"Just break ห่างกันซักพัก"

8.9

เขียนโดย Sunshiney_PF

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.04 น.

  43 chapter
  607 วิจารณ์
  92.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน พ.ศ. 2557 21.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) "รักกว่านี้ไม่มีอีกละ No More"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"ป๊อป ตอนนี้ฟางว่าง"

เสียงหวานเอ่ยอย่างมีความสุขเมื่อร่างสูงรับโทรศัพท์ ใบหน้าหวานแต่งแต้มด้วยรอยยิ้ม

"จริงอ่อ โห่ ป๊อปไม่ว่างอ่ะ"

ปลายสายเอ่ยอย่างหงุดหงิดปนหัวเสียเล็กๆ ฟางแอบอมยิ้มเมื่อนึกถึงใบหน้าหล่อคมของป๊อปปี้ที่ตอนนี้คงกำลังทำหน้ามุ่ย แก้มป่อง แบบโครตน่ารักไปแล้ว

"งั้นก็ไม่เป็นไร ไว้คราวหน้าแล้วกันเนอะ"

ฟางเอ่ยทั้งๆที่ในใจแสนจะเสียดาย แต่จะทำยังไงได้ล่ะ ให้เค้าทิ้งงานมาอยู่กับเธองั้นหรือ??? มันเป็นไปไม่ได้ และเธอก็ไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนั้นด้วย เธอไม่เห็นแก่ตัวอย่างนั้นหรอก

"อือ~"ป๊อปปี้ลากเสียง "ฟางมาหาป๊อปที่คอนโดได้เปล่า"

"ป๊อปไม่ว่างไม่ใช่อ่อ"

"ก็ป๊อปอยากเจอฟางอ่า"ป๊อปปี้งอแง

"นะๆๆๆๆ มีเพื่อนป๊อปอยู่ด้วยนิดดดเดียว มาทำงานกันนะๆๆๆๆๆ"ป๊อปปี้อ้อน

"งั้นฟางซื้อขนมเข้าไปให้ล่ะกัน"

"น่ารักที่สุด แล้วเจอกันนะครับ"

"ค่าาาาาาาาาาา"

ฟางวางสาย ในหัวคิดไปถึงขนมกินเล่นอร่อยๆหน้าตาน่ารักที่เธอกับป๊อปปี้ช่วยกันทำในวันนั้น แต่ยังไม่ทันได้กิน ก็ต้องแยกกันไปทำงานก่อน ตอนนี้มันจึงยังนอนนิ่งอยู่ในตู้เย็นในห้องเธอ

"เอาไปให้กินกันล่ะกันเนอะ"

@Poppy's room

~ก๊อกๆ~

"ใครวะ"

บอมเอ่ยขึ้นเมื่อเสียงเคาะประตูห้องป๊อปปี้ดังขึ้น เค้ากำลังจะติดไม้ชิ้นเล็กเข้าไปอยู่แล้วเชียว สมาธิแตกกันหมดล่ะทีนี้

"อย่าให้รู้นะใคร ไอมี่ มึงไปดูดิ๊"

"อะไรวะ ห้องไอป๊อปก็ให้เจ้าตัวไปเปิดเด่"

"มันเข้าห้องน้ำอยู่"

"แต่..."

"เดี๋ยวเขื่อนไปเปิดให้ก้ได้"

เขื่อนที่นั่งมองโมเดลบ้านของป๊อปปี้อยู่เอ่ยขึ้น จริงๆเค้าก็ไม่ได้มาช่วยหรือมาทำอะไรหรอก แค่แวะมาหาป๊อปปี้พร้อมกับโทโมะ แต่ดันมาเจอว่ากำลังทำโปรเจคก์ใหญ่กันเข้าเลยนั่งชื่นชมมันกันอย่างเปล่าประโยชน์ เลยขอทำประโยชน์ซะหน่อย

"อ้าว น้องฟางงงงงงง"

เขื่อนอุทานอย่างประหลาดใจ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นสีหน้าล้อเลียน ทำเอาฟางรีบหลบสายตา หน้าแดงขึ้นมาทันที

"แหมมมมมมมมม คู่นี้ตกลงยังไงกันแน่เนี่ย มาหากันถึงห้องเลยนะ"

"พี่เขื่อน!"

ฟางเก็กเสียงดุพร้อมทำหน้าทำตาให้ดูน่ากลัว หากแต่มันก็ไม่ได้สะเทือนอะไรกับชายหนุ่มหน้ายาวร่วมค่ายคนนี้เลยแม้แต่นิด ตั้งท่าจะเอ่ยปากแซวอีกระลอก

"พอแล้วๆไอเขื่อน เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง"

ป๊อปปี้เดินมาผลักเขื่อนออกไป ก่อนจะหันมาคลี่ยิ้มให้ฟาง

"มาช้าอ่ะ"

"ฉันมาก็ดีแล้วย่ะ"

ฟางสวนกลับพร้อมเดินเข้าไปในห้อง ป๊อปปี้ยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนจะปรับเป็นสีหน้านิ่งๆดังเดิม เดินตามฟางเข้าไปในห้องครัว

"ตกลงคู่นี้ยังไงเนี่ย"

โทโมะถามพร้อมรอยยิ้ม บอมกับมี่มองหน้ากัน เขื่อนมองอาการนั้นด้วยสายตาแปลกๆ

"สองคนนี้รู้อะไรดีๆแล้วไม่บอกเราอีกแล้วไงโทโมะ"

"ก็ไม่ได้รู้อะไรมากหรอก"บอมเอ่ยยิ้มๆ "รู้แค่ว่าตอนนี้โลกไอหมีมีแต่สีชมพู~"

"เยสสสสสสสสสสสสสส"

โทโมะอดประสานเสียงออกมาด้วยความดีใจไม่ได้ เพื่อนๆรวมถึงพวกเค้าต่างก็ลุ้นคู่ป๊อปปี้กับฟางจนตัวโก่ง ฝ่ายชายก็ทั้งขี้เก็ก ปากหนัก ปากเสีย ชอบไปกวนจนทำให้ฟางสติแตกอยู่บ่อยๆ ฝ่ายหญิงก็ใสซื่อ อินโนเซนต์จนแทบไม่รู้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไรกับเธอเกินกว่าเพื่อน แต่ตัวเธอนั้นคิดอะไรกับเพื่อนหนุ่มรึเปล่า พวกเค้าก็ดูไม่ค่อยออกหรอก แถมต่างคนก็ต่างฟอร์มจัด เก็กกันทั้งคู่ เรื่องใครจะยอมปล่อยออกมาก่อนนี่แทบเป็นไปไม่ได้เลย ถึงจะปล่อยออกมาแล้วก็ยังงอนง้อ เล่นตัวกันจนน่าหมันไส้ แถมไม่ค่อยรู้หรอกว่าคู่นี้แอบไปสารภาพอะไรกันตอนไหน รู้แค่ว่าคู่นี้มันช่างน่าจิ้น น่าฟิน จนแทบจะจับมาจูบกันให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

~ฟอดดดดด~

"ว้าย!!! ป๊อป เล่นไรเนี่ย"

ฟางที่เรียงขนมใส่จานอยู่ดีๆก็ตกใจจนแทบทำขนมตกเมื่ออยู่ดีๆป๊อปปี้ก็เดินมากอดเธอไว้จากด้านหลัง พร้อมขโมยหอมแก้มไปฟอดใหญ่อีกต่างหาก

"คิดถึงจังเลยยยยยยยย"

"ไม่ต้องมาอ้อน ไม่เจอกันแค่อาทิตย์เดียวเอง"

"ตั้งอาทิตย์นึงต่างหาก คิดถึงๆๆๆๆๆ"ป๊อปปี้ถูไถใบหน้าหล่อคมกับใบหน้าหวานเป็นการยืนยัน

"ไม่เอาหน่า เดี๋ยวใครเดินเข้ามาเห็นหรอก"

"กลัวอะไรล่ะ ก็เพื่อนสนิททั้งนั้น ไม่เป็นไรหรอก"

"มิน่า เลยกล้าชวนฟางมาสินะ"ฟางหันตัวเองไปเผชิญหน้ากับป๊อปปี้ที่มองเธอไม่วางตา

"ใช่ ป๊อปไม่โง่หรอกนะ เรื่องของเรามัน... ยังเป็นไปไม่ค่อยได้"

ป๊อปปี้เอ่ยเสียงเบา ฟางก้มหน้าลง ความรู้สึกผิดหน่วงอยู่เต็มออก ป๊อปปี้เห็นท่าทีนั้นของฟางก็เชิดใบหน้าสวยหวานขึ้นมามองตา

"ฟางหยุดคิดแบบนั้นเลยนะ"ป๊อปปี้เอ่ยราวกับล่วงรู้ความคิด

"ป๊อปไม่โกรธฟาง ป๊อปรู้แล้วไง ป๊อปเป็นคนเลือกแล้ว ป๊อปเลือกแล้วว่าจะรอฟาง จะรักฟางตลอดไป"

"..."

"แค่ยังมีฟางอยู่ตรงนี้ มีเราตรงนี้ ป๊อปก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วจริงๆ"

ป๊อปปี้จับมือนุ่มมาวางทาบลงบนแผงอกแข็งแกร่งตรงหัวใจ ฟางยิ้มออกมาอย่างซาบซึ้งและมีความสุข พยักหน้ารับคำร่างสูง

"ขอบคุณนะป๊อป ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณที่...รักฟาง"

"ป๊อปต้องขอบคุณฟางมากกว่า ที่ให้ป๊อปรักฟาง ที่ให้ป๊อปได้เข้าไปอยู่ในหัวใจฟางแบบนี้"

"ป๊อปรักฟางมั้ย"ฟางถามเขินๆ ถึงทุกการกระทำ ทุกอย่าง ทุกคำพูดของเค้ามันแสดงออกมากมาย แต่เธอก็ยังอยากได้ยินมันอีกซักครั้ง อยากได้ยินทุกวัน นี่เธอบ้าหรือเปล่านะ???

"รักกว่านี้ไม่มีอีกละ"

"กลับบ้านดีๆนะคะ"

ฟางเอ่ยก่อนจะลงจากรถสุดรักสุดหวงของป๊อปปี้ หากแต่มือเรียวกลับรั้งร่างเล็กข้ามเกียร์ไปนั่งบนตัก

"ขอกำลังใจหน่อยสิครับ"

"กำลังใจอะ..."

เสียงหวานหยุดลงเมื่อริมฝีปากเรียวประกบลงมาฉวยโอกาสกับเธออย่างรวดเร็ว สัมผัวอ่อนโยนทำเอาเธอรู้สึกล่องลอย หากแต่ความเร่าร้อนที่ตามติดมาด้วยทำให้เธออ่อนระทวยไปกับความร้อนแรง มือนุ่มโอบรอบคอร่างสูง รั้งให้เค้าเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น ป๊อปปี้กอดเอวบางไว้แน่น ตักตวงความหอมหวานแสนเย้ายวนไปจนเธอแทบเป็นลม

"จูบตอบแบบนี้ เดี๋ยวก็ไม่ได้กลับบ้านหรอก"

"บ้า!!"ฟางตีอกแกร่งไปอย่างอายๆ ก่อนจะยิ่งหน้าแดงไปกว่าเดิมเมื่อเห็นรอยเปื้อนลิปสติกของเธอบนปากเรียวของป๊อปปี้

"หน้าแดงทำไมเนี่ยยยย มันน่ารักไปรู้มั้ย"

"ก็ฟางเขินนี่"ฟางเถียงเบาๆ

"ไม่คุยด้วยแล้ว กลับบ้านดีๆนะ"

ฟางสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง แล้วสบตากับป๊อปปี้ที่มองเธอตาละห้อย ทำเอาเธอออดสงสารไม่ได้

~จุ้บ~

"ถึงคอนโดแล้วบอกฟางด้วยนะ"

ฟางยื่นหน้าไปหอมแก้มป๊อปปี้เร็วๆก่อนจะเอ่ยประโยคสั้นๆรัวๆแล้วเปิดประตูรถวิ่งเข้าบ้านไป ป๊อปปี้มองตาม รอจนเห็นไฟในห้องฟางเปิดแล้วขับรถกลับไป

##########################################

คู่นี้แอบหวานตลอดดดด แต่งเองฟินเอง

เม้นหายไปเยอะจัง เศร้าาาา เม้นโหวตเป็นกำลังใจหน่อยน้าาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา