รักเธอยัยตัวเล็ก

รักเธอยัยตัวเล็ก ตอนที่ 2 

     เช้ารุ่งขึ้นแต๊งกิ้วรีบมาโรงเรียนแต่เช้า พร้อมกับนั่งที่โต๊ะประจำมุมสุดของห้องแถวแรก เธอรู้สึกว่าง่วงมากเลยหลับคาโต๊ะเรียนไปอย่า่งไม่รู้เรื่องรู้ราว ว่ากำลังมีกลุ่มนักเรียนเพ่งเล็งหมายจะเอาชีวิตเธออยู่

     "พวกเราดูยัยนั่นสิ ตัวต้นเหตุที่ให้พวกเราไม่ได้ใกล้ชิดกลับ mr.min มารหัวใจชัดๆ"เด็กผู้หญิงคนแรกพูด เสียเต็มด้วยความไม่พอใจอย่างมาก

     "ใช่ ยัยนี่น่ะต้องโดนดี เราจะยอมให้ยัยจิ๋วนี่เอา mr.min ของพวกหนีไปไหนอีกไม่ได้ล่ะนะ แบบนี้มันสั่งสอน"เด็กผู้หญิงอีกคนเดินเข้าไปหาแต๊งกิ้วที่กำลังนอนอยู่

     กลุ่มนักเรียนเด็กรุมเขียนหน้าแต๊งกิ้วด้วยปากกาเมจิอย่างสนุกสนาน

     "แค่นี้ก็พอล่ะ สมหน้าอยากมาแย่งหวานใจของพวกเราก่อนทำไมล่ะ"เด็กผู้หญิงอีกคนพูด ทั้งหมดก็เดินกลับไปนั่งที่เดิม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

     เวลาล่วงเลยมาจนถึงเวลาเข้าเรียน

     "เฮ้ยยยย !! ไอ้แต๊งทำไมหน้าแกเป็นงั้นว่ะ"มูมู่ร้องลั่นด้วยความตกใจ

     "ห๊ะ ! อะไรหน้าฉันทำไมหรอ ?"แต๊งเริ่มเพิ่งตื่นขึ้นมาไม่รู้เรื่องอะไรมีแต่งัวเงีย

     "หน้าแกอ่ะ หน้าแก!"เอมมี่พยายามบอก

     รอบห้องแต๊งกิ้วเหนเพียงแค่กลุ่มเพื่อนๆ ที่พากันหัวเราะหน้าตาของเธอ ถ้าจะเสียงดังที่สุดก็คงเป็นกลุ่มนักเรียนชายที่หัวเราะลั่น

     "ดูสิว่ะ แกไปทำไรกับหน้ามา"มูมู่รีบส่งกระจกให้แต๊งกิ้วดู

     "ว้ายยยยยยยยย!! อะไรนะ ใคร ใครทำฉัน"แต๊งกิ้วร้องโวยวายลั่นห้อง ยิ่งทำให้เสียงหัวเราะดังกว่าเก่า

     "หยุด ฉันบอกให้หยุดไง"แต๊งกิ้วพยายามพูดให้ทุกคนหยุดหัวเราะ แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครฟัง "โธ่เว้ย บอกให้หยุดไง !"แต๊งกิ้วตะโกนลั่นห้อง

     ทุกคนรีบเงียบลงทันที ดูเหมือนว่าสาวร่างเล็กจะไม่ตลกด้วยเสียแล้ว

     "ไหนใคร ใครทำกับหน้าฉันแบบนี้ ใครทำ !!"แต๊งกิ้วพูดด้วยความโมโห

     "บอกมานะไม่งั้นพวกเราจะไปฟ้องครูเปี่ยม ให้ตรวจ ค้นตัว แล้วถ้าเขาเจอซองบุหรี่ ไฟแช็กล่ะก็นะ พวกผู้ชายได้ซวยตามไปด้วยแน่"มูมู่รีบขู่

     "เอ้ย ใครทำยัยจิ๋วก็บอกไปดีว่ะยอมรับ"เด็กผู้ชายคนแรกพูดด้วยความร้อน

     จากนั้นเสียงนักเรียนชายอีกหลายคนก็เอะอะโวยวายร้องขอความจริงทันที

     "เกิดอะไรขึ้นครับ"เสียงของมิณทร์ดังขึ้นท่ามกลางความวุ่นวาย หนุ่มหน้าตี๋มองหน้าแต๊งกิ้วที่กำลังขมวดคิ้วชนกันด้วยความโมโห

