you are my angel

 

 

 

 

 

 

“กวินพ้นขีดอันตรายแล้วนะ”โทโมะพูดขึ้นหลังจากที่ฟางเดินออกมาจากห้องบริจาคเลือด ใช่ กวิน

พ้นขีดอันตรายเพราะได้เลือดของฟางช่วยกวินไว้ เพราะกวินและฟางมีเลือดกรุ๊ปเดียวกัน ซึ่งทาง

หวายเป็นเลือดกรุ๊ปเดียวกับทางพ่อ เลยคนละกรุ๊ปกับฟางและกวิน

 

 

“พี่ฟางไปพักผ่อนก่อนก็ได้นะ แล้วพรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมพี่กวิน”หวายพูดฟางนิ่ง

 

“แล้วเราล่ะ”ฟางถามน้องสาว

 

“หวายเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วย พี่ฟางกลับมาเหนื่อยๆไปพักเถอะ”หวายพูดก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่

โซฟา ฟางมองน้องสาวที่เฝ้ากวินแล้วซึมลงไป

 

 

“หวายคงรักกวินเค้ามากสินะ”ฟางพูด

 

“พี่ฟาง หวายมีเรื่องจะบอก”หวายพูดก่นจะพาฟางขึ้นมาที่ดาดฟ้าเพื่อคุยกัน2คน

 

“ความจริงตอนที่พี่ฟางถูกรถชนแล้วเป็นเจ้าหญิงนิทราพี่กวินเค้าเสียใจมากเพราะโทษว่าตัวเองคือ

ต้นเหตุ”หวายพูด ฟางนึกถึงวันนั้น กวินและเธอทะเลาะกันอย่างรุนแรง และด้วยความอารมณ์ร้อน

ของฟางจึงขับรถออกไปอย่างรวดเร็วและไม่ดูตาม้าตาเรือทำให้ถูกรถชนและรถพลิกคว่ำชนต้นไม้

ใหญ่ข้างทางทันที

 

 

“วันนั้นที่แม่ไปทำธุระต่างเมือง หวายนอนเฝ้าพี่ที่โรงพยาบาล พี่วินเมามากเข้ามาหาพี่แล้วเพ้อว่า

เค้าเองที่ผิด”หวายเล่า

 

“แล้วเราก็มีอะไรกันตอนนั้นเอง”หวายพูดฟางอึ้ง

 

 

“มีอะไรกันทั้งๆที่พี่นอนอยู่เนี่ยนะ”ฟางอึ้งไม่คิดว่าพวกเค้า2คนจะกล้าทำแบบนี้ทั้งๆที่เธอนอนเป็น

เจ้าหญิงนิทราอยู่

 

 

“พี่กวินรู้สึกผิดมากกับเรื่องที่เกิด เพราะพี่เค้ารักพี่มาก หวายเลยบอกพี่เค้าว่าให้มันนึกซะว่าเป็นแค่

ความต้องการของเรา2คน เหมือนการมีเซ็กส์ทั่วไป ถ้าพี่เค้าไม่รักหวายไม่เป็นไร เพราะหวายเองก็

ผูกพันกับเค้าแค่ร่างกายเท่านั้นแต่ใจของเราไม่ได้รักกันหรอก”หวายพูด

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

“พูดมาได้ยังไง ทำเรื่องแบบนี้ทั้งๆที่พี่เจ็บอยู่ ทำไมถึงทำแบบนี้”ฟางพูดทั้งน้ำตาหลังจากตบหน้า

หวายไป

 

“เธอกับกวินทำกันมาตลอดทั้งๆที่เค้าคบกับพี่งั้นหรอ”ฟางถามทั้งน้ำตา หวายพยักหน้า

 

 

เพี้ยะ

 

 

“เธอทำแบบนี้ได้ยังไง ชั้นกับกวินเรารักกันนะทำแบบนี้ได้ยังไง”ฟางตบหน้าหวายไม่หยุด ป๊อปปี้ที่

แอบตามฟางมาก็รีบห้ามฟางไว้

 

 

“ฟางพอแล้ว เท่านี้หวายก็เจ็บพอแล้ว”ป๊อปปี้พูด

 

“ทรยศพี่ แล้วยังทำต่ออีกหลายๆครั้ง เธอทำได้ยังไงหวาย เธอทำกับพี่ได้ยังไง”ฟางร้องไห้อย่าง

หนัก

 

 

“ทีพี่ล่ะ กับพี่ป๊อปปี้ไปด้วยกันมาหลายวัน จะปฎิเสธมั้ยล่ะว่าไม่มีอะไรกัน”หวายว่ากลับ

 

“ใช่เราไม่ได้มีอะไรกัน”ฟางที่โมโหหวายอยู่ก็พูดกลับไปแบบนั้น ป๊อปปี้อึ้ง

 

