คนนั้นที่ฉันตามหา??

 " นี่นายเงียบๆๆดิเห็นไหมนี่พี่ชั้นนอนอยู่ " แก้วรีบพูด พลางลากโทโมะออกมาด้านอนกห้อง 
 
 
 
 
" แล้วไอ้ที่พี่ชายเธอนอนกอดอยู่หน่ะมันไม่ใช่น้องฉันหรือไงห้ะยัยทอม " โทโมะพูดจบก็จะเดินกลับไปในห้อง
 
 
 
 
" นี่นายหยุดน่ะ นายตุ๊ด ไอ้ผีดิบ หยุดดิว่ะ เฮ้ย ... จุ๊บ.... " แก้วที่กำลังพยายามลากโทโมะออกมาไใ่ให้ร่างสูงเข้าไปข้างในแต่แล้วเหมือนโชคชะตาเล่นตลกกัยเธอที่ทำให้เธอนั้นสะดดุขาตัวเองแล้วล้มทับตัวโทโมะแล้วมันก็ไม่ใช่แค่นั้นตอนี้ปากของร่างสูงประกบกับปากของเธอและไม่มีท่าทีที่เขาจะปล่อยเธอเลยยย 
 
 
 
 
" นายบ้า นายอร๊ายยยยย " แก้วเมื่อโดนโทโมะปล่อยให้เป็นอิสระแล้วก้เริ่มโวยวายกับโทโมะที่ทำท่าทางเอาแต่ยิ้มให้เธอ แล้วเขาก็รีบเดินเข้าาในห้องของน้องสาว
 
 
 
" มีอะไรหรือเปล่ายัยแก้ว พี่โมะ" เฟย์ถามเพราะเห็นพี่ชายเดินเข้ามาด้วยสีหน้านิ้มแน้ม ส่วนเพื่อนสาวของเธอกลับเดินโวยวายเข้ามา
 
 
 
" ไม่มีอะไรหรอกเฟย์ ยัยนี่อารมณ์ไม่ดีหน่ะ " โทโมะพูดพลางยิ้มกวนไปให้แก้ว
 
 
 
 
" แน่ใจหรอว่ะ ไม่ได้เจออะไรมาหรอกน่ะ" เขื่อนเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนสนิท แล้วเขาก็พอจะเดาออกว่าเมื่อกี้นี้เกิดอะไรขึ้น
 
 
 
" ฮึ่ยไม่มีอะไรหรอก แก้วว่าเรารีบไปปลุก เฮียแล้ว รีบไปเหอะก่อนที่แก้วจะฆ่าคน " แก้วพูดอย่างแค้น เพราะถ้าพูโออกไปเธอเองนั่นแหละที่จะโดนเพื่อนสาวอย่างเฟย์ล้อเอาเป็นแน่ 
 
 
 
" จริงด้วย ฮึไอ้ป๊อป แอบแต๋ะอั๋งน้องกูใช่ไหม ได้ " โทโมะ พูโพลางเดินเข้าไปหาป๊ฮปปี้ที่ตอนนี้นอนหลับอย่างมีความสุข แล้วเขาก้เอาสมุดนิยายของฟางที่วางอยู่หัวเตียงขึ้นมา แล้วยิ้ม ไม่นานหนังสือเล่มนั้นก็ลงไปอยู่หัวของป๊อปปี้
 
ตุ๊บ ตุ๊บๆๆๆ
 
โอ๊ยๆ โอ๊ยๆๆๆ ใครว้ะ !!! 
 
 
" เฮ้ยไอ้โมะเมิงจะตีกูไมว้ะเนี่ย เฮ้ย เจ็บเว้ย  " ป๊อปปี้ที่โดนตีเข้าไปถึงกับร้องโอดครวญ ร่างสูงรีบวิ่งไปหลบหลังน้องสาวของตัวเอง เพราะโทโมะไม่ยอมลดละ เลิกตีเขาเลย 
 
 
" เมิง มานอนกอดน้องกูได้ไงห้ะ กูกอดไอ้คนเดียวไอ้ป๊อปป" โมะ ยังไม่ยอมเลิก 
 
 
" พอได้แล้วคะพี่โมะ พอเถอะคะ " ฟางที่ตื่นขึ้นมา ทีหลังได้ยินโทโมะพโพอดีก็พอจะเรียงเนื้อหาออกก็เลย รีบวิ่งไปห้ามม 
 
 
 
" นั่นสิว่ะไอ้โมะพอเหอะ ไอ็ปีอปก็ตายเพราะมึงพอดี แล้วเราก็ตกลงกันแล้วน่ะเว้ย " เขื่อนช่วยฟางพูดอีกแร ง
 
 
 
" เออ ก็ได้ ฝากไว้ก่อนเหอะ ไอ้ป๊อป " โทโมะ เลิกไล่ตีป๊อปปี้แล้วเดินไปอยู่กับแก้ว 
 
 
 
