Always with you.. หยุดรักไว้ที่เธอ

 
 
          
- 12.00 น. -
 
 
 
 
          ~ก็เพราะฉันหลงทาง หลงอยู่กลางใจของเธอ อยู่ไหนก็ใกล้เธอ เพราะว่าใจเธอกะ..~
 
 
 
 
 
          "ซาหวัดดีคะ.. ค่าา" ไม้ต้องสงสัยทำไมฉันถึงยังอยู่บนเตียงในเวลานี้ ก็เมื่อคืนแทบจะไม่ได้นอนเลยน่ะสิ !
 
          (นี่ยัยแก้วแกจะนอนกินบ้านกินเมืองไปเลยรึยังไงฮะ !) อ้อ ยัยฟางโทรมานี่เอง
 
          (เร็วๆสิฉันหนักนะ) ได้ยินเสียงยัยเฟย์ซ้อนออกมาด้วยแฮะ
 
          "อะไรของพวกแก"          
 
          (นี่มันเที่ยงแล้วนะ แกลุกจากเตียงมาเปิดประตูบ้านให้ฉันเดี๋ยวนี้ !) พูดเท่านั้น ฉันก็ถูกตัดสายทันที อะไรหว่า ? ยัยพวกนั้นมาบ้านฉันงั้นเหรอ
 
 
 
 
          ฉันลงบันไดไปเปิดประตูบ้านด้วยท่าทางที่งัวเงียโคตรๆเลยก็ว่าได้ พอเปิดประตูเท่านั้นแหละ คำบ่นคำด่าสารพัดพุ่งใส่หน้าฉันเต็มๆ  = =
 
          "นี่กว่าแกจะเปิดได้พวกฉันนี่ทั้งหนักทั้งเมื่อยต้องมาถือของรอแกมาเปิดประตูให้เนี่ย แกมัวทำอะไรอยู่ฮะ !!" ยัยเฟย์ร่ายยาว ถามมาได้ก็นอนอยู่ไง แล้วของอะไรมันมาเยอะแยะจังวะเนี่ย
 
          "ไม่ต้องมาทำหน้ามึนเลยนะยัยแก้ว วันนี้วันอะไร" ยัยฟางถามค้อนๆแกมดุ
 
          "วันอะไรก็วันศุกร์ไง..  วันศุกร์ ! 0.0" วันศุกร์ที่มันไม่สุขนี่ก็วันงานพรอมน่ะสิ ตื่นตาโตทันทีเลยแม่เจ้าโว้ย
 
          "ใช่ คืนนี้มีงานพรอมสวมหน้ากากที่โรงเรียน แกไปอาบน้ำแล้วมาช่วยพวกฉันเก็บของได้แล้ว" อะโห ได้ทีเป็นสั่ง แกมาเป็นแม่ฉันเลยดีมั้ยเนี่ย
 
          "โอเคค่ะท่าน" ฉันตอบกวนๆแล้วเดินคอตกไปอาบน้ำแต่งตัว  และแล้ววันนี้ก็มาถึงจริงๆเหรอเนี่ย เฮ้อออออ
 
 
 
 
 
 
          สิบนาทีผ่านไปฉันลงมาพร้อมกับท่าทางที่ดูแย่กว่าเดิมเยอะ คิดถึงงานนี้แล้วเครียดจริงอะไรจริงนะฮ้า
 
          "กินอะไรกันมารึยังล่ะ" ฉันถาม  ยัยสองคนนั่นส่ายหน้าเป็นเชิงคำตอบ
 
          "งั้นกินข้าวกัน พ่อน่าจะทำอาหารไว้ให้อยู่ในห้องครัว" ฉันพูดแค่นี้ยัยเฟย์ก็วิ่งหน้าตั้งไปเชียว สงสัยจะหิวจริง
 
          "โหแก้ว ฝีมือพ่อแกนี่สุดยอดไม่เปลี่ยนจริงๆ" ยัยเฟย์บอกทั้งที่ยังเคี้ยวข้าวแก้มตุ่ยๆ
 
