รักเธอยัยตัวเล็ก

รักเธอยัยตัวเล็ก ตอนที่ 3
 
     ภายในห้องชมรมดนตรีสามหนุ่ม โซ่ นิว เจฟ กำลังฝึกซ้อม ดนตรีอย่างสนุกสนาน จนครูสุชาติคุณครูที่รับหน้าที่ดูแลชมรมดนตรีเดินเข้าห้องมา ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยมุ่งมั้น ครูสุชาติเป็นครูที่รักในเสียงเพลงมาตั้งแต่เด็กครอบครัวของเขาขายซีดีเพลงทุกแนว ไม่ว่าจะแนววัยรุ่น หรือรุ่นพ่อ รุ่นแม่ ปู่ ย่าตาทวดมีหมด เพราะครูสุชาติเชื่อเสมอว่าเสียงเพลงทำให้คนมีความสุข
     "ตรึ๊งงงงงงงงงงง"เสียงครูสุชาติกดเปียโน เงยหน้าขึ้นเพดาน หลับตาสัมผัสถึงความไพเราะของเปียโนที่เขากด ก่อนที่จะเริ่ม solo paino อย่างเต็มที่
     "โห้ คุณครูสุชาติเล่นเก่งขนาดนี้เลยหรอเนี่ย"โซ่นั่งมองด้วยความอึ้ง
     "เอาล่ะ พวกเธอมากันพร้อมเลยนะ งั้นพวกเธอก็คงรู้แล้วสิว่ามาทำไรที่นี่"ครูสุชาติเดินตรงมาหาทั้งสามคนที่นั่งรออยู่หลายชั่วโมง
     "พวกเรารู้แล้วครับว่าพวกเราจะต้องมาเป็นนักร้องประจำโรงเรียน แต่มีแค่เราสามคนจะพอหรอครับครู"นิวเปิดประเด็น
     "ไม่พอ ! วงดนตรีต้องมี 4 คนขึ้นไปไม่งั้นจะไม่สามารถเป็นวงดนตรีที่สมบูรณ์ได้"ครูสุชาติพูด
     "แล้ว เราจะไปหาคนมาจากไหนครับคุณครู"เจฟถาม
     "ครูไม่รู้ เอาเป็นว่าพวกเธอแยกกันโชว์ล่ะกัน นิว โซ่ จะเป็นดูโอ้คนนึงร้อง คนนึงเล่น"ครูหนุ่มชี้ไปที่สองหนุ่ม นิว โซ่
     "ให้ชื่อว่า..."ครูสุชาติยืนคิดอยู่นาน "the split"ครูสุชาติดีดนิ้ว
     "The Split ความหมายแปลว่าแตกแยกนะครู"นิวพูด
     "ใช่ พวกเธอแตกยาก แต่หมายถึงแต่แยกด้านความสามารถ ส่วนเจฟเธอโชว์เดี่ยว ไว้ครูหาสมาชิกมาเพิ่มได้เมื่อไร ครูจะก่อเป็น Demo project กลุ่มวงดนตรีน้องใหม่ที่จะมาแทนพี่ๆ Fact u โอเคมั้ย"ครูสุชาติพูด
     ทั้งสามหนุ่มไม่ขัดอะไร พยักหน้าตอบรับอย่างพอใจ
     "เอาล่ะ ขึ้นเรียนได้ครูจะลองตีกลองเล่นซะหน่อย"ครุสุชาติไปที่กลองชุด
   
 
     "โอ๊ยยยยยยยยยย เจ็บ!!"เสียงมิณทร์ร้องลั่นห้องพยาบาลด้วยความเจ็บปวด ภายในห้องที่ว่าวุ่นวายแล้ว นอกห้องกลับยิ่งกว่าเพราะเต็มไปด้วยกลุ่มนักเรียนชายหญิงที่มามุงดู idol คนดังนามว่า mr.min ที่ได้รับบาดแผลจากหมัดของแต๊งกิ้ว
