you are my angel
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.11 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 13.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
33) อยู่ด้วยกันก็ดูแลกันสิ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เอาล่ะครับทุกคน วันนี้ก็เป็นวันที่2ของการร่วมกิจกรรมแล้วนะครับ เมื่อคืนหวังว่าคงหลับสบายดีนะ
ครับทุกคน”พิธีกรทักทายอย่างร่าเริงแจ่มใส
“สบายกับผีอะไรล่ะกว่าจะได้นอนพาไปเดินสำรวจรอบรีสอร์ทเกือบทั้งคืน”เขื่อนพูดแล้วแอบแค้น
พิธีกร
“เอาน่าที่รักใจเย็นๆ”เฟย์ปลอบเขื่อน
“กวิน ทำไมหน้าตาดูซีดๆแบบนี้ล่ะหวาย”ฟางถามอาการแฟนหนุ่มที่หน้าตาซีดๆเหมือนเป็นไข้จาก
หวาย
“เมื่อคืนพี่เค้าตกน้ำที่สระน้ำที่ราไปเล่นเมื่อวานค่ะพี่ฟาง สงสัยพี่กวินคงจะมีไข้แน่ๆ”หวายบอก
พลางจับหน้าผากกวินที่ร้อนจี๋
“กวิน ฟางว่าวันนี้กวินไปพักก่อนดีกว่า อย่าร่วมกิจกรรมเลยนะ ดูสิหน้าซีดแล้ว”ฟางบอกกวินด้วย
ความเป็นห่วง
“แต่ดาร์ลิง วันนี้เค้าต้องเข้าป่า กวินเป็นห่วงดาร์ลิงนะ แค่กๆ”กวินพูดแต่ก็ยังไม่หยุดไอ
“กวินถ้ากวินไม่พักวันนี้ฟางไม่ไป ฟางจะดูกวิน”ฟางเริ่มงอแง
“แต่ฟางยังโดนลงโทษอยู่นะ กวินว่าฟางไปเถอะ วันนี้กวินนอนพักที่ห้องพักก็ได้ และอีกอย่างกวิน
อยากให้ฟางกับป๊อปปี้สนิทกันนะ”กวินพูดเมื่อเห็นป๊อปปี้เดินเข้ามา
“ทำไมล่ะกวิน”ฟางไม่เข้าใจ
“เพราะฟางกับป๊อปปี้ชอบทะเลาะ ป๊อปปี้เป็นเพื่อนกวิน ฟางเป็นแฟนของกวิน กวินอยากให้ป๊อปปี้
กับฟางดีกัน ไปทำกิจกรรมเถอะนะ”กวินบอกแฟนสาว ป๊อปปี้นิ่งฟัง
“ก็ได้ๆ แต่จะให้ฟางสบายใจต้องมีคนดูแลกวิน หวาย วันนี้พี่ฝากกวินด้วยนะ ดูแลกวินด้วย”ฟางหัน
ไปสั่งน้องสาว
“ค่ะ หวายจะดูแลพี่กวินเอง”หวายบอกพี่สาว ฟางจึงเดินออกมานอกบ้านพักหลังจากพากวินไปนอน
แล้วกับป๊อปปี้
“ถ้าไม่อยากไปกับชั้นกลับไปดูกวินซะสิ”ป๊อปปี้พูด
“ไม่ กวินเค้าอยากให้เราไม่ทะเลาะกัน ชั้นจะทำเพื่อเค้า”ฟางพูด ป๊อปปี้มองหน้านิ่งก่อนจะพาฟาง
ไปเข้าฐาน
