้นหญิงสาวก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานโดยไม่สนใจคนรอบข้าง
"ขอให้พนักงานฝ่ายครีเอทีฟที่มีรายชื่อ ไปประชุมเวลา 13.00น. ขอบคุณค่ะ"
"รายชื่อเหรอ"เธอรีบตรงปรี่ไปดู ลำดับที่ 1 ภัทรากร "คนแรกเลยเรอะ"เธอคิดว่าต้องเป็นเต้ยแน่นอนที่แกล้งเธอตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว แต่เธอเลือกที่จะไปกินข้าวกับเพื่อนดีกว่าไปนั่งอึดอัดอยู่กับพวกพี่ชายของเธอ
13.00 น. เธอคงจะหลบหน้าเขาไม่ได้จริงๆมั้งแม้แต่งานประชุม ที่ใหญ่ขนาดนี้เธอยังได้เข้าไปมีส่วนร่วม
"พนักงานครีเอทีฟทั้งหมด 7 คนที่ผมเรียกมาวันนี้ พวกเราต้องไปรับลูกค้าชาวญี่ปุ่นที่หัวหิน"
"หัวหิน" พนักงานหลายๆคนดีใจจนออกนอกหน้า
"หัวหินเหรอ" เธอครางออกมาเบาเบา
"หอมสิ หอมมาก"สายตาของท๊อปไม่ได้จับจ้องอยู่กับน้ำหอมเลย กลับเหม่อลอยออกไปนอกหน้าต่าง
"คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่านายเป็นอะไร"เต้ยยิ้มกวน"ฉันเห็นนะ"
"เห็นอะไรวะ"ท๊อปถามอย่างระแวง
"ก็เมื่อเช้า หนิฉันอุตส่าเอาหมุดไปตอกให้เป็นปากฉลามกระโปรงพลอยเลยติด แล้วก็"
"เฮ้ย ไม่ต้องพูดแล้วฉันรู้ว่าเป็นแผนของนาย ตั้งแต่นายหนีมาบริษัทก่อนแล้ว"ท๊อปขัด
"เออ ท๊อปเดี๋ยวอาทิตย์หน้าเราจะต้องไปต้อนรับ ลูกค้าที่หัวหินใช่ไหมวะ"เต้ยถาม
"ใช่ฉันต้องไปรับลูกค้า เขามาจากญี่ปุ่นน่ะ จะไปด้วยเหรอ"ท๊อปถามอย่างรู้ทัน
"เออ สิวะชวนพลอยไปด้วย ฉันเป็นห่วงน่ะอยู่บ้านคนเดียว"เต้ยพูดยิ้มๆ
"แกช่วยเอารายชื่อคนที่จะไปให้ฉันที่ห้องประชุมด้วยด้วย"ท๊อปรีบเดินออกไป
"เออเนอะ ไอ้นี่งอนเป็นด้วย"เต้ยโปรยยิ้มๆ
ห้องทำงานพนักงานฝ่ายครีเอทีฟ
มันเป็นความรู้สึกที่ประหลาด เธอไม่เคยเกิดความรู้สึกแบบนี้มาก่อน หรือว่า.... ไม่ใช่สิ เธอรีบปัดความคิดฟุ้งซ่านออกไปจากสมองให้หมด เราต้องทำงาน เรามาทำงาน ต้องรีบทำจากนั้นหญิงสาวก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานโดยไม่สนใจคนรอบข้าง
"ขอให้พนักงานฝ่ายครีเอทีฟที่มีรายชื่อ ไปประชุมเวลา 13.00น. ขอบคุณค่ะ"
"รายชื่อเหรอ"เธอรีบตรงปรี่ไปดู ลำดับที่ 1 ภัทรากร "คนแรกเลยเรอะ"เธอคิดว่าต้องเป็นเต้ยแน่นอนที่แกล้งเธอตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว แต่เธอเลือกที่จะไปกินข้าวกับเพื่อนดีกว่าไปนั่งอึดอัดอยู่กับพวกพี่ชายของเธอ
13.00 น. เธอคงจะหลบหน้าเขาไม่ได้จริงๆมั้งแม้แต่งานประชุม ที่ใหญ่ขนาดนี้เธอยังได้เข้าไปมีส่วนร่วม
"พนักงานครีเอทีฟทั้งหมด 7 คนที่ผมเรียกมาวันนี้ พวกเราต้องไปรับลูกค้าชาวญี่ปุ่นที่หัวหิน"
"หัวหิน" พนักงานหลายๆคนดีใจจนออกนอกหน้า
"หัวหินเหรอ" เธอครางออกมาเบาเบา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