"Just break ห่างกันซักพัก"
8.9
เขียนโดย Sunshiney_PF
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.04 น.
43 chapter
607 วิจารณ์
93.56K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 กันยายน พ.ศ. 2557 21.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) "ผมรักคุณ I Love You"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ป๊อปปี้ ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ฟางมีงาน"
เสียงหวานตะโกนปลุกร่างสูงที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงอย่างน่ารัก ใช่แล้ว สุดท้ายเมื่อคืนเธอก็ต้องนอนที่นี่ เพราะลูกอ้อน ลูกเล่นแสนเจ้าเล่ห์ของไอหมีขี้โกงนี่ล่ะ กระต่ายตัวน้อยๆ ใสซื่อไร้เดียงสาอย่างเธอจะทำยังไงได้ นอกจากโดนหลอก หลงกลไปตามระเบียบ
"อือ~"
ป๊อปปี้สะลือสะลือ งัวเงียลุกขึ้นมานั่ง มือเรียวรั้งร่างเล็กให้นั่งลงบนตัก แขนทั้งสองข้างกอดเอวบางไว้อย่างหวงแหน ใบหน้าหล่อคมเกยอยู่กับไหล่เนียนโดยที่นัยต์ตาคมยังไม่ลืมขึ้นเลยด้วยซ้ำ
"ป๊อปฟางรีบ..."
"อย่าเพิ่งได้มั้ย"
เสียงทุ้มที่แสดงถึงความเศร้าลึกๆทำให้ฟางหยุดมือที่กำลังแกะมือของป๊อปปี้ออก ใบหน้าหวานมองใบหน้าหล่อที่ยังไม่ยอมลืมตา
"ขออยู่แบบนี้ อีกซักพักได้มั้ย"
ฟางได้แต่นิ่งไป ก่อนจะประสานมือนุ่มเข้ากับมือเรียวของอีกฝ่าย เอนร่างซุกลงในอ้อมกอดอบอุ่นของคนบนตัก
"ตัวเองงงงงงงง~ เค้าไม่อยากปล่อยตัวเองไปเลยนะ"ป๊อปปี้อ้อน
"แล้วจะให้เค้าทำยังไงเล่า"
"เฮ้อ..."ป๊อปปี้ถอนหายใจ "ตอนเย็นว่างมั้ย ไปกินข้าวบ้านป๊อปกัน"
"หื้ม???"
"แม่กะพี่กี้บ่นทุกวันว่าคิดถึง อยากเห็นหน้าตัวเองจะแย่"
"มารับป้ะล้ะ?"
"ที่ไหน กี่โมง"
"ตึกอาร์เอสล่ะ มีซ้อมเต้น"
"ซิงเกิลใหม่???"
"ช่ายยยยยยยย Mouth To Mouth"
ฟางเอ่ยชื่อเพลงใหม่ของตนอย่างภาคภูมิใจ ป๊อปปี้ขมวดคิ้ว
"'Mouth To Mouth ? อย่างนี้น่ะหรอ"
ป๊อปปี้เชิดคางร่างเล็กมาจูบปากบาง ฟางตกใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากตอบรับไป อีตาบ้าาา >/////<
"ไม่ใช่แบบนี้ย่ะ"
ฟางดันอกป๊อปปี้ออก เมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ ป๊อปปี้ยิ้มทะเล้น
"อ้าว จะไม่ใช่ได้ไง จูบตอบซะขนาดนี้"
"อ...ไอหมีทะลึ่ง!!!"ฟางหน้าแดงซ่าน
"เขินน่ารักจังเลย กระต่ายน้อยของป๊อปเนี่ยยย"
ป๊อปปี้หยิกแก้มฟางอย่างหมันเขี้ยว ฟางหันตัวเองกลับไปจับใบหน้าหล่อคมเอาไว้ พร้อมกับไล้ไปตามรูปโครงหน้าหล่อ
"โทรมลงไปเยอะเลยนะเนี่ย"
"ก็ไม่มีคนดูแลนี่"
ป๊อปปี้ได้ทีอ้อน หากแต่ฟางกับเบ้ปาก ทำหน้ายู่อย่างหมันไส้
"ใช่ซี้ ปกติเป็นบอยแบรนด์ ทั้งสาวแท้สาวเทียมก็ติดกันตรึม หล่อมากนักใช่มั้ยยยยยยย"
"ก็คนมันหล่อ"ป๊อปปี้ลอยหน้าลอยตา
