you are my angel
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
38) ยิ่งเห็นเธอรักเขา ชั้นยิ่งห่วงเธอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“แก้วเดี๋ยววันหลังเราไปเลี้ยงอาหารน้องๆอีกเนาะ”ทีเจเดินคุยกับแก้วหลังจากที่ไปเลี้ยงอาหารกลาง
วันเด็กกำพร้าด้วยกันมา ทั้งคู่คุยกันสนุกสนานเมื่อมาถึงคอนโดแก้ว เล่นเอาคนที่นั่งรอมองอยู่แล้ว
หงุดหงิดมาก
“มาส่งแล้วก็กลับไปสิจะมาคุยอะไรกันอีก”โทโมะแขวะจนแก้วหันไปมองตกใจเพราะไม่เข้าใจว่า
หลายวันมานี่โทโมะถึงมาวุ่นวายที่คอนโดเธอนัก
“ว่างมากนักรึไง ว่างก็ไปทำอะไรให้เป็นประโยชน์สิ ดีแต่ทำตัวไร้สาระ”แก้วว่า
“เออ ใครจะไปดีอย่างไอ้หนวดนี่ล่ะ วันก่อนพาไปอาบน้ำให้สุนัขจรจัดที่มูลนิธิ วันนี้พาไปเลี้ยง
อาหารกลางวันเด็กกำพร้า พรุ่งนี้ไม่พากันไปบ้านพักคนชราเลยล่ะ”โทโมะแขวะ
“โห คุณรู้ได้ไง ว่าผมน่ะกะจะชวนแก้วไปอยู่พอดีเลย”ทีเจตอบ
“หน้าตาไม่เข้ากับนิสัยเลย”โทโมะแขวะ
“ทีเจเค้าจะหน้ายังไง อย่างน้อยเค้าเป็นคนดี ที่ไม่เหมือนกับพวกที่ดีแต่หน้าฟังชั่นมันแย่ สำส่อน
มักมาก ดีแต่ว่าคนอื่นไปวันๆ”แก้วว่าโทโมะ
“นี่ เธอว่าชั้นหรอ”โทโมะชี้หน้าแก้ว แก้วงับเข้าที่นิ้วทันที ก่อนจะทำหน้าสำใจเมื่อเห็นโทโมะร้อง
ลั่น
“สมน้ำหน้า หัดเอาเวลาไปทำอะไรที่มีสาระเถอะ ทำตัวไร้สาระแบบนี้น่ะ เดี๋ยวซักวันสมบัติที่เป็น
มรดกของนายหมดไปแล้ว สาวๆที่นายเคลมอยู่ก็หาย ทีนี้ก็จะเหลือแต่ตัว ไม่มีอะไรดีเลย”แก้วว่า
“ดีไม่ดีอย่างน้อยชั้นน่ะก็ทำให้เธอครางทั้งคืนละกัน”โทโมะกระซิบบอกแก้ว แก้วโมโหทันที
เพี้ยะ
“อย่ามาพูดอะไรแบบนี้กับชั้นนะ ถ้าอยากมากก็ไปหาสาวๆของนายซะไป เพราะที่นี่ ไม่มีผู้หญิงของ
นาย ชั้นเกลียดนาย โทโมะ”แก้วว่าก่อนจะพาทีเจขึ้นไปบนห้องทันที
“คิดว่าชั้นรักเธอหรอยัยบ้า”โทโมะตะโกนว่าแก้วไล่หลังไป
“ยัยบ้า”โทโมะเอามือกุมแก้มแล้วเอาอีกมือล้วงกำไลข้อมือที่สลักชื่อแก้วออกมาก่อนจะเดินออกไป
จากคอนโดแก้วทันที
“เดี๋ยววันนี้เสร็จงานแล้วไปบ้านเฟย์น้าทุกคน ถือว่าฉลองก่อนเฟย์กับเขื่อนจะแต่งเสาร์นี้”เฟย์ชวน
