"Just break ห่างกันซักพัก"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~








"ป๊อป ทำไมเดี๋ยวนี้เที่ยวบ่อยจัง"

เสียงใสๆปนความสงสัยของ จินนี่ เพื่อนสาวอดีตสมาชิกกามิกาเซ่ที่นัดมาปาร์ตี้ด้วยกันเอ่ยถามขึ้น



"ก็...ไอพวกนั้นมันลากมา"


"แล้วฟางไม่ว่าอะไรหรอ"

ทันทีที่ประโยคนั้นถูกปล่อยออกไป สีหน้าของป๊อปปี้ก็พลันเปลี่ยนเป็นนิ่งสนิท มือเรียวยกแก้วเครื่องดื่มเข้าปากแทนคำตอบ



"ทะเลาะกับฟางหรอ"



"ไม่ได้ทะเลาะ"



"แล้วทำไม..."

จินนี่หยุดคำถามที่โครตคาใจไว้ เมื่อใบหน้าหล่อของเพื่อนหนุ่มส่ายไปมา นัยต์ตาคมฉายแววเจ็บปวด แก้วเหล้าในมือถูกยกเข้าจรดริมฝีปากเรียวนั้นอีกครั้งเป็นการตัดการสนทนา จินนี่ได้แต่ขมวดคิ้วอน่างไม่เข้าใจ



"ขอโทษนะป๊อป แต่มีอะไร จินว่าคุยกันก่อนไม่ดีกว่าหรอ ผ่านอะไรมาด้วยกันตั้งเนอะ จะให้มันจบแค่นี้หรือไง"

จินนี่เอ่ยเตือนสติเพื่อนชาย ก่อนจะลุกออกไปเพื่อให้ป๊อปปี้ได้มีโอกาสคิด







'จะให้มันจบแค่นี้หรือไง'


คำพูดของจินนี่ดังขึ้นในความคิดอีกครั้ง ม้อหนากำแก้วในมือแน่นอย่างเจ็บปวดใจ สายตาคมหลุบลงต่ำอย่างไม่ต้องการให้ใครเห็นความอ่อนแอ ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายที่เต็มไปด้วยบาดแผลฝังลึกทำเอาป๊อปปี้เจ็บไปทั้งกายและใจ




"ป๊อปก็ไม่อยากให้มันจบแค่นี้หรอกนะจิน แต่จินจะให้ป๊อปทำยังไง ในเมื่อใจฟางมันไม่ได้อยู่ที่ป๊อปแล้ว จินจะให้ป๊อปทำยังไง จินบอกป๊อปที"

เสียงทุ้มพึมพำพร้อมน้ำตาลูกผู้ชายที่คลอเต็มเบ้า จะให้เค้าทำยังไง ถึงเค้าจะได้ฟางกลับมา...



ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น... ในหัวใจของเค้า ก็มีแค่ฟางเท่านั้น แค่ฟางเท่านั้นจริงๆ























คลิปวิดีโอใรหน้าจอไอโฟนถูกเปิดขึ้น เผยให้เห็น OPV.ของเค้ากับฟางที่แฟนคลับทำให้มากมาย มือเรียวเลื่อนดูคลิปต่างๆไปเรื่อยๆ ก่อนจะเผลอยิ้มออกมาอย่างฟินจัด เมื่อเห็นว่าในแต่ละวินาทีที่ผ่านมา เค้ากับฟางเป็นคู่ที่น่ารักน่าหยิกน่าจิ้นเหลือเกิน เค้าไม่แปลกใจเลยจริงๆว่าทำไมแฟนคลับถึงได้ชื่นชอบเค้ากับคนตัวเล็กมากขนาดนี้ ขนาดเค้า... ยังชอบเลย


ชอบรอยยิ้มหวานๆ ที่ทำให้เค้าอดยิ้มตามออกมาอน่างอดไม่ได้



ชอบนัยต์ตาคู่สวย ที่มองมาที่เค้า แค่เค้าเท่านั้น...




เพียงแค่มีเธออยู่ข้างๆเค้า ไม่ว่าจะทุกข์เท่าไร สุขแค่ไหน เค้าก็มีกำลังใจ มีความสุข ที่รู้ว่ายังมีเธออยู่ตรงนี้ อยู่ข้างๆเค้า ยังมีเธอเคียงข้าง มีเธอตลอดไป...






