เงาร้าย พ่ายรัก

หลังจากผ่านไปได้ 1 อาทิตย์ จากที่ได้ทราบฤกษ์ยามแต่งงานกันแล้ว ชั้นกับคุณโทโมะก็ได้ออกงานสังคมพร้อมกับคุณหญิงแม่และคุณพัชราแม่คุณโทโมะ กันอยู่หลายงานถือได้ว่าเป็นการประกาศให้คนในสังคมชั้นผู้ใหญ่ได้รับรู้  และชั้นกับคุณโทโมะก็ได้คำชื่นชม คำอวยพรมากมายจนชั้นแทบรับไว้ไม่ไหว และการออกงานในแต่ละครั้งคุณโทโมะก็ดูจะเอาใจใส่ชั้นดี ถามโน่นไหวมั้ย นี้โอเค รึเปล่า  ก็ดูเค้าแคร์ชั้นดี ^^  และวันนี้ชั้นกับคุณโทโมะก็จะไปลองชุด ทำการ์ด เลือกของชำร่วยกัน ชั้นไปเตรียมตัวดีกว่าเดี๋ยวเค้าจะมารับ

 

<<<ก๊อกๆๆ>>>

 

คุณหนู ลูก ตัวแต่งเสร็จรึยัง     "kaew : คุณหญิงแม่เรียกชั้นพร้อมกับเคาะประตู แล้วก็เปิดเข้ามาหาชั้น"

 

 

ใกล้เสร็จแล้วค่ะคุณแม่   "kaew : ชั้นกำลังเช็คความเรียบร้อยของเครื่องสำอางบนใบหน้าโดยที่ไม่ได้หันไปทางท่าน"

 

ไหนแม่ดูหน่อยซิ   โอ้โห้ ลูกสาวแม่แต่งตัวน่ารักเป็นพิเศษนะวันเนี่ย    "kaew : คุณหญิงแม่ชมชั้นแล้วจับดูเสื้อผ้าที่ชั้นสวมใส่  และยิ้มแบบเขินๆ ให้กับชั้น"

 

ไม่เห็นน่ารักตรงไหนเลย แก้วก็แต่งปกตินี่ค่ะ    "kaew : ชั้นไม่ค่อยจะถูกคุณหญิงแม่ชมเรื่องแบบนี้อยู่บ่อยๆหรอกนะ มันเลยทำให้ชั้นเขิน^^"

 

จ้ะๆ เสร็จแล้วก็ลงไปข้างล่างกัน เดี๋ยวพี่เค้ามารับแล้วลูก

 

คร้าาาาาาาา    "kaew : ชั้นลากเสียงยาวแล้วเดินไปหยิบกระเป๋า แล้วเดินออกจากห้องไปโดยที่คุณหญิงแม่ออกไปก่อนแล้ว"    

       

 

<<ติ้นๆ>>

 

นั้นไงลูก พี่เค้ามาละ    "kaew  : ชั้นลงมาทานข้าวข้างล่างได้ไม่นาน รถคุณโทโมะก็ขับเข้าบ้านมาพอดี"

 

ค่ะ คุณแม่    

 

งั้นแม่ออกไปข้างนอกก่อนนะลูก  แม่จะไปดูลูกเขยแม่หน่อย  

 

คุณหญิงแม่อ่ะ>0<   "kaew : คุณหญิงแม่แซวชั้นชัดๆ"  

 

อ่ะๆ เขินใหญ่ละ 

 

ไม่เอาแล้ว แก้วช่วยป้านิดภาเก็บจานดีกว่า    "kaew : เรื่องอะไรชั้นจะอยู่ให้คุณแม่แซวกันเล่า ก็คนมันเขิน^^"

 

คุณหญิงแม่ สวัสดีครับ   "Tomo : ผมเดินเข้ามาผมก็เจอกับคุณหญิงที่เพิ่งเดินออกจากห้องอาหาร "

