you are my angel

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.

  60 ตอน
  663 วิจารณ์
  150.36K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

47) เขามันตัวจริงแล้วชั้นมันตัวอะไร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
“กวินพ้นขีดอันตรายแล้วนะ”โทโมะพูดขึ้นหลังจากที่ฟางเดินออกมาจากห้องบริจาคเลือด ใช่ กวิน
พ้นขีดอันตรายเพราะได้เลือดของฟางช่วยกวินไว้ เพราะกวินและฟางมีเลือดกรุ๊ปเดียวกัน ซึ่งทาง
หวายเป็นเลือดกรุ๊ปเดียวกับทางพ่อ เลยคนละกรุ๊ปกับฟางและกวิน
 
 
“พี่ฟางไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะ แล้วพรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมพี่กวิน”หวายพูดฟางนิ่ง
 
“แล้วเราล่ะ”ฟางถามน้องสาว
 
“หวายเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วย พี่ฟางกลับมาเหนื่อยๆไปพักเถอะ”หวายพูดก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่
โซฟา ฟางมองน้องสาวที่เฝ้ากวินแล้วซึมลงไป
 
 
“หวายคงรักกวินเค้ามากสินะ”ฟางพูด
 
“พี่ฟาง หวายมีเรื่องจะบอก”หวายพูดก่นจะพาฟางขึ้นมาที่ดาดฟ้าเพื่อคุยกัน2คน
 
“ความจริงตอนที่พี่ฟางถูกรถชนแล้วเป็นเจ้าหญิงนิทราพี่กวินเค้าเสียใจมากเพราะโทษว่าตัวเองคือ
ต้นเหตุ”หวายพูด ฟางนึกถึงวันนั้น กวินและเธอทะเลาะกันอย่างรุนแรง และด้วยความอารมณ์ร้อน
ของฟางจึงขับรถออกไปอย่างรวดเร็วและไม่ดูตาม้าตาเรือทำให้ถูกรถชนและรถพลิกคว่ำชนต้นไม้
ใหญ่ข้างทางทันที
 
 
“วันนั้นที่แม่ไปทำธุระต่างเมือง หวายนอนเฝ้าพี่ที่โรงพยาบาล พี่วินเมามากเข้ามาหาพี่แล้วเพ้อว่า
เค้าเองที่ผิด”หวายเล่า
 
“แล้วเราก็มีอะไรกันตอนนั้นเอง”หวายพูดฟางอึ้ง
 
 
“มีอะไรกันทั้งๆที่พี่นอนอยู่เนี่ยนะ”ฟางอึ้งไม่คิดว่าพวกเค้า2คนจะกล้าทำแบบนี้ทั้งๆที่เธอนอนเป็น
เจ้าหญิงนิทราอยู่
 
 
“พี่กวินรู้สึกผิดมากกับเรื่องที่เกิด เพราะพี่เค้ารักพี่มาก หวายเลยบอกพี่เค้าว่าให้มันนึกซะว่าเป็นแค่
ความต้องการของเรา2คน เหมือนการมีเซ็กส์ทั่วไป ถ้าพี่เค้าไม่รักหวายไม่เป็นไร เพราะหวายเองก็
ผูกพันกับเค้าแค่ร่างกายเท่านั้นแต่ใจของเราไม่ได้รักกันหรอก”หวายพูด
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
“พูดมาได้ยังไง ทำเรื่องแบบนี้ทั้งๆที่พี่เจ็บอยู่ ทำไมถึงทำแบบนี้”ฟางพูดทั้งน้ำตาหลังจากตบหน้า
หวายไป
 
“เธอกับกวินทำกันมาตลอดทั้งๆที่เค้าคบกับพี่งั้นหรอ”ฟางถามทั้งน้ำตา หวายพยักหน้า
 
 
เพี้ยะ
 
 
“เธอทำแบบนี้ได้ยังไง ชั้นกับกวินเรารักกันนะทำแบบนี้ได้ยังไง”ฟางตบหน้าหวายไม่หยุด ป๊อปปี้ที่
แอบตามฟางมาก็รีบห้ามฟางไว้
 
 
“ฟางพอแล้ว เท่านี้หวายก็เจ็บพอแล้ว”ป๊อปปี้พูด
 
“ทรยศพี่ แล้วยังทำต่ออีกหลายๆครั้ง เธอทำได้ยังไงหวาย เธอทำกับพี่ได้ยังไง”ฟางร้องไห้อย่าง
หนัก
 
 
“ทีพี่ล่ะ กับพี่ป๊อปปี้ไปด้วยกันมาหลายวัน จะปฎิเสธมั้ยล่ะว่าไม่มีอะไรกัน”หวายว่ากลับ
 