"ตอนแรกๆ ก็หล่อน่ารัก ตอนนั้นก็หล่อแบดบอยๆ สุดท้ายก็หล่อเข้มๆเท่ห์"
"มีซิกซ์แพคด้วยน้าาาาาา"ป๊อปปี้แทรกขึ้น
"หายหมดแล้วม้างงงงงง 555"
"ยังมีอยู่หน่าาา หายไปนิสสสสเดียวเอง"
"อ้อหราาาาา"
"ชิ เดี๋ยวก่อนเหอะ ไว้เดี๋ยวเค้าไปฟิตมาเพิ่มเมื่อไหร่อย่ามากรี๊ด"
"จ๊ะ แล้วตอนนี้จะมาหล่อเซอร์แบบคนป่าหรือไงฮึ ผมก็ไม่ตัด หนวดก็ไม่โกน เริ่มจะขึ้นแล้วนะเนี่ย"
"ก็ป๊อปยุ่ง"ป๊อปปี้แก้ตัว "แล้วยังไง แบบนี้ไม่หล่อหรือไง"
"ก็... เถื่อนๆ 555"ฟางขำคิกคักกับคำพูดตัวเอง
"เถื่อนอ่อ ชอบแบบเถื่อนๆใช่มั้ย ได้!"
ป๊อปปี้โยนร่างเล็กบนตักลงกับเตียง พร้อมกับตามไปคร่อมร่างเล็กเอาไว้ ริมฝีปากเรียวฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ทำเอาฟางถึงกับขนลุก
"ไม่เอานะป๊อป อื้อ"
เสียงหวานที่กำลังร้องห้ามถูกกลืนหายไปเมื่อป๊อปปี้โฉบริมฝีปากมาจูกปิดอย่างร้อนแรง ลิ้นร้อนกวาดหาความหวานไปทั่วโพรงปากนุ่ม จูบที่แสนเร่าร้อนทำให้ฟางถึงกับอ่อนระทวย เคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบรุนแรงที่ป๊อปปี้มอบให้ มือนุ่มเลื่อนไปโอบรอบคอหนาของอีกฝ่าย มือเรียวของคนตัวใหญ่ก็คืบคลานเข้าไปในเสื้อตัวบาง ลูบไล้แผ่นหลังเนียนอย่างหลงใหล
"ป...ป๊อป"
ฟางครางเสียงสั่นเมื่อป๊อปปี้ผละริมฝีปากออกไปซุกไซร้ซอกคอขาวแทน ใบหน้าหล่อคมเลื่อนต่ำลงทำเอาฟางใจหายวาบ แต่ป๊อปปี้ก็เปลี่ยนไปเลื่อนตัวขึ้นดึงฟางเข้ามากอดแน่นแทน
"ป๊อปขอโทษ"
"ม... ไม่เป็นไรน่า"ฟางตอบหน้าแดง มือนุ่มกอดตอบร่างหนาของคนบนร่างด้วยหัวใจที่เต้นตึกตัก
"ป๊อปอยู่กับฟางทีไร ควบคุมตัวเองไม่ได้ทุกทีเลย"
"0/////0"
"อย่าทำหน้าตาน่ารักเซ่ เดี๋ยวป๊อปก็อดใจไม่ไหวหรอก"
"อ... ไอหมีหื่น เร็วๆเลย ฟางสายแล้ว"
ฟางเสียงแข็งพร้อมดันร่างป๊อปปี้ออกโดยที่เจ้าตัวก็ไม่ได้ว่าอะไร ยอมลุกไปอาบน้ำเพื่อไปส่งร่างเล็กแต่โดยดี
'อีตาบ้าาาา แค่นี้ฉันก็จะละลายอยู่แล้วนะ'
##############################################
เม้นหายยยยยยย ไม่รักกันแล้วอ่อ แง้ๆๆๆๆๆ จัดหวานให้แล้วนะ อยากให้หวานต่อขอกำลังใจ
#รักทุกคนนะ
#เลือกf4ให้เจ้ฟางหน่อยสิ #คิคิ #ไม่สนเบอร์ ขอเป็นเฮียป๊อปปปปปปป
"ป๊อปปี้ ตื่นเดี๋ยวนี้นะ ฟางมีงาน"
เสียงหวานตะโกนปลุกร่างสูงที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงอย่างน่ารัก ใช่แล้ว สุดท้ายเมื่อคืนเธอก็ต้องนอนที่นี่ เพราะลูกอ้อน ลูกเล่นแสนเจ้าเล่ห์ของไอหมีขี้โกงนี่ล่ะ กระต่ายตัวน้อยๆ ใสซื่อไร้เดียงสาอย่างเธอจะทำยังไงได้ นอกจากโดนหลอก หลงกลไปตามระเบียบ
"อือ~"
ป๊อปปี้สะลือสะลือ งัวเงียลุกขึ้นมานั่ง มือเรียวรั้งร่างเล็กให้นั่งลงบนตัก แขนทั้งสองข้างกอดเอวบางไว้อย่างหวงแหน ใบหน้าหล่อคมเกยอยู่กับไหล่เนียนโดยที่นัยต์ตาคมยังไม่ลืมขึ้นเลยด้วยซ้ำ
"ป๊อปฟางรีบ..."