 

จ้ะลูก แล้วทานอะไรมารึยังละ 

 

เรียบร้อยแล้วครับ    "Tomo : แล้วผมก็หันไปเจอกับแก้วที่เพิ่งออกมาจากห้องครัวเหมือนกัน  ดูวันนี้เธอแต่งตัวน่ารักดีแฮะ"

 

จ้ะ  คุณหนูเสร็จแล้วใช่ไหมลูก  

 

ค่ะ คุณหญิงแม่ 

 

งั้นก็ ไปกันเถอะจ้ะ  คุณหนู!!    "kaew : ชั้นกับคุณโทโมะกำลังจะเดินออกากบ้านแต่ต้องชะงักเมื่อคุณแม่เรียกชื่อชั้นจนน่าตกใจ" 

 

มีอะไรรึเปล่าค่ะ คุณแม่ 

 

แม่จะบอกว่า  เลือกชุดให้ถูกใจแม่กันด้วยนะจ้ะ เอาสวยๆ หล่อๆกันเลยนะจ้ะ

 

โห้ คุณแม่ เรื่องนี้เองเหรอค่ะ เรียกซะน่าตกใจเลย โอเคค่ะ สวยๆ ก็สวยๆ 

 

จ้ะๆ ไปกันได้ละ ไม่มีอะไรละจ้ะ 

 

ผมไปนะครับคุณแม่ 

 

จ้ะลูก ดูแลน้องดีๆ นะจ้ะ

 

ครับ  "Tomo : จากที่ผมและแก้วลาคุณหญิงเสร็จผมก็ขับรถพาว่าที่ เจ้าสาวของผม^^ ไปที่ร้าน

"Love Marriage" ตามที่ผู้ใหญ่บอกไว้" 

สักพัก ผมก็จอดรถแล้วพาแก้วเข้าไปในร้าน ก่อนจะบอกกับพนักงานที่เคาน์เตอร์

 

วิศวะ กับ จริญญาครับ 

 

รอสักคู่นะค่ะ  เรียบร้อยแล้วค่ะ เชิญคุณวิศวะ คุณจริญญา ข้างในเลยค่ะ    "Tomo : พนักงานเช็คคิวสักพักแล้วหันมาพูดกับเราทั้งคู่ "

 

คุณเรียบร้อยแล้วไปข้างในกันเถอะ   "Tomo : ผมเรียกเธอที่กำลังยืนรอผมอยู่"

 

อืม   "kaew : ชั้นพูดก่อนที่จะเดินนำเค้าเข้าไปเล็กน้อย "

 

อ้าว!!  สวัสดีค่ะ คุณวิศวะกับคุณจริญญาใช่มั้ยค่ะ

 

ใช่แล้วค่ะ 

 

เชิญนั่งทางนี้ค่ะ   เดี๋ยวจะเริ่มที่การเลือกของชำร่วยและการ์ดกันก่อนนะค่ะ 

 

ค่ะ/ครับ    "kaew : ชั้นกับคุณโทโมะดูของชำร่วยและการ์ดแล้วก็ปรึกษากันไปแล้วมีเจ้าของร้านให้คำแนะนำไปด้วยไม่นานเราก็ได้แบบของชำร่วยและการ์ดแล้วส่งให้กับเจ้าของร้าน"

 

เลือกของชำร่วยและการ์ดเส็รจแล้วต่อไปก็ถ่ายรูปโปสเตอร์ ใส่กรอบใหญ่และการ์ดนะค่ะ เดี๋ยวเชิญคุณวิศวะทางด้านโน่น แล้วคุณจริญญามากับดิชั้นทางนี้นะค่ะ

 