 
" พอได้แล้วไปกัไนด้แล้วเฮียม๊า โทรตามนานแล้วคะ วันนี้อ่ะ ม๊าชวนเราทุกคนไปทานข้าวบ้านม๊าด้วยเลยอ่ะเเฮียแถม ยังมีคู่หมั้นเฮียอีกด้วยอะ่  แก้วว่างานนี้ต้องเอาแบบแนบเนียนน่ะ " แก้วพูด
 
 
 
" งั้นเราไปปกันเถอะคะ งั้นเฟย์ไปกับพี่เขื่อนน่ะ ส่วนแก้วไปกับพี่โมะ ส่วนฟางไปกับพี่ป๊อปแล้วกัน อ๋ฮเอาน้องปอนด์ไปด้วยน่ะ ตามนี้คะ ไปกันเถอะ" เฟย์พูโจบก็ลากเขื่อนออกมาทันที 
 
 
" เฟย์ทำไมเราถึงมากับพี่ละ " เขื่อนถามเฟย์ที่่นั่งอยู่ในรถ 
 
 
 
" พี่เขื่อนคิดเหมือนเฟยืไหม ว่าพี่โมะกับแก้วดูเหมาะกันมากก เฟย์ว่าเฟย์จะได้พี่สะใภ้ก็คราวนี้แหละ " เฟย์พูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย
 
 
" มัวแต่จับคู่ให้คนอื่นแล้วเราไม่อยากมีคู้บ้างหรอไง " เขื่อนถาม 
 
 
 
 
" 555 ไม่ต้องมาถามเฟย์หรอกน่ะพี่เขื่อน ถ้าจะจีบเฟย์อ่ะ ไปเคลียร์ผู้หญิงของพี่ให้หมดก่อนดีกว่าน่ะคะ " เฟย์พูดพลางมองเขื่อน ยิ้มให้บางๆๆ ในขณะที่เขื่อนกำลังอึ้งที่หญิงสาวจู่โจมเขาขนาดนี้ 
 
 
โมะ+แก้ว
 
" นี่ยัยทอมเธอเป้ฯอะไรหรือป่าวตั้งแต่ออกจกบ้านแล้วไม่เห็นพูดกับฉันเลยโกรธฉันหรอ" โทโมะพูดเพื่อทำลายความเงียบภายในรถ
 
 
 
" มันเรื่องของฉันนายมีหน้าที่ขับรถ นายก็ขับไปไม่ต้องมายุ่ง" แก้วพูดก่อนที่ตัวเองจะหันหน้ามองทางไปเรื่อยๆๆๆ
 
 
 
ป๊อป+ฟาง+ปังปอนด์
 
 
" เป็นอะไรหรือเปล่าฟางดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลยน่ะ " ป๊อปปี้ถามฟางเพราะสีหน้าของร่างบางดูซีดอย่างเห็นได้ชัด
 
 
 
" ฟางแค่กลัวคะ มันดีแล้วหรอคะที่เราจะหลอกผู้ใหญ่แบบนี้ฟางว่าถ้าพี่ป๊อปไม่อยากหมั้นก็บอกกับคุณป้าไปเลยดีกว่าไหมคะ " ฟางพูด
 
 
 
" มันดีสิฟาง ดีแล้ว ถึงพี่พูดไปม๊าก็ให้พี่แต่งงานอยู่ดีถ้าพี่ไม่พาแฟนไปให้เค้าดู แล้วอีกอย่างเราก็ไม่ได้หลอกเ้คาด้วยนิ " ป๊อปปี้พูดพลางยิ้มแล้วมองทางต่อไปแต่ผิดกับหญิงสาวที่งงกับคำพูดของชายหนุ่มอย่างมากก
 
 
 
" หมายความว่าไงคะพี่ป๊อปฟางไม่เข้าใจ " ฟางพูดพลางมองป๊อปปี้ที่เอาแต่ยิ้มแล้วขับรถโดยไม่มีทีท่าจะหันมาให้คำตอบเธอเลย
 
 
 
" อย่างที่พี่บอกนั่นแหละครับ เอาเป็นว่าเราไม่ต้องรู้หรอก เราหน่ะอย่าคิดมากสิเดี๋ยวปังปอนด์ตื่นมาแล้วเห็นฟางหน้าบูดก็จะมาหาว่าพี่แกล้งเราอีกแน่เลย เจ้าตัวแสบยิ่งชอบเข้าข้างเราอยู่ด้วย อย่าคิดมากเลยน่ะ " ป๊อปปี้พูดจบก่อนที่จะเอามือมากุมมือของหญิงสาวเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้หญิงสาวอีกครั้งทำเอาฟางที่ตอนแรกหน้าซีดตอนนี้กลับกลายว่าเธอหน้าแดงเพราะการทำของชายหนุ่ม จนชายหนุ่มเห็นแล้วต้องยิ้มตามกับอาการของเธอ