เงาร้าย พ่ายรัก
9.3
เขียนโดย phung_TK_kaewjai
วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.11 น.
32 chapter
252 วิจารณ์
53.07K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2556 14.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) พบกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตาโมะลูก ย้ายลืมเย็นนี้มีนัดต้องไปกับแม่นะลูก
ครับ คุณแม่ "Tomo : ผมตอบไปแบบไม่ได้ใส่ใจ และก้มหน้าทำงานต่อภายในห้องทำงานของผม ช่วงนี้งานรุ่มไม่ว่าจะนอกบริษัท และในบริษัท มันวุ่นวายไปหมด แต่ผมไม่ได้เป็นนักธุจกิจแบบเต็มตัว ผมเป็นนักบินต่างหาก แต่ที่ผมทำเพราะผมอยากช่วยคุณพ่อ ในฐานะที่ผมเป็นลูกชายคนเดียวของท่าน และไหนจะเรื่องที่คุณแม่บอกว่าจะให้ผม แต่งงาน เหอะ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะผมคิดว่ามันก็ดีเหมือนกัน ผมจะได้หลุดออกจากผู้หญิงพวกนั้น สักที"
ตกเย็นผมก็ออกจากห้องทำงาน แล้วไปเตรียมตัวตามที่คุณแม่สั่ง ไม่นานผมก็ขับรถออกจากบ้านพร้อมกับคุณพ่อและคุณแม่ ไปยังโรงแรมที่ทางผู้ใหญ่ได้นัดกันไว้
คุณหนูดูทำหน้าเข้า ยิ้มหน่อยซิลูก ยังกะไปฟัดกับสุนัขที่ไหนมาแน่ะ "kaew : คุณหญิงแม่พูดขึ้นจากที่ชั้นทำหน้าแบบนั้นจริงๆ ก็มันจะยิ้มออกได้ยังกันเล่า โอ้ย...หงุดหงิดๆ จะตายชัก"
อ้าว!นู้นลูก คุณป้าพัชรามาแล้ว ยิ้มจ้ะยิ้มมมมมม "kaew : คุณหญิงแม่ลากกกกเสียงยาวใส่ชั้นพร้อมกับส่งยิ้มให้เป็นตัวอย่าง "
คุณหญิง คุณศักดิ์ สวัสดีค่ะ เป็นยังไงค่ะสบายดีหรือเปล่า
สวัสดีค่ะ คุณพัชรา คุณนิพนธ์ ดิชั้นสบายมากเลยค่ะ "kaew : แล้วผู้ใหญ่ท่านก็ทักทายกันด้วยใบหน้ายิ้มแย้มกันอย่างมีความสุขยังกะตัวเองจะได้แต่งงานซะเองอ่ะ"
แล้วนี้หนูแก้ว ใช่มั้ยค่ะคุณหญิงหน้าตาน่ารักจังเลยลูก "kaew : คุณพัชราพูดแล้วเดินเข้ามาเอามือจับที่หน้าชั้นเบาๆ "
สวัสดีค่ะคุณป้าพัชรา "kaew : ชั้นไหว้พร้อมกับส่งยิ้มให้ "
โอ้ย....ไม่ต้องป้าหรอกลูกเรียกแม่เลยจะดีกว่า "kaew : ห้ะ เรียกแม่ ฮือๆ ชั้นอยากจะร้องไห้ขนลุกไปหมดล่ะ ชั้นไม่กล้าพูดอะไรทำได้แต่ยิ้มอย่างเดียว"
นี้พี่โทโมะนะลูก "kaew : แล้วคุณป้าก็แนะนำให้ชั้นรู้จักกับโทโมะอะไรนั้น คงจะเป็นคนนี้ละมั้ง"
คุณหนูไหว้พี่เค้าสิลูก "kaew : คุณหญิงแม่บอกให้ชั้นไหว้เค้าคนนั้น ชั้นจะทำอะไรได้นอกจากต้อง...."