          "ใช่ๆ พ่อแกน่าจะเปลี่ยนอาชีพมาเป็นเชฟนะเนี่ย ฉันว่างานนี้รุ่ง" ยัยฟางบอกชื่นชม
 
          "ก็อยากให้เปลี่ยนอยู่เหมือนกัน รอพ่อเกษียณก่อนละกัน" ฉันบอกไปกินไก่ทอดไป พอกินเสร็จก็พากันเก็บโต๊ะล้างจาน  แล้วก็มารวมตัวกันอยู่ที่ห้องของฉัน
 
 
 
 
 
          "นี่จะมาละเลงกันที่บ้านฉันจริงๆน่ะเหรอ"
 
          "ใช่สิ เอาของมาขนาดนี้แล้วฉันไม่ขนไปขนมาหรอกนะ"
 
          "แล้วทำไมถึงรีบมาล่ะ" ฉันถามด้วยความสงสัยไม่เลิก
 
          "ก็มาเตรียมตัวน่ะสิ อีกอย่างนะ เรายังไม่มีหน้ากากกันเลย" เออสิ งานพรอมนี้ต้องสวมหน้ากากด้วยนี่นา
 
          "งั้นมาทำกัน ฉันเตรียมของมาละ" ยัยเฟย์พูดพร้อมชูถุงอุปกรณ์ที่มีทั้งกระดาษแข็งหลากสีและกากเพชรมากมาย   เรานั่งทำหน้ากากของตัวเองมาจนเวลาล่วงเลยมาไกลจนถึงสี่โมงเย็น เป็นเวลาที่ขนมจีนกับจินนี่มาพอดี
 
 
 
 
 
 
~ตื้อดึ่ง  ตื้อดึ่งงง~
 
 
 
 
 
 
          ฉันละอยากจะทุบเสียงออดหน้าบ้านจริงๆ ถ้าเปลี่ยนเป็นเสียงริงโทนได้นะไม่มีพลาดมาติดแล้วกดเล่นโชว์บ้านอื่นแน่ๆ  ว่าแล้วคุณหนูทั้งสองนางก็เดินย่างกรายเข้ามาในบ้านฉัน ติดที่ว่ายังไม่ได้แต่งหน้าแต่งตัว นี่กะจะมาละเลงกันที่นี่ทั้งหมดเลยล่ะสิ ดี งานนี้บ้านฉันจะมีแต่สีสันสวยงามแน่ๆ !
 
 
 
          "Hi ! ว่าไงจ้ะสาวๆ" จินนี่เมื่อเดินเข้ามาในห้องของฉันก็เดินเข้าไปหายัยสองแสบที่ดูท่าจะภูมิใจในหน้ากากของตัวเอง  ทำตั้งนานปิดได้มากสุดก็แค่ตา  เยี่ยม -_-
 
          "นี่ได้เวลาแต่งตัวแล้วนะทุกคนนนน" ยัยเฟย์หยิบชุดของตัวเองขึ้นมาโชว์หรา
 
          "งั้นเราสี่คนไปเปลี่ยนชุดกันเถอะ ส่วนแกนะยัยแก้ว รอเลยคนสุดท้าย นั่งรอพวกฉันแต่งหน้าทำผมกันเสร็จก่อนแล้วแกค่อยลงมือ" ยัยฟางสั่งแค่นั้นทุกคนก็แยกย้ายพร้อมใจกันไปเปลี่ยนชุดที่ห้องต่างๆภายในบ้าน  ทิ้งฉันให้นอนเล่นอยู่ในห้องคนเดียวซะงั้น  
 
 
 
 
 
          ผ่านไปหลายสิบนาทีแต่ละนางก็ออกมาในชุดสุดแสนจะเริศของตัวเองและจัดการแต่งหน้าทำผมกันอย่างสนุกสนาน โดยมีฉันคอยนั่งดูอยู่เป็นกำลังใจ -__________-    เพื่อ !!!!?   คอยนานนักก็นอนซะเลย กว่าจะเสร็จได้ฉันก็เป็นง่อยพอดี ว่าแล้วก็หลับล่ะ คร่อกฟี้ Zzzzz~
 
 
 
 
END KAEW PART 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
FAYE PART
 
 
 