ค่ะ/ครับ    "Tomo : แล้วเราก็แยกกันไป ใส่ชุดสำหรับถ่ายรูป สักพักผมกับแก้วก็ถ่ายรูปเสร็จ แต่กว่าจะเสร็จก็นานพอสมควร  เพราะมีหลายท่าเหลือเกินที่ช่างภาพบอกให้เราทำ ไม่ว่าจะกอด จะจูบ  แต่ละครั้งที่ช่างภาพบอก มันทำให้ผมและเธอถึงกับตาโต แล้วหัมมามองหน้ากัน แต่เราก็จำใจทำ และมันก็ผ่านไปได้ด้วยดี จนเป็นที่พอใจกับช่างภาพและทีมงานไปด้วย  อยากบอกผมได้หอมแก้มเธอจริงๆ ตอนถ่ายภาพ และดูเธอจะเขินๆ ซะด้วย ตั้งแต่ถ่ายภาพเสร็จเธอก็ไม่ค่อยจะมองหน้าผมสักเท่าไหร่ แล้วผมสังเกตเธอหน้าแดงซะด้วย" 

 

ถ่ายรูปเสร็จแล้วต่อไปก็เป็นเรื่องสำคัญนะค่ะ เลือกชุดหมั้นและชุดแต่งงานค่ะ

 

คะ/ครับ        "kaew : เฮ้อ....แต่งงานเหรอแล้วชั้นจะหาชุดไหนที่ถูกใจคุณแม่ดีล่ะเนี่ย เมื่อกี้ตอนถ่ายภาพก็แทบจะตายแล้ว เสียจูบแรกให้ตานั้นอีก ฮือๆๆ น่าอายจังเลยคนก็เยอะจูบไปได้ โอ้ย....ไม่พูดเล่าอารมณ์เสีย "

 

คุณเลือกชุดให้ผมหน่อยซิ 

 

เอ้า คุณใส่คุณก็เลือกเองซิ หรือให้พนักงานเลือกให้ก็ได้

 

ไม่ คุณนั้นแหละเลือกให้ผม 

 

ก็ได้ๆ ไปซิจะเลือกให้   "kaew : ฮึ่ย เซ้าซี้จังเลย "

 

คุณเอาชุดนี้ดีกว่านะ ชั้นว่ามันเข้ากับคุณมากที่สุด     "Tomo : แล้วเธอก็เลือกชุดให้กับผม  และหยิบชุดสูททักซิโดเป็นเนคไทน์สีขาว และสีครีม มาทาบตัวผม แล้วมองอยู่นาน ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้เธอ จนผมรู้สึกได้ถึงเสียงลมหายใจของเธอ ใกล้อีกๆ และ......"

 

เออ...สองตัวนี้ละกัน สีครีมใส่ตอนหมั้น สีขาวนี่ใส่ตอนแต่ง เรียบร้อยละเอาไปลองซะนะ ชั้นไปเลือกของชั้นก่อน        "Tomo : แล้วเธอก็รู้สึกตัวซะก่อน ที่ผมจะได้..... แล้วเธอวางชุดลงในมือผมแล้วหันหลังเดินไป โซนชุดเจ้าสาวแล้วผมก็..."

 

เดี๋ยวผมช่วยเลือก   "Tomo : ผมคว้าแขนเล็กของเธอได้ทันก่อนที่เธอจะหันหน้ามาหน้ามาทางผม "

 

ไม่เป็นไรชั้นเลือกเองได้ 

 

แต่ผมอยากช่วยมานี้   "Tomo : ผมจับแขนเธอแล้วเดินไปเลือกชุดเจ้าสาว ให้กับเธอ เธอมองตามผมอย่างเซ็งๆ  ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปเลือก ชุดด้วยตัวเองโดนที่ผมยืนมอง"

 

ชุดนี้ดีมั้ยคุณ   "kaew : แล้วชั้นก็สะดุดตากับชุดไทยชุดหนึ่ง มันเป็นสีครีม แขนยาว ลายลูกไม้ แล้วตรงไหล่ทั้งสองข้างเป็นระบายประมาณสามชั้น" 

 

