ยัยปากร้ายกับนายจอมเหวี่ยง

 " ทำไมยัยวาไม่รับว่ะ รู้บ้างมั๊ยว่าฉันเป็นห่วง"อายส์โทรตามวาววาแต่ไม่ติด

 "ใจเย็นน่าคุณ เค้าอาจจะแบ็ตหมดหรือไม่อาจจะปิดเครื่องก็ได้" เกรทปลอบ

       อายส์เป็นห่วงเพื่อนถึงกับน้ำตาตก

 "มันเป็นเพราะฉันคนเดียว ฉันทำให้วาต้องหายตัวไปแบบนี้ ถ้าฉันไม่วางแผนเรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้น"อายส์ร้องมากขึ้นและก็ยังคงโทษตัวเอง เกรทเห็นอย่างนั้นก็ตกใจเพราะเขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าเมื่อเห็นเธอร้องไห้ก็อยากเข้าไปกอด

"คุณไม่ต้องห่วงหรอกผมว่าคุณวาววาอาจจะอยู่กับไอ้ท๊อปก็ได้ ผมมั่นใจว่าไอท๊อปจะช่วยปกป้องและดูแลคุณวาววาได้แน่นอน" เกรทหันมองหน้าอายส์ที่ดูมีกำลังใจขึ่นเขาเลยถือโอกาสนั้นเข้าไปกอดอย่างช้าๆ เกรทค่อยๆลูบหัวอายส์เบาๆ

"ไม่ต้องห่วงนะคุณ ผมเชื่อว่าคุณวาววาต้องไม่เป็นอะไร"

     อายส์ตกใจที่เกรทกอดตนแต่อายส์ก็ไม่ขัดขืนเพราะตอนนี้เธอก็อยากได้กำลังใจเช่นกัน อายส์จึงกอดเกรทตอบ

ทั้งสองยืนกอดกันอย่างแนบชิด

     ในขณะที่ท๊อปกับวาววาก็พยายามที่จะออกจากป่านั้น ฝนก็ดันตกหนักทำให้เธอและเขาต้องหาที่พัก

"นี่คุณผมว่าเราไปหลบที่กระท่อมเหอะ"

"กระท่อม!"

"อืม ผมว่ามันน่าจะมีที่ให้เรานอนได้ " ท๊อปอุ้มวาววาจะพาไปกระท่อมแต่วาววารั้งเอาไว้ก่อน

"ไม่!ฉันไม่ไป ฉันเห็นในหนังกี่เรื่องๆพออยู่ในกระท่อมเมื่อไหร่จะต้องมีอะไรกันทุกที ฉันไม่เอาหรอก"

"โหนี่คุณ! คนอย่างคุณเนี่ยผมทำไม่ลงหรอก"

"นี่นาย!"

"เลิกไร้สาระสักที"ท๊อปพาวาววาเข้าไปในกระท่อมทันที

      เมื่อทั้วสองเข้ามาในกระท่อมท๊อปก็ค่อยๆวางวาววาลงจากหลัง

"เราคงหลบที่นี่สักพัก"ท๊อปพูด

"รู้แล้วน่า"วาววาเริ่มหนาวปากสั่น ท๊อปเห็นก็ถอดเสื้ิอเจ็คเก็ดออก

"นี่นายจะทำอะไร!"วาววาตกใจเพราะเห็นท๊อปกำลังถอดเจ็คเก็ด

"ผมไม่ปลั้ใคุณหรอกน่า" ท๊อปยื่นเสื้อให้วาววา"อือ เอาไปจะได้ไม่หนาวมาก"

"ขอบใจนะค่ะ!แต่ฉันดูแลตัวเองได้!"

"ก็ตามใจ" ท๊อปพูดจบก็หันกลับไปมองด้วยความเป็นห่วงแต่ก็ต้องหยิ่งเอาไว้

     เมื่องานเลี้ยงเลิกเกรทก็มาส่งอายส์ที่ที่พัก

"ขอบใจนะที่มาส่ง แล้วก็คอยปลอบใจฉัน"อายส์กล่าวขอบคุณเกรท

"ไม่เป็นไรหรอกคุณ คุณรีบเข้าที่พักเหอะผมจะได้กลับห้องผมด้วย"

"อืม งั้นฉันไปแระ บายนะ"อายส์โบกมือลาก่อนทึ่จะเข้าห้องไป เกรทมีความรู้สึกเขินๆแต่ก็เป็นคืนนึงที่ทำให้เขามีความสุขขนาดนี้

     ท๊อปวาววายังคงต้องพักในกระท่อมอยู่ จนตอนนี้วาววาก็นอนหลับไปแต่ตัวสั่นริกๆเพราะอาการหนาว ท๊อปไม่ยอมนอนเพราะเป็นห่วงวาววาจึงนำเจ็คเก็ดไปคลุมให้วาววาที่กำลังนอนโดยไม่รู้ตัว

"ปากเก่งนัก โดนแบบนี้บ้างก็ดี"ท๊อปมองหน้าวาววาที่กำลังหลับไม่ได้สติทำให้เขารู้ว่าตอนนี้เขาหลงรักเธอเข้าแล้ว 

     น้ำหนึ่งกลุ้มมากเพราะดูเหมือนว่าแผนของเธอจะถูกไปแค่ครึ่งเดียว

"ฉันจะทำยังไงดี ท๊อปต้องไปช่วยนังนั่นแหง่ๆเลย ทำไมมันถึงยากอย่างนี้ว่ะเนี่ย"