“เอาล่ะครับวันนี้เราจะพาทุกคนไปเข้าในป่าอุทยานใกล้ๆกับรีสอร์ทนี้ เดี๋ยวเจ้าหน้าที่จะพาเราเข้าไป
นะครับ อ้อ อย่าลืมนะครับใครที่ถูกลงโทษเมื่อคืนนี้ วันนี้ก็ยังจะต้องจับคู่กันไปอยู่นะครับ”พิธีกรบอก
ฟางและป๊อปปี้จึงต้องจับคู่กัน แก้วและโทโมะเองก็เช่นกัน
“หึ ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิ ทำอย่างจะอยากตายวัน3เวลาหลังอาหารแบบนั้นน่ะ”โทโมะแขวะแก้ว
ที่เดินหน้ามุ่ยกับตัวเอง
“ถ้าตายไปได้ชั้นของตายดีกว่าที่ต้องอยู่กับคนเลวๆแบบนาย”แก้วว่า
“อ้อ หรอ แต่คนเลวๆอย่างชั้นก็เคยได้ชื่อว่าเป็น ผัว เธอนะ”โทโมะกระซิบพูดกับแก้ว
“ไอ้เลว หยุดพูดแบบนี้นะ ผู้ชายมักมากอย่างนาย มันจบไปแล้วไม่ต้องมารื้อฟื้นอีก”แก้วว่าพลาง
ผลักโทโมะทำให้ ทั้ง2ที่อยู่ด้านหลังสุดนั้น ห่างกับกลุ่มที่เดินไป
“เอ้า ก็เผื่อเธออยากจะระลึกถึงความทรงจำอันร้อนแรงของเราไง อยู่กลางป่าแบบนี้ เธอกับชั้นคู่กัน
แบบนี้”โทโมะพูดยั่ว
เพี้ยะ
“ไม่มีวัน ชั้นจะไม่มีวันพลาดให้นายอีก นายมันเป็นพวกไม่รักษาสัญญา โกหก ปลิ้นปล้อน”แก้วตอบ
หน้าโทโมะแล้วผลักโทโมะทำให้ทั้งคู่ออกนอกเส้นทาง
“ก็เค้าเสนอเราก็สนอง ฝ่ายหญิงไม่เรียกร้องอะไร เราก็แค่สนุกกันชั่วคราว”โทโมะพูดอย่างไม่แยแส
แก้วอึ้ง
“งั้นถ้าตอนที่ชั้นคบกับนาย ชั้นไปอะไรกับคนอื่นบ้างล่ะ นายจะยอมมั้ย”แก้วพูด
“เธอเป็นผู้หญิงทำแบบนี้เค้าเรียกว่าสำส่อน”โทโมะพูดจึงโดนแก้วตบหน้าไปอีกรอบ
“งั้นนายก็จำไว้ว่าไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เวลาเป็นแฟนกัน เค้าก็ไม่อยากให้คนที่เรารักนอกใจ
เราหรอกนะจำไว้”แก้วพูดก่อนจะเดินหนีโทโมะไป
“นี่ เดี๋ยวก่อน”ฟางรั้งเสื้อป๊อปปี้ที่เดินตามเจ้าหน้าที่ไป
“มีอะไรหรอ”ป๊อปปี้แปลกใจที่ถูกฟางรั้ง
“ชั้นว่า โทโมะกับแก้วหายไปนะ”ฟางหันไปมองคู่โทโมะกับแก้วที่เดินหลังคู่ตัวเองที่ไม่เดินตามมา
ซักที
“งั้นเราไปตามหาพวกนั้นกันมั้ย ไม่งั้นมีหวัง ทะเลาะกันป่าแตกแน่ๆ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกมาตา
มหาโทโมะกับแก้ว