“ป๊อปปี้เค้าเป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ทำอะไรพี่หรอก”ฟางโกหกหวาย

 

“จริงหรอคะพี่ป๊ฮปปี้”หวายมองป๊อปปี้อย่างจับผิด

 

“คะ ครับ พี่ไม่ได้มีอะไรกับฟาง”ป๊อปปี้จำเป็นโกหกหวายเมื่อสบตากับฟาง

 

“ขอบคุณนะคะที่พี่ยังนึกถึงพี่กวินอยู่”หวายพูดแล้วเดินเชิดเข้าห้องน้ำไป ฟางกำมือแน่น

 

“กลับไปพักก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาเฝ้ากวินก็ได้”ป๊อปปี้พูดก่นจะพาฟางกลับบ้านไป

 

 

 

 

 

วันต่อมาฟางถือช่อดอกไม้เข้ามาเยี่ยมกวินพร้อมกับป๊อปปี้

 

 

“กวินฟางมาเยี่ยมนะ ฟางขอโทษที่เป็นต้นเหตุให้กวินต้องเป็นแบบนี้”ฟางพูดพลางเอาดอกไม้วาง

ลงข้างๆกวิน

 

“รีบตื่นขึ้นมานะ เพราะเรามีเรื่องจะต้องตกลงกัน อย่าปล่อยให้มันค้างคาไปอย่างงี้”ฟางพูดพลางจับ

มือกวินไว้

 

 

หมับ

 

 

กวินบีบมือฟางแน่น ฟางตกใจ

 

“กวิน หมอคะ หมอ ป๊อปปี้ตามหมอที”ฟางตกใจก่อนจะบอกป๊อปปี้ให้ตามหมอมาให้ที

 

 

 

 

“อาการไม่น่าเป็นห่วงแล้วพักฟื้น2-3วันก็ออกโรงพยาบาลได้แล้วนะครับ”หมอพูดก่นจะเดินออกไป

 

“ดีแล้วนะกวิน”ฟางพูดแล้วยิ้มวให้กวิน

 

 

“ฟางคือกวินอยากจะขอโทษฟางกับทุกๆอย่างที่กวินทำไป กวินรู้ว่ากวินเลวมากแค่ไหนที่หลอกฟาง

กวินขอโทษที่เห็นเรื่องสนุกของตัวเองเป็นหลักแล้วมาทำลายความรักความเชื่อใจที่ฟางมีให้กวิน

กวินทำมันพังเองกับมือกวินทุกอย่าง กวินขอโทษ”กวินพูดออกมาจากใจที่รู้สึกผิดต่อฟาง ชายหนุ่ม

น้ำตาไหลด้วยความรู้สึกผิด ฟางเห็นก็เข้าไปปลอบก่อนจะถูกกวินคว้าตัวไปกอดทันที

 

 

“ให้อภัยกวินได้มั้ยฟาง”กวินพูด

 

“จ้ะ ฟางให้อภัยกวินนะ”ฟางตอบก่อนจะกอดปลอบ ป๊อปปี้มองภาพนั้นแล้วปวดใจ

 

 

“เลือกเอาซักคนเถอะค่ะพี่ฟาง ไม่ใช่ปล่อยให้คาราคาซังแบบนี้”หวายเดินเข้ามาพูดใส่ฟาง

 

 

“หวายหมายความว่าไง”กวินตกใจ

 

 

“แหมๆ พี่ฟางกับพี่ป๊อปไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน2ต่อ2มีหรอที่ชายกับหญิงไปด้วยกันแล้วจะไม่

ทำอะไรกัน”หวายพูด

 

 

“หวายพี่บอกเราแล้วไงในเมื่อวาน”ฟางโวยวายหน้าแดงเช่นเดียวกับป๊อปปี้ กวินมองฟางกับป๊อปปี้

สลับกัน

 

 

“ที่โทรมาหากวินแล้วใช้เบอร์ป๊อปปี้ เพราะฟางกับป๊อปปี้ไปด้วยกันจริงๆสินะ”กวินอึ้ง

 

 

“หวายไม่เชื่อหรอกค่ะว่าพี่ฟางกับพี่ป๊อปไม่มีอะไรกัน อยู่ด้วยกันออกจะบ่อย เผลอๆแอบคบกันยิ่ง

กว่าหวายกับพี่กวินอีกรึเปล่าก็ไม่รู้”หวายพูด

 

 

เพี้ยะ

 

 

“มันจะมากไปแล้วนะหวาย”ฟางตบหน้าน้องสาวด้วยความเสียใจ

 

“ฟาง แล้วเรื่องทั้งหมดคืออะไร”กวินถามฟาง

 

 

“เรื่องทั้งหมด คือเรา2คนไม่มีอะไรกัน ป๊อปปี้เห็นฟางเสียใจเลยพาฟางไปเที่ยวก็เท่านั้นเอง”ฟาง

