you are my angel

 
 
 
 
วันต่อมา ฟางเดินเข้ามาทำงานพร้อมกับกวิน และทำงานตามปกติ แต่ต้องแปลกใจเมื่อในกลุ่มของ
เพื่อนคู่หมั้นเธอมีใครบางคนหายไป
 
 
“เออ เนี่ยไอ้โทโมะ เดี๋ยวกูว่าครั้งนี้เราไปทำกิจกรรมที่รีสอร์ตอามึงดิ ที่เปิดใหม่อ่ะ เห็นว่ามีกิจกรรม
เยอะแยะนิ จะได้ไม่ต้องคิดกิจกรรมอะไรเยอะแยะ”เขื่อนพูดขณะที่นั่งคุยกับโทโมะ กวิน และเฟย์
 
“จริงด้วยโทโมะ ถือว่าเป็นการโปรโมตรีสอร์ตอาโทโมะไปในตัวด้วยเลยเป็นไง”เฟย์พูด
 
“เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวชั้นขอลองโทรหาอาก่อนนะ ว่าช่วงนี้ที่พักเต็มรึเปล่า”โทโมะพูดก่อนจะลุกไป
โทรศัพท์ฟางเอากาแฟมาเสิร์ฟให้กับทุกคน
 
“มีอะไรกันหรอคะ”ฟางนั่งลงข้างกวินแล้วถามทุกคน
 
“อ๋อ เดี๋ยวอาทิตย์หน้านี้ ทางบริษัทเราจะมีกิจกรรมคลายเครียดให้คนในบริษัทอ่ะจ้ะ คือเราทำกัน
ทุกปี แบบให้ไปทำกิจกรรมด้วยกัน สร้างความสัมพันธ์อะไรงี้”เฟย์พูด
 
“เนี่ย ชั้นพึ่งไปปีแรก นี่ว่ามันต้องสนุกมากแน่ๆ”กวินพูดแล้วยิ้ม
 
“ทั้งมัน และเมายันเช้าเลยโว่ย ฝรั่ง”เขื่อนพูดก่อนจะกอดคอกวิน
 
 
“ดาร์ลิงจ้ะ ดาร์ลิงเป็นอะไรรึเปล่าทำไมเงียบๆแปลกๆ”กวินถามฟาง
 
“เปล่านี่คะ สงสัยฟางคงคิดอะไรเพลินๆไปหน่อยน่ะ”ฟางตอบก่อนจะนั่งดื่มกาแฟในแก้วไป
 
 
 
“สวัสดีจ้า ทุกคน”แก้วเดินเข้ามาพร้อมกับขนมมากมาย
 
“ว้าว แก้ว ขนมเยอะแยะเลย เอามาให้ใครหรอจ้ะ”เฟย์พูดเสียงดังทำเอาโทโมะคุยโทรศัพท์อยู่หัน
ไปมอง
 
“เอามาฝากทุกคนนั่นล่ะ เจ้านี้เค้กอร่อยมากเลยนะ มาๆมาชิมกันๆ”แก้วพูดแล้ววางกล่องคัฟเค้กลง
โทโมะรีบเดินมาหยิบทันที
 
 
“กินก่อนเพื่อน แย่”แก้วว่า
 
“เป็นเจ้านาย เผื่อเค้กเธอบูดลูกน้องชั้นจะได้ไม่ป็นอะไรไง”โทโมะพูดจบแก้วหมั่นไส้ก็ดันคัพเค้ก
ชนปากโทโมะเลอะทันที
 
“นี่เธอ”โทโมะว่า แก้วมองหน้ากลับอย่างไม่กลัว
 
“สามีภรรยาคู่นี้นี่ชอบทะเลาะกันตลอดเลยเนาะเฟย์จ๋า”เขื่อนแซว
 
 
“ไม่ใช่ซักหน่อย”แก้วและโทโมะหันขวับมาพูดพร้อมกัน เฟย์และเขื่อนหัวเราะทันที ก่อนที่แก้วจะ
ยื่นทิชชู่เช็ดปากให้โทโมะที่กินเค้กเลอะเหมือนเด็ก
 