แต่ในวันนี้...


ข้างกายเค้าไม่ได้มีเธออีกต่อไป



แต่เธอกลับอยู่ข้างกายคนอื่น คนๆนั้น คนที่ได้เธอไป...






เค้าคิดมาตลอด คิดเสมอ ว่าการมีเธออยู่ข้างๆกายเค้า มันทำให้เค้ารู้สึกว่า เค้าเป็นผู้ขายที่โชคดีที่สุดในโลก ...



เธอทำให้โลกทั้งใบของเค้าสว่างไสว ทำให้เค้ามีกำลังใจในการทำสิ่งต่างๆ เป็นพลังใจในการทำงานทุกๆวัน เป็นที่พักพิงใจที่ดีที่สุดของเค้า



อบอุ่นหัวใจทุกครั้ง ที่รู้ว่าเธอแคร์ ที่รู้ว่าเธอใส่ใจ ที่รู้ว่าเธอเป็นห่วงเป็นใย ที่รู้ว่าเธอสนใจเค้า...



แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว...



ไม่มีรอยนิ้มหวานที่ทำให้เค้าใจละลาย



ไม่มีร่างเล็กๆน่ากอดน่าทะนุถนอมข้างกายเค้า



ไม่มีสาวน้อยแสนโก๊ะ หากแต่ขี้บ่นมากวนใส่เค้าอีกต่อไป












รูปจากอินสตาแกรมเมื่อกี้ทำให้ป๊อปปี้แอบเสียใจ น้อยใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ทั้งๆที่รู้...ว่าไม่มีสิทธ์


รอยยิ้มหวานๆบนใบหน้าสวยปรากฎขึ้นอย่างน่ารัก ร่างเล็กๆถูกขนาบข้างทั้งสองด้วยรุ่นพี่คนสนิทในกอง เธอดูไม่เป็นอะไร ไม่สนใจอะไรเลยด้วยซ้ำ ทั้งๆที่ตัวเค้า...เจ็บแทบตาย




"หึ"

ริมฝีปากเรียวยกขึ้นยิ้มหยันตัวเอง คิดไปได้ยังไงนะ ว่าเธอจะเสียใจ คิดได้ยังไง ว่าเธอจะเจ็บเหมือนเค้าบ้าง เธอน่าจะดีใจสิ น่าจะดีใจ ที่ไม่มีผู้ชายขี้หึง เอาแต่ใจ งานยุ่งจนไม่ดูแลตัวเองแบบเค้า... ไปจากเธอเสียที



มือเรียวไล้รอยยิ้มหวานของคนในรูปเบาๆอย่างอ่อนโยน



"ป๊อปคิดถึงฟางนะ"


"รักฟาง... มากนะรู้มั้ย"



"ขอโทษนะที่ทำตัวน่ารำคาญ"



"แต่ทุกอย่างที่ป๊อปทำไป ก็เพื่อฟางนะ"



"ไม่มีป๊อปแล้ว ฟางคงจะมีความสุขเนอะ"



"ดูแลตัวเองด้วยล่ะ อย่าซนมาก ป๊อปเป็นห่วงนะ"



"ตอนนี้... ฟางคงมีคนดูแลคนใหม่แล้วสินะ"



"ป๊อปเข้าใจ"



"ไม่เป็นไรหรอกฟาง"



"ฟางมีเค้า ป๊อปก็ต้องไป"









'เธอมีเขา ฉันก็ต้องไป เรื่องง่ายๆที่ไม่ต้องคิดก็พอจะเข้าใจ...


ฉันรักเธอมากแค่ไหนมันก็คงไม่พอ ไม่อยากจะขอ เดี๋ยวเธอจะลำบากใจ


แต่คำว่า รัก ฉันก็ยังเก็บให้เธอ และมีเสมอไม่ว่าจะนานแค่ไหน...


I Love You คำสุดท้ายที่ฉันจะทิ้งให้เธอ'












####################################



หายไปนานเลนยยยนน ขอโทษนะคะ พอดีที่โรงเรียนมีกิจกรรมคริสต์มาส เลยไม่มีเวลาได้มาอัพเลย

อย่าพึ่งหนีไปไหนนะ ตอนนี้เศร้าๆกันไปก่อน ตอนหน้าจะดีขึ้นนะ สัญญา

ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ รักทุกคนนนนน <3