Because of love...เพราะรัก ฉันจึงยอมเธอ

ณ.ห้องโถงสุดหรูของ คฤหาสหลังใหญ่ มีคนรุ่นใหญ่สามคู่นั่งคุยกันด้วยท่าทางเบิกบานใจ ต่างจากคนรุ่นเล็กทั้งสองคู่ที่นั่งด้วยหน้าตาย 
...งั้นตกลงเอาแบบนี้เลยนะครับ งานจะจัดขึ้นในวันอาทิตย์หน้า แหม คิดแล้วมีความสุขจริงครับ...หนุ่มใหญ่ในชุดเรียบหรู เค้าคือ พ่อของหนึ่งในชายหนุ่มที่นั่งอยู่ กล่าวสรุปขึ้นหลังจากที่ทั้งหมดนั่งตกลงกันถึงเรื่องงานแต่งงานสายฟ้าแลบของบรรดาลูกๆที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีก 7 วันข้างหน้า ใบหน้าของคนรุ่นใหญ่ทั้งหลายแต่งแต้มด้วยความสุข แต่ใบหน้าคนรุ่นเล็กนี่สิ ไม่ต้องพูดถึง
  ฟาง นั่งนิ่งราวกับไม่ได้อยู่ในบริเวณนี้ เธอ นั่งใจลอย ดวงตาก็คลุ้งด้วยความเศร้าใจ
  เฟย์ นั่งจ้องตาเล่นเกมจิตวิทยากับชายหนุ่มหน้าเฟี้ยวฝั่งตรงข้าม เขาก็คือ เขื่อน ว่าที่เจ้าบ่าวของเธอนั่นเอง 
  ส่วนอีกหนึ่งหนุ่มที่นั่งตรงข้ามกับฟาง เค้าจับจ้องมองหญิงสาวด้วยแววตาเปล่งประกายรักแต่แฝงด้วยความสงสาร ป็อบปี๊ ว่าที่เจ้าบ่าวสุดหล่อแสนเพอร์เฟ็คของฟางนั่นเอง 
 