 
“เออ ละนี่ป๊อปไปไหนล่ะเนี่ย ไม่เห็นหน้าเลย”แก้วถามขึ้น ฟางนั่งนิ่ง
 
“เอ่อ มันไม่ค่อยสบายน่ะ เลยหยุดไป”เขื่อนตอบ
 
“เมื่อวานยังเห็นดีๆ หาเรื่องอู้งานล่ะสิไม่ว่า”ฟางแขวะเบาๆ
 
“เออ งั้นวันนี้ชั้นไปเยี่ยมป๊อปปี้ดีกว่า ว่าจะกลับไปเอาของที่ห้องด้วย”แก้วพูด
 
“เออ นึกถึงวันเก่าๆเลยเนาะ ว่าเมื่อก่อนมีอะไรพวกเราก็ไปรวมพลที่ห้องไอ้ป๊อปมัน”โทโมะพูด
 
“รวมแบบไม่เต็มใจของเจ้าของห้อง5555”เขื่อนพูดต่อเมื่อนึกถึงหน้าป๊อปปี้ที่เจอพวกเขาไปที่ห้อง
 
 
“เอางี้สิ วันนี้ไหนๆป๊อปปี้ก็ป่วยละ เราก็ไปเยี่ยมป๊อปปี้ให้หมดเลยสิ”แก้วพูด
 
“เห้ย งั้นกวินไปด้วยดิ กวินพึ่งมาใหม่อยากทำความรู้จักกับเพื่อนทุกคนเลย”กวินรีบพูด
 
“กวินฟางว่ารบกวนเค้าเปล่าๆ”ฟางพูดเพราะไม่อยากเจอป๊อปปี้
 
“รบกวนอะไรเพื่อนกันทั้งนั้น เอาน่าฟาง จะได้สนิทๆกับเพื่อนกวินด้วยไง”กวินพูดเชิงขอร้องฟาง
ฟางจึงเลี่ยงไม่ได้
 
 
ตอนเย็นทุกคนไปที่คอนโดป๊อปปี้
 
 
“เดี๋ยวกวินกับฟางจะตามมานะ พอดีมันแวะเติมน้ำมันรถน่ะ”โทโมะพูดหลังจากวางสายกวินไป
 
 
“บอกมานะ ความจริงแล้วป๊อปปี้ไม่ได้ป่วยใช่มั้ย”แก้วพูดขณะขึ้นลิฟท์มากับเขื่อน โทโมะ เฟย์
 
“อือ ความจริงเมื่อคืนไอ้ป๊อปมันกินเหล้าหนักมาก เพ้อหาแต่ฟางชั้นเลยให้มัหยุดงานวันนึงอ่ะ”โท
โมะพูด
 
“เห้อ ชั้นสงสารป๊อปปี้จัง แต่ฟางคนเก่ากับฟางแฟนกวินเหมือนกันมาก เหมือนจนคิดว่าเป็นคน
เดียวกัน”แก้วพูด
 
“แต่ทำไมนิสัยทุกอย่างต่างจากฟางคนเก่ามากเลยล่ะ”เขื่อนพูด
 
“ละอย่าลืมนะทุกคน ฟางคนเก่าคือนางฟ้า แต่ฟางคนนี้คือคน”เฟย์พูด
 
“ทำไมต้องบังเอิญชื่อเหมือนกันหน้าเหมือนกันแบบนี้ด้วยวะ แล้วไอ้ป๊อปจะต้องเจ็บไปอีกเมื่อไหร่
กัน”โทโมะพูดจังหวะเดียวกับที่ลิฟท์เปิดออก พวกเขาจึงเดินไปที่ห้องป๊อปปี้ทันที
 
 
 
“พวกมึงมีอะไรเนี่ย แห่มากันครบแก๊งค์เลย”ป๊อปปี้เปิดประตูมาก็แปลกใจ
 
“ไม่ครบ เดี๋ยวจะมาอีก2”เฟย์พูด ป๊อปปี้นิ่งทันทีเพราะรู้ว่าหมายถึงใคร
 
“เอาน่ามึง ตัดอกตัดใจซะเถอะ กูว่าเค้าไม่ใช่ฟางของมึงหรอกคนนี้ ก็แค่หน้าเหมือนกัน ชื่อเหมือน
กัน”โทโมะพูดแล้วพาป๊อปปี้ไปนั่งที่โซฟาตัวเดิม
 
 
ก๊อกๆ
 
 
“ฮัลโหลวมายเฟรนด์ ชั้นซื้อกับข้าวมาให้นายเพียบเลยนะ กินเลยมั้ย”กวินเดินถือกับข้าวมาให้
ป๊อปปี้
 
