Our secret รักนี้มีความลับ
เขียนโดย 
ทอแสงดาว
วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.55 น.
แก้ไขเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2556 16.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) บุพเพแสนแสบ แสนจงใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เอ...ว่าแต่เมื่อไหร่เพื่อนของฉันจะมีแฟนซักทีเนี่ย..."
'หม่อมราชวงศ์เหมือนฝัน ทิพยสิริธรรมจิต' เพื่อนของหม่อมราชวงศ์รุ้งกัลยา พสุธารานุภพ
พูดขึ้นมาในห้องของรุ้งกัลยาในบ้านหลังใหญ่แห้งหนึ่งที่อยู่ใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร
แบบพึมๆพำๆแต่หางตาของเธอยังคงมองรุ้งกัลยาอยู่
"ไม่มีทาง!ชาตินี้ฉันจะไม่ยอมมีแฟนเด็ดขาด!" รุ้งกัลยาตบโต๊ะยืนขึ้นมาพูดทันทีที่ได้ยิน
ประโยคนั้น
"ใจเย็นๆนะคะพี่รุ้ง พี่ก็คิดว่า พี่จะต้องมีสามี เพื่อจะได้สืบทอดตระกูลพสุธารานุภพ
ก็ได้นี่คะถือว่าเป็นการรักษาวงศ์ตระกูลให้กับตระกูลพี่นะคะ"
'หม่อมราชวงศ์ประกายฝัน ทิพยสิริธรรมจิต' น้องสาวหม่อมราชวงศ์เหมือนฝันพูดแล้วเข้าไป
ลูบหลังรุ้งกัลยาให้ใจเย็นๆ
"อะไรนะ!ลูกจะไม่ยอมมีแฟนงั้นเหรอถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าลูกก็จะไม่มีสามีไว้สืบทอดตระกูล
ของเราอย่างนั้นเหรอ!" หม่อมราชวงศ์ทิพย์ธารา พสุธารานุภพที่ยืนแอบฟังลูกสาวของตนคุย
กับเพื่อนๆตั้งแต่แรกเพราะได้ยินคำว่า"แฟน"ผลักประตูเข้ามาโพล่งขึ้น
"ถ้าอย่างนั้นเย็นนี้4โมงเย็นลูกต้องลงไปพบหม่อมแม่ที่ห้องรับแขกด้วยนะ"
ทิพย์ธาราวางมาดแล้วเดินออกไปจากห้องทันที
"เฮ้อ...ฉันน่ะเกลียดการเป็นหม่อมเหม่อมอะไรนั่นจริงๆเล๊ย!!!!!" รุ้งกัลยาพูดแล้วถอนหายใจ
"เอ่อ...ทำใจให้สบายนะคะคือว่า...ตอนนี้...บ่ายสองครึ่งแล้วค่ะ!!!" ประกายฝันพูดขึ้น
เบาๆ
"ฮะ!!!บ่ายสองครึ่งแล้วเหรอ!!!" ทั้งรุ้งกัลยาและเหมือนฝันตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน
"ตะโกนอะไรกันคะ!!!เหลืออีกตั้งสองชั่วโมงครึ่งแน่ะ..."
"ถ้าอย่างนั้นมาแปลงโฉมยัยรุ้งกันเถอะข้าว(ชื่อเล่นประกายฝัน)" เหมือนฝันพูดกับ
ประกายฝันแล้วหันไปยิ้มกับรุ้งกัลยาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์
"อย่าน้าาาาาาา!!!" เสียงใสร้องตะโกนและดิ้นสุดชีวิตแต่ก็ไม่พ้นมือของเหมือนฝันและ
ประกายฝันอยู่ดี
2ชั่วโมงผ่านไป
ปิ๊ง!!!สวยอย่างกับนางฟ้า จากนั้น3สาวก็มานั่งคุยเล่นกัน
ครึ่งชั่วโมงผ่านไปไวอย่างกับโกหก...
"มาแล้วค่ะหม่อมแม่!!!" เธอพูดพร้อมวิ่งเหมือนกระโดดลงจากบันได
"เอ่อ...ลูกจ๊ะเดินให้มันดีๆหน่อยสิจ๊ะเอ่อ...นี่มารู้จักกันซะนะ" ทิพย์ธาราพูดแล้วแบมืออกไป
เหมือนจะแนะนำใครสักคน
"เอ่อ...นี่หม่อมเจ้าสิงหา กิจนมหาวงศ์ รู้จักกันซะนะลูก..."
พอทิพย์ธาราพูดจบผู้ชายคนนั้นก็หันหน้ามาแล้วพูดขึ้นว่า
"แล้วคุณล่ะ..."
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