สะ สวัสดีค่ะ "kaew : ชั้นไหว้เค้าแล้วเค้าก็พยักหน้าให้ชั้นพร้อมกับส่งยิ้มให้ชั้น"
สวัสดีเหมือนกันครับ น้องแก้ว "kaew : คะ เค้าพูดชื่อชั้น!! จะว่าไปก็หน้าตาดีเหมือนกันแฮะ เฮ้ย!! ไม่เอาๆ เราจะมองคนแค่ภายนอกไม่ได้"
ดิชั้นว่าให้เด็กๆ ได้ทำความรู้จักกันก่อนดีมั้ยค่ะคุณหญิง "Tomo : แล้วคุณแม่ผมก็พูดกับคุณหญิงซึ่งเป็นว่าที่แม่ยายของผม ให้ผมและน้องแก้วได้ทำความรู้จักกัน ผมคิดว่าก็ดีเหมือนกันผมก็อยากทำความรู้จักกับเธอให้มากกว่านี้ "
ดีเลยค่ะคุณพัชรา "Tomo : สักพักผมกับเธอก็แยกไปนั่งอีกที่หนึ่งเพื่อให้ผู้ใหญ่ได้ปรึกษากัน"
เชิญครับคุณแก้ว
เออ....ขอบคุณค่ะ
คุณแก้วจะทานอะไร สั่งได้นะครับ
ไม่เป็นไรค่ะแก้วไม่หิว
เออ....ผมอยากถามว่าคุณแก้วเต็มใจกับงานแต่งของคุณกับผมมั้ยครับ
เต็มใจไม่เต็มใจแก้วก็ต้องแต่งกับคุณอยู่ดีล่ะค่ะ "kaew : ชั้นตอบเค้าแล้วหันหน้าไปทางอื่นแบบเซ็งๆ"
ผมพอจะเข้าใจคุณแก้วนะครับ แต่คุณแก้วสบายใจได้ ผมไม่ได้ลำบากใจหรืออึดอัดอะไรที่จะได้แต่งานกับคุณหรอกนะครับ
ยังไงค่ะ
ผมคิดว่าดีซะอีกที่ผมได้แต่งงานกับคุณ
เพราะอะไรเหรอค่ะ
ผมอยากให้คุณพ่อกับคุณแม่ สบายใจน่ะครับ ท่านจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงผมมาก ที่ผมมีแต่ผู้หญิงมาติดพัน โดยที่ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้มีดีอะไร แถมคอยจ้องแต่ทรัพย์สินเงินทอง ท่านคงจะเห็นมาเยอะจากในสังคมลูกหลานนักธุรกิจของท่าน ท่านคงไม่อยากให้ผมนั้นเป็นหนึ่งในนั้น ถ้าหากผมได้เป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้ว ท่านก็คงสบายใจไปไม่น้อย
คุณโทโมะนี้เป็นลูกที่ดีจังเลยนะค่ะ ไม่เคยขัดใจคุณพ่อคุณแม่เลย ไม่เหมือนชั้น โดนคุณแม่ดุตลอดเลย
ฮึๆ ที่ท่านดุเพราะท่านรักเรา ไงครับ
คุณคงคิดแบบนั้นเสมอซินะค่ะ "kaew : แล้วชั้นกับคุณโทโมะ ก็พูดกันไปปนกับเสียงหัวเราะนิดหน่อย มันทำให้ชั้นสบายใจและหายเครียดขึ้นมาบ้าง"
.
.
.
หึ คุณคิดจะแต่งงานหนีชั้นอย่างงั้นเหรอ....หึไม่มีทาง!!
.
.
.
หลังจากที่เราคุุยกันได้นานพอสมควรชั้นก็ชวนคุณโทโมะ กลับไปหาผู้ใหญ่กัน
อ้าว!! มากันแล้วเหรอลูก มาๆ แม่มีอะไรจะบอกทั้งสองคนเลย
"Tomo : พอผมกับคุณแก้วมานั่งที่โต๊ะรวมกับผู้ใหญ่คุณแม่ก็บอกว่ามีอะไรจะบอก รอฟังแล้วกัน"
คือ แม่ไปดูฤกษ์ มาแล้วนะลูกได้เป็น ช่วงปลายเดือนหน้านะจ้ะ
เออ...คือแก้วว่ามันไม่เร็วไปหน่อยหรอค่ะ "kaew : เดือนหน้างั้นเหรอชั้นยังไม่พร้อมหรอกนะ"
จะช้าจะเร็วมันก็ต้องแต่งนะคุณหนู "kaew : แล้วคุณหญิงแม่ก็พูดขึ้นมา แล้วมันก็จริงอย่างที่ท่านพูด "
แก้วอยากจะ ดูๆ ไปก่อนไม่ได้หรอค่ะ "kaew : ชั้นก็ยังจะคัดค้านอีก"