 
“โอ้โห ไอ้ป๊อป มีแต่ของที่มึงชอบทั้งนั้นเลยว่ะ”เขื่อนทัก
 
“จริงหรอ สงสัยดาร์ลิงกวินต้องมีเซ้นแน่เลย หยิบแต่ละอย่างของชอบนายทั้งนั้น บังเอิญจริงๆ”กวิน
พูดแล้วหัวเราะชอบใจ ทุกคนหันไปมองหน้ากัน อะไรนะ ฟางเป็นคนเลือกกับข้าวทั้งหมดให้ป๊อปปี้
หรอกหรอ
 
 
“เดี๋ยวฟางขอเข้าห้องน้ำก่อนนะคะไม่ไหวละ”ฟางวางกระเป๋าแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที กวิน
ออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอกเขื่อนจึงเปิดประเด็น
 
 
“เมื่อกี้ถ้าได้ยินไม่ผิด ฟางขอเข้าห้องน้ำ”เขื่อนพูด
 
“แต่ไม่ได้ถามเลยว่า ห้องน้ำอยู่ไหน เหมือนหยั่งกับว่าเคยมาแล้ว”เฟย์พูด ป๊อปปี้นิ่ง
 
“บังเอิญล่ะมั้ง คอนโตไม่ใช่บ้านซักหน่อย ห้องน้ำมันก็คงจัดล๊อกไว้เหมือนๆกันล่ะน่า”ป๊อปปี้พูด
 
“ทีห้องน้ำคอนโดอีตาโทโมะไม่เห็นจะเข้ายากแบบห้องนายเลยนะ”แก้วพูด
 
“รู้ลึกนะคนนี้ๆ”เขื่อนแซวจึงโดนแก้วเอาหมอนฟาดไปอีกที
 
 
“เอ่อ มีอะไรกันรึเปล่าคะ นั่งจับกลุ่มกันเนี่ย”ฟางออกห้องน้ำมาก็แปลกใจ
 
“ไม่มีอะไรจ้ะฟาง โทโมะวานฟางแกะกับข้าวหน่อยนะ”โทโมะตอบก่อนจะวานฟาง ฟางยิ้มก่อนจะ
เอากับข้าวไปแกะใส่จาน โดยทุกคนอึ้ง เพราะท่าทางฟางเหมือนรู้ว่าชั้นไหนคือช้อน จาน ชั้นไหน
คือถ้วย
 
 
“มาครั้งแรกแต่ฟางเก่งจังเลยเนาะ รู้ด้วยว่าข้าวของห้องป๊อปปี้อยู่ที่ไหนบ้าง”เฟย์พูดทำเอาฟาง
ชะงัก
 
“บังเอิญมั้งคะ ฟางก็พึ่งมาที่นี่ครั้งแรกเองนะคะ”ฟางตอบก่อนจะวางกับข้าวลง นั่นสิ ทำไมถึงมีความ
รู้สึกคุ้นๆแบบนี้
 
 
“เอาล่ะทานข้าวกันๆ”โทโมะตัดบทก่อนจะพาทุกคนทานข้าวกัน เมื่อทานเสร็จแล้ว ฟางก็เดินมานั่ง
ลงที่โซฟาหน้าทีวี ท่าทางฟางที่นั่งดูทีวีทำเอาป๊อปปี้ยิ่ง เมื่อนึกถึงฟางคนเก่าที่ชอบนั่งตรงนั้นประจำ
 
 
“เออ จริงสิ แก้วเคยเป็นหมอดูนิ ยังดูดวงอยู่รึเปล่าจ้ะ เฟย์ว่าจะให้ดูดวงให้หน่อย อยากใส่ชุดเจ้า
สาวเร็วๆ”เฟย์ยิ้ม
 
“เอาสิ แปปนะ เดี๋ยวแก้วไปเอาของมาก่อน”แก้วพูดก่อนจะกลับมาพร้อมหนังสือดูดวงแล้วนั่งดูให้
เฟย์ ฟางหันไปมองด้วยความสนใจ
 
