ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

   รุ่งเช้า

"ไอท๊อปแกพอจะรู้ไมงะ ว่าใครฉุดคุณวา"เกรทหันไปถามท๊อป

"ฉันไม่รู้ว่ะ แต่ฉันคิดว่าคงเป็นพวกขี้เมาแถวนั้นมั้ง"

"เมื่อกี้ยัยอายส์เพิ่งโทรมาบอกฉันว่า มีคนสั่งไอพวกนักเลงมาฉุดคุณวาไป เพราะคุณวาววามาบอกอายส์ว่าพวกนั้นบอกว่าทำตามที่นายสั่ง และอายส์ก็สงสัยหนึ่ง"ท๊อปตกใจ

"จะบ้าหรอวะ เป็นไปไม่ได้หนึ่งไม่คิดจะฆ่าคนหรอก แกไม่ต้องไปเชื่ออะไรมากหรอก แค่ความคิด ไม่มีหลักฐานอีก"ท๊อปปฏิเสธแทน 

"แกก็อย่าไปไว้ใจหนึ่งมากเหอะ ใครจะไปรู้บางทีคนเราต่อหน้ากับลับหลังมันไม่เหมือนกันหรอกเว้ย" 

   ทันใดนั้นหนึ่งก็มาได้ยิน

"ท๊อปคะ และก็อย่าไปเชื่อคำพูดโดยไม่มีหลักฐานด้วยนะคะ คนเรามันใส่ร้ายกันก็ยังมีอยู่"หนึ่งจิกตาใส่เกรท

"เอาเถอะ ตอนนี้เราไปได้แล้วป่านนี้ทุกคนรอกันแย่แล้ว"

   ทั้งหมดจึงเดินลงไปทันที

   ทุกคนต่างมาชั้นล่างของรีสอร์ทก่อนที่ผู้จัดการจะเอ่ย

"ทุกคนในวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้ว ดังนั้นวันนี้ทุกคนเล่นน้ำกันได้ตามสบาย"

    ทุกคนต่างตื่นเต้นกันยกใหญ่

"คุณวาววาเป็นอะไรมากรึเปล่าครับ เมื่อคืนผมมีวานที่ต้องอยู่กับผู้จัดการทั้งคืนเลยไม่ได้มาดูคุณเลย"

"วาไม่เป็นไรหรอกค่ะ โชคดีที่นายท๊อปไปช่วยไว้ทัน"เมื่อชลภัทรได้ยินชื่อท๊อปก๋รู้สึกหงึดหงิดเขา

"นั้นหรอครับ แหมเมื่อคืนผมเห็รนายท๊อปกับคุณน้ำหนึ่งกำลังจู๋จี๋กันเลยนะครับ ดูแล้วเนี่ยน่าจะมีข่าวดีกันเร็วๆนี้แน่เลย"เมื่อวาววาได้ยินเลยเจ็บจี้ดทันที

"นั่นสิคะพอเค้ามาข่าวดีกันเมื่อไหร่คงจะดีกว่านี้"วาววาแอบน้อยใจก่อนที่อายส์จะเดินมา

"วาววา แกไม่เป็นเล่นน้ำทะเลหรอ"อายส์ถาม

"ฉันคิดว่าเดี๋ยวสักพักก่อน"

ชลภัทรจึงถือโอกาศอยู่เป็นเพื่อนวาววา

"นั้นเดี๋ยวผมอยู่เป็นเพื่อนนะครับผมเกรงว่าจะมีพวกนักเลงพวกนั้นฉุดไปอีก"

ทันใดนั้นท๊อปก็มาพร้อมน้ำหนึ่ง

"อ้าวคุณชลภัทร สวัสดีค่ะแหมคุยอะไรกันอยู่คะเนี่ย"น้ำหนึ่งถาม

"อ๋อใช่ครับ ผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณวาววาหนะครับ"ท๊อปหมั่นไส้

"สงสัยจะยังเป็นเด็กอยู่หนะสิถึงไม่กล้าอยู่คนเดียว"

"ใครบอกล่ะ คุณภีทรเป็นสุภาพบุรุษมาขออยู่เป็นเพื่อนฉันเพราะเดี๋ยวโดนพวกนักเลงมันฉุดไปอีก"

   น้ำหนึ่งสะดุ้งเมื่อได้ยินคำว่าฉุด

"แล้ววาววากับคุณภัทรจะมีข่่วดีกันตอนไหนล่ะคะ"น้ำหนึ่งถาม

"คงไม่"อายส์บอกแต่วาววาขัด

"คงไม่นานหรอกค่ะ คุณภัทรเป็นคนดีวาจะปฎิเสธความห่วงใยของเขาไม่ได้"

       วาววากับท๊อปมองหน้ากันอย่่างเจ็บใจทั้งคู่