     "ดูสิเพราะแกคนเดียวเลยยัยแต๊งกิ้ว ทำให้มิณทร์ของฉันเจ็บตัว"เอมมี่พูด
     "แหม ก็ตานั่นพูดจาไม่เข้าหูฉันนิ"แต๊งกิ้วกอดอก
     "ยัง ยังจะกล้าพูดแบบนี้อีกหรอ ไม่รู้แหละถ้าเธอไม่รับผิดชอบ แกโดนพวกแฟนคลับมิณทร์กระทืบเละแน่ ฉันรุ้มานะว่าแฟนคลับมิณทร์น่ะรักมิณทร์ยิ่งกว่าพ่อแม่ซะอีก แค่มิณทร์โดนแซวเล่นๆในรายการ you live ยังโดนตั้งกระทู้ด่าเต็มโลกไซเบอร์ แล้วนี่เธอเล่นทำร้ายเขาแบบนี้ มีเลือดยางออกถ้าพวกเขารู้เธอตายแน่"มูมู่พูดขู่ 
     "จ้าๆๆ ฉันรู้ว่าอีตานั่นมันวิเศษมาก แล้วไงแค่โดนต่อยไม่ตายหรอก"แต๊งกิ้วพูด
     "ศิลป์ชนก !!"ครูเปี่ยมตะโกนเรียกหน้าห้องพยาบาล
     "คะ ค่ะคุณครูเปี่ยม.."แต๊งกิ้วก้มหน้าเดินเข้าไปหาทันที
     คุณครูเปี่ยมหรือคุณครูเปี่ยมรักเป็นครูฝ่ายปกครองที่โหดที่สุดในโรงเรียนก็ว่าได้ เธอยึดกฎที่ว่า "กฎต้องเป็นกฎ" ไม่ว่านักเรียนคนพยายามทำตัวเหลวแหลก นอกลู่นอกทาง ยังไงก็ไม่พ้นสายตาของเธอ ทุกทีที่หญิงสาวใส่แว่นเดินถือไม้เรียวผ่านหน้าห้องเรียนทีไร ห้องเรียนทุกห้องจะสงบทันที นับได้ว่าเธอเป็นที่เกรงใจสำหรับเด็กๆก็ว่าได้
     "นี่ครูไม่คิดเลยนะว่าเด็กที่ดูเรียบร้อยอย่างเธอจะทำร้ายคนดัง เธอจะต้องรับผิดชอบเขา เข้าใจมั้ย"ครูเปี่ยมรักพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน
     "แต่ว่า...."แต๊งกิ้วกำลังจะพูดแย้ง
     "เข้าใจมั้ย !!"ครูเปี่ยมรักฟาดไม้เรียวลงกับพื้นเสียงดังน่ากลัว จนแต๊งกิ้วตัวสั่นเหมือนลูกนก
     "เข้าใจค่ะ..."แต๊งกิ้วพูด
     ครูเปี่ยมรักเดินเข้าห้องพยาบาลโดยมีแต๊งกิ้วตามไป ท่ามกลางเสียงนินทาของนักเรียนที่มุงดูอยู่หน้าห้อง เรื่องราวเกิดได้ไม่นานก็ถึงหูครูเปี่ยมรักเสียแล้ว ทุกคนเลยคิดว่างานนี้ยัยจิ๋วจอมห้าวคงไม่รอดแน่ๆ
     แต่ในเวลาเดียวกัน นิว โซ่ เจฟ กำลังเดินกลับห้องก็ต้องพบกับกลุ่มนักเรียนกลุ่มใหญ่ที่กำลังมุงอยู่หน้าห้องพยาบาล และแน่นอนว่าความสงสัยจะต้องเกิดขึ้นโซ่จึงเดินไปถามนักเรียนหญิงคนนึง
     "โทษนะครับน้อง เกิดเรื่องไรขึ้นหรอ"โซ่ถาม
