รักเธอยัยตัวเล็ก

รักเธอยัยตัวเล็ก ตอนที่ 4
 
     ที่บ้านของแต๊งกิ้ว เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันหยุดช่วง เสาร์ อาทิตย์ มูมู่กับเอมมี่จะำพากันมานั่งเล่นที่บ้านแต๊งกิ้วเสมอ เพราะทั้งสามคนอยู่หมู่บ้านเดียวกัน แต่คนละซอย
     "รายงานข่าววันนี้ซุป'ตาร์ตัวน้อยของวงการ Mr.Min เข้าโรงบาล เพราะโดนต่อยบริเวณริมฝีปาก พกช้ำเป็นอย่างมาก หมอบอกว่าอาจจะยังไม่สามารถร้องเพลงได้"นักข่าวรายงานข่าวในทีวี
     "ป๊าดดดดติโถ่ มิณทร์ของฉัน นี่ยัยแต๊งกิ้วเพราะหมัดเธอแท้ๆเลย ดูสิมิณทร์เลยเจ็บเลย"มูมู่พูด
     "นี่แค่โดนต่อยนะไม่ได้โดนแทง ทำไมจะต้องออกข่าวมาซะใหญ่โต เฮ้อ พวกซุปเปอร์สตาร์ก็งี้แหละมั้ง สร้างกระแส"แต๊งกิ้วพูด
     "แต่ว่าที่เขาเจ็บตัวก็เพราะเธอนะแต๊ง"เอมมี่พูดเสริม
     "ใช่ ฉะนั้นแกจะต้องไปเยี่ยมมิณทร์ที่โรงบาลกับพวกฉันด้วย"มูมู่พูดพร้อมจับข้อมือแต๊งกิ้ว
     "อะไรอ่ะ ฉันไม่ไปหรอกกับอีแค่โดนต่อยปาก ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้"แต๊งกิ้วสบัดข้อมือ
     "อย่างน้อยก็ไปในฐานะเพื่อนคนนึงก็ยังดี เธอบอกพวกเราเองนิ ว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทสมัยอนุบาลของเธอไม่ใช่หรอ"เอมมี่พูด
     "เมื่อก่อนน่ะใช่ แต่ตอนนี้ไม่ ไม่ใช่อีกแล้ว"แต๊งกิ้วกอดอก
     "นี่แกจะจงเกลียดจงชังอะไรเขานักหนา มิณทร์เขาก็ไม่ใช่คนไม่ดีซะหน่อย"มูมู่พูด
     "ก็ฉันไม่ชอบอ่ะ"แต๊งกิ้วหันหน้าหนี เมินใส่
     เพื่อนทั้งสองคนหันมามองหน้ากันด้วยความเหนื่อยใจ
     ส่วนอีกด้านนึงของ Mr.min ที่กำลังนอนพักรักษาตัวในห้อง ตนเองก็ถึงกับเซ็งนอนกลิ้งไปมาบนเตียงห้องพยาบาลด้วยสีหน้าที่เซ็งยิ่งกว่าอะไรดี
     "เฮ้ออออ นี่พี่เอครับผมแค่โดนต่อยปากแผลแค่นี่ไม่กี่วันก็หายแล้ว ทำไมจะต้องให้ผมมานอนโรงบาล จริงจังอะไรขนาดนี้"มิณทร์พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
     "ถ้าเป็นดาราทั่วไปน่ะไม่จำเป็นหรอกจ๊ะ แต่มิณทร์เป็นถึงซุป'ตาร์ ทางค่ายก็ต้องการให้มิณทร์รักษาตัวหายเร็วมากที่สุดเพราะ Concert ใหญ่ของเธอก็จะมาถึงในเดือนหน้าแล้วด้วย"พี่เอผู้จัดการส่วนตัวพูด
     "เฮ้อ ! แล้วพี่ดูข่าวพวกนี้สิถ้าเพจแอนตี้มาเห็น พวกนั้นต้องเอาเรื่องผมไปเม้ากันสนุกปากแน่ว่าผมเป็นซุป'ตาร์ที่เรื่องเยอะ"มิณทร์พูด
     "คิดมากน่ะน้องมิณทร์ พี่ว่านะมิณทร์นอนพักเถอะจ๊ะ"พี่เอรีบเดินออกจากห้องไป
      
