ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

     เมื่อเวลาเช้าตรู่วาววาก็รู้สึกตัวแต่สิ่งที่ทำให้เธอแปลกใจคือเสื้อเจ็คเก็ดที่คลุมร่างกายเธออยู่

"เสื้อตัวนี้นี่มัน..."วาววาหันไปมองท๊อปที่กำลังนอนขดตัวหนาวอยู่จึงเดินไปหาแล้วนำเสื้อเจ็คเก็ดไปคลุมให้ท๊อป จนทำให้ท๊อปรู้สึกตัวตื่นขึ้น วาววาตกใจรีบเดินหนีแต่ถูกท๊อปรั้งเอาไว้ก่อน

"เดี๋ยวสิ"

"อะไร"

"เป็นห่วงผมหรอ"

"บ้า!ใครเค้าห่วงนาย ฉันสงสารคุณน้ำหนึ่งต่างหาก"

"หนึ่งหรอ หนึ่งทำไม"

"ก็คุณน้ำหนึ่งเป็นแฟนนายแล้วถ้านายเป็นอะไรไปคุณน้ำหนึ่งเค้าจะอยู่ได้ยังไงกัน"วาววาพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าและเจ็บปวด ท๊อปกลับทำหน้าบึ้งและรู้สคกสับสนและเจ็บปวดเช่นเดียวกัน

"หึ จริงสินะ งั้นผมว่าเรารีบกลับกันเถอะ ป่านนี้ทุกคนคงเป็นห่วงมากแล้ว"

"อืม"วาววาพยายามยอมรับความจริงและพยายามเข้าใจว่าท๊อปไม่ได้รักเธอ

"ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ป่านนี้ยัยวายังไม่กลับมาอีก"อายส์พึมพำ

"คุณ!" เกรทวิ่งโผล่เข้ามาอย่างรวดเร็ว

"อะไร เกิดอะไรขึ้น"อายส์ตกใจไปด้วย

"คุณวาววากับไอท๊อปกลับมาแล้ว!"

"ห่ะ! ว่าไงนะ!" อายส์ไม่รอช้ารีบวิ่งไปหาทันที

       อายส์และเกรทรีบวิ่งไปหาท๊อปกับวาววาทันที

"วา!/ไอ้ท๊อป!"เกรทและอายส์ดีใจมากรีบวิ่งเข้าไปกอด

"แกเป็นอะไรรึเปล่าวาห่ะ"อายส์สำรวจดูรอบๆตัววาววาด้วยความเป็นห่วง

"ฉันไม่เป็นไร ขอบใจมากนะที่เป็นห่วง"

"แล้วนี่ทำไมแกกับคุณวาววาถึงกลับมาพร้อมกันว่ะ"เกรทถามท๊อป

"พอดีว่าฉันบังเอิญเห็นวาววาถูกฉุด"

"ถูกฉุด!"ทุกคนตกใจยกเว้นน้ำหนึ่งที่ยืนเซ็งอยู่

"ท๊อปค่ะ! ท๊อปเป็นไงบ้างค่ะเจ็บตรงไหนรึเปล่า"น้ำหนึ่งแกล้งถามเพื่อไม่ให้ทุกคนสงสัย

"ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ"

"หนึ่งเป็นห่วงท๊อปมากเลยนะค่ะ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ แต่พบเห็นว่าท๊อปไม่เป็นอะไรหนึ่งก็โล่งใจ"น้ำหร่งพูดพร้อมเอาหน้าไปซบกับอกท๊อป

"อายส์ไปได้แล้ว ฉันเหนื่อย"วาววารีบลากอายส์กลับห้องทันที

"ท๊อปคะ เดี๋ยวหนึ่งไปส่งที่ห้องนะคะ"น้ำหนึ่งควงท๊อปกลับห้องพร้อมเกรท

ภายในห้อง

"ยัยวาแล้วแกถูกฉุดได้ไงอ่ะ"อายส์ถามก่อนจะรินน้ำใส่แก้วมาให้วาววาดื่ม

  เมื่อวาววานึกถึงตอนที่นักเลงพวกนั้นพูด"แกอย่าลืมทำตามที่นายสั่งแล้วกัน"

"แต่พวกนั้นมันเหมือนโดนใครสั่งมาฉุดฉันยังไงไม่รู้"วาววานึกสงสัย

"โดนสั่งมาหรอ"อายส์คิดตาม

"ฉันรู้แค่ว่าพวกนักเลงมันบอกว่าอย่าลืมทำตามที่นายสั่งแล้วกันแค่นี้แหละ"

"แปลว่าต้องมีคนที่ไม่ชอบแกอยู่แน่เลย"อายส์เริ่มสงสัย

"คนที่ไม่ชอบฉันหรอ"วาววานึก

  อายส์เริ่มนึกถึงคนที่ไม่ชอบวาววา

"เอ้ะ!คนที่ไม่ชอบแกก็มีแต่" 

  ทั้งสองมองหน้ากัน

"คุณน้ำหนึ่ง!"

ทั้งสองอึ้งไปตามๆกัน

ฝั่งหนุ่มๆ

"ตายแล้วไม่อยากเชื่อเลยนะคะว่าวาววาจะถูกฉุดกับไอพวกนักเลงสองคนนั้นอ่ะ"

ท๊อปรีบหันมาหาน้ำหนึ่งด้วยความสงสัยในเมื่อเขายังไม่บอกเลยว่านักเลงมีกี่คน

"หนึ่งรู้หรอว่านักเลงมีสองคน"

  หนึ่งตกใจรีบแก้ตัวทันที

"ก็แหม หนึ่งก็เดามั่วหนะค่ะท๊อปช้ำไปทั้งตัวแบบนี้อ่ะ รีบไปพักดีกว่านะคะ"น้ำหนึ่งรีบควงท๊อปไปที่ห้องของเขา

"ขอบคุณหนึ่งมากนะที่มาส่ง"เกรทพูด

"หนึ่งรักท๊อปมากนะ หนึ่งไม่มีวันไม่ดูแลท๊อปอยู่แล้ว นั้นหนึ่งกลับก่อนดีกว่านะ"หนึ่งรีบเดินกลับทันที

ภายในห้องน้ำหนึ่ง

"โถ่เอ้ย!ไอสองคนนั้นมันใช้ไม่ได้เลยนางวาววาถึงรอดกลับมา หึ!แต่คอยดูเถอะฉันไม่ยอมแค่นี้แน่"น้ำหนึ่งพูดพร้อมกำหมัดอย่างแค้นใจ

"ใช่!ฉันว่าต้องเป็นคุณน้ำเน่านั่นแน่เลย แต่เค้าไม่น่าทำแรงขนาดนี้"อายส์พูด

"อาจจะไม่ใช่คุณหนึ่งก็ได้"วาววายังคงปฏิเสธทั้งๆที่ในใจก็สงสัยเช่นกัน

"ก็มีแต่คุณน้ำเน่านะ ที่ไม่ชอบหน้าแกอ่ะ"อายส์ยังคงสงสัย

"ช่างมันเถอะ!เอาเป็นว่าฉันจะระวังตัวมากกว่านี้"

   ก่อนที่ทั้งสองจะหลับไป