“ใช่เราไม่ได้มีอะไรกัน”ฟางที่โมโหหวายอยู่ก็พูดกลับไปแบบนั้น ป๊อปปี้อึ้ง
 
“ป๊อปปี้เค้าเป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ทำอะไรพี่หรอก”ฟางโกหกหวาย
 
“จริงหรอคะพี่ป๊ฮปปี้”หวายมองป๊อปปี้อย่างจับผิด
 
“คะ ครับ พี่ไม่ได้มีอะไรกับฟาง”ป๊อปปี้จำเป็นโกหกหวายเมื่อสบตากับฟาง
 
“ขอบคุณนะคะที่พี่ยังนึกถึงพี่กวินอยู่”หวายพูดแล้วเดินเชิดเข้าห้องน้ำไป ฟางกำมือแน่น
 
“กลับไปพักก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาเฝ้ากวินก็ได้”ป๊อปปี้พูดก่นจะพาฟางกลับบ้านไป
 
 
 
 
 
วันต่อมาฟางถือช่อดอกไม้เข้ามาเยี่ยมกวินพร้อมกับป๊อปปี้
 
 
“กวินฟางมาเยี่ยมนะ ฟางขอโทษที่เป็นต้นเหตุให้กวินต้องเป็นแบบนี้”ฟางพูดพลางเอาดอกไม้วาง
ลงข้างๆกวิน
 
“รีบตื่นขึ้นมานะ เพราะเรามีเรื่องจะต้องตกลงกัน อย่าปล่อยให้มันค้างคาไปอย่างงี้”ฟางพูดพลางจับ
มือกวินไว้
 
 
หมับ
 
 
กวินบีบมือฟางแน่น ฟางตกใจ
 
“กวิน หมอคะ หมอ ป๊อปปี้ตามหมอที”ฟางตกใจก่อนจะบอกป๊อปปี้ให้ตามหมอมาให้ที
 
 
 
 
“อาการไม่น่าเป็นห่วงแล้วพักฟื้น2-3วันก็ออกโรงพยาบาลได้แล้วนะครับ”หมอพูดก่นจะเดินออกไป
 
“ดีแล้วนะกวิน”ฟางพูดแล้วยิ้มวให้กวิน
 
 
“ฟางคือกวินอยากจะขอโทษฟางกับทุกๆอย่างที่กวินทำไป กวินรู้ว่ากวินเลวมากแค่ไหนที่หลอกฟาง
กวินขอโทษที่เห็นเรื่องสนุกของตัวเองเป็นหลักแล้วมาทำลายความรักความเชื่อใจที่ฟางมีให้กวิน
กวินทำมันพังเองกับมือกวินทุกอย่าง กวินขอโทษ”กวินพูดออกมาจากใจที่รู้สึกผิดต่อฟาง ชายหนุ่ม
น้ำตาไหลด้วยความรู้สึกผิด ฟางเห็นก็เข้าไปปลอบก่อนจะถูกกวินคว้าตัวไปกอดทันที
 
 
“ให้อภัยกวินได้มั้ยฟาง”กวินพูด
 
“จ้ะ ฟางให้อภัยกวินนะ”ฟางตอบก่อนจะกอดปลอบ ป๊อปปี้มองภาพนั้นแล้วปวดใจ
 
 
“เลือกเอาซักคนเถอะค่ะพี่ฟาง ไม่ใช่ปล่อยให้คาราคาซังแบบนี้”หวายเดินเข้ามาพูดใส่ฟาง
 
 
“หวายหมายความว่าไง”กวินตกใจ
 
 
“แหมๆ พี่ฟางกับพี่ป๊อปไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน2ต่อ2มีหรอที่ชายกับหญิงไปด้วยกันแล้วจะไม่
ทำอะไรกัน”หวายพูด
 
 
“หวายพี่บอกเราแล้วไงในเมื่อวาน”ฟางโวยวายหน้าแดงเช่นเดียวกับป๊อปปี้ กวินมองฟางกับป๊อปปี้
สลับกัน
 
 
“ที่โทรมาหากวินแล้วใช้เบอร์ป๊อปปี้ เพราะฟางกับป๊อปปี้ไปด้วยกันจริงๆสินะ”กวินอึ้ง
 
 
“หวายไม่เชื่อหรอกค่ะว่าพี่ฟางกับพี่ป๊อปไม่มีอะไรกัน อยู่ด้วยกันออกจะบ่อย เผลอๆแอบคบกันยิ่ง
กว่าหวายกับพี่กวินอีกรึเปล่าก็ไม่รู้”หวายพูด
 
 
เพี้ยะ
 
 
“มันจะมากไปแล้วนะหวาย”ฟางตบหน้าน้องสาวด้วยความเสียใจ
 
“ฟาง แล้วเรื่องทั้งหมดคืออะไร”กวินถามฟาง
 
 
“เรื่องทั้งหมด คือเรา2คนไม่มีอะไรกัน ป๊อปปี้เห็นฟางเสียใจเลยพาฟางไปเที่ยวก็เท่านั้นเอง”ฟาง
ยืนยันกับกวิน ป๊อปปี้นิ่งมองฟางด้วยสายตายากจะเดาออกก่อนจะหันหลังเดินออกไป
 