เหลือเวลาอีกตั้งเดือนกว่าๆ คงจะพอแล้วนะคุณหนู "kaew : คุณหญิงแม่ขัดอีกละ"
ผมว่าถ้าคุณแก้วยังไม่พร้อมเลื่อนๆ ออกไปก่อนก็ได้นะครับ "Tomo : ที่ผมพูดออกไปเพราะผมเห็นสีหน้าของเธอซีดลงหลังจากที่ ผู้ใหญ่ท่านได้บอกฤกษ์ แต่งงานให้ผมและเธอทราบ ผมคิดว่าเธอคงยังไม่พร้อมจริงๆ"
ไม่ได้หรอกจะลูก เราตกลงกันแล้วยังไงก็ต้องเป็นข้อตกลง
งั้นก็ตามนี้นะค่ะคุณหญิง
ค่ะ คุณพัชรา ฤกษ์ ตามเดิมค่ะ "kaew : คุณหญิงแม่พูด พร้อมกับเน้นคำใส่ชั้นแบบน้ำเสียงที่หนักแน่น ชั้นคงทำให้ท่านเสียหน้าอีกแล้ว "
ถ้าตกลงกันแล้ว ก็เอาเป็นว่าวันนี้ก็ มีแค่นี้ละครับ
ครับ คุณศักดิ์ ผมกับคุณพัชรา ลาละครับ "Tomo : หลังจากทั้งสองฝ่ายกับแยกย้ายกันกลับ โดยที่ผมสังเกตเห็นสีหน้าของแก้วอีกครั้งที่ยังเป็นเหมือนเดิม เธอคงไม่อยากแต่งงานละมั้ง แต่ผมก็เข้าใจว่าการแต่งงานเป็นเรื่องสำคัญสำหรับผู้หญิงทุกคนบนโลกใบนี้ อยากที่จะแต่งงานกับผู้ชายที่ตัวเองรัก และอยากสร้างครอบครัวด้วย ซึ่งไม่ได้มาจากการ บีบบังคับ!! ผมก็อยากจะบอกเหมือนกันว่าผมช่วยอะไรเธอไม่ได้ นอกจากทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุด..."
จบอีกตอน กว่าจะจบได้ พอดีติดธุระนิดหน่อยจร้า แต่ยังไงก็อัพแล้วน้า
** นางร้ายเริ่มโผล่แล้ว ** ฝันดีจ้รา ผู้อ่านที่รักกกกกกก
<<<เม้นนนนโหวตตตต>>>
ครับ คุณแม่ "Tomo : ผมตอบไปแบบไม่ได้ใส่ใจ และก้มหน้าทำงานต่อภายในห้องทำงานของผม ช่วงนี้งานรุ่มไม่ว่าจะนอกบริษัท และในบริษัท มันวุ่นวายไปหมด แต่ผมไม่ได้เป็นนักธุจกิจแบบเต็มตัว ผมเป็นนักบินต่างหาก แต่ที่ผมทำเพราะผมอยากช่วยคุณพ่อ ในฐานะที่ผมเป็นลูกชายคนเดียวของท่าน และไหนจะเรื่องที่คุณแม่บอกว่าจะให้ผม แต่งงาน เหอะ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะผมคิดว่ามันก็ดีเหมือนกัน ผมจะได้หลุดออกจากผู้หญิงพวกนั้น สักที"
ตกเย็นผมก็ออกจากห้องทำงาน แล้วไปเตรียมตัวตามที่คุณแม่สั่ง ไม่นานผมก็ขับรถออกจากบ้านพร้อมกับคุณพ่อและคุณแม่ ไปยังโรงแรมที่ทางผู้ใหญ่ได้นัดกันไว้
คุณหนูดูทำหน้าเข้า ยิ้มหน่อยซิลูก ยังกะไปฟัดกับสุนัขที่ไหนมาแน่ะ "kaew : คุณหญิงแม่พูดขึ้นจากที่ชั้นทำหน้าแบบนั้นจริงๆ ก็มันจะยิ้มออกได้ยังกันเล่า โอ้ย...หงุดหงิดๆ จะตายชัก"
อ้าว!นู้นลูก คุณป้าพัชรามาแล้ว ยิ้มจ้ะยิ้มมมมมม "kaew : คุณหญิงแม่ลากกกกเสียงยาวใส่ชั้นพร้อมกับส่งยิ้มให้เป็นตัวอย่าง "
คุณหญิง คุณศักดิ์ สวัสดีค่ะ เป็นยังไงค่ะสบายดีหรือเปล่า
สวัสดีค่ะ คุณพัชรา คุณนิพนธ์ ดิชั้นสบายมากเลยค่ะ "kaew : แล้วผู้ใหญ่ท่านก็ทักทายกันด้วยใบหน้ายิ้มแย้มกันอย่างมีความสุขยังกะตัวเองจะได้แต่งงานซะเองอ่ะ"