     "คือ...ว่า Mr.min น่ะค่ะโดนยัยจิ๋วแต๊งกิ้ต่อย เลือดออกเต็มเลยค่ะ"เธอพูด
     "ห๊ะ !! "โซ่หันไปมองนิว
     "ยัยตัวแสบสร้างเรื่องจนได้ นี่กลับบ้านเจอชุดใหญ่แน่"นิวพูดพร้อมกำหมัด
     "แล้วนี่แต๊งไปไหนล่ะครับ"โซ่ถาม
     "เข้าห้องพยาบาลตามครูเปี่ยมรักไปแล้วค่ะ เห็นบอกว่าจะให้แต๊งรับผิดชอบ"เธอตอบ
     นิวส่ายหัวไม่พอใจเด็กฝ่ากลุ่มนักเรียนขึ้นห้องไปโดยมีโซ่และเจฟตามไปติดๆ
     
     
     อีกด้านของแต๊งกิ้วซึ่งตอนนี้กำลังเผชิญศึกหนักทั้งครูเปี่ยมรัก และมิณทร์คู่กัดของเธอรวมทั้งครูอรผู้ดูแลห้องพยาบาลประจำโรงเรียน
     "เธอต้องขอโทษเขา"ครูเปี่ยมพูด
     "แต่ว่า..."แต๊งกิ้วเริ่มฝืนใจ
     "ศิลป์ชนก...ครูพูดกับเธอดีๆแล้วนะ"ครูเปี่ยมรักมองด้วยสายตาดุดัน
     "ไม่ต้องก็ได้ครับครู ผมไม่เอาเรื่องเขาหรอกเพื่อนกันทั้งนั้น"มิณทร์พูดด้วยน้ำเสียงหล่อเหลา
     "ไม่ได้นะหนู ก็ในเมื่อเขาทำร้ายร่างกายหนูเขาก็ต้องรับผิดชอบ ให้ขอโทษเนี่ยยังน้อยไปด้วยซ้ำ"ครูเปี่ยมรักมองแต๊งกิ้ว
     "ใจเย็นๆสิค่ะครูเปี่ยมรัก เด็กเขาก็ไม่เอาเรื่อง แผลของหนูมิณทร์ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก ทายาสัก 2 - 3 วันก็หายแล้วนะค่ะ"ครูอรพูดขัด
     "ยังไงคนผิดก็ต้องขอโทษค่ะครูอร"ครูเปี่ยมรักพูด
     แต๊งกิ้วยืนก้มหน้ายอมรับผิดเต็มประดังเพราะเธอเองเป็นคนต่อยปากมิณทร์
     "เอาล่ะศิลป์ชนก ขอโทษเขาซะ ไม่งั้นครูจะเรียกพบผู้ปกครอง"ครูเปี่ยมพูด
     "ขอโทษนะ...มิณทร์"แต๊งกิ้วพูด
     "ไม่เป็นไรหรอกครับ"มิณทร์ยิ้มให้ แต่ในใจ"ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวแสบ โอ๊ยย เจ็บ"
     "ดีมาก คราวหน้าอย่าให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกล่ะ"ครูเปี่ยมเดินออกจากห้องไป
     แต๊งกิ้วมองหน้ามิณทร์ด้วยสายตาโกรธเครือง แต่อีกฝ่ายกลับยักคิ้วตอบโต้อย่างท้าทาย งานนี้เพื่อนซื้ในอดีตจะต้องกลายเป็นคู่กัดเป็นแน่
     "เฮ้ย นิวใจเย็นดิว่ะแค่น้องแกมีเรื่องกับซุป'ตาร์แ่ค่เนี่ยทำไมต้องโมโห"โซ่รีบเดินตามนิว