 
“นายเชื่อใจฟางเถอะ ฟางเค้ามีแค่นายคนเดียวจริงๆ”ป๊อปปี้พูดจบก็เดินออกไป ฟางอึ้ง
 
“ฟาง ฟางมีแค่กวินคนเดียวจริงๆหรอ”กวินถามอย่างดีใจ
 
“กวิน ฟางมีเรื่องจะบอก”ฟางนิ่งก่นจะพูดออกมา
 
 
“ตอนนี้ฟางสับสนมากกับเรื่องราวของเรา ฟางยอมรับฟางช๊อคเรื่องของกวินกับหวายมาก เพราะคน
นึงคือคนที่ฟางรัก อีกคนคือน้องสาวที่ฟางรักเหมือนกัน ฟางไม่คิดว่ากวินกับหวายจะทรยศฟาง
ได้”ฟางพูดก่นน้ำตาจะไหลออกมาอีกครั้ง
 
 
“พี่ฟาง หวายขอโทษ”หวายนิ่งก่อนจะพูดออกมา
 
“หวายรักกวินมั้ย”ฟางถามหวาย
 
“หวายคือ เอ่อ หวายไม่รู้”หวายตอบเพราะก็ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกัน
 
“กวิน กวินรักหวายมั้ย”ฟางหันไปถามกวิน
 
“กวิน เอ่อ กวินรักฟางนะ”กวินตอบ
 
“รักฟาง หรือว่าเราแค่ผูกพันกัน”ฟางพูด
 
“ฟางพูดแบบนี้แสดงว่าฟางเองรึเปล่าที่รู้สึกแบบนั้น”กวินดักคอ
 
“มันอาจะเป็นความรู้สึกของฟางเองก็ได้ แต่ฟางรู้ว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกของฟางแค่คนเดียวหรอก
กวินก็ด้วยใช่มั้ย”ฟางพูดแล้วสบตากับกวิน
 
 
“กวิน เอ่อ กวินไม่รู้สิ”กวินตอบแล้วมองมาที่ฟาง สลับกับมองมาที่หวาย
 
“ฟางว่าตอนนี้เรา3คนเหมือนกำลังฝืนตัวเองอยู่หมดเลย ฟางว่าเราควรจะให้เวลาทบทวนกับตัว
เอง”ฟางพูด
 
 
“หมายความว่ายังไงฟาง”กวินถามขึ้น ฟางนิ่งก่อนจะถอดแหวนหมั้นของกวินออกแล้วยื่นคืน
 
“ฟางว่าเราห่างกันซักพักเถอะ เราทั้ง3คนควรกลับไปทบทวนหัวใจของเราดีๆ ว่าเรายังมีกันอยู่มั้ย
หรือในใจของเรามันเปลี่ยนกันไปหมดแล้ว”ฟางพูดจบก็ยิ้มก่อนจะเดินออกจากห้องไปกวินนิ่งมอง
แหวนหมั้นในมือ แล้วมองหน้าหวาย
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ ตกใจหมดเลย นึกว่าจะกลับไปซะแล้ว”ฟางเดินตามหาป๊อปปี้ทั่วจนมาเจอชายหนุ่มยืนสูบ
บุหรี่ที่มุมสูบบุหรี่ของโรงพยาบาล
 
“ไม่อยู่กับกวินล่ะ”ป๊อปปี้ถาม
 
“แล้วป๊อปปี้ไม่อยากอยู่กับฟางหรอ”ฟางถาม ชายหนุ่มมองหน้าฟางก่อนะดับบุหรี่แล้วมองหน้าฟาง
นิ่ง
 
 
 
“นั่นคือแฟนฟาง แล้วป๊อปคือใครของฟาง”ป๊อปปี้ถามฟางทันที
 
“ฟางยังไม่ลืมกวิน แล้วฟางจะมาหาป๊อปทำไม”ป๊อปปี้พูดต่อ ฟางนิ่งอึ้ง
 
“ป๊อปปี้ ตอนนี้ฟางอยากจะขอเวลา”ฟางพูด
 
 
 
“เวลาน่ะป๊อปให้ฟางได้ตลอดล่ะ เพียงแต่ตอนนี้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะนิ่งไปซักพัก
 
 
 
 
 
“เราห่างกันซักพักเถอะ”ป๊อปปี้พูดจบก็เดินออกไปจากฟางทันที
 
 
 
 ห่างกันซักพัก ห่างกันซักพักกก
 
อยากรู้ว่าเป็นไงก็เม้นกับโหวตต่อนะจ้ะๆๆ
 
 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา