"Just break ห่างกันซักพัก"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"เฮ้อ..."

เสียงถอนหายใจจากร่างเล็กที่นั่งซึมไปด้วยความไม่มีอะไรทำ ใช่ ภาพยนตร์เรื่องแรกในชีวิตของเธอถ่ายทำเสร็จไปเรียบร้อยแล้ว เหลือแค่รอวันเข้าฉายเท่านั้น...

'ป๊อปให้เวลาฟางไปเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย ไปถ่ายหนังเรื่องนั้นให้เสร็จ แล้วเราค่อยมาคุยกันอีกทีนะ'

คำพูดที่ใครคนนึงเคยเอ่ยไว้กับเธอดังขึ้นมาจากความทรงจำอีกครั้ง ฟางหลับตาลงอย่างเจ็บปวดลึกๆ

"ฟางถ่ายหนังเสร็จแล้วไงป๊อป ฟางเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วนะ ทำไมป๊อปถึงไม่รอฟาง ทั้งๆที่...มันก็อีกแค่แป๊ปเดียว"

"ฟางถ่ายหนังเสร็จแล้วไม่ใช่หรอวะ แกยังจะมานั่งงอนอะไรอีก"

เขื่อนเอ่ยอย่างรำคาญใจ เมื่อเจ้าตัวที่เป็นฝ่ายขอห่างกลับมานั่งไล่ดูรูป ดูคลิป ความจิ้นของแฟนคลับคู่จิ้นตัวเอง

'เขื่อนเห็นแล้วเพลียครับ โอ้ววววว'

"ฉันไม่ได้งอนซะหน่อย ใครบอกแก"

"โอ้ยยยยย ไอหมีปากหนัก ปากแข็ง ฉันถามแกจริงๆเหอะ แกไม่อยากกลับไปใช่เธอกับฟางเหมือนเดิมรึไง"

"ก็ฟางเค้าไม่ได้ใช่เธอกับฉันนี่"

คำตอบของป๊อปปี้ทำเอาเขื่อนยกมือกุมขมับด้วยความปวดหัว ไอบอสของเค้าคนนี้มันทั้งขี้งอน ขี้น้อยใจ ขี้หึง แถมยังงี่เง่าอีกต่างหาก แต่ก็เอาเถอะ ถ้าไม่ใช่กับฟางมันก็ไม่เป็นแบบนี้กับใคร

"แกถามเค้าแล้วเรอะ"

"ไม่ต้องถามก็รู้"

โอเค บวกอาการคิดเองเออเองแบบโครตไม่สนใจคนรอบข้างไปด้วยอีกหนึ่ง เค้าเริ่มจะสงสารฟางขึ้นมาแล้วที่มี(ว่าที่)แฟนงี่เง่าแบบนี้ นี่ฟางมองว่ามันน่ารักได้ยังไงกันนะ?

"แกบ้าหรือแกโง่วะไอป๊อป รู้อะไรมั้ย ฟางเค้าแคร์แกมากนะไอป๊อป"เขื่อนตะโกนใส่ป๊อปปี้อย่างอดไม่ได้

"แล้วแกมาทิ้งเค้าไปแบบนี้ได้ยังไงวะป๊อป แกทิ้งหัวใจตัวเองไปได้ยังไง"

"..."

"เป็นฉันนะ ต่อให้เค้าไม่ได้รักฉัน ไม่ได้ชอบฉัน ไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันแม้แต่นิดเดียวก็เถอะ"

"..."

"ฉันก็ไม่มีวันที่จะทิ้งเค้าไปเหมือนแกหรอก!"

เขื่อนเอ่ยเมื่อนึกถึงเรื่องราวของตัวเองกับเฟย์ขึ้นมา แน่ล่ะ ถึงเค้าจะดูสดใส ร่าเริง บ้าบออยู่ตลอดเวลา แต่ในใจเค้าก็ยังแอบเจ็บทุกครั้งที่เห็นเฟย์ลงรูปคู่กับแฟนของเธออยู่ดี แต่เค้าก็พอใจกับสถานะตรงนี้...เพื่อนที่สนิทที่สุดของเฟย์ และเค้า ก็จะไม่มีวันทิ้งเธอไปเด็ดขาด

"ถ้าวันไหน ฟางเค้าไปมีคนใหม่ แกอย่ามาร้องไห้เสียใจกับฉันล่ะกัน"

"..."

"ในเมื่อแกยังมีโอกาส แต่แกก็ไม่แม้แต่จะคว้าโอกาสนั้นไว้"

"..."

"อย่าปล่อยให้คนที่แกรักต้องหลุดมือไป เหมือนฉัน เหมือนไอโมะ"

"..."

"ฉันบอกแกได้แค่..."

เขื่อนหยุดพูดไปเมื่อป๊อปปี้พุ่งตัวเข้ามากอดเค้าไว้ ทั้งสองกอดกันแน่นในทันที

"ขอบคุณมากเขื่อน ขอบใจ"ป๊อปปี้เอ่ยอย่างซาบซึ้ง เขื่อนยิ้มออกมาอย่างเป็นสุข

"ไม่เป็นไรเว้ย กูรักมึงนะ"

"เออ งั้นกูรีบไปก่อนนะ"

ป๊อปปี้คว้าของจำเป็นบนโต๊ะทำงานอย่างเร่งรีบเตรียมออกจากห้อง

"มึงจะไปไหน?"