 
“ปีนี้ได้แต่งแน่ๆ เพราะเส้นความรักนี่พุ่งมาก”แก้วพูด
 
“งั้นแก้วไม่ต้องดูให้เขื่อนหรอก เพราะรู้ละว่าเส้นโชคทางการเงิน มีหวังหายฮวบแน่ๆ”เขื่อนพูดแล้ว
มองเฟย์ยิ้มๆ
 
“ดูให้กวินมั่งดิ อยากรู้จะได้แต่งรึเปล่าปีนี้”กวินพูดก่อนจะยื่นมือ ป๊อปปี้ซึมลงไป
 
“เอ่อ ช่วงนี้เพราะหน้าที่การงานกำลังดี ทำให้เรื่องแต่งงานกวินอาจจะต้องเลื่อนไปก่อนน่ะ”แก้วยิ้ม
 
“น่าสนุกจัง งั้นดูให้ฟางหน่อยสิ”ฟางยื่นมือให้แก้วบ้าง แก้วดูแล้วอึ้ง
 
“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก ช่วงนี้ก็มีโชคเข้ามา แต่มันมีเส้นเรื่องสุขภาพน่ะที่น่าเป็นห่วง”แก้วพูด
 
“เออจริงสิ ดาร์ลิง ตอนกลับมาเอายามาด้วยมั้ย”กวินหันไปถามฟาง ป๊อปปี้เอะใจ
 
“เอามาๆ แต่ใกล้หมดแล้ว วานกวินบอกลุงหมอส่งยามาอีกสิ เพราะฟางรู้สึกว่ายังมีเพลียๆอยู่เลยนะ
บางทีน่ะ”ฟางพูด
 
“อ่า งั้นเดี๋ยวกวินโทรศัพท์แปปนะ”กวินพูด
 
 
 
“ไม่สบายหรอครับ”ป๊อปปี้ถามขณะที่ฟางเดินมากินน้ำ
 
“ค่ะ แต่ตอนนี้หายดีแล้ว”ฟางตอบอย่างไม่ใส่ใจ
 
“เรื่องเมื่อคืน ผมขอโทษนะ”ป๊อปปี้พูด
 
“ช่างเถอะค่ะ แต่ชั้นก็ถือว่าชั้นบอกคุณชัดเจนทุกถ้อยคำแล้วนะคะ ว่าชั้นรักกับกวิน ดังนั้นชั้นจะรัก
ใครไม่ได้อีก”ฟางพูด
 
“ครับ ผมเข้าใจ เพราะเวลาผมรักใครก็รักแค่คนเดียวเหมือนกัน สงสัยผมคงคิดถึงแฟนผมมากไป
หน่อยเลยทำอะไรโง่ๆแบบนั้นกับคุณ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกไป ฟางมองแล้วนิ่ง
 
 
 
 
 
 
“ดาร์ลิงเป็นอะไรรึเปล่าจ้ะ หรือว่ายังปวดหัวอยู่”กวินพูดขณะขับรถมาส่งฟาง
 
“ก็มีนิดๆน่ะค่ะ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”ฟางยิ้ม
 
“คร้าบ แต่ดาร์ลิงอย่าเดินเยอะแบบวันนี้อีกนะ เดี๋ยวได้กลับไปทำกายภาพใหม่อีกแน่ๆ”กวินพูด
 
“ไม่เอาแล้วนะ ฟางไม่อยากทำอีกละน่าเบื่อ โอเค ถึงบ้านละ แต้งกิ้วน้า เจอกันพรุ่งนี้”ฟางบอกก่อน
จะลงรถไป
 
 
 
 
 
 
"บอกมา เมื่อกี้ตอนดูดวงให้ฟางทำไมเธอถึงหน้าตาตกใจแบบนั้น"โทโมะพูดเมื่อกวินกับฟางกลับ
ไปแล้ว
 
"แหม ใส่ใจด้วยนะมึง ว่าเค้าเป็นยังไง"เขื่อนแซว
 
"นั่งตรงข้ามไง เลยเห็นหน้า ไร้สาระละๆ"โทโมะพูด
 
"คือ เมื่อกี้ชั้นดูดวงให้ฟาง"แก้วพูดแล้วนิ่งไป
 
"ดวงของฟางคนนี้ มันเหมือนกับดวงของฟางของพวกเราเลย"แก้วพูด ทุกคนอึ้ง
 
 ฟางคนเก่าไปไหน ฟางคนนี้เป็นใครอย่าลืมเม้นกับโหวตนะจ้ะๆๆๆ