     "อ๊ะ ฮ่าๆๆๆ ยัยเตี้ยทำไมหน้าเธอ ฮ่าๆๆ ไม่มีอะไรทำหรอถึงเขียนหน้าตัวเองเนี่ย ฮ่าๆๆ"มิณทร์หัวเราะชอบใจ

     "ไอ้ตี๋แก !!"แต๊งกิ้วทำท่าจะต่อย แต่มูมู่กับเอมมี่ ช่วยกันรั้งไว้

     "ก็มันจริงนิ ทำไม ทำไมหน้าเธอมันตลกจัง ฮ่าๆๆ"มิณทร์หัวเราะ

     "ต้องเป็นเพราะนายแน่ๆเลย ที่ทำให้ฉันหน้าเป็นแบบนี้ นายมันไอ้ตัวซวย "แต๊งกิ้วรีบเดินจากห้องไปล้างหน้าทันที

     ทิ้งให้หนุ่มหลอหน้าตี๋ยืนงงด้วยความสงสัย

     "ผมผิดหรอ ??"มิณทร์เกาหัวยิกๆ

     ที่ห้องชมรมดนตรีโซ่และนิวกำลังนั่งรอคุณครูประจำชมรม ตามที่ได้นัดไว้ตั้งแต่ 7 โมงตอนนี้เป็นเวลา 8 โมงแล้วแต่คุณครูที่ทั้งสองรอคอยยังไม่มากันเสียที

     "นี่มั่นใจนะว่าวันนี้ครูเขามาโรงเรียนน่ะ"นิวถามโซ่

     "มาดิ วันนี้ยังเห็นเขานั่งกินข้าวอยู่ที่โรงอาหารอยู่เลย ใจเย็นๆน่าา เดี๋ยวเขาก็มา"โซ่ดูท่าทางใจเย็นนั่งดีดกีต้าร์ ปรับสายกีต้าร์รออย่างสบายใจ

     "ก็นี่มันได้เวลาเข้าเรียนแล้วนะเว้ย ฉันว่าเราคอยมาตอนเย็นดีกว่านะ ไปขึ้นห้องเรียน"นิวพูดท่าทางร้องลนเต็มที

     "ไม่ต้องรีบหรอก วิชาแรกไม่เห็นจะน่าเรียนเลย"โซ่พูด

     "ถ้าแกไม่ขึ้น ฉันขึ้นห้องล่ะนะ"นิวรีบลุกขึ้น หยิบกระเป๋านักเรียนออกจากห้อง 

     ช่วงที่กำลังเปิดประตูนิวก็สะดุ้งเ์อกเมื่อได้เจอกับหนุ่มหล่ออีกคนที่ยืนอยู่หน้าห้อง

     "ขอโทษนะครับนี่ใช่ห้องชมรมดนตรีใช่มั้ย"เจฟถาม

     "ชะ ชะ ใช่ครับ... ขอตัวก่อนนะ"นิวรีบเดินออกจากห้อง

     "ไอ้นิว !! ไปจริงหรอเนี่ย เฮ้ยเดี๋ยวก่อนสิว่ะ"โซ่ตะโกนเรียก

     "ผมไปตามให้มั้ย"เจฟถามโซ่

     "ไม่ต้องอ่ะ เดี๋ยวมันก็มาเองแหละ"โซ่พูด "ว่าแต่นายเป็นนักเรียนใหม่หรอ ไม่เคยเห็นหน้าเลย"โซ่มองเจฟ

     "ใช่ครับผมเพิ่งมาเรียนที่นี่ คุณครูสุชาติเขาให้ผมมาที่ห้องนี่ครับ บอกว่าจะให้ผมเป็นหนึ่งในสมาชิกวงดนตรีวงใหม่ของโรงเรียน แทนรุ่นพี่ที่ออกไป"เจฟพูด

     "งั้นก็เหมือนกันเลยดิ แหมไม่แปลกนะ นายพกกีต้าร์มาซะด้วย มาๆเข้ามานั่งด้วยกันก่อน"โซ่ชวนเจฟอย่างมิตร

     อีกฝ่ายไม่ขัดเดินเข้าห้องพร้อมเดินไปนั่งข้างๆ โซ่ทันที

     แต่ทางด้านสาวน้อยตัวเล็กที่เพิ่งล้างหน้าเสร็จก็เดินหงุดหงิดจนมาเจอพี่ชายของเธอ

     "อ้าว พี่นิวเพิ่งมาถึงหรอถึงได้สะพายกระเป๋าเนี่ย"แต๊งกิ้วถาม

     "เปล่าหรอก พี่เพิ่งไปห้องครูสุชาติมาน่ะเขาบอกว่าจะให้พี่เป็นนักร้องปรจำโรงเรียน"นิวพูดพร้อมเดินขึ้นบันได แต๊งกิ้วรีบตาม