"อย่าเพิ่งได้มั้ย"
เสียงทุ้มที่แสดงถึงความเศร้าลึกๆทำให้ฟางหยุดมือที่กำลังแกะมือของป๊อปปี้ออก ใบหน้าหวานมองใบหน้าหล่อที่ยังไม่ยอมลืมตา
"ขออยู่แบบนี้ อีกซักพักได้มั้ย"
ฟางได้แต่นิ่งไป ก่อนจะประสานมือนุ่มเข้ากับมือเรียวของอีกฝ่าย เอนร่างซุกลงในอ้อมกอดอบอุ่นของคนบนตัก
"ตัวเองงงงงงงง~ เค้าไม่อยากปล่อยตัวเองไปเลยนะ"ป๊อปปี้อ้อน
"แล้วจะให้เค้าทำยังไงเล่า"
"เฮ้อ..."ป๊อปปี้ถอนหายใจ "ตอนเย็นว่างมั้ย ไปกินข้าวบ้านป๊อปกัน"
"หื้ม???"
"แม่กะพี่กี้บ่นทุกวันว่าคิดถึง อยากเห็นหน้าตัวเองจะแย่"
"มารับป้ะล้ะ?"
"ที่ไหน กี่โมง"
"ตึกอาร์เอสล่ะ มีซ้อมเต้น"
"ซิงเกิลใหม่???"
"ช่ายยยยยยยย Mouth To Mouth"
ฟางเอ่ยชื่อเพลงใหม่ของตนอย่างภาคภูมิใจ ป๊อปปี้ขมวดคิ้ว
"'Mouth To Mouth ? อย่างนี้น่ะหรอ"
ป๊อปปี้เชิดคางร่างเล็กมาจูบปากบาง ฟางตกใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากตอบรับไป อีตาบ้าาา >/////<
"ไม่ใช่แบบนี้ย่ะ"
ฟางดันอกป๊อปปี้ออก เมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ ป๊อปปี้ยิ้มทะเล้น
"อ้าว จะไม่ใช่ได้ไง จูบตอบซะขนาดนี้"
"อ...ไอหมีทะลึ่ง!!!"ฟางหน้าแดงซ่าน
"เขินน่ารักจังเลย กระต่ายน้อยของป๊อปเนี่ยยย"
ป๊อปปี้หยิกแก้มฟางอย่างหมันเขี้ยว ฟางหันตัวเองกลับไปจับใบหน้าหล่อคมเอาไว้ พร้อมกับไล้ไปตามรูปโครงหน้าหล่อ
"โทรมลงไปเยอะเลยนะเนี่ย"
"ก็ไม่มีคนดูแลนี่"
ป๊อปปี้ได้ทีอ้อน หากแต่ฟางกับเบ้ปาก ทำหน้ายู่อย่างหมันไส้
"ใช่ซี้ ปกติเป็นบอยแบรนด์ ทั้งสาวแท้สาวเทียมก็ติดกันตรึม หล่อมากนักใช่มั้ยยยยยยย"
"ก็คนมันหล่อ"ป๊อปปี้ลอยหน้าลอยตา
"ตอนแรกๆ ก็หล่อน่ารัก ตอนนั้นก็หล่อแบดบอยๆ สุดท้ายก็หล่อเข้มๆเท่ห์"
"มีซิกซ์แพคด้วยน้าาาาาา"ป๊อปปี้แทรกขึ้น
"หายหมดแล้วม้างงงงงง 555"
"ยังมีอยู่หน่าาา หายไปนิสสสสเดียวเอง"
"อ้อหราาาาา"
"ชิ เดี๋ยวก่อนเหอะ ไว้เดี๋ยวเค้าไปฟิตมาเพิ่มเมื่อไหร่อย่ามากรี๊ด"