“นี่ จะไปไหน”โทโมะเดินตามแก้วเข้ามาในป่าเรื่อยๆ
“ปล่อยชั้น อย่ามายุ่ง”แก้วสะบัดออกจากการเกาะกุมของโทโมะ
“อย่าเรียกร้องความสนใจน่า เราออกนอกเส้นทางแล้วนะ”โทโมะพูด
“หรอ งั้นนายกลับไปสิ ชั้นอยู่คนเดียวได้”แก้วพูด
“นี่ อย่ามันอวดเก่ง นี่มันป่านะไม่ใช่ห้างนึกอยากจะเดินไปไหนมาไหนก็ได้ กลับเดี๋ยวนี้”โทโมะว่า
ก่อนจะกระชากแขนแก้ว
“ไม่ ปล่อยชั้น ว้ายยย”แก้วสะบัดออกจากการเกาะกุมของโทโมะอย่างแรงทำให้พลัดตกไปที่เนิน
สูงโทโมะรีบคว้าตัวแก้วทำให้ทั้งคู่กลิ้งตกไปด้วยกัน
“หิวน้ำหรอ อ่ะ”ป๊อปปี้เห็นฟางหน้าซีดๆก็ยื่นขวดน้ำที่ตัวเองพกมาในกระเป๋าสะพายด้วย
“ขอบคุณค่ะ”ฟางรับน้ำมาดื่ม ป๊อปปี้มองไปรอบๆป่า
“พวกนั้นหายไปไหนนะ ไม่น่าจะไปไกลเลยนะ”ป๊อปปี้พูด
“หรือว่าจะเกิดอะไรกับ2คนนั้นน่ะ”ฟางเริ่มกังวล
“ชั้นก็ชักจะห่วงแล้วสิ ยิ่งไอ้โทโมะนะถึงจะเป็นเพลย์บอยตามใจผู้หญิงแต่ถ้าเจอคนดื้อๆแบบแก้ว
โทโมะมันก็ไม่ยอมด้วยน่ะสิ”ป๊อปปี้นึกห่วง
“แล้วทำไม2คนนั้นต้องทำท่าอย่างกับจะเกลียดกันให้ตายกันไปข้างอย่างงั้นล่ะคะ”ฟางสงสัย
“แก้วเค้าเกลียดคนเจ้าชู้ โทโมะเกลียดผู้หญิงที่ไม่ยอมฟังตัวเอง”ป๊อปปี้พูดแล้วนึกถึงแก้วกับโท
โมะ
“นี่ถ้า2คนนั้นเป็นแฟนกันมีหวังทะเลาะกันบ้านแทบแตก”ฟางพูด
“แต่ตอนที่คบก็เห็นรักกันดีไม่เห็นทะเลาะกันบ้านแตกนะ”ป๊อปปี้พูด
“หา สรุปว่าโทโมะกับแก้วเคยคบจริงๆหรอคะ”ฟางอึ้ง ขณะเดินพูดกันมาเรื่อยๆ
“ใช่ แต่เพราะโทโมะมันเจ้าชู้แก้วเลยไม่ทนอีกต่อไป”ป๊อปปี้พูด
“แหงล่ะ ผู้ชายเจ้าชู้ใครจะไปทน สมัยนี้หายากจะตายคนรักเดียวใจเดียวนี่ตอนเรียนด้วยกันกับกวิน
เยอรมันนะ มีสาวๆมารุมจีบเพียบ ฟางนี่แทบจะบ้าตาย”ฟางบ่น
“แต่อย่างน้อยชั้นก็รักเดียวใจเดียว รอแค่คนๆเดียวนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วนึกถึงฟางของตัวเอง ฟางหัน
ไปมองป๊อปปี้ที่เศร้าก็นิ่งสงสารป๊อปปี้
แกรก
“ว้าย”ฟางที่เอามือกิ่งต้นไม้ที่พาดทับกันอยู่ทำให้ต้นไม้ต้นนั้นที่ผุพังถึงกับทรุด ฟางเสียหลักตกลง
ไปที่น้ำตกที่ไหลเชี่ยวทันที