แล้วนี้หนูแก้ว ใช่มั้ยค่ะคุณหญิงหน้าตาน่ารักจังเลยลูก "kaew : คุณพัชราพูดแล้วเดินเข้ามาเอามือจับที่หน้าชั้นเบาๆ "
สวัสดีค่ะคุณป้าพัชรา "kaew : ชั้นไหว้พร้อมกับส่งยิ้มให้ "
โอ้ย....ไม่ต้องป้าหรอกลูกเรียกแม่เลยจะดีกว่า "kaew : ห้ะ เรียกแม่ ฮือๆ ชั้นอยากจะร้องไห้ขนลุกไปหมดล่ะ ชั้นไม่กล้าพูดอะไรทำได้แต่ยิ้มอย่างเดียว"
นี้พี่โทโมะนะลูก "kaew : แล้วคุณป้าก็แนะนำให้ชั้นรู้จักกับโทโมะอะไรนั้น คงจะเป็นคนนี้ละมั้ง"
คุณหนูไหว้พี่เค้าสิลูก "kaew : คุณหญิงแม่บอกให้ชั้นไหว้เค้าคนนั้น ชั้นจะทำอะไรได้นอกจากต้อง...."
สะ สวัสดีค่ะ "kaew : ชั้นไหว้เค้าแล้วเค้าก็พยักหน้าให้ชั้นพร้อมกับส่งยิ้มให้ชั้น"
สวัสดีเหมือนกันครับ น้องแก้ว "kaew : คะ เค้าพูดชื่อชั้น!! จะว่าไปก็หน้าตาดีเหมือนกันแฮะ เฮ้ย!! ไม่เอาๆ เราจะมองคนแค่ภายนอกไม่ได้"
ดิชั้นว่าให้เด็กๆ ได้ทำความรู้จักกันก่อนดีมั้ยค่ะคุณหญิง "Tomo : แล้วคุณแม่ผมก็พูดกับคุณหญิงซึ่งเป็นว่าที่แม่ยายของผม ให้ผมและน้องแก้วได้ทำความรู้จักกัน ผมคิดว่าก็ดีเหมือนกันผมก็อยากทำความรู้จักกับเธอให้มากกว่านี้ "
ดีเลยค่ะคุณพัชรา "Tomo : สักพักผมกับเธอก็แยกไปนั่งอีกที่หนึ่งเพื่อให้ผู้ใหญ่ได้ปรึกษากัน"
เชิญครับคุณแก้ว
เออ....ขอบคุณค่ะ
คุณแก้วจะทานอะไร สั่งได้นะครับ
ไม่เป็นไรค่ะแก้วไม่หิว
เออ....ผมอยากถามว่าคุณแก้วเต็มใจกับงานแต่งของคุณกับผมมั้ยครับ
เต็มใจไม่เต็มใจแก้วก็ต้องแต่งกับคุณอยู่ดีล่ะค่ะ "kaew : ชั้นตอบเค้าแล้วหันหน้าไปทางอื่นแบบเซ็งๆ"
ผมพอจะเข้าใจคุณแก้วนะครับ แต่คุณแก้วสบายใจได้ ผมไม่ได้ลำบากใจหรืออึดอัดอะไรที่จะได้แต่งานกับคุณหรอกนะครับ
ยังไงค่ะ
ผมคิดว่าดีซะอีกที่ผมได้แต่งงานกับคุณ
เพราะอะไรเหรอค่ะ
ผมอยากให้คุณพ่อกับคุณแม่ สบายใจน่ะครับ ท่านจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงผมมาก ที่ผมมีแต่ผู้หญิงมาติดพัน โดยที่ผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้มีดีอะไร แถมคอยจ้องแต่ทรัพย์สินเงินทอง ท่านคงจะเห็นมาเยอะจากในสังคมลูกหลานนักธุรกิจของท่าน ท่านคงไม่อยากให้ผมนั้นเป็นหนึ่งในนั้น ถ้าหากผมได้เป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้ว ท่านก็คงสบายใจไปไม่น้อย
คุณโทโมะนี้เป็นลูกที่ดีจังเลยนะค่ะ ไม่เคยขัดใจคุณพ่อคุณแม่เลย ไม่เหมือนชั้น โดนคุณแม่ดุตลอดเลย
ฮึๆ ที่ท่านดุเพราะท่านรักเรา ไงครับ
คุณคงคิดแบบนั้นเสมอซินะค่ะ "kaew : แล้วชั้นกับคุณโทโมะ ก็พูดกันไปปนกับเสียงหัวเราะนิดหน่อย มันทำให้ชั้นสบายใจและหายเครียดขึ้นมาบ้าง"
.