 
     บริเวณหน้าโรงพยาบาลมีทั้งแฟนคลับรุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ มายืนรอพบหน้า Mr.min ส่งเสียงเชียร์กันดังสนั่นบ้างก็พกป้ายไฟมาด้วย อีกหนึ่งศิลปินของค่ายอย่างปลื้ม ก็เดินเข้ามาที่โรงพยาบาลพร้อมกลุ่มนักข่าวที่มารอกันอย่างเนืองแน่น
     "น้องปลื้มพอจะรู้มั้ยค่ะว่า mr.min ทำไมถึงโดนต่อยปาก เป็นแผลพกช้ำ"นักข่าวสาวถาม พร้อมแสงแฟลตจากกล้องของนักข่าวจากหลายๆสำนัก หลายช่อง
     "เอ่อ..ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าเกิดเรื่องแบบนี้ได้ไง ผมเองเป็นเพื่อนสนิทของมิณทร์พอรู้ข่าวก็ตกใจมากครับ ได้แต่ขอให้มิณทร์หายดี"ปลื้มพูด
     "แล้วพอจะรู้มั้ยค่ะว่าใครทำ Mr.min"นักข่าวอีกคนถาม
     "อันนี้ผมก็ไม่ทราบครับ เพราะมิณทร์มาถึงห้องซ้อมผมก็เห็นมิณทร์มีบาดแผลที่ปากอยู่แล้่ว เอ๊ะ หรือว่ามิณทร์จะไปมีเรื่องกับคนในโรงเรียน ก็อาจจะเป็นไปได้นะครับ"ปลื้มพูด
     นักข่าวหันมองหน้ากันทุกคนเริ่มเื่อคำพูดของปลื้มอย่างง่ายดายเพราะมิณทร์เองก็ยังเด็ก อยู่ในช่วงวัยรุ่น วัยอยากรู็อยากลอง นอกจากนี้ถึงมิณทร์จะมีคนรักมาก แต่ก้มีคนเกลียดมากพอกันถึงขั้นตั้งเพจแอนตี้ mr.min กันมากมาย
     "งั้นผมขอตัวล่ะนะครับ"ปลื้มรีบเดินออกจากกลุ่มนักข่าวโดยมีสตาฟและผู้จัดการเดินตาม
     ในระหว่างที่ปลื้มและผู้จัดการกำลังขึ้นลิฟท์
     "โอ้โห้น้องปลื้มของพี่ เก่งมากโกหกได้แหนบเนียนสุดๆ"ผู้จัดการซันนี่พูด
     "หึ นี่เป็นโอกาสทองที่ผมจะเรียกร้องคะแนนจากแฟนๆ ผมจะแย่งแฟนคลับไอ้มิณทร์ให้หมดเลย พี่ซันนี่คอยดูล่ะกัน"ปลื้มพูด
     "ดีเลยค่ะคุณน้องกระเทยอย่างพี่จะได้เป็นผู้จัดการที่โด่งดังเหมือน คุณเอ ศุภชัย"ซันนี้หัวเราะ
      ปลื้มไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้มมุมปาก ก่อนที่เขาจะเดินออกจากลิฟท์มุ่งไปยันห้องที่มิณทร์นอนพัก
      
      
     "โอ๊ยยย นี่พวกแกจะลากฉันมาทำไมเนี่ย"แต๊งกิ้วร้องโวยวาย หลังจากที่ถุกเพื่อนสาวทั้งสองลากเข้าโรงพยาบาล
     "อย่าใจดำไปหน่อยเลยน่าา ไหนๆเราก็เข้ามาแล้ว เราต้องไปเยี่ยมเขานะ"มูมู่พูด
     "เยี่ยมนายมิณทร์น่ะหรอ"แต๊งกิ้วพูด
     "ชู่... อย่าพูดเสียงดัง เดี๋ยวพวกการ์ดที่เฝ้าอยู่ได้ยินจะลากพวกออกไป"เอมมี่พูด
     ทั้งสามรีบไปที่ห้องพักของมิณทร์ แต่อุปสรรคคือภายนอกห้องยังมีการ์ดตัวโตยืนปักหลักอยู่
     "นี่เราเข้าไปหาเขาไม่ได้แน่ๆ ทำไงดี"มูมู่ถาม
     "ก็กลับไง ยังไงเขาก็ไม่ให้เราเข้าไปหรอก"แต๊งกิ้วพูด
     "โธ่ มันต้องมีทางสิน่ะเอางี้เราลองเข้าไปบอกพวกเขาดีมั้ยว่าเราเป็นเพื่อนร่วมห้องเดียวกับเขา"มูมู่เสนอแนะ
     "เอางั้นก็ได้"เอมมี่เห็นด้วย
     ทั้งสามคนพากันเดินไปหาการ์ดที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง การ์ดตัวโตทั้งสองคนมองมาที่เด็กสามด้วยสายตาัจับผิดภายใต้แว่นดำ
     "สวัสดีค่ะ..."แต๊งกิ้วพูด
     "พวกเธอเป็นใคร มาทำไรที่ห้องนี่ ใครอนุญาติให้เข้ามา"การ์ดคนแรกพูด
     "พวกหนูเป็นเพื่อนมิณทร์น่ะค่ะ จะมาขอ..."แต๊งกิ้วพูดยังไม่ทันจบก็โดนการ์ดตะคอกใส่
     "ไม่ได้ ! ที่นี่ไม่ต้อนรับคนแปลกหน้า"การ์ดพูดด้วยน้ำเสียงดุ
     "แต่ว่าพวกเราเป็นเพื่อนของมิณทร์นะค่ะ พวกเราขอเข้าไปเยี่ยมสัก 2 นาทีก็ได้"เอมมี่พูด
     "ก็บอกแล้วไงว่า ไม่ได้"การ์ดพูด
     "เอาไงดีล่ะ.."มูมู่ถาม
     "งั้นเอาอย่างนี้เลยล่ะกัน"แต๊งกิ้วรีบผลักประตูเข้าห้องไป
     "เฮ้ยยย !! ยัยจิ๋ว"เพื่อนอีกสองคนร้องลั่น