เพื่อนๆที่ทำงาน
“นี่ เป็นอะไร ทำหน้าเครียดๆเชียว”ฟางมาทำงานแล้วเห็นป๊อปปี้นั่งเครียดก็เดินมาทัก
“เปล่านิ แล้วกวินล่ะไปไหนละ”ป๊อปปี้ถาม
“อ่อ กวินเค้าไปซื้อกาแฟให้ชั้นน่ะ มีอะไรหรอ”ฟางถาม
“เปล่า แค่ห็นเธอกับกวินรักกันดีเนาะ ดูแทบจะไม่มีปัญหาทะเลาะกันเลยล่ะสิ”ป๊อปปี้พูด
“อือ เพราะกวินเค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย แม้เค้าจะหล่อ ป๊อปมีคนมาชอบเยอะนะ แต่เค้าน่ะ
บอกกับสาวๆคนอื่นเลยนะว่าเค้ามีแค่ชั้นคนเดียว”ฟางพูดแล้วยิ้ม
“บอกคนนอกแล้วคบคนในน่ะสิ”ป๊อปปี้พูดเบาๆ
“อะไรหรอ”ฟางถาม
“อ๋อ เปล่า เออ แล้วนี่หวายน้องเธอมีแฟนรึยังอ่ะ”ป๊อปปี้ถามต่อ
“จะจีบน้องชั้นหรอ นั่นแน่ๆๆๆ”ฟางแซวป๊อปปี้
“เฮ้ๆ คุยอะไรกัน2คนน่ะ กวินหึงนะครับบ”กวินซื้อกาแฟมาให้ฟางเห็นฟางเล่นกับป๊อปปี้ก็รีบเดินมา
แทรกกลาง
“เปล่ากวิน ก็นายภานุเค้าถามเรื่องหวายเฉยๆน่ะ สงสัยจะจีบน้องฟาง”ฟางพูดแล้วยิ้มๆ กวินชะงัก
มองหน้าป๊อปปี้ทันที
“แน่ะ แล้วพี่สาวก็ยอมหรอเนี่ย”กวินถามฟาง
“เอ้า ก็หวายยังโสด ภานุก็โสด ทั้งคู่เป็นน้องกับเพื่อนที่ฟางไว้ใจและก็รักไม่เห็นจะแปลกที่อยากจะ
ให้ทั้งคู่คบกันนิ เพราะฟางเองก็รู้สึกว่าภานุเค้านิสัยใช้ได้เลยนะ มาเป็นครอบครัวเดียวกับฟางคงจะ
โอเค”ฟางพูดลอยๆ
“ไม่โอเค”กวินรีบพูดฟางและปีอปปี้มองหน้า
“ฟาง น้องสาวฟางน่ะทั้งอ่อนต่อโลก เรียบร้อยจะตาย จะยอมให้อยุ่ดีๆมีคนมาจีบเนี่ยไม่ง่ายไป
หน่อยหรอ”กวินโวยวาย
“นายรึฟางใครเป็นพี่หวายกันแน่วะ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้ากวิน
“นั่นน่ะสิกวิน ฟางอ่ะอนุญาตนะ กวินอ่ะ อย่าหวงยัยหวายแบบนั้นสิ รู้น่าว่าพวกเราเรียนมาด้วยกัน ก็
มีหวงเป็นธรรมดา กวินไม่อยากให้ยัยหวายมีแฟนหรอ”ฟางพูด
“ก็อยากกกกกกก โอ้ย ไม่พูดละ ทำงานดีกว่า”กวินพูดแล้วเดินหนี
“อย่าไปถือสากวินเลย กวินน่ะคบกับฟางมาหลายปี ชอบมาเล่นกับหวาย สอนหวายเรื่องเรียนและ
เรื่องทุกอย่าง สงสัยจะเป็นโรคพี่ชายหวงน้องสาวน่ะ”ฟางพูดแล้วขำแฟนหนุ่ม แต่สายตาป๊อปปี้มอง