  10 ปีก่อน
...ฮือๆๆ... เด็กหญิงตัวน้อยนั่งร้องไห้อยู่ในสวนของบ้านหลังสวย เธอนั่งสั่นจ้องหน้าหวาดกลัวกับเจ้ากระต่ายสีขาวหน้าตาน่ารักตัวหนึ่ง เมื่อมันขยับเธอยิ่งกลัวจับใจ กรีดร้องขึ้นมาเสียงลั่น ทันใดนั้น เด็กชายตัวน้อยหน้าตาหล่อเหลา ก็วิ่งเข้ามาไล่เจ้ากระต่ายออกไปให้ห่างจากตัวเด็กหญิง เขาค่อยๆประคองร่างเล็กเพื่อให้เธอลุกยืน ตัวสั่นดั่งเจ้าเข้าทำเอาเด็กหนุ่มสงสารเด็ดหญิงมาก เขาจับคางของเธอขึ้นมาให้เธอเงยหน้า พร้อมกับบรรจงวางมือเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้ม เด็กหญิงกอดเด็กชายแน่น พร้อมกับเปล่งเสียงขอบคุณ ตั้งแต่นั้นมา แววตาเศร้าๆบนหน้าหวานๆของเด็กหญิงก็ตราตรึงอยู่ในใจของเด็กหนุ่มมานานแสนนาน ป็อบปี๊บอกกับตัวเองเสมอว่าฟางคือผู้หญิงที่เขาจะรักตลอดไป แม้จะเป็นความคิดของเด็กชายแต่มาจนถึงทุกวันนี้เขาก็ยังรักเธอไม่เปลี่ยน เมื่อเขาอายุได้ 10 ขวบพ่อและแม่ก็ส่งเขาไปเรียนที่เมืองนอก ในทุกวันที่นั่นเขาคิดว่าคงเจอใครมากมายและคงเป็นความคิดโง่ๆของเด็กชายคนหนึ่งที่จะจดจำเด็กหญิงที่รักไปจนโต คงไม่เป็นแบบนั้นแน่ แต่กลับกัน เขากลับจำหน้าของฟางได้ราวกับว่า ภาพนั้นมันติดตรึงไปในใจของเขาแล้ว ไม่ว่าจะมีใครเข้ามาในชีวิตชายหนุ่มเท่าไหร่ แต่คนเดียวที่เขารัก ก็คือ ฟาง เขาบอกตัวเองย้ำกับตัวเองและมั่นใจมากที่สุด จนเมื่อเขาเรียนจบกับมาที่เมืองไทยได้พบกับฟางอีกครั้ง ความมั่นใจมันยิ่งหนักแน่นขึ้น เขาลืมหน้าหวานๆของฟางไม่ได้เลยสักวินาที แต่ในเวลานั้น เธอมีคนรักอยู่แล้วและดูเหมือนเธอจะลืมเด็กชายในความทรงจำอย่างเขาไปหมดแล้ว  
      เมื่อไม่นานมานี้ สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น แฟนหนุ่มของเธอประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ฟาง เสียใจมาก เขาเห็นภาพเธอที่พร่ำร้องไห้หน้าศพแฟนหนุ่มจนสลบไปทุกคืน เขาสงสารและทรมารแสนสาหัสไปพร้อมกับเธอ ไม่รู็ว่าเพราะเหตุใด แต่ทุกครั้งที่เธอเจ็บ เขาเหมือนจะเจ็บไปพร้อมกับเธอ เมื่อเธอร้องไห้ ร่างกายของเขามันเหมือนจะจมน้ำ มันทนเห็นภาพนั้นไม่ได้ มันอยากจะเข้าไปกอด ไปปลอบใจเธอ และอยากจะแบ่งเอาความทรมารในใจเธอมาใส่ตัวเขาทุกทีไป ฟาง กลายเป็นหญิงสาวทีี่ไร้ซึ่งวิญญาณ แม้ว่าเธอจะจำเขาไม่ได้และเขาจะไม่ได้ไปเปิดตัวว่าคือเด็กชายเมื่อสิบปีก่อน แต่เขาก็พยายามที่จะรับรู้เรื่องราวที่เกี่ยวกับฟางทั้งหมด ทุกครั้งที่เธอไปสุสาน เขาจะตามไปและนั่งมองเธอร้องไห้ทุกครั้งด้วยใจปวดร้าว รอยยิ้มที่สดใสร่างเริงของเธอที่เขาอยากจะเห็นก็ไม่เคยได้เห็นตั้งแต่นั้นมา  ฟาง กลายเป็นคนที่ใจแหลกสลายไปแล้วทุกวันนี้เธอเหมือนกับร่างท่ไร้วิญญาณและหัวใจ และเขาก็ยอมไม่ได้จริงๆ
...คุณพ่อคุณแม่ครับ ผมอยากแต่งงาน...ป็อบปี๊ เอ่ยกับ บุพการีทั้งสองท่าน ท่ามกลางความตกใจของท่านทั้งสอง เพราะตั้งแต่กลับมาอยู่เมืองไทย ยังไม่เคยเห็นลูกชายมีหญิงสาวที่ไหนที่แสดงออกว่ารักและอยากแต่งงานด้วยเลย
...แล้วจะแต่งกับใคร ล่ะลูก...ผู้เป็นแม่ กล่าวถามดั่งที่ใจสงสัย
...ฟาง ครับ ลูกของคุณอาที่เป็นเพื่อนคุณพ่อน่ะครับ ผมจำสัญญาที่คุณพ่อ กับคุณอา และคุณลุงพ่อของไอ้เขื่อนได้นะครับ ที่บอกว่าเมื่อถึงเวลาจะให้ทั้งสามบ้านเป็นดองกัน ผมว่ามันถึงเวลาแล้วนะครับ...ชายหนุ่มกล่าวด้วยสีหน้าแววตาหนักแน่น ความจริงเขาเอาเรื่องสัญญามาอ้างเพียงเท่านั้น เพื่อให้การแต่งงานมีความเป็นไปได้มากที่สุด เพราะถ้าหา่เขาจะแต่งงานกับฟาง โดยมีเหตุผลคือ ฟางเป็นรักแรกของเขา มันก็คงไม่หนักแน่นพอที่ฝ่ายนั้นจะยอมยกลูกสาวให้ แต่ถ้าเอาเรื่องสัญญามาอ้าง เขาคิดว่าฝ่ายนั้นคงไม่ปฏิเสธ อีกอย่าง ยังมีคู่ของเขื่อนมาพ่วงด้วย งานนี้ยังไงก้ต้องสำเร็จ
 
   และนี่ก็คือเหตุผลที่ทำให้วิวาห์สายฟ้าแลบเกิดขึ้น อาจจะดูว่าเขาเป็นคนเห็นแก่ตัว ลากเอาทั้งเขื่อนและเฟย์มาติดกับดักด้วย แต่ความจริงแล้ว ทั้งเขื่อนและเฟย์อาจต้องขอบคุณเค้าด้วยซ้ำ เพราะทั้งคู่เป็นพวกปากแข็งรักกันแต่แกล้งทำเป็นไม่รัก งานแต่งครั้งนี้คงทำให้คนทั้งคู่มีความสุขแน่ ทำไมเขาถึงรู็ว่าทั้งคู่รักกันน่ะหรอ ก็เพราะไอ้เขื่อนลูกพี่ลูกน้องของเขามาสารภาพเองกับปากว่าแอบรักเฟย์มาตั้งแต่เด็กๆ และที่ไม่ยอมไปเรียนเมืองนอกพร้อมเค้าก็เพราะเฟย์ อีกทั้งยังคอยกันท่าหนุ่มที่จะเข้ามาจีบเฟย์ตั้งแต่เด็กยันโต เรื่องงานแต่งนี่ ถูกใจมันล่ัะ ก็คงมีแต่้เขา ที่จะต้องเหนื่อยและคงต้องใช้ความพยายามมากมายที่จะเอาชนะใจ ฟาง ให้ได้ คิดๆแล้วอุปสรรคมันคงมากมายที่เดียว  "สู้กับคนที่มีชีวิต ยังง่ายกว่าสู้กับคนที่ตายไปแล้วเลย" 
 
 
 มาอัพให้อีกสักตอน คงจะถูกใจกันนะ