ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

   รุ่งเช้า
"ไอท๊อปแกพอจะรู้ไมงะ ว่าใครฉุดคุณวา"เกรทหันไปถามท๊อป
"ฉันไม่รู้ว่ะ แต่ฉันคิดว่าคงเป็นพวกขี้เมาแถวนั้นมั้ง"
"เมื่อกี้ยัยอายส์เพิ่งโทรมาบอกฉันว่า มีคนสั่งไอพวกนักเลงมาฉุดคุณวาไป เพราะคุณวาววามาบอกอายส์ว่าพวกนั้นบอกว่าทำตามที่นายสั่ง และอายส์ก็สงสัยหนึ่ง"ท๊อปตกใจ
"จะบ้าหรอวะ เป็นไปไม่ได้หนึ่งไม่คิดจะฆ่าคนหรอก แกไม่ต้องไปเชื่ออะไรมากหรอก แค่ความคิด ไม่มีหลักฐานอีก"ท๊อปปฏิเสธแทน 
"แกก็อย่าไปไว้ใจหนึ่งมากเหอะ ใครจะไปรู้บางทีคนเราต่อหน้ากับลับหลังมันไม่เหมือนกันหรอกเว้ย" 
   ทันใดนั้นหนึ่งก็มาได้ยิน
"ท๊อปคะ และก็อย่าไปเชื่อคำพูดโดยไม่มีหลักฐานด้วยนะคะ คนเรามันใส่ร้ายกันก็ยังมีอยู่"หนึ่งจิกตาใส่เกรท
"เอาเถอะ ตอนนี้เราไปได้แล้วป่านนี้ทุกคนรอกันแย่แล้ว"
   ทั้งหมดจึงเดินลงไปทันที
   ทุกคนต่างมาชั้นล่างของรีสอร์ทก่อนที่ผู้จัดการจะเอ่ย
"ทุกคนในวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้ว ดังนั้นวันนี้ทุกคนเล่นน้ำกันได้ตามสบาย"
    ทุกคนต่างตื่นเต้นกันยกใหญ่
"คุณวาววาเป็นอะไรมากรึเปล่าครับ เมื่อคืนผมมีวานที่ต้องอยู่กับผู้จัดการทั้งคืนเลยไม่ได้มาดูคุณเลย"
"วาไม่เป็นไรหรอกค่ะ โชคดีที่นายท๊อปไปช่วยไว้ทัน"เมื่อชลภัทรได้ยินชื่อท๊อปก๋รู้สึกหงึดหงิดเขา
"นั้นหรอครับ แหมเมื่อคืนผมเห็รนายท๊อปกับคุณน้ำหนึ่งกำลังจู๋จี๋กันเลยนะครับ ดูแล้วเนี่ยน่าจะมีข่าวดีกันเร็วๆนี้แน่เลย"เมื่อวาววาได้ยินเลยเจ็บจี้ดทันที
"นั่นสิคะพอเค้ามาข่าวดีกันเมื่อไหร่คงจะดีกว่านี้"วาววาแอบน้อยใจก่อนที่อายส์จะเดินมา
"วาววา แกไม่เป็นเล่นน้ำทะเลหรอ"อายส์ถาม
"ฉันคิดว่าเดี๋ยวสักพักก่อน"
ชลภัทรจึงถือโอกาศอยู่เป็นเพื่อนวาววา
"นั้นเดี๋ยวผมอยู่เป็นเพื่อนนะครับผมเกรงว่าจะมีพวกนักเลงพวกนั้นฉุดไปอีก"
ทันใดนั้นท๊อปก็มาพร้อมน้ำหนึ่ง
"อ้าวคุณชลภัทร สวัสดีค่ะแหมคุยอะไรกันอยู่คะเนี่ย"น้ำหนึ่งถาม
"อ๋อใช่ครับ ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณวาววาหนะครับ"ท๊อปหมั่นไส้
"สงสัยจะยังเป็นเด็กอยู่หนะสิถึงไม่กล้าอยู่คนเดียว"
"ใครบอกล่ะ คุณภีทรเป็นสุภาพบุรุษมาขออยู่เป็นเพื่อนฉันเพราะเดี๋ยวโดนพวกนักเลงมันฉุดไปอีก"
   น้ำหนึ่งสะดุ้งเมื่อได้ยินคำว่าฉุด
"แล้ววาววากับคุณภัทรจะมีข่่วดีกันตอนไหนล่ะคะ"น้ำหนึ่งถาม
"คงไม่"อายส์บอกแต่วาววาขัด
"คงไม่นานหรอกค่ะ คุณภัทรเป็นคนดีวาจะปฎิเสธความห่วงใยของเขาไม่ได้"
       วาววากับท๊อปมองหน้ากันอย่่างเจ็บใจทั้งคู่