กวินแล้วไม่ไว้ใจเลย ก่อนจะแอบมองฟางที่ไปนั่งที่โต๊ะแล้วเขียนการ์ดแปะที่กล่องขนมแล้วเดินเอา
ไปให้กวิน
“ถ้าเธอรู้ความจริง เธอคงจะเสียใจมากสินะฟาง”ป๊อปปี้มองการกระทำของฟางแล้วรู้ว่าเธอรักเค้า
มากแค่ไหนก็แอบสงสาร
“เอาล่ะทุกคน วันนี้ก็ถือว่าฉลองให้กับว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวคู่ใหม่กันหน่อย เอ้า ชนนนน”โทโมะพูด
ก่อนจะบอกให้เพื่อนๆชนแก้วให้กับเฟย์และเขื่อน
“นี่ไม่คิดเลยนะว่าสวยเริ่ดดุอย่างเฟย์จะมาแพ้ใจยอมเป็นแฟนของไอ้เขื่อนแบบนี้”ป๊อปปี้แซว
“อะไรๆ แบบกูนี่มันเป็นยังไงไอ้หมี พูดดีๆ”เขื่นพูด
“ก็ ติ๊งต๊อง กะล่อน โครตไม่เข้ากับเฟย์เลยว่ะ”ปีอปปี้บอกก่อนจะดื่มเหล้าจนหมดแก้วแล้วตามด้วย
เสียงหัวเราะของเพื่อนๆ
“เออจริง ต่างกันคนละขั้วแล้วมารักกันจนแต่งงานกันได้นี่สุดยอดเลยว่ะ”โทโมะพูด
“แหมโทโมะ งั้นนายก็ลองเจอใครซักคนที่เค้าใช่สำหรับนายแล้วดูสิ ต่อให้เค้ากับเราะต่างกันราวฟ้า
กับเหว รึต่างกันมากเท่าไหร่นะ ถ้ามันรักน่ะ สุดท้ายมันก็ใช่อยู่ดี”เฟยืพูดก่อนเพื่อนะร้องโห่แซว
แล้วเขื่อนึงหอมแก้มเฟย์ทันที
“หึ คงจะยากถ้ายังไม่เลิกกะล่อนมักมาก”แก้วพูดแล้วดื่มเหล้าจนหมดแก้ว ป๊อปปี้นั่งข้างๆได้ยินก็
หันมา
“ถ้ามันเลิกเธอจะกลับมาคบกับมันรึเปล่าล่ะ”ป๊อปปี้ถาม
“เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย พอดีไม่ใช่ควายอ่ะแก ขอเดินแล้วไม่ย้อนกลับหลังดี
กว่า”แก้วพูด
“จ้า แล้วอย่าไปแอบร้องไห้ละกัน”ป๊อปปี้แซว ก่อนจะดื่มเหล้านหมดแก้วอีกแก้วนึง
“ดีจัง เห็นเฟย์จะแต่งงานแบบนี้ฟางก็อยากแต่งบ้างอ่ะ”ฟางพูด
“เอ้า กวิน ฟางเค้าอยากแต่งงานแล้วอ่ะเคลียร์หน่อยๆ”เขื่อนพูด กวินชะงัก
“กวินยังเก็บเงินค่าสินสอดไม่ได้เยอะเลยอ่ะ”กวินพูด
“เท่าไหร่ฟางไม่ว่า เราคบกันมาหลายปีแล้วนะกวิน เห็นฟางงกขนาดนั้นเลยหรอ”ฟางพูด
“เปล่าคร้าบบ กวินแค่อยากให้อะไรๆมันลงตัวกว่านี้อ่ะ”กวินตอบก่อนจะหันไปชนแก้วกับเพื่อนผู้ชาย
คนอื่น ฟางนิ่งก่อนจะดื่มเหล้าจนหมดแก้วแล้วเดินออกไปเติมเหล้านอกวง โดยที่เพื่อนๆคนอื่นก็พูด