     "จริงหรอ !! โห้ ไม่น่าเชื่อเลยแล้วนี่ครูเขาว่าไงบ้างล่ะ"แต๊งกิ้วรีบถาม

     "ก็ไม่รู้สิ พี่รีบขึ้นมาก่อน"นิวพูด

     "นี่พี่นิวมากับแต๊งนี่"ยัยจิ๋วรีบลากพี่ชายไปที่ห้องชมรมดนตรีเหมือนเดิม

     "เฮ้ยๆ นี่ยัยแต๊งจะพาพี่มาที่นี่ทำไมอีกเนี่ย"นิวพูดด้วยความไม่พอใจ ที่โดนลากมา

     "พี่ได้รับโอกาสดีๆแบบนี้ต้องรีบคว้าไว้สิ อย่างเดินหนีมัน ไปเข้าห้องไป"แต๊งกิ้วรีบดันพี่ชายเข้าห้องชมรมดนตรี ส่วนตัวเองก็รีบขึ้นห้องเรียนไปทันที

     "โธ่เอ๊ย ยัยน้องตัวแสบกลับบ้านจะเอาเรื่องให้ดูเลย"นิวนั่งตรงข้ามโซ่ด้วยความเซ็ง

     "เอาน่าไอ้นิว เดี๋ยวครูเขาก็มาแล้ว ไม่ต้องเครียดหรอก มาๆซ้อมดนตรีกันระหว่างรอครูเขามาดีกว่า เจฟกับฉันพร้อมล่ะ"โซ่พูดจบก็หยิบกีต้าร์ขึ้นมา

     "เออๆ มาซ้อมก่อนก็ได้ดีกว่านั่งรอไปเงียบๆ"นิวพูด

     แต๊งกิ้วเดินเข้ามาในห้องเรียน และนั่งลงกับที่นั่งประจำ เธอเพิ่งสังเกตุว่าคนที่นั่งข้างๆนั้นไม่ใช่มูมู่หรือเอมมี่ แต่เป็น...

     "นายมิณทร์ !! นี่นายมานั่งตรงทำไม ห๊ะ"แต๊งกิ้วตวาดเสียงใส่

     "ก็ผมจะันั่งตรงนี้อ่ะอยู่ใกล้ริมหน้าต่าง แถมยังมีลมพัดตลอดเวลาสดชื่นดีออก น่านะไม่ต้องดีใจขนาดนั้นก็ได้"มิณทร์พูด

     "ใครดีใจ เสียมากกว่ายะออกไปห่างๆ ฉันเลยนะนายมันตัวซวย"แต๊งกิ้วพูด

     "นี่เธอกล้าดียังไงมาว่าซุป'ตาร์อย่างฉัน ห๊ะ ยัยจิ๋ว"มิณทร์เริ่มไม่พอใจ

     "ก็มันจริงนิ ตั้งแต่ฉันเจอนายก็มีแต่เรื่อง เมื่อวานก็วิ่งหนีกลุ่มแฟนคลับนาย วันนี้ยังโดนเขียนหน้าอีก เพราะนายนั่นแหละไอ้ตี๋ปากจัด"แต๊งกิ้วโต้กลับ

     "หืม ยัยจิ๋วปากปลาร้า"มิณทร์โต้กลับแรงกว่า

     "ไอ้ปากเีสีย"แต๊งกิ้วต่อยปากมิณทร์ไปเต็มแรง

     "โอ๊ย !!"อีกฝ่ายจับปาก

     "เฮ้ย ไอ้แต๊งทำไมทำแบบนี้ว่ะแก"มูมู่รีบลุกขึ้น

     แต๊งกิ้วหันไปมองทุกสายตาที่จับจ้องมาทางเธอ เต็มไปด้วยรังสีความโกรธเครืองทั้งนั้น

     "เฮ้ย นายเจ็บมั้ยเนี่ย ฉันขอโทษนะ"แต๊งกิ้วพูด

     "ไม่ต้องมายุ่งเลย ยัยบ้า"มิณทร์ลุกหนีเดินเข้าห้อน้ำไป

     "ยัยจิ๋ว !!"ทุกคนในห้องมองแต๊งกิ้วแบบไม่พอใจสุดๆ

     "งื้อ...ฉันลืมตัว ฉันขอโทษ..."แต๊งกิ้วก้มหน้า