     "ก็เพราะว่ามันไปมีเรื่องกับซุป'ตาร์นั่นไง ฉันถึงโมโหถ้าป๊าม๊ารู้เรื่องนี้ยัยแต๊งได้โดนกักบริเวณแน่ ฉันก็จะต้องโดนด้วยเพราะดูแลน้องไม่ดี"นิวพูดด้วยความโมโห
     "เดี๋ยวสิว่ะ"โซ่รีบคว้ามือนิว"ก็เพราะว่าแกเป็นพี่ไง แกก็ควรจะไปตักเตือนแล้วปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ อย่าทำให้เรื่องราวมันใหญ่โตไปกว่านี้เลยนิว"โซ่พูด
     "ไอ้โซ่..."นิวโผล่เข้ากอดโซ่"ขอบคุณนะที่เตือนสติ"นิวกอดโซ่แน่
     "ไม่เป็นไรเว้ยเพื่อนรัก"โซ่กอดตอบ
     แต่ว่าห่างไปไม่กี่เมตรมีเจฟที่ยืนมองทั้งคู่อยู่ แม้เสียหน้าเจฟจะไม่แสดงออกอะไร แต่ในใจกลับหึงหวงนิวยิ่งกว่าอะไร
     "ฉันจะต้องแยกนายทั้งสองคนออกจากกันให้ได้ คอยดู"เจฟคิดในใจ มือกำกีต้าร์แน่น
 
 
     ที่บริษัท king music ค่ายเพลงวัยรุ่นแนวหน้าของไทย เป็นที่รู้จักของวัยรุ่นหลายคน มิณทร์หรือ Mr.min เดินเข้าห้อง acting class ด้วยใบหน้าเซ็งสุดๆ ที่โดนต่อยปากจากยัยจิ๋ว
     "เฮ้ย ! หน้าไปโดนไรมาว่ะ Mr.min ซุป'ตาร์ผู้โด่งดัง"เสียงของปลื้มพูดขึ้น
     "นี่แกอีกแล้วหรอ ไอ้ศิลปินตกอับ ทำไม! หน้าฉันจะไปโดนอะไรมาแกยุ่งไรด้วยว่ะ"มิณทร์ตอบโต้อย่างไม่พอใจเพราะสำหรับเขาแล้วปลื้มคือศรัตรูเอร์หนึ่งของเขา
     "หึ ไม่อยากจะยุ่งหรอก แต่แกเป็นซุปเปอร์สตาร์ทั้งที่ ฉันเองก็ต้องให้ความสนใจ เหมือนกับแฟนคลับที่ตามกรี๊ดแกทุกวัน"ปลื้มเดินวนมิณทร์มองมิณทร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า
     "หึ ขอบใจนะที่สนใจในตัวฉัน แต่ไม่ต้องยุ่งเรื่องของฉันจะดีกว่า ฉันจะขอบใจมาก"มิณทร์เดินหนีปลื้ม ไปนั่งที่เก้าอี้ระหว่างรอครูสอนการแสดง
     แต่อีกฝ่ายไม่ยอมเดินดึงคอเสื้อมิณทร์
     "อย่าคิดนะว่า แกจะเด่นจะดังแบบนี้ตลอดไป สักวันนึงฉันเนี่ยแหละจะขึ้นเป็นซุป'ตาร์แทนแก แล้วฉันนี่แหละจะที่เหยียบแกให้จมดิน ดับอนาคตแกด้วยมือของฉันเอง"ปลื้มผลักมิณทร์
     "นี่นาย !!"มิณทร์ทำท่าจะลุก แต่ปลื้มจับปากมิณทร์ไว้ก่อน
     "แผลเพิ่งมาใหม่ๆ เลยนิ"ปลื้มกดแผลที่ปากมิรทร์เต็มแรง 
     "โอ๊ยยยยยยยยยย โอ๊ยยยย"มิณทร์พยายามจับมือปลื้มให้ปล่อยมือที่ปากของเขา
     "จำไว้นะว่าอย่ามาปากดีกับฉัน ไม่งั้นเจอหนักกว่านี้แน่"ปลื้มพูดจบก็ต่อยปากมิณทร์ซ้ำที่เดิมกับจุดเดียวกับที่แต๊งกิ้วต่อยมิณทร์ ทำให้ซุป'ตาร์สุดหล่อร้องลั่น
     "โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย เจ็บ"มิณทร์ร้องลั่น จนสตาฟเข้ามาในห้อง
     "mr.min เป็นไรค่ะ"สตาฟสาวภถาม
     "ไม่รู้สิครับอยู่ๆเขาก็ร้องสงสัยเจ็บแผลน่ะครับ อุ๊ยๆๆเลือดออกด้วยพี่ทำไงดีครับ"ปลื้มแสร้งทำท่าเป็นห่วงมิณทร์แต่ในใจกับตรงข้าม
     "ต้องทำแผลแล้วค่ะ"สตาฟสาวรีบพามิณทร์ออกจากห้องไป
     "หายเร็วๆนะมิณทร์เราเป็นห่วง...."ปลื้มตะโกนไล่หลังสตาฟสาวไป
     ก่อนที่จะยิ้มด้วยความสะใจ
     
 
     "ก๊อกๆๆๆ"เสียงเคาะประตูดังขึ้นที่ห้องของแต๊งกิ้ว เธอรีบเดินมาเปิดประตูก็พบเห็นพี่ชายของเธอกำลังยืนทำหน้าดุไม่พอใจอย่างมาก
     "พี่มีเรื่องสำคัญจะต้องคุยกับเธอ"นิวพูดพร้อมกอดอก
     "เชิญค่ะ..."แต๊งกิ้วเดินนำเข้าห้องไป นิวเดินตามพร้อมปิดประตู
     "นี่ แต๊งทำไมถึงไปทำร้าย mr.min"นิวพูด
     "ก็เขาพูดจาไม่ดีนี่ค่ะ แต๊งก็เลยสั่งสอนไปสักหมัดผิดตรงไหน"แต๊งกิ้วพูด
     "แล้วถ้าป๊า ม๊า รู้ล่ะจะทำไง หาเรื่องให้พี่ปวดได้ไม่เว้นแต่ล่ะวัน ไอ้ความห้าวน่ะลดๆลงหน่อย เข้าใจมั้ย ห๊ะ"นิวพูดน้ำเสียงดุ
     "โธ่ พี่นิวอย่าทำเสียงแบบนี้สิแต๊งกลัวนะ ถ้าเขาไม่หาว่าแต๊งปากปลาร้ามีหรอจะโดน"แต๊งพูด
     นิวมองหน้าน้องสาว นิ่งเงียบฟังเจ้าหนูตัวจิ๋วพูดต่อ
     "อีกอย่างเขาก้กวนประสาท กวนมากด้วยพี่ไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก ถ้ารู้ว่าเขาโตมาแล้วจะเป็นคนแบบนี้แต๊งไม่ลวมตัวเป็นเพื่อนสมัยเด็กด้วยหรอก"แต๊งกิ้วพูด
     "หมายความว่ายังไง ?"นิวถาม
     "ก็หมายความว่า นายนั่นเป็นคนเดียวกันกับ มิณทร์ เพื่อนสมัยอนุบาลของแต๊งไงค่ะ"แต๊งกิ้วพูดทำให้พี่ชายตาโตด้วยความตกใจ
    "เพ้อป่ะเนี่ย แน่ใจหรอว่าใช่คนเดียวกันน่ะ"นิวถาม
    "แน่ซะยิ่งกว่า แน่ดูยังไงก็ใช่"แต๊งกิ้วพูด
    "ถ้าเชื่อขนาดนั้นก็ตามใจ"นิวพูดพร้อมเดินออกจากห้อง
     นิวเองก็ตกใจเชื่อว่ายังไงน้องสาวก็ไม่โกหกแต่เขาก็ไม่ใส่ใจอะไรมากมายขอแค่ยัยจิ่วตัวแสบไม่หาเรื่องให้ปวดหัวก็พอ