คุยกับกวินสนุกสนาน ป๊อปปี้มองฟางที่เดินไปนั่งที่หลังบ้านเฟย์ก็แอบตามออกมาด้วยความเป็นห่วง
“โอเคนะ”ป๊อปปี้เดินถือเบียร์กระป๋องมานั่งลงข้างๆฟางที่นั่งตรงเก้าอี้ที่หลังบ้าน
“ชินแล้วล่ะ บ่นอยากแต่งงานสุดท้ายก็บอกยังไม่พร้อมแบบนี้ตลอด”ฟางพูด
“บางทีกวินอาจจะยังไม่พร้อมจริงๆก็ได้”ป๊อปปี้พูด
“เกือบจะ5ปีแล้วนะ ทำไมถึงยังไม่พร้อม หมั้นกันแล้วเมื่อไหร่จะแต่งล่ะ”ฟางพูดก่อนจะเอาเบียร์
กระป๋องของป๊อปปี้มาดื่มจนหมดเพื่อไม่ให้น้ำตาตัวเองไหลออกมา
“ไม่เป็นไรๆ ไม่เป็นไรนะ”ป๊อปปี้แตะไหล่ฟางปลอบ ฟางจึงเอาหน้าไปซบลงที่ไหล่ป๊อปปี้
“รักกันมาเกือบ5ปี แม่งงงง ไม่เคยจะแตะตัวล่วงเกินเลย ทั้งที่เคยอ่อยตอนเมาแล้ว อย่างมากก็แค่
กอดแค่จูบบอกว่าไม่อยากทำให้คนที่รักต้องแปดเปื้อนก่อนวันแต่ง อุตส่าห์ดีใจที่ไม่เห็นจะมีกิ๊กให้
มาทำให้ปวดหัว ดีหมดแล้วทำไมไม่ขอซักที”ฟางเริ่มเมาก็พูดระบายให้ป๊อปปี้ฟัง
“แล้วถ้าสมมุติกวินมีกิ๊กขึ้นมาจริงๆล่ะ”ป๊อปปี้พูด ฟางนิ่ง
“ไม่มีทางหรอก”ฟางตอบ
“ก็เอ่อ หมายถึงสมมุติเฉยๆ”ป๊อปปี้พูด เพราะดูท่าฟางจะแทบไม่เชื่อเลยว่ากวินคิดจะนอกใจ
“อ่อ สมมุติ อืมมมมม สมมุติว่ากวินมีกิ๊กใช่มั้ย ฟางน่ะ กะไปอาละวาดเอาให้มันตายๆๆๆๆ เอามีด
แทงๆๆๆๆกวินกับกิ๊กให้ตายแล้วเจี๋ยนให้เป็ดกิน”ฟางพูดแล้วทำท่า เล่นเอาป๊อปปี้กลืนน้ำลายเอื้อก
“ล้อเล่นนนน หน้าซีดเลย5555”ฟางหัวเราะแล้วจิ้มหน้าป๊อปปี้เล่น
“ใครจะรู้อารมณ์หึงผู้หญิงน่ากลัวจะตาย”ป๊อปปี้พูด
“ไม่ทำหรอกน่า ถ้ามันเป็นจริงนะ ชั้นก็คงจะทำบ้างมั้ง เพราะอยากจะรู้ว่าถ้าเค้ามีได้ ชั้นก็มีเหมือน
กัน เค้าจะทำยังไง”ฟางพูดวิธีตาต่อตาฟันต่อฟันให้ป๊อปปี้
“แล้วจะมีใคร ผู้ชายที่ไหนจะไปยอมให้เป็นเครื่องมือ”ป๊อปปี้ส่ายหน้า
“นี่ไง”ฟางเอานิ้วชี้ที่อกป๊อปปี้ ป๊อปปี้เหวอแต่จะพูดอะไรก็ถูกฟางดึงมาจูบทันที
“ชั้นรู้ว่ายังไงนายต้องยอม”ฟางพูดก่อนจะลุกขึ้นไป แล้วยืนร้องไห้ ป๊อปปี้มองคนตัวเล็กแล้วสงสาร
จับใจ
ขอโทษที่อัพช้าน้าาา เราติดธุระอ่าาา อย่าลืมเม้นกับโหวตน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