ยืนยันกับกวิน ป๊อปปี้นิ่งมองฟางด้วยสายตายากจะเดาออกก่อนจะหันหลังเดินออกไป

 

 

“นายเชื่อใจฟางเถอะ ฟางเค้ามีแค่นายคนเดียวจริงๆ”ป๊อปปี้พูดจบก็เดินออกไป ฟางอึ้ง

 

“ฟาง ฟางมีแค่กวินคนเดียวจริงๆหรอ”กวินถามอย่างดีใจ

 

“กวิน ฟางมีเรื่องจะบอก”ฟางนิ่งก่นจะพูดออกมา

 

 

“ตอนนี้ฟางสับสนมากกับเรื่องราวของเรา ฟางยอมรับฟางช๊อคเรื่องของกวินกับหวายมาก เพราะคน

นึงคือคนที่ฟางรัก อีกคนคือน้องสาวที่ฟางรักเหมือนกัน ฟางไม่คิดว่ากวินกับหวายจะทรยศฟาง

ได้”ฟางพูดก่นน้ำตาจะไหลออกมาอีกครั้ง

 

 

“พี่ฟาง หวายขอโทษ”หวายนิ่งก่อนจะพูดออกมา

 

“หวายรักกวินมั้ย”ฟางถามหวาย

 

“หวายคือ เอ่อ หวายไม่รู้”หวายตอบเพราะก็ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกัน

 

“กวิน กวินรักหวายมั้ย”ฟางหันไปถามกวิน

 

“กวิน เอ่อ กวินรักฟางนะ”กวินตอบ

 

“รักฟาง หรือว่าเราแค่ผูกพันกัน”ฟางพูด

 

“ฟางพูดแบบนี้แสดงว่าฟางเองรึเปล่าที่รู้สึกแบบนั้น”กวินดักคอ

 

“มันอาจะเป็นความรู้สึกของฟางเองก็ได้ แต่ฟางรู้ว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกของฟางแค่คนเดียวหรอก

กวินก็ด้วยใช่มั้ย”ฟางพูดแล้วสบตากับกวิน

 

 

“กวิน เอ่อ กวินไม่รู้สิ”กวินตอบแล้วมองมาที่ฟาง สลับกับมองมาที่หวาย

 

“ฟางว่าตอนนี้เรา3คนเหมือนกำลังฝืนตัวเองอยู่หมดเลย ฟางว่าเราควรจะให้เวลาทบทวนกับตัว

เอง”ฟางพูด

 

 

“หมายความว่ายังไงฟาง”กวินถามขึ้น ฟางนิ่งก่อนจะถอดแหวนหมั้นของกวินออกแล้วยื่นคืน

 

“ฟางว่าเราห่างกันซักพักเถอะ เราทั้ง3คนควรกลับไปทบทวนหัวใจของเราดีๆ ว่าเรายังมีกันอยู่มั้ย

หรือในใจของเรามันเปลี่ยนกันไปหมดแล้ว”ฟางพูดจบก็ยิ้มก่อนจะเดินออกจากห้องไปกวินนิ่งมอง

แหวนหมั้นในมือ แล้วมองหน้าหวาย

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ ตกใจหมดเลย นึกว่าจะกลับไปซะแล้ว”ฟางเดินตามหาป๊อปปี้ทั่วจนมาเจอชายหนุ่มยืนสูบ

บุหรี่ที่มุมสูบบุหรี่ของโรงพยาบาล

 

“ไม่อยู่กับกวินล่ะ”ป๊อปปี้ถาม

 

“แล้วป๊อปปี้ไม่อยากอยู่กับฟางหรอ”ฟางถาม ชายหนุ่มมองหน้าฟางก่อนะดับบุหรี่แล้วมองหน้าฟาง

นิ่ง

 

 

 

“นั่นคือแฟนฟาง แล้วป๊อปคือใครของฟาง”ป๊อปปี้ถามฟางทันที

 

“ฟางยังไม่ลืมกวิน แล้วฟางจะมาหาป๊อปทำไม”ป๊อปปี้พูดต่อ ฟางนิ่งอึ้ง

 

“ป๊อปปี้ ตอนนี้ฟางอยากจะขอเวลา”ฟางพูด

 

 

 

“เวลาน่ะป๊อปให้ฟางได้ตลอดล่ะ เพียงแต่ตอนนี้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะนิ่งไปซักพัก

 

 

 

 

 

“เราห่างกันซักพักเถอะ”ป๊อปปี้พูดจบก็เดินออกไปจากฟางทันที

 

 

 

 ห่างกันซักพัก ห่างกันซักพักกก

 

อยากรู้ว่าเป็นไงก็เม้นกับโหวตต่อนะจ้ะๆๆ