"จ๊ะ แล้วตอนนี้จะมาหล่อเซอร์แบบคนป่าหรือไงฮึ ผมก็ไม่ตัด หนวดก็ไม่โกน เริ่มจะขึ้นแล้วนะเนี่ย"
"ก็ป๊อปยุ่ง"ป๊อปปี้แก้ตัว "แล้วยังไง แบบนี้ไม่หล่อหรือไง"
"ก็... เถื่อนๆ 555"ฟางขำคิกคักกับคำพูดตัวเอง
"เถื่อนอ่อ ชอบแบบเถื่อนๆใช่มั้ย ได้!"
ป๊อปปี้โยนร่างเล็กบนตักลงกับเตียง พร้อมกับตามไปคร่อมร่างเล็กเอาไว้ ริมฝีปากเรียวฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ทำเอาฟางถึงกับขนลุก
"ไม่เอานะป๊อป อื้อ"
เสียงหวานที่กำลังร้องห้ามถูกกลืนหายไปเมื่อป๊อปปี้โฉบริมฝีปากมาจูกปิดอย่างร้อนแรง ลิ้นร้อนกวาดหาความหวานไปทั่วโพรงปากนุ่ม จูบที่แสนเร่าร้อนทำให้ฟางถึงกับอ่อนระทวย เคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบรุนแรงที่ป๊อปปี้มอบให้ มือนุ่มเลื่อนไปโอบรอบคอหนาของอีกฝ่าย มือเรียวของคนตัวใหญ่ก็คืบคลานเข้าไปในเสื้อตัวบาง ลูบไล้แผ่นหลังเนียนอย่างหลงใหล
"ป...ป๊อป"
ฟางครางเสียงสั่นเมื่อป๊อปปี้ผละริมฝีปากออกไปซุกไซร้ซอกคอขาวแทน ใบหน้าหล่อคมเลื่อนต่ำลงทำเอาฟางใจหายวาบ แต่ป๊อปปี้ก็เปลี่ยนไปเลื่อนตัวขึ้นดึงฟางเข้ามากอดแน่นแทน
"ป๊อปขอโทษ"
"ม... ไม่เป็นไรน่า"ฟางตอบหน้าแดง มือนุ่มกอดตอบร่างหนาของคนบนร่างด้วยหัวใจที่เต้นตึกตัก
"ป๊อปอยู่กับฟางทีไร ควบคุมตัวเองไม่ได้ทุกทีเลย"
"0/////0"
"อย่าทำหน้าตาน่ารักเซ่ เดี๋ยวป๊อปก็อดใจไม่ไหวหรอก"
"อ... ไอหมีหื่น เร็วๆเลย ฟางสายแล้ว"
ฟางเสียงแข็งพร้อมดันร่างป๊อปปี้ออกโดยที่เจ้าตัวก็ไม่ได้ว่าอะไร ยอมลุกไปอาบน้ำเพื่อไปส่งร่างเล็กแต่โดยดี
'อีตาบ้าาาา แค่นี้ฉันก็จะละลายอยู่แล้วนะ'
##############################################
เม้นหายยยยยยย ไม่รักกันแล้วอ่อ แง้ๆๆๆๆๆ จัดหวานให้แล้วนะ อยากให้หวานต่อขอกำลังใจ
#รักทุกคนนะ
#เลือกf4ให้เจ้ฟางหน่อยสิ #คิคิ #ไม่สนเบอร์ ขอเป็นเฮียป๊อปปปปปปป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