 
          กว่าจะมาถึงฉันได้นี่ช่างเนิ่นนานเหลือเกินนะ  เอาละตอนนี้ฉันแต่งหน้าให้ทุกคนเสร็จแล้ว เหลือแต่แต่งให้ตัวเองและรอให้ยัยฟางทำผมให้  ส่วนยัยแก้วน่ะหลับเป็นตายสบายเหลือแหล่  หึหึ เดี๋ยวตื่นขึ้นมาแม่จะจัดให้สวยเช้งเลย  อยากจะเห็นนักว่าเวลายัยแก้วแต่งหน้าแล้วจะสวยขนาดไหนเชียว
 
 
 
 
 
ผ่านไป 2 ชั่วโมง
 
 
 
 
 
          "แก้วๆ  ยัยแก้วตื่นได้แล้ว" ฉันปลุกยัยเพื่อนจอมแก่น แต่เจ้าตัวยังงัวเงียไม่เลิก
 
          "นี่ยัยแก้วตื่นเดี๋ยวนี้นะไปแต่งตัวได้แล้ว" ขนาดยัยฟางปลุกมันยังไม่ตื่น เอาสิ พวกเราทุกคนเลยพยักหน้าให้กันและรวบรวมพลังเสียง
 
 
          "1.. 2.. 3..  แก้ววววววววววววว !!!!"
 
          "เฮ้ยอะไร ! ใครเป็นอะไรโว้ย !!" นั่น ลุกขึ้นมาทันตาเห็น ตาสว่างในทันที
 
          "แกจะได้เป็นแน่ๆแก้วถ้าแกไม่ยอมลุกไปแต่งตัว" จินนี่จัดโหด
 
          "อ้าวได้เวลาแล้วเหรอ โอเคๆ" ว่านอนสอนง่ายดีแฮะวันนี้  ยัยแก้วลุกจากเตียงไปแต่งตัวซักพักก็อกมาพร้อมกับเดรสสีขาวตัวสวยที่ไปเลือกมาวันก่อน  ยัยแก้วใส่ชุดแบบนี้แล้วดูสวยมากเลยทีเดียว  คราวนี้ก็ให้ยัยฟางทำผมให้ล่ะ ฮ่าๆ ดูสีหน้ายัยแก้วแล้วตลกชะมัด ทำหน้ากลัวซะยิ่งกว่าเห็นผี หลับตาปี๋เลยกับอีแค่แต่งหน้า  แต่พอเจ้าตัวลืมตาขึ้นมาเท่านั้นแหละ
 
 
 
          "อ่ะแก้ว เรียบร้อยแล้วลืมตาได้" ยัยฟางบอกเป็นสัญญาณ
 
          "เฮ้ย ! ใครเนี่ยยังกะมิสไทยแลนด์เวิลด์" ก็ตัวเองชัดๆยังจะมาอึ้ง
 
          "ก็แกนั่นแหละยัยแก้ว มาๆทำผม" ฉันบอกแล้วดึงตัวยัยแก้วกลับมานั่งที่เดิม เผลอแปปๆ หลับไปอีกแล้วเพื่อนฉัน  
 
 
          เวลาล่วงเลยไปเกือบชั่วโมง ทุกๆคนยกเว้นยัยแก้วที่หลับอยู่ต่างก็พากันอ้าปากค้าง  นี่ยัยแก้วจริงๆน่ะเหรอ.. สวย สวย สวยมากๆ ! สวยซะยิ่งกว่าดาวโรงเรียนซะอีก  หึหึ คราวนี้ล่ะ แผนการลุล่วงไปอีกขั้น จะสำเร็จหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับเจ้าตัวเขาแล้วล่ะ    ถึงคราวนี้นายจะต้องสารภาพออกมาแน่ๆ ..  โทโมะ ! 
 
 
 
 
          Prom night Mask, We are COMING !  :)
 
 
 
 
 
 
END FAYE PART
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

มาแหลวมาแหล่วววว มาช้าดีกว่าไม่มา สั้นหน่อยทดแทนค่าน้อยใจ
ไม่เป็นไรไม่มีคนเม้นต์ก็จะอัพ 55555 เรื่องแรกใจดี
ตอนนี้สาวๆรวมตัว ตอนหน้ายาวยืดเป็นแม่น้ำอะเมซอนเลย 5555555555
รับรองมีฟินนน ! ;)