.
.
หึ คุณคิดจะแต่งงานหนีชั้นอย่างงั้นเหรอ....หึไม่มีทาง!!
.
.
.
หลังจากที่เราคุุยกันได้นานพอสมควรชั้นก็ชวนคุณโทโมะ กลับไปหาผู้ใหญ่กัน
อ้าว!! มากันแล้วเหรอลูก มาๆ แม่มีอะไรจะบอกทั้งสองคนเลย
"Tomo : พอผมกับคุณแก้วมานั่งที่โต๊ะรวมกับผู้ใหญ่คุณแม่ก็บอกว่ามีอะไรจะบอก รอฟังแล้วกัน"
คือ แม่ไปดูฤกษ์ มาแล้วนะลูกได้เป็น ช่วงปลายเดือนหน้านะจ้ะ
เออ...คือแก้วว่ามันไม่เร็วไปหน่อยหรอค่ะ "kaew : เดือนหน้างั้นเหรอชั้นยังไม่พร้อมหรอกนะ"
จะช้าจะเร็วมันก็ต้องแต่งนะคุณหนู "kaew : แล้วคุณหญิงแม่ก็พูดขึ้นมา แล้วมันก็จริงอย่างที่ท่านพูด "
แก้วอยากจะ ดูๆ ไปก่อนไม่ได้หรอค่ะ "kaew : ชั้นก็ยังจะคัดค้านอีก"
เหลือเวลาอีกตั้งเดือนกว่าๆ คงจะพอแล้วนะคุณหนู "kaew : คุณหญิงแม่ขัดอีกละ"
ผมว่าถ้าคุณแก้วยังไม่พร้อมเลื่อนๆ ออกไปก่อนก็ได้นะครับ "Tomo : ที่ผมพูดออกไปเพราะผมเห็นสีหน้าของเธอซีดลงหลังจากที่ ผู้ใหญ่ท่านได้บอกฤกษ์ แต่งงานให้ผมและเธอทราบ ผมคิดว่าเธอคงยังไม่พร้อมจริงๆ"
ไม่ได้หรอกจะลูก เราตกลงกันแล้วยังไงก็ต้องเป็นข้อตกลง
งั้นก็ตามนี้นะค่ะคุณหญิง
ค่ะ คุณพัชรา ฤกษ์ ตามเดิมค่ะ "kaew : คุณหญิงแม่พูด พร้อมกับเน้นคำใส่ชั้นแบบน้ำเสียงที่หนักแน่น ชั้นคงทำให้ท่านเสียหน้าอีกแล้ว "
ถ้าตกลงกันแล้ว ก็เอาเป็นว่าวันนี้ก็ มีแค่นี้ละครับ
ครับ คุณศักดิ์ ผมกับคุณพัชรา ลาละครับ "Tomo : หลังจากทั้งสองฝ่ายกับแยกย้ายกันกลับ โดยที่ผมสังเกตเห็นสีหน้าของแก้วอีกครั้งที่ยังเป็นเหมือนเดิม เธอคงไม่อยากแต่งงานละมั้ง แต่ผมก็เข้าใจว่าการแต่งงานเป็นเรื่องสำคัญสำหรับผู้หญิงทุกคนบนโลกใบนี้ อยากที่จะแต่งงานกับผู้ชายที่ตัวเองรัก และอยากสร้างครอบครัวด้วย ซึ่งไม่ได้มาจากการ บีบบังคับ!! ผมก็อยากจะบอกเหมือนกันว่าผมช่วยอะไรเธอไม่ได้ นอกจากทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุด..."
จบอีกตอน กว่าจะจบได้ พอดีติดธุระนิดหน่อยจร้า แต่ยังไงก็อัพแล้วน้า
** นางร้ายเริ่มโผล่แล้ว ** ฝันดีจ้รา ผู้อ่านที่รักกกกกกก
<<<เม้นนนนโหวตตตต>>>
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