สวยมากเลยคุณ เหมาะกับคุณดี แล้วก็เข้ากับทักซิโด้ของผม ผมว่าเอาไว้ใส่ตอนหมั้น 

 

งั้นก็เอาชุดนี้แหละ เลือกแต่ชุดแต่ง  "kaew : ชั้นเดินเข้าไปหาชุดอีกชุดหนึ่งไว้ใส่ตอนแต่ง  แล้วชั้นก็สุดตากับชุดนั้นมาก  มันเป็นเกาะอกสีขาวลายลูกไม้ มีเพรชประดับประมาณ 4-5 เม็ดตรงรอบเอวพร้อมกับดอกไม้อยู่ข้างๆ และมันก็เป็นเพรชแท้ซะด้วย กระโปรงยาวลาก 1 เมตร แล้วมีผ้าคลุมที่หัวติดอยู่กับมงกุฎ  ชุดนี้อยู่ที่ 10 ล้านกว่า ชั้นคิดว่าชุดนี้แหละ "

 

ชั้นว่าชุดนี้แหละคุณว่าไงเหรอ 

 

ผมว่าสวยที่สุดเลย ผมว่าเอาเข้าไปลองเถอะ   "Tomo : ผมกับแก้วแยกกันไปลองชุด ผมใส่เสร็จกันผมเลยมานั่งรอแก้ว ที่เก้าอี้ไม่ใกล้ไม่ไกลจากห้องที่แก้วกำลังเข้าไปลอง แล้วเธอก็เดนออกมา ผมจำต้องสะดุดตา กับร่างสวยตรงหน้าอยู่นาน พอเธอใส่เลยมันดูสวยมากๆ ที่สัดส่วน กับชุดที่เธอสวมใสมันเข้ากันไปหมด เธอสวย สวยมากๆ "

คุณ

 

.....    เงีบย

 

คุณ

....     ยังไม่รู้ตัวอีก

 

คุณโทโมะ  

 

อะ อะไรเหรอ   "Tomo :  เธอทำให้ผมถึงกับสะดุดขึ้นมาจากภวังค์ความสวยของเธอ" 

 

ชั้นเรียกคุณตั้งนานแล้วนะ 

 

นั่งมองอยู่ได้  ไปเปลี่ยนชุดซิ ชั้นหิวแล้วนะ

 

เออ....ครับๆ ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลย   "Tomo : แล้วผมก็รีบเข้าไปในห้องเปลี่ยนชุด แล้งรีบถอดชุดเปลี่ยน"

.

.

หมับ!!  

 

อะไรเนี่ย  เฮ้ย!! คุณเป็นใคร "Tomo :  ผมกำลังจะสวมเสื้อของผมหลังจากที่ถอดชุดของทางร้านออกแล้วแต่ผมก็รู้สึกเหมือนอะไรก็ไม่รู้มาโอบกอดผมทจากด้านหลังแล้วผมก็รีบหันกลับดูทันทีปรากฎว่าเป็น..."

 

หึ ทำไมค่ะ จำกันไม่ได้เหรอค่ะที่รัก 

 

บะ เบลล์ คุณมาได้ไง ปล่อยผม 

 

ไม่!! เบลล์ไม่ปล่อย เบลล์มาตามคุณค่ะ  เบลล์คิดถึงคุณมากรู้ไหมค่ะ "Tomo :  แล้วเธอก็พูดพร้อมกับเอามือมาลูบบนแผงอกของผมที่มีเสื้อผ้าปิดไม่มิดเพราะผมกำลังจะติดกระดุม เพื่อเป็นการยั่วอารมณ์ผม "

 

ไม่รู้  แล้วคุณก็กลับไปซะ ผมกับคุณ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน 

 

อย่าไล่เบลล์แบบนี้ซิค่ะ  เบลล์อุตสามาตาม 

 

แต่ผมไม่ได้ขอให้คุณตามผมมา  คุณกลับไปได้ละ  "Tomo : ผมผลักเธอออกจากที่เธอซบกับหน้าอกผม ผมบอกเลยผมไม่เคลิ้ม กับผู้หญิงอย่างเธอหรอก"

 

คุณจะรีบไปหาแม่นั้นซินะค่ะ เบลล์ไม่ยอมหรอก 

 

คุณไม่มีสิทธิ์ในตัวผม กลับไป!!