"ไปหาฟาง"

"มึงรู้หรอว่าเค้าอยู่ไหน"

ป๊อปปี้ชะงักขาที่จะก้าวออกจากประตูก่อนจะหันมามองเขื่อนที่ยิ้มอย่างมีเลศนัย ป๊อปปี้ยิ้มถูกใจแล้วเดินกลับมากอดคอเขื่อน

"งั้นก็ช่วยนำทางกูไปทีนะครับ สุดหล่อ"

"ฉลาดสมกับเป็นมึงจริงๆ"เขื่อนยิ้มออกมาบ้าง

"แน่นอน"

"หลงตัวเองว่ะ"

~ก๊อกๆ~

เสียงเคาะประตูเรียกให้ฟางที่กำลังดูรูปจากอัลบั้มของเธอกับป๊อปปี้อยู่สะดุ้ง มือบางรีบซ่อนอัลบั้มไว้ใต้ผ้าห่มอย่างรวดเร็ว พลางปรับสีหน้าให้เป็นปกติก่อนจะเดินไปเปิดประตู

"ป๊อป"

เสียงหวานครางเบาๆเมื่อเห็นร่างสูงที่คิดว่าคงไม่ได้เจออีกถ้าไม่มีงานร่วมกันยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ฟางเรียกสติให้กลับมาก่อนจะเอ่ย

"มีอะไรหรอ"

"ขอเข้าไปหน่อยได้มั้ย"เสียงเรียบๆของป๊อปปี้ทำเอาฟางใจแป้ว แต่ก็ฝืนยิ้มออกมา

"ได้สิ"

ป๊อปปี้นั่งลงบนโซฟาตัวที่แสนคุ้นเคย ใช่ เค้ามาที่นี่บ่อยมาก ห้องส่วนตัวในคอนโดแห่งหนึ่งของฟาง...

"เดี๋ยวฟางเอาน้ำมาให้นะ"

ฟางเลี่ยงเดินออกไป สายตาคมกวาดมองไปรอบๆห้อง มันยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ตู้เก็บของที่เค้าช่วยต่อให้ ทีวีที่เค้าเคยมานั่งดู การวางของที่เค้าเคยช่วยเธอจัด แม้กระทั่งหมีพูห์ตัวที่เค้าซื้อมาตั้งไว้ก็ยังอยู่ที่เดิม...

"อ่ะ"มือนุ่มวางแก้วน้ำรูปหมีพูห์ลงบนโต๊ะ แก้วน้ำของเค้าที่ทำเนียนเก็บไว้ในห้องครัวเธอ...

"ยังเก็บไว้อยู่อีกหรอ"

"ก็...รอเจ้าของมันมาเอาคืน"ฟางตอบโดยไม่สบตา อันที่จริง เธออยากให้มันยังอยู่กับเธอเสียมากกว่า เผื่อว่าวันไหน เค้าจะกลับมาใช้มัน

"งั้นไม่เอาคืนได้มั้ย ฝากไว้กับฟางได้รึเปล่า"ปอปปี้เอ่ยพร้อมจ้องมองใบหน้าหวานของอีกคนที่นั่งอยู่ที่โซฟา ฟางสบตาป๊อปปี้อย่างไม่เข้าใจ

"จะเอาไว้กับฟางทำไมล่ะ แล้วเวลาป๊อปจะใช้จะทำยังไง"

"ก็มาใช้ที่ห้องนี้ไง ได้รึเปล่าล่ะ"ป๊อปปี้เอ่ย ฟางนิ่งไปก่อนจะตัดสินใจเอ่ยออกมา

"ป๊อปหมายความว่ายังไงกันแน่"

"ก็..."ป๊อปปี้วางแก้วน้ำลงบนโต๊ะ เดินไปหยุดและคุกเข่าลงตรงหน้าร่างเล็กของฟาง

"ป๊อป ทำอะไร ลุก"มือนุ่มรั้งให้ป๊อปปี้ลุกขึ้นด้วยความตกใจ หากแต่มือเล็กกับโดนมือเรียวจับเอาไว้ ก่อนที่จะถูกนำมาทาบลงบนตำแหน่งหัวใจของร่างสูงแทน

"รู้มั้ย ว่าในนี้...ไม่ว่านานแค่ไหน ไม่ว่ายังไง มันก็ยังเป็นฟาง"

####################################################

เค้าหยุดแล้วน้า ช่วงนี้ก็อาจจะมาอัพให้ได้ทุกๆวันเลย 555

ตามสัญญานะ ป๊อปปี้กลับมาหาหัวใจแล้ว แต่พี่ฟางจะว่ายังไง ต้องติดตามตอนต่อไปนะคะ

รักพี่เขื่อนสุดๆๆๆ รักคนเม้น คนโหวต คนอ่านด้วย

เม้นเยอะได้หวานนนนน น้ำตาลเรียกพี่แน่นอนค้า