“ฟาง”ป๊อปปี้ตกใจรีบลงไปหาฟาง พบว่าน้ำมันเชี่ยวมาก พัดฟางไปไกลมาก
“นายภานุช่วยด้วย”ฟางร้องเรียกป๊อปปี้ก่อนจะตัวจะโดนน้ำซัดไปกระแทกกับก้อนหินจนสลบจมน้ำ
ไป
“ฟางงง”ป๊อปปี้ตกใจรีบกระโดดน้ำลงไปช่วยฟางทันที
“นี่มันไม่มากหน่อยหรอที่เจ้าแบบนี้”โฟร์ที่เห็นภาพฟางและป๊อปปี้ในลูกแก้วก็เดินเข้ามาว่าเทวดา
หนุ่มที่นั่งเช็ดคันธนูของตัวเองอย่างอารมณ์
“เจ้าจะหงุดทำไม ภารกิจของข้าคือการทำให้มนุษย์2คู่นั้นรักกัน มีอุปสรรคเล็กๆน้อยๆให้ฝ่าเดี๋ยวก็
รักกันเอง”เทวดาหนุ่มพูดอย่างอารมณ์ดี
“นี่ ถึงเจ้าจะกามเทพธามไท แต่เจ้าอย่าลืม เราเป็นเทวดานางฟ้า เราต้องช่วยมนุษย์สิไม่ใช่ทำแบบ
นี้”โฟร์ดุกามเทพหนุ่ม
“แหม ทีดรีมเวิร์ลได้ข่าวเจ้าก็เห็นงามช่วยข้านะป้า”กามเทพธามไทพูดย้อนโฟร์
“ก็ตอนนั้นมันไม่รุนแรงขนาดนี้นิ อ้อ ข้าเป็นนางฟ้ามาอยู่ก่อนเจ้า แต่เจ้าไม่ต้องเรียกป้าก็ได้”โฟร์
หงุดหงิด
“แต่ข้าพึ่ง ม ปลายตอนข้าตาย ดังนั้นไม่แปลกที่ข้าจะเรียกเจ้าว่าป้า”ธามไทย้อนอย่างกวนๆ
“เด็กปากเสีย”โฟร์โมโหก่อนจะรีบหายตัวไปโลกมนุษย์
“เห้ยๆจะไปไหน”ธามไทรีบคว้าแขนโฟร์ไว้
“ไปช่วยพวกเค้าไง ถ้ามนุษย์เป็นอะไรไปก่อนถึงฆาตเราจะโดนลงโทษนะ”โฟร์พูด
“นี่เชื่อข้า เอ่อ 4คนนั้นที่หลงป่าอยู่น่ะ ไม่มีใครดวงถึงฆาตซักคน เอาน่าป้า ข้าวางแผนมาดีแล้ว ข้ารู้
ว่าจะต้องทำยังไงต่อข้าไม่เล่นให้ถึงตายหรอก แค่นี้ไอ้พวกยมฑูตเพื่อนข้ามันรับวิญญาณที่นรกจน
ไม่มีเวลาว่างอยู่แล้วข้าไม่ดวงวิญญาณ4ดวงไปทำให้เพื่อนช้าเหนื่อยหรอก”ธามไทพูด โฟร์จึง
ใจเย็นนั่งลงข้างๆธามไท
“แล้วนี่จะเอาไงต่อไปล่ะ”โฟร์ถามต่อ
“นั่นแน่ ตอนแรกล่ะห้ามข้า ตอนนี้ล่ะร่วมมือกับข้า ชักสนุกแล้วล่ะสิ”ธามไทแกล้งถามโฟร์ โฟร์จึง
ค้อนใส่ทันที
“นี่ ก็เพราะข้ากำลังดูแลมนุษย์ชื่อฟางหรอกน่า เลยต้องมือกับเจ้าน่ะ”โฟร์พูดในใจก็นึกห่วงฟางเป็น
อย่างมาก
ขอโทดดดดดดดดดดดดด เน็ตไม่ดีอ่ะหอเรา เลยไม่ได้อัฟ เดี๋ยวเราอัฟวันนี้ให้2ตอน แต่อย่าลืมเม้นโหวตเรานะๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