 

 

ชั้นนั่งรอเค้าตั้งนานเค้าก็ยังไม่ออกมาซะที  ชั้นเริ่มจะทันไม่ไหวแล้วนะเข้าไปตามเลยดีกว่า 

แล้วชั้นก็เข้าไปตาม แต่ก็ยังไม่เจอเค้า แล้วชั้นก็มุ่งไปที่ห้องลองชุดก่อนที่ชั้นจะตรงเข้าไปกระชากมันออกแล้วชั้นก็เห็นอะไรบางอย่าง.....

.

.

พึบ 

คุณ!!   

 

ขอโทษที่ขัดมาจังหวะนะค่ะ   "kaew : นี้มัน!!อะไรกัน ปล่อยให้ชั้นรอแล้วแอบมาเล่นบทสวาทกับผู้หญิงของเค้าน่ะเหรอ หึทำอะไรไม่เลือกที่ น่าเกลียดที่สุด"

 

คุณฟังผมก่อน  "Tomo : ผมรีบผลักตัวเบลล์ออกจากผมแล้วรีบวิ่งตามแก้วออกไปทันที  ยังดีที่ผมคว้าแขนเธอไว้ทัน' 

 

จะให้ชั้นฟังอะไรเหรอค่ะ  อ๋อถ้าเป็นเรื่องเมื่อชั้นไม่อยากฟังหรอกค่ะ ทุเรศหู!!   "kaew : หึจะมาเล่าบทรัก บทสวาท ให้ชั้นฟังนะเหรอ ทุเรศสิ้นดี" 

 

มันไม่ใช่แบบนั้นนะคุณ   "kaew : ยังจะมาแก้ตัวอีก" 

 

....   ชั้นเงียบไม่พูดอะไร

 

ป่ะไปกันเถอะ หิวไม่ใช่เหรอ

 

โทโมะค่ะรอเบลล์ด้วย   "Tomo : แล้วเบลล์ก็วิ่งตามผมมา โอ้ย....ผมอยากจะบ้าตาย อะไรหนักหนาวะ"  

 

ปล่อยชั้น!! คุณไปกับแฟนคุณเถอะ เดี๋ยวเธอจะน้อยใจเอา   "kaew : แก้วสบัดแขนเพื่อให้มือผมหลุดออกจากแขนเธอแล้วมันก็เป็นผล แล้วเธอก็รีบเดินออกจากร้านอย่างรวดเร็ว จนผมตามไม่ทัน "

 

ชั้นเรียกแท็กซี่ แล้วรีบขึ้นแท็กซี่กลับบ้านทันที ในเวลานี้ถึงชั้นจะหิว ชั้นก็ทานอะไรไม่ลงแล้วล่ะ ชั้นแค่เสียความรู้สึกมากๆ ที่เค้าทำแบบนี้ เค้าปล่อยให้ชั้นรอ รอจนชั้นโมโหหิวขึ้นมา แต่เค้ากลับไปรักอยู่กับผู้หญิงของเค้า ถ้าเค้าทำแบบนั้นเค้าก็น่าจะบอกชั้นซักคำ ไม่น่าจะปล่อยให้ชั้นโง่!! นั่งรอคนเค้าใคร่เสร็จกัน ไม่น่าเลย!!

 

 

 

 

 

---

วันนี้อัพดึกหน่อยนะคร้าาาาาา  พร้อมบอกฝันดี จร้าา

<<<<<โหวตเม้นนนนน>>>>>