เถื่อนรักหัวใจทมิฬ
10.0
เขียนโดย ruk_tomokaewjaijuju
วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.12 น.
8 บท
44 วิจารณ์
27.93K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 12.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) เลื่อนสถานะจากพี่ชายกลายเป็นสามี (nc ปราการหลัง)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโทโมะ ค่อย ๆ ไซร์แผ่นหลังของแก้วสลับกับการนวดคลึงอกสวยของแก้วอย่างหนักหน่วง และค่อย ๆ แก้วลืมตาสวยมาด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวเพราะเลือดที่ปราการหน้ายังคงไหลอยู่ แต่โทโมะก็ไม่มีท่าทีจะปราณีคนตัวเล็กอย่างเธอเลยสัดนิด สอดใส่แกนกลางลงมาเยือนที่ประตูหลังอยากหนักและรุณแรง แก้วร้องครางด้วยเสียงที่แหบแห้ง โทโมะค่อย ๆ จับใบหน้าของแก้วเหงยขึ้น พร้อมประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางอีกครั้งและแก้วเริ่มหายใจหอบระรั่ว เนื้อตัวสั่นเทา และขอร้องให้โทโมะหยุดการกระทำกับร่างกายสวยของเธอลงได้แล้ว เพราะเธอเจ็บปวดมาก แต่โทโมะก็ไม่หยุดกระแทรกแกนกายลงที่ปราการหลังของแก้ว ที่หายใจและครางขอร้องอย่างอ่อนล้า จนตาสวยค้างและได้แต่ครางรับสัมผัมผัสนั้นทั้งน้ำตา
โทโมะ // : อือ !! อ๊ะ !! อ๊าห์ ตัวเล็กของพี่ ร่างกายของตัวเล็กมีแต่รอยจับจองของพี่ไปแทบทุกส่วน อืม !! อ๊าห์ รักพี่ได้ไหม ยาหยี !! อย่าเกลียด
กันเลยนะคราฟ ไม่งั้นพี่เอาสลบท่านี้จริง ๆ นะ อือ !! อ๊าห์ อ๊าห์ ตอบพี่สิครับ ตอบหวาน ๆ ให้พี่ชื่นใจ และพี่จะปล่อยตัวเล็กพักนะคราฟ นะคราฟ !!
แก้ว // : อ๊ะ !! อี๊ !! อ๊าย !! มะ ไม่ ว่า พะ พี่โมะ จะถาม กะ แก้ว อีกสักกี่ครั้ง แก้วก็เกลียด เกลียด พี่ที่สุด กะ แก้ว แก้ว จะเจ็บไปหมด ทั้งตัวแล้ว
อย่า อย่า กระแทรกอีกนะ กรี๊ดดดด กรี๊ดดดด พะ พี่ ป๊อป กะ แก้ว ขะ ขอโทษ (ตาค้างสวยคาอกแกร่งของโทโมะ ใบหน้าซีดเผือกและสลบไป )
โทโมะ // : พี่จะกระแทรก อีก 6 ที และจะทำให้แก้วสลบด้วยท่านี้เลย อ๊าห์ มะไหวแล้ว ยาหยี ครางสิครับ ปล่อยมันออกมานะ กรรม สลบไปแล้ว
หรอว่ะเนี่ย ซะ ซี๊ดด (หอมหน้าผากและแก้มใสของแก้วที่ซีดเผือก )
โทโมะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นแตกในปราการหลังของแก้วอีกครั้งก่อนจะลังเลว่าจะถอนแกนกายออกจากปราการหลังของน้องสาวอย่างแก้วดีหรือไม่และคำตอบในหัวสมองของเขามันก็สั่งการว่าไม่มีทางที่เขาจะถอนมันออกตามใดที่เธอยังไม่ยอมรับสถานะ เมีย !! ของเขา โทโมะจับหลังสวยของคนที่สลบอยู่มาปะทะอกแกร่ง ก่อนจะจัดท่าทางให้แก้วชันเข่าขนเข่าแกร่งของเขาอย่างสบายและใช้มือทั้งสองข้างกอดอกสวยของแก้วไว้อย่างแนบ
ชิด ก่อนจะนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า พร้อมกับแก้ว ที่หายใจอย่างอิดโรย และยังมีใบหน้าซีดเผือก ในเวลาตี 5 กว่าเขาและคนตัวเล็กจะตื่นก็คงเที่ยงนู้นแหละ
รีดเดอร์อย่าพึ่งคิดนะคะ ว่าโทโมะตื่นมาและจะพบแก้ว เพราะแก้วจะหนีไปมหาลัยตั้งแต่เจ็ดโมง เม้นโหวตคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